Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

„Szli krzycząc: Polska, Polska!”

100%

Kosiński D.

Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

|

2011

|

tom 65

|

nr 1(292)

128-140

EN

The article expands a thesis formulated by the author of the book Teatra polskie. Historie, published in 2010 and maintaining that Poland, comprehended as an ideological-cultural construct, exists as, and continues to be a drama-spectacle. This thesis has been transferred and used for analysing two contemporary forms of experiencing and depicting the national community: a series of socio-political rites and ceremonies, comprising a reaction to, and a consequence of the crash of the airplane carrying the President of Republic of Poland Lech Kaczyński in April 2010, and the behaviour of fans of national sports teams. The first group is shown as a series of activities reviving the traditional national Romantic symbolic associating Polishness with sacrifice and death, with its simultaneous application as a tool for distinguishing “genuine” Polishness, loyal to traditional paradigms, and its radical separation from social groups rejecting that model. Consequently, collective experiences of mourning became an instrument of permanent division. The second group, discussed predominantly upon the example of the activity of fans of national netball and ski jumping teams, is a contradiction of the former and presents an inclusive and joyful experiencing of Poland not as a victim but as a power. The activities in question possess the features of fun, close to carnival festivities that reverse the order dominating in political-ceremonious solemnity. Thanks to the employment of the mechanisms of popular culture and mass communication they appear to exert a much larger impact on moulding stances and attitudes towards the national community than the centralised spectacles of the first variety.

2

A REVIEW OF THE BOOK: PATRYK WAWRZYŃSKI, PREZYDENT LECH KACZYŃSKI. NARRACJE NIEDOKOŃCZONE [PRESIDENT LECH KACZYNSKI. THE UNFINISHED NARRATIVES], WYDAWNICTWO ADAM MARSZAŁEK, TORUŃ 2012

100%

Zabdyr-Jamróz M.

Polish Political Science Yearbook

|

2014

|

tom 43

443-445

EN

With these words of Mark Antony – as a motto – Patrick Wawrzyński could start his book. Published in 2012, the work is titled "President Lech Kaczynski. The unfinished narratives" (Prezydent Lech Kaczyński. Narracje niedokończone), and it is just such an attempt of doing justice to the tragically deceased president of the Republic of Poland. The author has undertaken the task of presenting the views of Lech Kaczynski as they actually were – separating them from incorrect interpretations and opinions attributed by other actors of the Polish political scene: his opponents as well as allies.

3

Koncepcja i implementacja wschodniej polityki bezpieczeństwa energetycznego prezydenta Lecha Kaczyńskiego w latach 2005-2010

71%

Mazur G.

Polityka i Społeczeństwo

|

2021

|

tom 19

|

nr 2

104-119

EN

The aim of the article is to present the political concept of Lech Kaczyński in terms of ensuring gas security and, more broadly, energy policy during his 2005–2010 presidency. The issues of political cooperation of this statesman will be discussed here, both within international organizations, such as GUAM, and within the framework of international bilateral relations. The work also answers the question about the possibility of implementing this policy in the context of Poland’s geopolitical position (proximity to Russia) and its impact on the GUAM countries or Kazakhstan.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji politycznej Lecha Kaczyńskiego w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa gazowego i szerzej, polityki energetycznej podczas jego prezydentury, czyli w latach 2005–2010. Podjęta tu będzie problematyka współpracy politycznej tego polityka zarówno w ramach organizacji międzynarodowych, takich jak GUAM, jak i w ramach międzynarodowych stosunków bilateralnych. Praca odpowiada również na pytanie o możliwość realizacji tej polityki w kontekście położenia geopolitycznego Polski (bliskość Rosji) i jej wpływu na kraje GUAM czy Kazachstan.

4

Od „oszołomów” do „zakonu PC”. Wizerunek medialny Porozumienia Centrum. Próba naszkicowania problemu

52%

Chmielecki A.

Horyzonty Polityki

|

2015

|

tom 6

|

nr 15

81-95

EN

The article presents the media image of Center Agreement (CA) party, and its causes and consequences through an analysis ofarticles published in the daily newspaper "Gazeta Wyborcza” and the weekly news magazine “Polityka.” These titles compose a representative case study of the problem due to their position in the Polish media market, and relations with political camps constituting the “core” of Polish transition. The pejorative image of the CA – including the image of founder and longtime president of the party Jarosław Kaczyński – should be considered to be one of the most enduring myths in the Polish media and public life after 1989. The CA’s “black legend” was one of the determinants of the end of party’s activity; it was also moved by the media for the next political initiative made by Jarosław and Lech Kaczynski – the Law and Justice Party. The ideological, political and personal reasons for this attitude are presented with a clear distinction between the cases of “Gazeta Wyborcza” and “Polityka.” This approach to the problem not only contributes to the study of the independence (or rather the shortage of it) in the Polish media market of leftist and liberal political camps, but also leads to a conclusion of purely political nature. The emotional attitude to the CA – not as a part of reality, but as a political enemy par excellence – presented by the authors of “Gazeta Wyborcza” argues that the division within the former democratic opposition in communist Poland – through the creation of the CA in 1990 – is the most important political conflict in the political history of Poland after 1989. At the same time maintaining a significant political position around J. Kaczynski can be seen as an indication fo the limited effectiveness of media strategies directed towards political actors. The “Demos” is still stronger than the media, and democracy acts as a defence against “mediocracy.”

PL

Artykuł przedstawia wizerunek medialny Porozumienia Centrum oraz jego przyczyny i konsekwencje poprzez analizę poświęconych tej partii artykułów opublikowanych w „Gazecie Wyborczej” i tygodniku „Polityka”. Oba tytuły medialne uznano za reprezentatywne dla badanego problemu studium przypadku z uwagi na ich pozycję na rynku medialnym oraz związki ze środowiskami politycznymi stanowiącymi „rdzeń” polskiej transformacji ustrojowej. Pejoratywny wizerunek PC – w tym twórcy i wieloletniego prezesa tej partii Jarosława Kaczyńskiego – należy uznać za jeden z najtrwalszych mitów w polskim życiu medialnym i publicznym po 1989 roku. „Czarna legenda” PC była jednym z determinantów zakończenia działalności tego ugrupowania, została również przeniesiona przez media na kolejną inicjatywę polityczną Jarosława i Lecha Kaczyńskich – partię Prawo i Sprawiedliwość. Przyczyny tego zjawiska – o charakterze ideowym (ideologicznym), politycznym i personalnym – zostały przedstawione z wyraźnym rozróżnieniem na przypadek „Gazety Wyborczej” i tygodnika „Polityka”. Takie ujęcie problemu stanowi nie tylko przyczynek do badań nad niezależnością (lub raczej zależnością) polskiego rynku medialnego od politycznych obozów lewicowego i liberalnego, ale również prowadzi do wniosku natury stricte politycznej. Emocjonalne traktowanie przez autorów „Gazety Wyborczej” Porozumienia Centrum nie jako elementu opisywanej rzeczywistości, lecz jako wroga politycznego par excellence dowodzi, że to podział w obrębie tak zwanej opozycji demokratycznej w PRL – poprzez powstanie PC w 1990 roku – stanowi najważniejszy konflikt polityczny w dziejach III RP. Jednocześnie utrzymanie znaczącej pozycji politycznej przez środowisko J. Kaczyńskiego należy traktować jako brak pełnej skuteczności strategii medialnych kierowanych wobec aktorów politycznych. „Demos” wciąż pozostaje silniejszy niż media, a demokracja odpiera ataki „mediokracji”.

5

Siła słów u szczytu władzy. Porównanie przemówień inaugurujących prezydentury Lecha Kaczyńskiego i Andrzeja Dudy

41%

Suska A.

Społeczeństwo i Polityka

|

2019

|

nr 4(61)

211-229

PL

Niniejszy artykuł stanowi refl eksję nad przemówieniami inaugurującymi prezydentury Lecha Kaczyńskiego i Andrzeja Dudy. Pierwsze przemówienie głowy państwa jest zapowiedzią celów prezydentury, wskazaniem obszarów, którymi chce zająć się głowa państwa, prezentacją jego osobowości i sposobu bycia. Celem artykułu było porównanie przemówień inauguracyjnych Lecha Kaczyńskiego i Andrzeja Dudy pod kątem treści oraz użytych środków lingwistycznych i retorycznych. Na potrzeby badania zastosowano technikę analizy źródeł, jakościową analizę treści oraz analizę korpusową i lingwistyczną przy pomocy programów Sketch Engine, WordSmith oraz Jasnopis.

EN

This article is a refl ection on the speeches inaugurating the presidencies of Lech Kaczynski and Andrzej Duda. The opening address of the head of state announces the goals of the presidency. It is also an indication of the areas that the head of state intends to handle, a presentation of their personality and manners. The article aims to compare Lech Kaczynski’s and Andrzej Duda’s inaugural speeches in terms of content, linguistic and rhetorical examination. The study was based on techniques of source analysis, qualitative content analysis, corpus and linguistic analysis, with the use of Sketch Engine, WordSmith and Jasnopis.