Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Możliwości wykorzystania mechanizmów protokołu z Kioto do finansowania inwestycji w zakresie energetyki odnawialnej

100%

Sadowski M.

Zeszyty Naukowe. Cieplne Maszyny Przepływowe - Turbomachinery / Politechnika Łódzka

|

2004

|

tom nr 125

277-283

PL

Protokół z Kioto nakładając na państwa-strony zobowiązania do redukcji emisji gazów cieplarnianych stworzył jednocześnie mechanizmy ułatwiające osiągnięcie tych celów. Mechanizmy te to : mechanizm wspólnych wdrożeń (JI), handel emisjami oraz mechanizm czystego rozwoju. Wszystkie trzy mechanizmy opierają się na tej samej zasadzie. Ocieplenie ma charakter globalny wynikający ze specyfiki tych gazów, których cząsteczki mają bardzo długi czas życia w atmosferze co pozwala na ich równomierny rozkład bez względu na lokalizację miejsca emisji . Tak więc bez względu na to gdzie zostanie zredukowana emisja efekt będzie miech charakter globalny. Stąd już prosty wniosek, ze najlepiej jest redukować emisję tam gdzie to się najbardziej opłaca ekonomicznie. Z tego względu mechanizmy umożliwiają redukcję emisji poza granicami własnego kraju jeśli jest to korzystne zarówno dla kraju który rzeczywiście uzyskał redukcję emisji jak i dla kraju który zamierza zredukowaną nadwyżkę nabyć w takiej lub innej formie.

2

PROBLEMY KONSERWATORSKIE REZYDENCJI SHÕGUNA ASHIKAGA W KIOTO

88%

Wołodźko M.

Ochrona Zabytków

|

2005

|

nr 2

61-74

EN

Ginkakuji, “The Shrine of the Silver Pavilion” as it is popularly called, is known officially as Jishoji. In 1482, Ashikaga Yoshimasa built a residence, Higashiyama-dono, meaning "Villa of the Eastern Hill," on the site of the destroyed shrine Jodoji, at the base of Higashiyama hill in Kyoto. Of the twelve wooden buildings that once surrounded the garden, only two have survived to the present day: Togudo and Ginkaku. In 1487, the building Tougudo, "the East-facing Pavilion," which Yoshimasa lived in, was built in the shoin style. Dÿjinsai, one of four rooms, served as a model for ceremonial tea rooms for a century. The pavilion is marked by a sign which was personally painted by Yoshimasa in the name of the designer Shuko: the Suko Retreat. In 1489, the building of Ginkaku, "the Silver Pavilion," began. It was completed after the shogun's death. The design of the garden has been attributed to the outstanding painter Sÿami, though presently the prevailing opinion is that Yoshimasa himself designed it. The garden in "the Villa of the Eastern Hill" was based on a model of the Saihÿji shrine, which was regarded as the most beautiful place in the Kyoto area at the time. The early strolling garden with a pond was created (kaienshiki chisen teien). Pines, yews, cherry trees, azaleas and camellias grew there. The garden was divided into two parts: the lower part, with buildings and a pond of a complex form, and the upper part, with a composition of rocks and a spring on the side of the hill. The east-west axis on which the Silver Pavilion is located determines the arrangement of the garden. Along its length there is a ravine which is known as "the Crevice Through Which One Looks At the Moon." Along this axis, 30 meters from Ginkaku, there is a "Waterfall of Moonlight," which comprises part of the Yoshimasa's original design. Water falls from the source at the base of the waterfall into a decorative pond below. The name of these picturesque beauty spots in this part of the garden refer to famous places mentioned in Japanese and Chinese literature. In the forest on the hill there is a spring which was modeled after a construction from Saihoji, where water flows through a graveled trough. After Yoshimasa's death in 1490, the residence was transformed into a Zen shrine. In 1501, the estate was pillaged and fell into ruin. In 1558, the buildings of the shrine, except for Ginkaku and Tougudo, were burned, and some of the trees and stones were used in other gardens. Throughout most of the 16th century, the garden deteriorated. In 1615, the rebuilding of the shrine and restoration of the garden was undertaken. The present composition dates from that period. Many parts of the garden needed to be rebuilt. The size of the pond in the center of the garden was changed. On the site of the pavilion which had been burned in 1558, two formations were created out of white sand: a plane with the pattern of waves and a cut cone. They are unique in terms of their unprecedented composition. At the end of the 1960s, Togudo, the oldest building in the shrine, was restored. The arrangement of the garden with the pond and the island in front of the building is an example of the techniques used in the 14th century. In 1993, a new building designed in the shoin style was added, as well as the Shohoken tea area. Ginkaku and Togudo are regarded by the Japanese government as national treasures, and the garden as a place of particular historical importance with exceptional scenic value; it is seen as an example of excellent spatial arrangement. Ginkakuji is a symbol of the Higashiyama epoch and one of the greatest tourist attractions in Kyoto.

3

Ceramika z Kioto - wczoraj i dziś

71%

Malinowska M. , Stanulewicz A.

Szkło i Ceramika

|

2017

|

tom R. 68, nr 3

30--31

4

Partycypacja społeczna w odnowie dziedzictwa w historycznym mieście japońskim. Domy kupieckie machiya w Kioto

63%

Staniewska A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2010

|

tom R. 107, z. 4-A

91-111

PL

Kioto to jedno z najstarszych historycznych miast Japonii - skarbnica zabytków architektury i sztuki japońskiej uhonorowane wpisem na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO aż 17 obiektów (świątyń i pałaców). Artykuł porusza problematykę przemian krajobrazowych, które zaszły w tym mieście w okresie po II wojnie światowej w związku z dynamicznym rozwojem gospodarczym i przemysłowym w skali całej Japonii. Ofiarą tych gwałtownych zmian stał się krajobraz miejski, tradycyjna skala zabudowy i całe kwartały tradycyjnych domów kupieckich kyomachiya. Skala niekorzystnych przemian sprawiła, że pod koniec lat 90. XX w. podjęto działania służące ratowaniu tego typu dziedzictwa i związanych z nim ginących zawodów. Istotną rolę w tym procesie odgrywają organizacje pozarządowe oraz ich współpraca z samorządem lokalnym i wolontariuszami. Artykuł opisuje tradycje budowy i konstrukcję kyomachiya. Przedstawione zostają także programy i działania mające na celu zachowanie, odnowę i ratowanie tego niedawno docenionego dziedzictwa. Jako tło zostaje przedstawiony kontekst rosnącej dbałości o pejzaż Kioto jako miasta szczególnie atrakcyjnego dla turystów, ale także przyjaznego swoim mieszkańcom.

EN

Kyoto is one of the oldest historic cities of Japan - it is well known a treasure trove of traditional Japanese art and architecture. 17 UNESCO Heritage Sites (shrines, temples and palaces) prove its international cultural importance. The article deals with the topic of cityscape change which occurred after the World War II due to dynamic development of industry and economic growth pressure in Japan in general. In Kyoto, among others a great number of traditional town houses called kyomachiya fell victim to new urban arrangements and bubble-economy building boom. The scale of negative change of cityscape led finally to registration and rescue actions undertaken first in the end of 1990-ties. Machiya renovation plays also an important role in the cultivating of traditional crafts, trades and professions connected with the tradition of wooden house building. In this process of machiya revival cooperation of local government, inhabitants, non-governmental organizations and volunteers plays a crucial role. The text describes the tradition and construction of typical kyomachiya introducing also recent programs and actions supporting machiya research and renovation plans. The background of the article comment on the growing concern of Kyoto as not only a premier tourist attraction but also a city good to live in.

5

Ciepło, coraz cieplej...

51%

Pudlis E.

|

2008

|

nr 07

6

Skarb rodziny Ohashi

44%

Gryz J. J.

Ogrody, Ogródki, Zieleńce

|

2008

|

nr 03