Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 37

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Liquidation of banks
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
Content available remote Perspektywy resolution w Polsce
100%
XX
Do czasu obecnego kryzysu żaden kraj w Europie nie dysponował rozwiązaniami uporządkowanej likwidacji niewypłacalnych banków (resolution). A przecież ten mechanizm pozwala uniknąć poważnych negatywnych konsekwencji problemów, w jakie mogą wpaść banki, a w przypadku nieumiejętnej ich restrukturyzacji lub jej braku również gospodarki, a nawet ważne regiony gospodarcze świata. Na świecie rozwiązania te były i są powszechne. Ich znaczenie wzrosło w czasie obecnego kryzysu. (fragment tekstu)
XX
Zarząd komisaryczny w bankach wprowadzany jest, gdy przechodzi on kryzys. Powołuje go Komisja Nadzoru Bankowego. Jeżeli nie można wprowadzić programu naprawczego to należy go przygotować do likwidacji, chroniąc jednocześnie klientów banku. W tym celu zarząd komisaryczny przejmuje wszystkie kompetencje, może nawet zmienić statut. W przypadku Banku Częstochowa SA udało się znaleźć inwestora strategicznego w postaci BRE Banku. Podano zestawienie banków. gdzie wprowadzono zarząd komisaryczny w ciągu ostatnich 10 lat.
3
Content available remote Comparative Analysis of the Bail-in Tool
75%
EN
The article aims to analyse selected components of one of the tools of orderly restructuring and liquidation of financial institutions, namely the conversion of equity or debt write-down tool (bail-in). The presented breakdown shows the variety of approaches to defining bail-in and points of convergence of these approaches. One of the key findings highlights the global shift in the approach to the issue of restructuring and liquidation of financial institutions and indicates a new path undertaken by public authorities, which allows for allocating costs to the owners of financial institutions. Governments should prepare a legal framework for the effective use of this tool before the necessity of its application becomes manifest. The study is based on a comparative review of legal frameworks in selected countries as well as reports, studies, publications and practical experience of countries that have applied bail-in. (original abstract)
XX
W artykule przeanalizowano konstrukcję unii bankowej oraz podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy jej wdrożenie może przyczynić się do zapobiegania kryzysom finansowym. Autor pozytywnie ocenia wprowadzenie jednolitego mechanizmu nadzorczego (SSM) oraz jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i likwidacji banków (SRM) w strefie euro. Jednocześnie podziela pogląd niektórych komentatorów, że unia bankowa może przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa europejskiego systemu bankowego, nie jest jednak w stanie całkowicie uchronić go przed kolejnymi kryzysami(abstrakt oryginalny)
EN
The article analyzes the construction of a banking union and attempts to answer the question whether its implementation can help to prevent from financial crises. The author appreciates the introduction of Single Supervisory Mechanism (SSM) and Single Resolution Mechanism (SRM). At the same time, he shares a view of some commentators that the banking system can contribute to the increase of protection of the European banking system, but it is not able to completely protect the system from a further crisis(original abstract)
XX
19 kwietnia 2013 r. została uchwalona nowelizacja ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych. Niemal równocześnie zaprezentowany został rządowy projekt ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, uporządkowanej likwidacji banków oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Koncepcja uporządkowanej likwidacji banków (resolution) stała się uzasadnieniem do wprowadzenia w ustawie o SKOK rozwiązań, mających umożliwić, w pewnej mierze, osiąganie podobnych efektów w stosunku do kas. Zasadniczym pytaniem referatu jest kwestia czy takie częściowe rozwiązania, pomijające w stosunku do kas niektóre z najistotniejszych narzędzi uporządkowanej likwidacji, mogą skutecznie służyć restrukturyzacji zagrożonej kasy. Drugim zasadniczym problemem jest zagadnienie proporcjonalności ingerencji ustawodawczej i jej adekwatności do specyfiki kas. Celem referatu jest analiza omawianych regulacji jako skutecznego narzędzia ochrony bezpieczeństwa depozytów zgromadzonych w kasach, co ma decydujący wpływ z punktu widzenia dopuszczalności wprowadzenia tych rozwiązań jako ograniczeń praw i wolności obywatelskich w świetle przepisów Konstytucji.(abstrakt oryginalny)
EN
On 19 April 2013 the law improving Cooperative Savings and Credit Unions Act was established. Meanwhile the draft of the improved act on Bank Guarantee Found and Bank Resolution was introduced by Polish Government. The idea of bank resolution was declared as the reason of the new regulations for credit unions, aimed at similar effects. The main question is, if such a fragmentary regulation of the law of 19 April 2013 (lacking of the most important instruments of bank resolution), may be effectively implied to threatened credit union. The second question is the adequacy of such regulation to the special conditions of credit unions. The subject of the article is the description and analysis of such regulation as the effective instrument of the protection of deposits accumulated in credit unions. The result of such test of proportionality is important for qualification of the restriction of the rights and freedom of credit unions and its members as duly justified and acceptable in the scope of provision of the Polish Constitution.(original abstract)
XX
Jak dotąd, wiele reform zostało przeprowadzonych w obszarze uporządkowanej likwidacji. (...) Ja natomiast omówię najnowsze rozwiązania dotyczące uporządkowanej likwidacji. Polska, oczywiście, jest w trakcie opracowywania i przyjmowania niektórych z nich. Jednak moja prezentacja skupi się na rozwiązaniach stosowanych na arenie międzynarodowej, w szczególności będzie dotyczyć takich reform, które są właśnie wdrażane. (fragment tekstu)
XX
Kryzysy bankowe powodują znaczące zniszczenia w systemie finansowym, w przypadku, gdy nie są odpowiednio zarządzane. Przez wiele lat gwarancje państwa, jak również ogromna skala dokapitalizowania banków pozwoliły na szybkie przeciwdziałanie ich negatywnym skutkom w gospodarce. Ostatnie zmiany regulacyjne, takie jak Dyrektywa dot. naprawy i restrukturyzacji oraz uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych, dalej zwanych "bankami" (ang. Bank Recovery and Resolution Directive - BRRD) ma stworzyć mechanizmy interwencyjne umożliwiające restrukturyzację zagrożonych upadłością banków bez ingerencji państwa. Powstaje jednak pytanie, czy i w jakich okolicznościach dostępne metody okażą się skuteczne podczas zdarzeń kryzysowych, a w szczególności podczas zdarzeń systemowych. Celem naszego badania jest empiryczna analiza skuteczności określonych w dokumencie BRRD mechanizmów restrukturyzacyjnych na próbie 215 banków, które doświadczyły różnych działań interwencyjnych podczas 39 systemowych kryzysów bankowych w latach 1992-2017. Wyniki badania wskazują, że skuteczność mechanizmów zależy w dużej mierze od skali kryzysu i jego fazy. Podczas gdy sprzedaż zagrożonego upadłością banku przez instytucję nadzorczą jest skuteczna w początkowej fazie kryzysu, w trakcie zdarzeń systemowych nie przyczynia się do przywrócenia zaufania do rynku, co jest kluczowe w rozprzestrzenianiu się tego typu zjawisk. W czasie kryzysów systemowych jedynym skutecznym mechanizmem okazuje się dokapitalizowanie problematycznego banku wraz z przeprowadzeniem głębokiej restrukturyzacji w ramach Asset Management Vehicle ("AMV"). W dalszej kolejności wyniki wskazują, że dokapitalizowanie powinno odbyć się przy mniejszościowym udziale państwa w akcjonariacie banku. Wyniki badania są znaczące dla organów regulacyjnych, które muszą dostosować swoje regulacje do dyrektywy, jak również opracować swoje własne plany dotyczące uporządkowanej restrukturyzacji sektora bankowego na wypadek kryzysów bankowych. (abstrakt oryginalny)
EN
Financial crises cause a substantial destruction in the financial system if not timely and correctly managed. For many years government guarantees and banks' recapitalizations have allowed to counteract the contagion effects of crises and to restore the confidence in the financial market. The recent regulatory changes, like the implementation of the Bank Recovery and Resolution Directive (BRRD] tries to eliminate the government"s role in managing a financial crisis. However, the question which arises is whether and under what circumstances available methods of resolution are effective during a systemic event. We test the effectiveness of main resolution mechanisms available in the regulatory document on the sample of 215 distressed banks, which were in need of an intervention during 39 systemic banking crises between 1992 and 2017. Our regression results document that the effectiveness ofthe resolution measures largely depends on the scale and phase ofthe financial crisis. While the government-assisted merger seems to be effective in the initial phase of crisis (or during less severe crises], during systemic banking crises it does not help to stop the contagion effects. In turn, we find that Asset Management Vehicle (AMV] with sufficient (generally induced by the government] recapitalization is the only effective measure to address banks' distress, at the same time limiting the systemic effect ofthe crisis. Our further analysis documents that government should participate in the resolution process, however its role should be limited to minority stakes. In turn, the full bailouts do not appear out to be successful. We find that the regulatory framework is imperfect and the regulators should rethink the design of resolution measures for systemic crises. (original abstract)
XX
Oddziały banków mają – podobno – odejść z czasem do lamusa. Na razie jednak trzymają się mocno; wystarczy znaleźć klienta, któremu będzie się opłacało pójść do banku. Wizje przyszłości, w której wszystko odbywać się ma przez komputer i bez ruszania się z miejsca, najwyraźniej wciąż nie są dla nas. Placówki bankowe nadal bowiem mogą stanowić narzędzie budowania przewagi nad konkurencją. Tak przynajmniej twierdzą bankowcy. (abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Finansowanie banków w procesie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji
63%
XX
Istnieje szereg wyzwań w procesie tworzenia trwałych zdolności umożliwiających wdrożenie strategii finansowania w procesie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków. Obejmują one: szacowanie potrzeb płynnościowych, politykę informacyjną, monitoring i sprawozdawczość potrzeb finansowych, ryzyko prawne, zróżnicowane polityk banków centralnych, brak spójności oczekiwań organów nadzorczych, umowy transgraniczne. W zakresie szacowania potrzeb płynnościowych w procesie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji należy mieć jasność co do standardowych i nadzwyczajnych narzędzi wsparcia banku centralnego, posiadać świadomość zachodzących zmian strukturalnych w sektorze bankowym, rozumieć mechanizmy ryzyka płynności rynkowej oraz zapewnić odpowiednie mechanizmy kontrolne w bankach. Podstawowa trudność mobilizacji aktywów wykorzystywanych jako zabezpieczenie dotyczy głównie prywatnych źródeł finansowania i zawiera m.in.: ryzyko systemowe, ograniczone zasoby, brak kwalifikowalności aktywów i ich koncentrację. Remedium mogą stanowić środki publiczne. To z kolei wymaga właściwej polityki informacyjnej, dostępu do nieobciążonych aktywów, monitoringu i regularnej wyceny tych aktywów w warunkach stresowych. Należy przeprowadzić test prywatnego inwestora, aby uniknąć ewentualnej kwalifikacji nieuprawnionej pomocy publicznej. Inne działania, które powinny zostać podjęte przez globalnie systemowo ważne banki i właściwe podmioty wspierające tworzenie i wdrażanie planów finansowania, to: ograniczenie ryzyka kredytowego, działania medialne, szybki dostęp do krytycznych danych, obserwacja zmieniających się przepisów prawnych, przejrzystość planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, konserwatywne założenia utraty funduszy. Kolejny element strategii finansowania, który należy wziąć pod uwagę, to zapewnienie płynności w krajach gościnnych. Zapewnienie przetrwania problemowej instytucji jest zadaniem pierwszoplanowym i powinno to być odpowiednio zakomunikowane w ramach sektora finansowego. (abstrakt oryginalny)
EN
There is a number of challenges in the process of development of solid capabilities facilitating the implementation of the funding strategy in resolution process. They include: an assessment of liquidity needs, policy of information disclosure, financial needs monitoring and reporting, legal risk, central banks' diverging policies, lack of consistency in supervisory authorities' expectations and cross border agreements. Regarding liquidity requirements assessment in resolution, there needs to be: clarity of ordinary and extraordinary central bank's support instruments, an understanding of structural changes in the banking sector and the mechanisms of market liquidity risk, and banks' internal controls. There are many challenges to the mobilisation of assets to be used as a collateral, particularly regarding private sector founding sources. They include: systemic risk, scarce private financing, lack of assets' eligibility, assets' concentration. A remedy to those obstacles could be public sector funding. This would require: proper information policy, access to unencumbered assets, the monitoring and frequent valuation of those assets in market stress environment. Private investor test should be ensured to avoid illegal public aid. Additional actions to be taken by G-SIBs and relevant authorities supporting the development and implementation of funding plans comprise: mitigation of credit risk, PR, prompt access to critical data, monitoring of changes of local jurisdictions, transparent resolution plans, conservative assumptions to loss of funds. Other element of funding strategy that shall be considered is the liquidity of host country operations. Saving the problem entity is the overarching goal and it shall be properly communicated to the financial sector. (original abstract)
11
Content available remote Resolution Tools in the Opinion of EU Resolution Authorities
63%
EN
After the banking crisis, the European Union (EU) introduced a framework for the restructuring and orderly liquidation of credit institutions. The overarching goal of the new rules is to manage severe banking crisis more efficiently. One of the main pillars of the European bank resolution regime are the powers of the resolution authorities to use resolution tools (sale of business, bridge bank, bad bank and bail-in). However, the question arises whether the implemented toolkit will be sufficient to effectively contain systemic banking crisis. The literature regarding empirical research on the effectiveness of the BRRD tools provides ambiguous conclusions. Therefore, the newly established resolution authorities in the EU were asked to express their opinion about their readiness to combat systemic crisis and the usefulness of the accessible toolkit. The evaluation of the effectiveness of the resolution tools in a systemic crises by the resolution authorities showed that the most effective resolution tool seems to be the bad bank, while bank liquidation was rated as the least appropriate. Nevertheless, the resolution authorities also identified many barriers for all resolution tools that may limit the ability of their implementation and possibly translate into the lower effectiveness of the resolution framework. (original abstract)
XX
Jeśli wierzyć składanym deklaracjom, to wkraczamy właśnie w gorący okres kształtowania na nowo systemu finansowego w Unii Europejskiej. Autor wyjaśnia cel tworzenia nowych projektów przez Komisję Europejską i Polski Komitet Stabilności Finansowej, które mają na celu uporządkowaną likwidację i restrukturyzację banków.
XX
Restrukturyzacja Banco Popular Español (BPE) poprzez jego przejęcie przez Banco Santander stanowiła przykład pierwszego zastosowania systemu resolution, pozwalający na ocenę jego efektywności. Należy jednak zaznaczyć, że podobne narzędzia kryzysowe były stosowane w hiszpańskim sektorze bankowym także w latach 2008-2013. Ich analiza może być pomocna przy dokonywaniu wyboru najbardziej odpowiednich narzędzi restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków, które Hiszpania oraz inne kraje Unii Europejskiej mogą wykorzystać w przypadku dalszej restrukturyzacji sektora bankowego lub w przypadku kryzysu bankowego. Celem artykułu jest ocena skuteczności resolution BPE. Dokonano także oceny innych przykładów zastosowania narzędzi zbycia działalności bankowej podczas kryzysu bankowego w Hiszpanii w latach 2008-2013. Wnioski zostały wykorzystane do oceny możliwości zastosowania podobnych narzędzi w odniesieniu do innych banków w Hiszpanii i pozostałych krajach Unii Europejskiej.(abstrakt oryginalny)
EN
The restructuring of Banco Popular Español (BPE) through its takeover by Banco Santander provided a valuable example of the first resolution framework application, which allowed for the assessment of its effectiveness. However, similar crisis tools were also utilised in the Spanish banking sector in 2008-2013. Their analysis may provide a valuable contribution to the issue of selecting the most appropriate resolution tools for banks, which can be utilised by Spain and other EU countries when further restructuring their respective banking sectors or managing crises. The aim of this article is to evaluate the effectiveness of the BPE resolution. Additionally, other examples of the application of the "sale of business" tool from the Spanish banking crisis of 2008-2013 were assessed. The conclusions were then used to assess the possible application of similar tools at other banks in Spain and other European countries.(original abstract)
XX
Obligacje hybrydowe (contingent convertible securities - CoCos) występują na rynku kapitałowym zaledwie od 10 lat, a według studium Banku Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei z listopada 2017 r. w latach 2009-2015 na świecie sprzedano w ramach 731 emisji obligacje CoCos o łącznej wartości 521 mld USD. Celem artykułu było przedstawienie roli obligacji przymusowo umarzanych lub zamienianych na akcje w procesie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków. Autorzy w oparciu o dostępną literaturę przedstawili przyczyny pojawienia się tych innowacyjnych papierów na rynku, ich istotę i formy, regulacje prawne dotyczące emisji i warunków zaliczenia ich do kapitału własnego Tier I, wady i zalety z punktu widzenia emitentów i nabywców, towarzyszące im ryzyko, a także możliwości emisji CoCos w Polsce. (abstrakt oryginalny)
EN
Contingent convertible securities (CoCos) have been present on the capital market for no more than 10 years. According to a study of November 2017 by the Bank for International Settlements in Basel, in the years 2009-2015, CoCos of total value of USD 521 000 000 000 were sold in 731 issues over the world. The aim of the article was to present the role of contingent convertible securities in the process of single resolution of banks. The authors, based on the available literature, have presented the reasons behind the emergence of these innovative securities on the market, their essence and forms, legal regulations concerning issues and the conditions for qualifying them as Tier 1 capital, the pros and cons from the perspective of the issuers and purchasers, the associated risk, as well as the possibilities of CoCos issues in Poland. (original abstract)
XX
Celem artykułu jest przedstawienie całego przebiegu postępowania upadłościowego dotyczącego banków. Szczególną uwagę poświęcono regulacjom normatywnym zawartym w prawie bankowym. W węższym zakresie przedstawiono przebieg postępowania upadłościowego, a zwłaszcza poszczególne instytucje prawne wynikające z przepisów prawa upadłościowego.
EN
In present-day economies, bankruptcy is a way of ensuring viability and eliminating unhealthy companies, including banks. However, the social and economic consequences of bank bankruptcy reach much further than they do in the case of other business categories. Naturally, specific laws must be enacted to regulate bank bankruptcy. Especially critical here are efforts to keep banks in operation, including efforts to restore their viability. The author discusses the legal aspects of bank bankruptcy. Here, the focus is placed especially on regulations which are specific and are specially designed for this category of businesses. In particular, a presentation is provided of differences in bankruptcy proceedings against banks, the special nature of reparation efforts, the liquidation and acquisition of banks, as well as the bankruptcy proceeding proper.(original abstract)
16
Content available remote Robustness of the Bank Resolution Framework in the European Union
63%
EN
The purpose of this article is to identify the key elements of resolution framework under the Single Resolution Mechanism (SRM) and to assess the robustness of the bank resolution framework in the European Union (EU). The 2007-2009 global financial crisis exposed number of weaknesses in the banking sector. It also showed the unpreparedness of the European governments in dealing with failing banks and the possible negative consequences it can have on the wider economy. As result, in order to save the economy from even deeper crisis, governments in many European countries had no other choice than to bail-out the "too-big-to-fail" banks using taxpayers' money. Post-crisis, banking regulators recognised the need for a broader reform and creation of a formalized resolution framework which would allow for efficient resolution of troubled banks with no or limited use of public funds. The resolution proceedings are complex procedures, which need to balance the interest of the different bank stakeholders such as: shareholders, debt holders, regulatory and supervisory authorities, governments and many others. In the EU, the SRM was put in place together with Bank Recovery and Resolution Directive (BRRD) to address the issues identified during the crisis. This article is an attempt to demonstrate that the new European resolution framework contains provisions and tools that may limit the use of public funds in resolution of failing banks. The outcome provides a framework for further research focused on better understanding of the trade-offs in resolution framework and measuring the efficiency of bank resolution in the EU. (original abstract)
XX
W artykule podjęta została próba rozstrzygnięcia niektórych spornych kwestii, jakie pojawiają się w trakcie likwidacji banku, funkcjonującego na zasadzie spółki akcyjnej. Druga część opracowania poświęcona została ustaleniu zakresu skutków, jakie na działalności banku w formie spółki akcyjnej wywiera zbycie przedsiębiorstwa bankowego.
XX
W celach odbudowania społecznego zaufania do podmiotów rynku finansowego oraz ochrony stabilności systemu finansowego, organy publiczne po globalnym kryzysie finansowym zostały wyposażone w nowe kompetencje umożliwiające zapobieganie i przeciwdziałanie zagrożeniom o charakterze systemowym, spowodowanym niekontrolowaną upadłością dużych instytucji finansowych, przy ograniczeniu do minimum zaangażowania środków publicznych. Jednym z najdalej idących nowych uprawnień w przypadku interwencji uzasadnionej interesem publicznym jest m.in. możliwość umorzenia instrumentów dłużnych (bail-in) w sytuacji, gdy bank znajdzie się na progu upadłości lub jest zagrożony upadłością. W okresie po uchwaleniu dyrektywy BRR, w przypadku większości kryzysowych sytuacji w sektorze bankowym, organy resolution nie stosowały jednak instrumentu bail-in w okolicznościach, w których możliwe było umorzenie instrumentów dłużnych niezaliczanych do kapitału regulacyjnego. W artykule podjęto próbę wyjaśnienia uwarunkowań o charakterze prawnym oraz strukturalnym związanych z hierarchią zaspokajania roszczeń w postępowaniu upadłościowym oraz współzależnością zasad pari passu i no creditor worse off, wpływających na potencjalnie niską skłonność do stosowania mechanizmu bail-in. (abstrakt oryginalny)
EN
In order to restore public confidence in financial market entities and protect the stability of the financial system after the global financial crisis, public authorities have been equipped with new prerogatives to prevent and counteract systemic threats caused by disorderly bankruptcies of large financial institutions, while minimizing the recourse to public funds. The power to bail-in creditors in the public interest when the bank is failing or likely to fail emerges as the furthest reaching one among them. Following the adoption of the BRR directive, however, in most crisis cases in the banking sector, resolution authorities haven't used the bail-in tool, even though circumstances allowed for the possibility to ascribe losses to debt instruments not classified as regulatory capital. This paper studies the potential low propensity to use the bail-in mechanism with a view to structural and legal conditions related to the claims hierarchy in bankruptcy proceedings and the interplay between the pari passu and 'no creditor worse off' principles. (original abstract)
XX
Recently the Council of Ministers' website released a government draft law on the Bank Guarantee Fund, an orderly liquidation of banks and on amendments to certain other acts of April 23, 2013. This project is the result of the European Commission's proposals on the development of appropriate procedures for dealing with financial institutions at risk of bankruptcy by Member States. The government draft law introduces a number of new and interesting institutions, including the so-called bridge bank, of which the sole shareholder would be the Bank Guarantee Fund. To such a bank would be transferred the liquidated bank company in the whole or in part in order to continue providing services and being established. Bridge bank could not be bankrupt. However, the Act also introduces a number of controversial solutions such as eliminating the judicial control channel by preventing judicial review of the administrative court to quash or annul the decision of opening of an orderly liquidation procedure, or reducing the time needed to appeal administrative decisions in this regard. The article attempts to briefly introduce a government draft law and characterize the opportunities and risks that come with it, including those in relation to credit unions.(abstrakt oryginalny)
EN
W ostatnim czasie na stronach Rady Ministrów ukazał się rządowy projekt ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, uporządkowanej likwidacji banków oraz o zmianie niektórych innych ustaw z dnia 23 kwietnia 2013 roku. Projekt ten jest efektem propozycji Komisji Europejskiej w sprawie wypracowania przez Państwa Członkowskie odpowiednich procedur postępowania z instytucjami finansowymi zagrożonymi upadłością. Rządowy projekt ustawy wprowadza kilka nowych, interesujących instytucji, w tym tzw. bank pomostowy, którego jedynym udziałowcem byłby Bankowy Fundusz Gwarancyjny, do takiego banku miałoby być przeniesione likwidowane przedsiębiorstwo bankowe w całości lub części w celu kontynuowania przez ten bank świadczenia usług i prowadzenia działalności; bank pomostowy nie podlegałby upadłości. Jednakże ustawa wprowadza także wiele kontrowersyjnych rozwiązań, mających np. na celu wyłączenie drogi kontroli sądowej poprzez uniemożliwienie sądowi administracyjnemu uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji o rozpoczęciu postępowania uporządkowanej likwidacji, czy też skrócenie terminów zaskarżania decyzji administracyjnych w tym przedmiocie. Autor artykułu stara się po krótce przedstawić rządowy projekt ustawy oraz scharakteryzować szanse i zagrożenia, jakie ze sobą niesie, również w odniesieniu do spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych. (original abstract)
XX
15 stycznia 2020 r. podjęta została decyzja o wszczęciu resolution wobec Podkarpackiego Banku Spółdzielczego w Sanoku. Przesłanką jej podjęcia było utrzymanie obsługi jednostek samorządu terytorialnego, uznanej za funkcję krytyczną banku. Postępowanie przeprowadzono z wykorzystaniem banku pomostowego w połączeniu z umorzeniem obligacji podporządkowanych oraz części niegwarantowanych depozytów (w tym należących do jednostek samorządu terytorialnego). Autor stawia tezę, że umorzenie depozytów podmiotów publicznych było substytutem dla niewystarczającej kwoty zobowiązań podlegających kontraktowo umorzeniu lub konwersji. Takie działanie pozwoliło zapewnić wiarygodność resolution oraz ochronić pozostałe grupy klientów banku posiadających niegwarantowane depozyty przed nadmiernymi stratami (tj. ograniczając ryzyko zarażenia). Porównując ten przypadek z innymi procesami resolution małych banków w UE, autor twierdzi, że organy krajowe będą starały się w takich sytuacjach ograniczyć zakres umorzenia lub konwersji długu i dążyć do uruchomienia środków publicznych, a tym samym intencjonalnie naginać sztywne zasady BRRD w celu znalezienia rozwiązania społecznie akceptowalnego i bezpiecznego dla sektora. (abstrakt oryginalny)
EN
On 15 January 2020 Polish resolution authority made a decision to launch the resolution of a regional cooperative bank. The aim of the resolution was to maintain the service of local government units, considered as the critical function of the bank. The tool used was a bridge bank combined with bail-in to subordinated bonds and unguaranteed deposits, including deposits from local government units. The author is of the opinion that the write-off deposits from public entities was a substitute of the insufficient amount of liabilities contractually eligible for bail-in, served as the instrument enhancing credibility of resolution as well as protecting other creditors from excessive losses (i.e. mitigating contagion risk). The presented case of bank resolution, has been assessed as an example of intentionally bending of the stiff BRRD rules to an unusual case to find the practical, socially acceptable solution. By comparing this case with resolution of other small banks in the EU, the author argues that national authorities seek to limit the scope for bail-in and try to use the financial arrangements within the resolution of small local banks as more secure for the banking sector and socially acceptable manner. (original abstract)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.