Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Lucretia

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Lukrecja – wzór dla Rzymianek. Historia niezbyt słodka

100%

Miazek-Męczyńska M.

Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae

2021

tom 31

nr 1

153-168

The article presents the story of Lucrece, legendary heroine and noble wife of Lucius Tarquinius Collatinus, whose suicide was presented many times in the ancient Roman and Renaissance literature by historiographers and poets. The author compares few versions of Lucrece’s story focusing on her virtues (like castitas, obstinata pudicitia, decus muliebris) that became canonical features characterising the Roman matrona.

Una nota sobre Lucrècia en "Lo somni" de Bernat Metge

100%

Gros Lladós S.

Estudios Hispánicos

2014

tom 22

83 - 94

This paper aims to analyse the figure of Roman Lucretia character in her literary classical tradition, considering the main versions in ancient and Italian literature, to observe Metge’s treatment of Lucretia’s tradition. We compare different texts on Lucretia’s rape, those of Livy, Ovid and Valerius Maximus in Latin Literature; Christian interpretation by Saint Augustine; and Italian humanism recreations by Petrarch and Boccaccio. We observe Lo somni’s reference to Lucretia as based mainly on Petrarch’s Familiares but we also corroborate that Metge completes his text with details he takes from other authors to elaborate apersonal recreation. In conclusion, Metge’s reference to Roman Lucretia confirms the relevance of Petrarch’s prose to his work and the way he consciously dialogues with classical and Italian authors.

Specimen pudoris, czyli o rozmowie Jakuba Pizona z Lukrecją w epigramatach Andrzeja Krzyckiego

84%

Wojtowicz W.

Pamiętnik Literacki

2020

tom 111

nr 2

39-51

W artykule analizuję nowołacińskie epigramaty Andrzeja Krzyckiego (Andreas Cricius, 1482–1537) związane z Lukrecją oraz z osobą Jakuba Pizona (Jacobus Piso, ? –1527), legata papieża Juliusza II, powstałe prawdopodobnie w 1510 roku. Epigramaty te odwołują się do iluzji malarstwa, dotyczą przedstawienia malarskiego wyobrażającego samobójstwo Lukrecji, któremu przypisują moralno-pedagogiczne, estetyczne czy etyczne cele. Bogate aluzje literackie w epigramatach Krzyckiego o charakterze satyrycznym zwrócone są przeciw Pizonowi, są satyrycznym ujęciem homoseksualnych preferencji legata.

In the paper the author analyses the New Latin epigrams by Andreas Cricius (1482–1537) connected with Lucretia and with the figure of Jacobus Piso (? –1527), a legate of the Pope Julius II, produced probably in the year 1510. The epigrams refer to the illusion of painting, concern the painterly illustration of Lucretia’s suicide to which they assign moral-pedagogical, aesthetic, and ethic aims. Rich literary allusions of satirical character in Cricius’ epigrams are directed against Piso—they are satirical depiction of the legate’s homosexual preferences.