Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  John the Baptist
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Profetyzm Jezusa w tradycji synoptycznej
100%
EN
A community of disciples materialised around Jesus. What was the motive for following him? Who did they think he was? This fundamental question has been perpetuated by tradition, and was posed by Jesus himself to the disciples at Caesarea Philippi (Mk 8:27−30; Mt 16:13−20; Lk 9:18−21). Among the answers, all the synoptics present the view of the people that Jesus was a prophet. One of the reasons people came to Jesus was that he was considered as such. Although Mark the evangelist knows that people regard Jesus as a prophet (Mk 8:28), he reserves this role for John the Baptist (Mk 1:4−7). Jesus, on the other hand, is depicted as the son of man, destined for the cross, only to reveal himself to the world at that moment (8:31−33; 9:30−32; 10:32−34). Matthew the evangelist aims to show Jesus as a follower of Moses, who rejects the Pharisaic interpretation of the Law and fulfils the law through the proclamation of the Gospel based on the principle of love. In this context, Jesus appears as a prophet who announces a new Torah-Gospel. Jesus’ message is collated in five great speeches in which the main principles of the Kingdom of God will be proclaimed in the Sermon on the Mount (Matthew 5:1−7:28). Luke the evangelist shifts the emphasis by presenting Jesus in a saviour role, to liberate people from sin and open the space of heaven. Jesus is portrayed as the deliverer from sin from his inauguration appearance in Nazareth on the Sabbath (probably on Yom Kipppur) (Luke 4:16−30) to the proclamation of salvation on the ‘Good Thief ’ on the cross (Luke 23:43). This convention of salvation includes the idea of Jesus the Prophet making a sacrifice for our sins on the cross ‘because it is impossible for a prophet to perish outside of Jerusalem’ (Luke 13:33).
The Biblical Annals
|
2021
|
tom 11
|
nr 4
689-707
EN
The titular term commonly refers to the baptism administered by John. In the other earliest sources, forgiveness of sins is not closely linked to washing with water performed by him, as the description of the Baptist’s appearance in the Gospel of Mark seems to suggest. The analysis of the verse marked in the title leads to the conclusion that Mark characterizes John’s appearance by two conjoined activities: baptizing and preaching which are expressed by the participles βαπτίζων and κηρύσσων. The first one allows for diagnosing the state of relations between humans and God. This diagnosis is expressed through the confession of their sins. The second one announces to them a therapy appropriate to the position they have identified. This therapy is supposed to be the baptism of repentance for the forgiveness of sins preached by John, equating with the future baptism in the Holy Spirit.
3
Content available remote Poslání Jana Křtitele v Lukášově dvojdíle
100%
EN
The contribution analyses the texts in the Gospel of Luke and in the Acts of the Apostle (both works written by the same author, traditionally called Luke) that concern the mission of John the Baptist. John is mentioned relatively often, particularly in the Gospel of Luke, so that the resulting image of his mission recorded by the evangelist is sufficiently distinguished. John the Baptist is the culmination of the Old Testament (cf. Luke 16:16). He fulfils the prophetic mission of converting people to God. He is more, however, than a prophet (cf. Luke 7:26) because he also immediately prepares the coming of Christ. John is already closely joined with Christ although simultaneously fully submitted to him. This perspective on the Gospel of Luke is confirmed by relatively short references in the Acts, where the insufficiency of only knowing the baptism of John is strongly expressed (cf. Act 18:25; 19:3 – 4).
4
Content available Świadectwo Jana Chrzciciela w czwartej Ewangelii
86%
EN
The present article describes the meaning and function of John the Baptist as the witness to Jesus Christ in the Fourth Gospel. The author shows the activity of John the Baptist in the wider context of the Fourth Gospel, where the various witnesses of God-Father, Son and Holy Spirit all lend a fundamental value for better understanding the existential and theological message of the Fourth Gospel. The article consists of three parts: (1) Terminology and meaning of “witness” in the Fourth Gospel; (2) John the Baptist as the witness in the text of the Fourth Gospel; (3) the theological ramifications of the mission of John the Baptist as the witness of Jesus. In this article the author tries to describe the witness of John the Baptist as not merely historical but still active and current for the people of XXI century.
PL
Niniejszy artykuł stanowi analizę znaczenia i funkcji Jana Chrzciciela jako świadka Jezusa Chrystusa w czwartej Ewangelii. Aktywność Jana Chrzciciela jako prekursora i świadka Mesjasza zostaje ukazana w szerszym kontekście narracji Janowej, w której świadectwo Ojca, świadectwo Syna i świadectwo Ducha Świętego ma fundamentalne znaczenie dla zrozumienia teologicznego i egzystencjalnego orędzia czwartej Ewangelii. Artykuł złożony jest z trzech części: 1. Terminologia i znaczenie świadectwa w czwartej Ewangelii; 2. Jan Chrzciciel jako świadek w narracji Ewangelii Janowej; 3. Teologiczne implikacje posłannictwa Jana Chrzciciela jako świadka Chrystusa. W niniejszym artykule autor ukazuje, że świadectwo Jana Chrzciciela nie traci nic na swojej aktualności dla współczesnego człowieka XXI wieku.
5
Content available Was John the Baptist Raised from the Dead?
86%
EN
In the vox populi of Mark 6:14-16 (cf. 8:28), we find the puzzling claim that some believed Jesus was John the Baptist raised from the dead. The presentation of John in the Gospel is similar to Jesus: Mark depicts John as a prophetic figure who is arrested, executed, buried by his disciples, and-according to some-raised from the dead. This paper reviews scholarship on the question of whether the tradition concerning John's resurrection-as well as the tradition concerning his death to which it is prefixed (6:17-29)-originated outside of the early Christian community. We examine the possibility that sects or individuals in the ancient world believed John had indeed been raised from the dead-as well as figures supposedly connected to John (Dositheus, Simon Magus). We conclude on the basis of internal evidence from the Gospel that the report in 6:14-16 likely originated in a Christian context. At the same time, it may also provide a glimpse into first-century CE attitudes concerning the resurrection from the dead.
6
Content available John the Baptist and Fasting
86%
|
|
tom 86
35-50
EN
The Gospels passages describe John the Baptist’s ascetic behaviour in the Judean desert, eating locusts and wild honey, wearing garments made of camel hair. The food choices of St. John are analysed in comparison with the practice of nazirite, and also on the light of Eastern tradition, mostly spread in Syriac Christianity, which interpretation differs, underlining a particular form of ascetism completely characterised by vegetables. Commentaries, mostly dating back to the 4th and 5th centuries, explain the word ‘akrides’ as a particular vegetable. Furthermore, the celebration of St. John’s Eve, as a result of medieval western development, is nowadays characterized by abundance of food, in contrast, with the Gospel description of the life of the Baptist, are compared with the tradition of charivari, known since the Middle Ages.
EN
translation
PL
tłumaczenie
EN
The author of the Third Gospel decided to study the available narratives and to write down all the authentic and significant ones. The aim of this was to make the audience of the Gospel believe. Luke sketched a portrait of Jesus in the following verses of the Gospel. What made the image of Jesus so unusual was the fact that the evangelist had never met the Master of Nazareth. For this reason he had to follow certain examples. The man of God from Tishbe seems to be one of these examples.
PL
Autor Trzeciej Ewangelii postanowił zbadać dostępne przekazy, poddać je badaniu i spisać wszystkie prawdziwe i ważne. Wszystko zaś po to, by przekonać adresata do wiary. Pisząc kolejne wersety Ewangelii, Łukasz kreśli sylwetkę Jezusa. Ów portret jest o tyle niezwykły, że ewangelista nigdy nie spotkał się z Mistrzem z Nazaretu. Musiał zatem użyć wzorców. Wydaje się, iż jednym z tych wzorców był mąż Boży z Tiszbe.
EN
St John the Baptist is an important figure in the New Testament. By announcing the coming of the Son of God, he becomes like an Old Testament prophet who, by proclaiming God’s message, is a bridge betweenthe Creator and man. Although the fate of Christ’s own cousin ends tragically, his contribution to the Kingdom of God seems inestimable. The water of John’s baptism becomes a foreshadowing of Christ’s baptism with the Holy Spirit. Unfortunately, from a political point of view, St John’s action and prophecy create an enemy for him in the shape of the tetrarch Herod Antipas,who, caring not at all for the life of the prophet, chooses to fulfill the wish of Herodias, denying John the chance of a proper defense and condemning his to death.The aim of this article is to introduce the alleged site of the martyrdom of St. John the Baptist, which was the fortress of Macheront, once part of the territory of biblical Perea, but now lying within the Kingdom of Jordan. From both a biblical and a historical-archaeological point of view, the identification of Macheront as the site of St John’s death has many supporters and no fewer opponents.
PL
Jan Chrzciciel jest ważną postacią Nowego Testamentu. Zapowiadając przyjście Syna Bożego staje się niczym starotestamentowy prorok, który głosząc orędzie Boże stanowi pomost między Stwórcą a człowiekiem. Choć losy kuzyna samego Chrystusa kończą się tragicznie, to jednak jego praca na rzecz Królestwa Bożego zdaje się nieoceniona. Obmycie wodą Janowego chrztu jest zapowiedzią Chrystusowego chrztu Duchem Świętym. Niestety z politycznego punktu widzenia działanie i proroctwo św. Jana przysparza mu wroga w postaci tetrarchy Heroda Antypasa, który mając za nic życie proroka, spełnia zachciankę Herodiady odbierając Janowi możliwość godziwej obrony oraz skazując go na śmierć. Artykuł ma na celu przybliżenie domniemanego miejsca męczeńskiej śmierci Jana Chrzciciela, jakim była twierdza Macheront, należąca niegdyś do terytorium biblijnej Perei, obecnie zaś leżąca w granicach Królestwa Jordanii. Zarówno z biblijnego jak i historyczno-archeologicznego punktu widzenia, utożsamienie jej z miejscem śmieci Jana Chrzciciela ma wielu zwolenników jak i nie mniej przeciwników. Wśród prekursorów i zwolenników tego zagadnienia trzeba wskazać na franciszkanów ze Studium Biblicum Franciscanum w Jerozolimie, szczególnie na o. Corbo i o. Piccirillo. Poza tym ogromne zasługi przy odkryciu ruin twierdzy oraz badaniu i weryfikacji tekstu biblijnego z odnalezioną na wykopaliskach rzeczywistością położył węgierski archeolog oraz profesor Wydziału Nauk Biblijnych i Archeologii Uniwersytetu Papieskiego w Jerozolimie, Gyözö Vörös. Przełomowe odkrycia i praca naukowa Vörösa pozwoliły odnaleźć niszę tronową z której prawdopodobnie padło polecenie ścięcia Jana Chrzciciela, królewską salę, w której odbywał się urodzinowy bankiet Heroda Antypasa i gdzie tańczyła Salome oraz cysternę, w której mógł być więziony prorok.  Jeśli chodzi o polską literaturę to Macheront wydaje się być nieco pomijany, więc tym bardziej niniejszy artykuł może stanowić swego rodzaju resume dotychczasowej wiedzy oraz przedstawić wiele nowych i świeżych informacji, których wraz z postępem wykopalisk ciągle przybywa.   
|
|
nr 23
139-159
EN
The article presents a new look at the subject of the birth of water and of the Spirit (John 3,5) which is necessary for attainment of the kingdom of God. It is a new birth for the Christian in his life. The explanation of the meaning of the birth of water and of the Spirit is difficult, because it is found only once in the Holy Bible (John 3,5). The pericope John 3,1-21 is compared with other texts of the Holy Scripture (especially with the Gospel of John, the Letter to the Galatians and the Book of Ezekiel). In the Gospel of John and the Letter to the Galatians it occurs an opposition between the flesh and the Spirit (John 3,6 and Gal 5,19-23). And also the meanings of works done in God (John 3,21) and of the fruit of the Spirit (Gal 5,22-23) can be the same. People who do the works of the flesh “shall not obtain (not inherit) the kingdom of God” (Gal 5,21). The text Gal 5,4-6 is very important, because it shows the importance of Christ and the Spirit in the Christian life. In the Book of Ezekiel God promises the sprinkling of clean water, a new heart, a new spirit and a gift of His Spirit (Ezek 36,25-27). Jesus Christ is “the Lamb of God who takes away the sin of the world” (John 1,29) and “baptizes with the Holy Spirit” (John 1,33). In this work it is discussed the meanings of words “water” and “spirit” in the phrase “to born of water and the Spirit” (John 3,5).
|
2014
|
nr 51
109-117
PL
Postać Jana Chrzciciela jest znana wszystkim ewangelistom. Podczas gdy synoptycy ukazują go jako poprzednika Mesjasza, który toruje Mu drogę, w czwartej Ewangelii jawi się jako świadek Przychodzącego. Dzięki Bożemu objawieniu Jan mógł rozpoznać Chrystusa, gdy Ten przyszedł, i złożyć o Nim świadectwo. Otwartość „na moc z wysoka” i pełna dyspozycyjność sprawiły, że Jan Chrzciciel właściwie odczytał swoją misję, nie przesłaniając sobą Syna Bożego. Chociaż nie włączył się w ruch mesjański oraz nie podążył za Jezusem, co jest istotną cechą Jego naśladowców, w czwartej Ewangelii funkcjonuje jako „prototyp ucznia Chrystusa”.
EN
Every evangelist is familiar with the character of St. John the Baptist. While the Synoptic Gospels tend to show him as the predecessor of the Messiah who paves the way for Him, in the Fourth Gospel he appears as a figure witnessing the Approaching One. Thanks to God's revelation John was able to recognize Christ when He came, and bear witness to Him. Openness to “the might from heaven” and complete availability meant that Baptist read his mission properly, not overshadowing the Son of God with his presence. Although he did not join in the messianic movement and did not follow Jesus, which is an important feature of his followers, in the Fourth Gospel he performs the function of a “prototype of a disciple of Christ”.
DE
Die Gestalt von Johannes der Täufer ist für alle Evangelisten bekannt. Wenn die Kritiker ihn als Vorgänger von Messias darstellen, der Ihm den Weg ebnet, erscheint er im vierten Evangelium als Zeuge des Kommenden. Dank der Offenbarung von Gott konnte Johannes den Christus erkennen und über Ihn die Bescheinigung geben, wenn Er ankommt. Die Offenheit auf „Stärke aus dem Oben“ und volle Verfügbarkeit haben verursacht, dass Johannes der Täufer seine Mission richtig erraten hat, ohne mit sich den Gottessohn zu verdecken. Obwohl er in die messianische Bewegung nicht eingetreten ist und dem Jesus folgte, was als eine wesentliche Eigenschaft Seiner Verfolger gilt, funktioniert Johannes der Täufer im vierten Evangelium als „Vorbild eines Schülers von Jesus Christus“.
13
58%
|
|
tom 44
65-75
EN
Hac in brevi dissertatiuncula explicantur duae dramaticae homiliae: faise attributa Gregorio Thaumaturgo patriarchae Gregorii Antiocheni et Pseudo-Eusebii Alexandrini, quae iuxta auctorem constituunt validum momentum in processu formandi dramatis christiani; uti appendix proponitur prima Polonorum translatio homiliae pseudo-Eusebianae de baptismo.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.