Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Słowo o Józefie Łobodowskim i konferencji naukowej w Lublinie z okazji 110 rocznicy urodzin pisarza

100%

Siryk L.

|

2019

|

tom 6

175-190

PL

The subject of reflection is, first, the work of Jozef Lobodovski (1909–1988), a Polish poet, prose writer, journalist, and translator and, second, an international conference that took place on March 21–22, 2019, at the Faculty of Humanities of Maria Curie-Skłodowska University in Lublin on the occasion of the 110th anniversary of his birth. From his infancy, the writer was associated with Lublin but spent most of his life abroad, in Spain. His attitude is characterised by universalism understood as tolerance towards nations in the cultural and religious context, as well as an uncompromising, stubborn struggle for the freedom of nations conquered by Soviet imperialism. A distinct feature of his interests is the East Slavonic problem, especially the Ukrainian one. During the meeting, 16 papers were delivered by scientists from Poland, Ukraine, and Spain. The programme of the conference included a violin concert (performed by the younger generation of the writer’s family) and recitations, performed by the UMCS students of Ukrainian philology, of works and poetic translations by Jozef Lobodovski, as well as of translations of his poetry into Ukrainian. The aim of the activities undertaken is not only to promote the artist with an exceptionally rich artistic and journalistic achievements but also to preserve the memory of him as a man of international dialogue, a humanist and a patriot, a noteworthy literary figure of Lublin during the interwar period, and a political emigrant who was banned in the Polish People’s Republic.

2

Lesya Ukrainka as а Critic of Polish Literature

86%

Radyszewśkyi R.

|

tom LXX

|

nr 2

3

The Gnoseological аnd Ontological Dualism оf Lesya Ukrainka’s The Forest Song

86%

Kraliuk P. , Karpovets M.

|

tom LXX

|

nr 2

4

Біблійний Cаул в інтерпретації Лесі Українки

72%

Zhvania L.

|

nr 7

59-72

PL

Artykuł jest próbą zrozumienia istoty autorskiej interpretacji artystycznego wizerunku Saula. Poszukiwanie głębokich znaczeń zakodowanych w wierszu Łesi Ukrainki jest prowadzone z uwzględnieniem kontekstu biblijnego i historycznego. Autorka ukazuje cechy głębokiego tragizmu stworzonego obrazu. Saul, który utracił kontakt z Bogiem i poprzez sztukę stara się przywrócić sobie wewnętrzną integralność, jest postrzegany jako symbol epoki fin de siècle. Podkreśla się szereg charakterystycznych cech, które zbliżają króla-proroka do dekadenckiego bohatera w wersji Lesi Ukrainki: wyobcowanie ze świata zewnętrznego i skupienie się na wnętrzu, chęć ucieczki w świat piękna, wrażliwa psychika i tanatologiczne impulsy. Jednocześnie wewnętrzny świat Saula jest pełen sprzeczności: rozpacz i oczekiwanie śmierci wywołują w nim melancholię, gniew i chęć zabicia Dawida, co nie przeszkadza królowi odczuwać ojcowskiej miłości do swojego rywala. Muzyka w dziele to Boska moc, która jest w stanie przywrócić utraconą integralność i połączenie ze sfera sacrum.

EN

This article is an attempt to understand the essence of the author’s interpretation of Saul’s artistic image. The search for deep meanings encoded in Lesya Ukrainka’s poem was conducted by taking into account the biblical and historical context. It is noted that the image created by the author is deeply tragic. Saul, who has lost touch with God and is trying to restore his inner integrity through art, is seen as a symbol of the fin de siècle. A number of characteristic features that bring the tsar-prophet closer to the decadent hero in Lesya Ukrainka’s version are emphasised: alienation from the outside world and a concentration on the inner, a vulnerable psyche, and thanatological impulses. At the same time, Saul’s inner world is full of contradictions: despair and the anticipation of death give rise to melancholy, anger and a desire to kill David, which does not prevent the king from feeling paternal love for his rival and the new chosen one of God. The music in the work is the Divine power that is able to restore the lost integrity and connection with the sacred realm.

UK

Ця стаття є спробою зрозуміти суть авторської інтерпретації художнього образу Саула. Пошук глибинних смислів, закодованих у поемі Лесі Українки, здійснювався з урахуванням біблійного та історичного контексту. Відзначається, що створений автором образ глибоко трагічний. Саул, який втратив зв'язок з Богом і намагається відновити свою внутрішню цілісність за допомогою мистецтва, розглядається як символ fin de siècle. Підкреслено низку характерних рис, що наближають царя-пророка до героя-декадента у версії Лесі Українки: відчуженість від зовнішнього світу та зосередженість на внутрішньому, вразлива психіка, танатологічні пориви. При цьому внутрішній світ Саула сповнений протиріч: відчай і передчуття смерті породжують меланхолію, гнів і бажання вбити Давида, що не заважає царю відчувати батьківську любов до свого суперника і нового обранця. від Бога. Музика у творі – це Божественна сила, яка здатна відновити втрачену цілісність і зв'язок із священним царством.

5

Проблема ідентифікації творчості Лесі Українки

58%

Siryk L.

|

nr 7: Słowianoznawstwo

155-168

PL

W artykule podjęto istniejący w literaturoznawstwie problem identyfikacji twórczości Łesi Ukrainki (1871-1913). W literaturoznawstwie ukraińskim pod wpływem teorii narodników historycznie została ukształtowana tradycja zaliczająca pisarkę do neoromantyzmu. Wbrew temu poglądowi w proponowanym badaniu wysunięto tezę o przynależności pisarki dо klasycystycznego typu twórczości, mianowicie do neoklasycyzmu jako jednego z kierunków modernizmu europejskiego. Swoje twierdzenia autor argumentuje na podstawie poglądów pisarki dotyczących samoidentyfikacji, а także materiałów historyczno-literackich і prac krytycznoliterackich neoklasyków ukraińskich pierwszej fali, którzy rozwinęli swoją działalność w latach 20. XX wieku. Wyniki badań świadczą o zdecydowanym zaprzeczeniu przez Łesię Ukrainkę opinii o niej, którą sformułował czołowy przedstawiciel narodnickiej koncepcji S. Jefremow. Pisarka uważała ją za tendencyjną i nieadekwatną. Pokazano, że w latach 1914-1930 neoklasycy kijowscy: М. Draj-Chmara, М. Zerow, P. Fyłypowycz, М. Rylski i Jurij Kłen argumentowali europeizm pisarki i realizację przez nią artystyczno-światopoglądowych zasad neoklasycyzmu, mianowicie: zwrócenie się do antyku, wykorzystanie і reinterpretacja „wiecznych obrazów” і istniejących fabuł tradycji śródziemnomorskiej, synteza wartości uniwersalnych i narodowych, indywidualny wybór і twórczy mimesis, synkretyzm kulturowy i stylowy, antropocentryzm, dystans do szarej codzienności, moralizatorstwo, aktywność obywatelska. Artykuł stanowi próbę zaakcentowania konieczności weryfikacji istniejących opinii oraz identyfikacji twórczości według kryterium estetycznego.

EN

The article raised the issue of identification of Lesya Ukrainka’s literary heritage (1871-1913). Ukrainian literary science being under the influence of Narodnik (populist) tradition historically treated her as a representative of neo-romanticism. Contrary to this point of view this study puts forward the thesis that the writer belongs to the classicism, namely to the neoclassicism as a form of European modernism. This statement is based on the expressed by the playwright point of view as to the self-identification, as well as historical and literary materials, and literary criticism works of Ukrainian neoclassics of the so called first wave, which have developed their activity in the 20-th years of the 20-th century. Results of the study indicate a emphatic denial by the poet of her characteristics as had been formulated by the leading representative of the Narodnik S. Yefremov. The writer considered it biased and inadequate. It was found out that the kiev neoclassic in the years 1914-1930 M. Dray-Khmara, M. Zerov, P. Fylypovych, M. Rylsky and Yurii Klen backed up the statement that Lesya Ukrainka belonged to Europian literary tradition which is supported by her implementation of artistic and philosophical neoclassicism devices such as appeal to antiquity, the use and reinterpretation of „eternal images” and „traveling stories”, mediterranean tradition, individual choice and creative mimesis, cultural and stylistic syncretism, synthesis of universal with national, anthropocentrism, distancing from the trivial, moralizing, social activity. The article is an attempt to emphasize the need to review existing opinions and of identification creativity according to the aesthetic criterion.