Zmienność rynku pracy, a także egocentryzm pracowników w odniesieniu do zarządzania karierami zawodowymi powoduje, że posiadanie marki osobistej staje koniecznością, jeśli osoba nie chce stracić możliwości rozwoju własnej kariery (Gorbatov i in., 2021). Również w świecie prawniczym zauważa się coraz większe zainteresowanie dbałością o własną atrakcyjność i wartość na rynku pracy (Vosloban, 2013), z czym związana jest marka osobista. Praca ma charakter teoretyczno-empiryczny, a jej struktura zawiera wstęp, dwa rozdziały teoretyczne i część empiryczną prezentującą metodykę oraz wyniki badania jakościowego. Celem artykułu jest przedstawienie definicji pojęcia "marka osobista" z rozróżnieniem jego składowych oraz zaprezentowanie możliwości jego wykorzystania w pracy zawodowej przez przedstawicieli zawodów prawniczych z województwa wielkopolskiego (N=10). Dla realizacji celów przeprowadzono przegląd najnowszej literatury i badania w formie indywidualnych wywiadów pogłębionych (IDI). Badanie jakościowe trwało od marca do kwietnia 2022 roku. W jego efekcie przyjęto, że marka osobista jest pojęciem wielowymiarowym, w skład którego wchodzą: wartości, reputacja, wygląd zewnętrzny i doświadczenie zawodowe. Uznano również, że z powodzeniem może być ona wykorzystywana w życiu zawodowym przez przedstawicieli zawodów prawniczych m.in. w celu pozyskania nowych klientów czy otwarcia własnej kancelarii prawnej. W zakończeniu artykułu sformułowano ograniczenia zastosowanej metody badawczej oraz kierunki badań na przyszłość.(abstrakt oryginalny)
EN
The volatility of the labor market, as well as the self-centeredness of employees in relation to career management, make having a personal brand a necessity if a person does not want to lose their career opportunities (Gorbatov et al., 2021). Also in the legal world there is a growing interest in caring for one's own attractiveness and value on the labor market (Vosloban, 2013), which is related to a personal brand. The work is theoretical and empirical, and its structure includes an introduction, two theoretical chapters and an empirical part presenting the methodology and results of the qualitative research. The aim of the article is to present the definition of the concept of "personal brand" with the distinction between its components and to present the possibilities of its use in professional work by representatives of legal professions from the Greater Poland voivodeship (N = 10). To achieve the goals, a review of the latest literature and research was carried out in the form of individual in-depth interviews (IDI). The qualitative research was carried out from March to April 2022. As a result, it was assumed that a personal brand is a multidimensional concept, which includes: values, reputation, external appearance and professional experience. It was also found that it can be successfully used in professional life by representatives of legal professions, including in order to acquire new clients or to open your own law firm. At the end of the article, the limitations of the applied research method and directions of research for the future were formulated.(original abstract)
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W artykule stawiamy dwa pytania: czy formułowanie przez sędziów ocen moralnych wymaga od nich posiadania szczególnych kompetencji moralnych oraz czy rozumowanie moralne ma charakter rozumowania racjonalnego? Odpowiadając na pierwsze pytanie, uważamy, że w sytuacji formułowania ocen moralnych sędziowie nie posiadają jakichś szczególnych kompetencji moralnych do rozstrzygania dylematów moralnych. Nie ma podstaw, by sądzić, że moralne eksperymenty myślowe, które nieodłącznie pojawiają się w pracy umysłowej sędziego, pozwalają przyjąć, iż rozumowanie sędziów jest bardziej moralne/ lepsze moralnie aniżeli rozumowanie innych podmiotów działających w sferze publicznej. Odpowiadając na drugie pytanie, uważamy, że skoro zazwyczaj ludzie są nieświadomi tego, co wpływa na ich oceny moralne, można przyjąć, że również sędziowie mogą być nieświadomi tego, co powoduje ich osądy moralne, błędnie przy tym przyjmując, że racjonalnie podejmują decyzje. Intuicje pełnią ważną rolę w dokonywaniu ocen moralnych również w przypadku osób wykonujących zawody prawnicze, od których to oczekuje się, by opierały się na racjonalnym rozumowaniu oraz obiektywnym rozpatrywaniu różnych argumentów. (abstrakt oryginalny)
EN
There are two questions posed in this text: (i) does the formulation of moral assessments by judges require from them any special moral competences and (ii) does the moral reasoning have a character of rational reasoning. Answering the first question we claim that when it comes to formulating moral assessments, judges do not have any special moral competences to adjudicate in difficult moral dilemmas. Thus there is no reason to state that moral thinking experiments which are an inseparable element of a judge's reasoning process, allow to adopt a thesis that the reasoning of judges is morally better or more moral than the reasoning of other entities operating in the public sphere. Answering the second question, we believe that since people are generally unaware of what influences their moral judgements, it may also be so that the judges may not know what makes them adopt and pursue certain moral judgements, when they believe, erroneously, that their decisions have been rationally made. Intuition plays an important role in the making of moral judgements, also when it comes to the legal profession, since the latter are expected to base their attitudes on rational reasoning and an objective consideration of differing arguments. (original abstract)
Autor dowodzi, że przepis art. 15a ust. 1 pkt 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, ustanawiający górną granicę wieku dla wykonywania działalności zawodowej komornika, jest nieefektywny. Nie stwarza on bowiem możliwości osiągnięcia zamierzonego przez prawo unijne celu, jakim jest zakaz dyskryminacji ze względu na wiek osób wykonujących prawniczą działalność zawodową, i w konsekwencji wymaga zmiany. (abstrakt oryginalny)
EN
The author argues that Art. 15a, section 1, point 3 of the Act on court bailiffs and enforcement procedures, establishing the maximum age for the performance of professional activities of bailiffs, is ineffective. It does not create the possibility to achieve the intended by the EU law objective, namely the prohibition of discrimination on grounds of age of persons that practice legal professions and, as a consequence, it requires a change. (original abstract)
Zjawisko instrumentalnego wszczynania postępowań karnych skarbowych jest stosowaną od dawna i na dużą skalę praktyką organów skarbowych. Potwierdzają to nie tylko zebrane w trybie dostępu do informacji publicznej dane, doktryna, czy głosy pochodzące od pełnomocników, ale też coraz częściej - orzeczenia sądów administracyjnych. Analiza wyroków, w których zastosowanie znalazł art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa - dalej o.p. - nie pozostawia wątpliwości, że składy orzekające w sprawach podatkowych spotykają się z zarzutem instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego prawie zawsze wtedy, kiedy decyzja została wydana po upływie ustawowego terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Biorąc pod uwagę skalę i powszechność zjawiska, okoliczność ta być może powinna zostać uznana za fakt znany sądowi z urzędu. Mogłoby to ułatwić podatnikom (pozbawionym innych narzędzi kwestionowania zasadności wszczęcia postępowania karnego skarbowego) wykazanie przed sądem, że wszczęte w ich sprawach postępowania nie powinny wywołać skutku z art. 70 § 6 pkt 1 o.p. Światełkiem w tunelu dla podatników mogą być też niedawne wyroki NSA z 30.07.2020 r. Zobowiązują one organy podatkowe do dokładnego wykazania, że wszczęcie postępowania karnego skarbowego było uzasadnione i nie miało na celu jedynie zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. (abstrakt oryginalny)
EN
The phenomenon of instrumental initiation of fiscal penal proceedings is a practice that tax authorities have applied for a long time and on a large scale. This is confirmed not only by data gathered under the regime of access to public information, legal scholarship or concerns expressed by legal professionals, but - more and more often - by judgments of administrative courts. An analysis of judgments where Article 70(6)(1) of the Act of 29 August 1997 - Tax Ordinance (the "OP") was applied leaves no doubts that the panels adjudicating in tax cases meet with the objection of instrumental initiation of fiscal penal proceedings almost always when the decision was issued after the lapse of the statutory period of limitation of a tax liability. Considering the scale and widespread nature of the phenomenon, the fact should perhaps be deemed a fact known to the court ex officio. This might make it easier for taxpayers (deprived of other instruments for challenging the expediency of initiation of fiscal penal proceedings) to demonstrate before a court that the proceedings initiated in their cases should not produce the effect defined in Article 70(6)(1) TO. The light in the tunnel for taxpayers can also be the recent judgments of the Supreme Administrative Court, issued on 30 July 2020. They oblige tax authorities to clearly demonstrate that the initiation of fiscal penal proceedings was expedient and their aim was not only to suspend the running of the period of limitation of a tax liability. (original abstract)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.