Recenzja omawia monografię Iriny Adelgejm „Psichołogija poetiki: Autopsichotierapiewticzeskije funkcyi chudożestwiennogo tieksta (na matieriale polskoj prozy 1990–2010-ch gg.)” (Moskwa 2018) w kontekście Bachtinowskiej koncepcji samopoznania i samoświadomości. Charakteryzuje specyfikę centonicznego dyskursu naukowego rosyjskiej polonistki, opartego na kolażach cytatów literackich i zderzaniu rozmaitych sposobów rozumienia „narracji”. Odsłania terapeutyczny wymiar narracji literaturoznawczej Adelgejm.
EN
The review discusses Irina Adelgeim’s monograph “Psikhologiia poetiki: Autopsikhoterapevticheskie funktsii khudozhestvennogo teksta (na materiale polskoi prozy 1990–2010-kh gg.)” (“Psychology of Poetics: Autopsychoterapeutic Functions of the Literary Text ”) (Moscow 2018) in the context of Bakhtinian concept of self-knowledge and self-awareness. It shows the specificity of the centonic scholarly discourse of the Russian historian of Polish literature based on collages of literary quotes and the juxtaposition of various understandings of the term “narrative.” It also reveals the therapeutic dimension of Adelgeim’s literary studies narrative.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.