Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Oznaczanie herbicydów kwasowych w próbkach gleby

100%

Macutkiewicz E. , Rompa M. , Zygmunt B.

|

2003

|

tom Vol. 10, nr 10

1139-1156

PL

Przedstawiono różne techniki przygotowania próbek i oznaczania herbicydów z grupy pochodnych fenoli i pochodnych kwasów karboksylowych w próbkach gleby. Opisano wybrane metody wzbogacania i izolacji analitów, m.in.: ekstrakcję za pomocą wodnych roztworów zasad i rozpuszczalników organicznych, płynem w stanie nadkrytycznym, wodą w stanie podkrytycznym, cieczą pod zwiększonym ciśnieniem, cieczą wspomaganą mikrofalami. Niski poziom stężeń analitów w próbkach oraz złożoność matrycy wymaga zastosowania czułych i wysoko rozdzielczych metod analitycznych, w tym najczęściej chromatografii gazowej i cieczowej. Opisano także różne sposoby przeprowadzania oznaczanych herbicydów w bardziej lotne pochodne (etap niezbędny w przypadku analizy GC, a wielokrotnie przydatny w LC).

EN

Preparation and chromatographic analysis of soil samples for the content of acidic herbicides (derivative of phenol, carboxylic acids) have been reviewed. The basic methods of isolation and enrichment of the above organic compounds such as extraction with basic aqueous solution and subcritical water, supercritical fluid extraction and extraction with organic solvents in Soxhlet apparatus, pressurized fluid extraction and microwave assisted extraction. Environmental samples are complex and herbicides must be determined at low concentrations and therefore, mainly gas and liquid chromatographic techniques are used for final analysis. Derivatisation techniques, necessary GC determination and helpful in LC detection have been also described.

2

Oznaczanie herbicydów kwasowych w próbkach wodnych

100%

Rompa M. , Macutkiewicz E. , Zygmunt B.

|

tom Vol. 9, nr 7

721-740

PL

Przedstawiono różne techniki przygotowania próbek i oznaczania herbicydów z grupy fenoksykwasów i fenoli w próbkach wodnych. Przedyskutowano zalety i wady izolacji i wzbogacenia analitów za pomocą ekstrakcji ciecz-ciecz, ekstrakcji do fazy stałej, mikroekstrakcji do fazy stacjonarnej oraz ekstrakcji za pomocą płynu w stanie nadkrytycznym. Ze względu na złożoność próbki środowiskowe w analizie końcowej stosuje się wysokorozdzielcze techniki chromatograficzne, a w szczególności chromatografię cieczową i chromatografię gazową. W przypadku GC herbicydy z grupy fenoksykwasów muszą, a z grupy fenoli powinny być przeprowadzone w bardziej lotne pochodne. Opisano różne sposoby derywatyzacji, które mogą być stosowane w przypadku próbek wodnych.

EN

Different techniques of aqueous samples preparation and chromatographic determination of acidic herbicides (fenoxyacids and phenols) were presented. Advantages and disadvantages of liquid-liquid extraction, solid phase extraction, solid phase microextraction and supercritical fluid extraction were discussed. Examples of liquid and gas chromatography application were given, Derivatization of fenoxyacids and phenols used before gas chromatographic analysis was widely described.

3

Zastosowanie technik rozdzielania do identyfikacji i oznaczania lotnych związków tlenoorganicznych stosowanych w analityce procesowej wody i ścieków

70%

Boczkaj G. , Makoś P.

|

2014

|

tom Vol. 6, No. 1

23--36

PL

W pracy przedstawiono przegląd i porównanie metodyk identyfikacji i oznaczania Lotnych Związków Tlenoorganicznych (LZT). Porównano metodyki klasyczne umożliwiające oznaczanie wybranej grupy związków chemicznych należących do LZT lub dokonywanie oznaczeń sumarycznej zawartości z metodykiami wykorzystującymi techniki rozdzielania. Lotne związki tlenoorganicze, do których zaliczane są aldehydy, alkohole, ketony, estry, etery oraz kwasy karboksylowe, należą do grupy priorytetowych zanieczyszczeń uwalnianych do atmosfery. Wytwarzane są głównie ze źródeł antropogenicznych, w tym na szeroką skalę w przemyśle rafineryjnym i włókienniczym. Charakteryzują się wysoką złowonnością oraz toksycznością, a w niektórych przypadkach właściwościami kancerogennymi. Dodatkowo, przyczyniają się do powstawania wtórnych zanieczyszczeń atmosfery oraz zubożania warstwy ozonowej. Negatywne oddziaływanie LZT na środowisko wymusza potrzebę opracowania nowych metod analitycznych umożliwiających ich identyfikację i oznaczenie z dużą dokładnością, na coraz niższych poziomach stężeń. Aktualnie dostępnych jest wiele urządzeń pomiarowych, które różnią się pod względem technicznym, metrologicznym i użytkowym. Zastosowanie technik rozdzielania w procedurze analitycznej umożliwia znaczne zwiększenie spektrum informacji uzyskiwanych z pojedynczej analizy. Najpopularniejsze metody stosowane do oznaczania LZT w próbkach zawierających wodną matrycę, wykorzystują chromatografię gazową z detektorami uniwersalnymi typu MS i FID oraz selektywnymi ECD, PID i O-FID. Stosowana jest również chromatografia cieczowa, w tym głównie wysokosprawna chromatografia cieczowa w układach faz odwróconych (RP-HPLC), chromatografia jonowa i jonowymienna jak również elektroforeza kapilarna. Zastosowanie technik spektroskopowych i woltamerometrycznych jest ograniczone do oznaczeń głównego składnika próbki, wobec czego te techniki wykazują wysoką skuteczność w przypadku analiz wody, natomiast nie znajdują zastosowania podczas oznaczeń próbek o złożonym składzie matrycy tj. próbki ścieków przemysłowych.

EN

The paper presents a review and comparison of methods for identification and determination of Oxygenated Volatile Organic Compounds (O-VOCs). Were compared the classical methodology which allows the determination of a selected group of compounds belonging to the LZT or determinations of its total content with the methodologies utilizing separation techniques. Oxygenated Volatile Organic Compounds including aldehydes, alcohols, ketones, esters, ethers and carboxylic acids, are classified as priority pollutants released to the atmosphere. They are produced mainly from anthropogenic sources, mainly from a large-scale plants of the refinery and textile industries. They have odorous properties and are high toxicity and in some cases carcinogenic. In addition, they contribute to the formation of secondary atmospheric pollutants and depletion of the ozone layer. The negative effects of O-VOCs on the environment, forces the need of development of new analytical methods to enable their identification and determination with high accuracy at low concentration levels. Currently, there are many measuring devices, which differ in terms of technical, metrological and functional. The use of separation techniques in the analytical procedure allows a significant increase in range of information obtained from a single analysis.The most common methods used for determining O-VOC in aqueous samples, use of gas chromatography with universal MS and FID and selective ECD, PID and O-FID detectors. A liquid chromatography is also used, including Reversed Phase - High Performance Liquid Chromatography, ion chromatography and ion exchange chromatography as well as capillary electrophoresis. A spectroscopic and voltamperometric techniques are limited to the quantification of the main component of the sample, therefore have a high efficacy in the case of analyzes of water and are not applicable for determinations of complex sample matrices such as sewage samples.

4

Fotoporządkowanie : alternatywna technika dla szybkich przetworników ciekłokrystalicznych

60%

Chrzanowski M. M. , Zieliński J. , Nowinowski-Kruszelnicki E. , Olifierczuk M.

Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej

|

2010

|

tom Vol. 59, nr 3

375-394

PL

W artykule podjęto temat wyboru techniki fotoporządkowania ciekłego kryształu. Technologia ta jest alternatywą dla najczęściej stosowanego rubbingu, czyli jednostronnego polerowania warstw poliimidowych i poliamidowych. Zarówno w przypadku rubbingu (buffingu), który ma naturę kontaktową, jak i bezkontaktowego fotoporządkowania efektem pracy jest wytworzenie anizotropii warstwy, która następnie ma za zadanie porządkować leżącą bezpośrednio na niej warstwę ciekłego kryształu (LC). Rubbing jest metodą stosunkowo prostą i tanią i jest zwyczajowo używany przy produkcji wyświetlaczy ciekłokrystalicznych. W trakcie polerowania mogą jednak powstawać uszkodzenia struktury matrycy aktywnej oraz tworzyć się pyły, które są szkodliwe zwłaszcza dla bardzo cienkich warstw ciekłego kryształu. W związku z tym poszukuje się metod alternatywnych porządkowania. Z fotoporządkowaniem mamy do czynienia wtedy, gdy anizotropia warstwy porządkującej wywołana jest przez ekspozycję materiału fotoczułego na działanie światła ultrafioletowego spolaryzowanego liniowo. Jest to proces bezkontaktowy, więc eliminuje on większość wymienionych wcześniej wad rubbingu. Ponadto umożliwia pracę na plastycznych oraz zakrzywionych podłożach. Istnieją cztery różne drogi realizacji procesu fotoporządkowania warstwy światłoczułych materiałów organicznych: 1) fotodegradacja w materiałach poliimidowych, 2) izomeryzacja cis-trans azozwiązków, 3) czysta reorientacja związków azowych w polu potencjału światła UV oraz 4) sieciowanie w strukturze polimerowej. W pracy przedstawiono krytyczny przegląd wyżej wymienionych metod. Zastosowanie fotoporządkowania badane jest pod kątem przydatności w komórkach działających w oparciu między innymi o efekty: FLC (ang. ferroelectric liquid crystal, ciekły kryształ ferroelektryczny), TN (ang. twisted nematic, skręcony nematyk), BTN (ang. bistable twisted nematic, bistabilny skręcony nematyk), VAN (ang. vertical alignment nematic, pionowa deformacja fazy nematycznej), IPS (ang. in plane switching, przełączanie w płaszczyźnie) i inne. Celem poniższej pracy jest porównanie i określenie przydatności różnych metod fotoporządkowania dla technologii przetworników ciekłokrystalicznych o dużej jasności zobrazowania.

EN

In this study we consider the topic of the photoalignment of liquid crystal material. It is an alternative method to the rubbing of polyimide and polyamide layers. Both techniques provide the anisotropy in organic layers. This anisotropy aligns overlaying liquid crystal. The rubbing is a well known and cheap technique and it's ordinarily used in liquid crystal displays manufacturing. However, it has several disadvantages, for example it produces dust particles and charges the layer. Furthermore it may damage the surface electronic. These drawbacks can be critical factors in working with thin liquid crystal layers (about 2-5 µm) for example ferroelectric and antiferroelectric Lcs. Heterogeneity at the microscopic level can be noxious especially in the area of some types of liquid crystals and in manufacturing high-resolution liquid crystal displays (over 40”) and state-of-art projector display systems. In order to omit these problems, very important for the future work is to develop a new, universal and high-performance, technique for liquid crystal aligning. One of alternatives is photoalignment. It eliminates many of drawbacks mentioned above. This technique uses light (generally linearly polarized ultraviolet light, LPUV) to produce anisotropy in photodephiniable materials. In addition this technique allows us to obtain layers on plastic or curve surfaces. We can distinguish four main photoalignment mechanisms (including photo-chemical reactions and photo-physical changes): (1) cis-trans isomerization in azo-structures: pure dyes films, polymers containing azo-groups and monolayers of azodyes, (2) pure reorientation of photo-chemically stable azo-dyes molecules, (3) photodegradation in polyimide materials and (4) crosslinking in cinnamoyl and coumarin side-chain polymers. There are some modifications among these procedures, such as polymerizable azo-dyes or Langmuir-Blodgett films. Photoalignment is investigated in diverse liquid crystal modes, such as: twisted nematic (TN), vertical alignment (VAN), in plane switching (IPS) and many others. In this paper we describe all of the photoalignment mechanisms mentioned above and compare their ability to align the liquid crystal material in the field of application in various modes of LC cells.