Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Hugo Chávez
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
This paper analyzes government communications in Venezuela under the administration of Hugo Chávez, whose focal point is the “Bolivarian Revolution”. The communications model is heavily characterized by populism and personality politics, as concluded when analyzing three significant moments for the democratic governability of Hugo Chávez’s administration: his ratification or re‑election in office in the years 2000, 2004 and 2006. The elaboration of public policy plans in presidential addresses was studied given the importance of communications within government strategies.
2
Content available remote Armed Forces and Politics in the Bolivarian Revolution
100%
EN
The set of changes which were introduced in Venezuelan society in February 1999 with the establishment of the Bolivarian Revolution found a privileged expression in the National Armed Forces members’ way of thinking, organization and action, to the point that it significantly impacted the civil‑military relations model Venezuela implemented during the liberal representative democratic system (1958‑1998). Currently, an emerging type of civil‑military relations has been established which is mainly marked, by military politicization and the military colonization of Venezuelan civil services. A critical interpretation of this process is the focus of this paper.
|
|
nr 3-4(89-90)
33-52
PL
Populizm od dekad stanowi jeden z niemal stałych elementów latynoamerykańskiego krajobrazu politycznego. Przywódcy określani mianem populistycznych bardzo często w centrum swojej agendy politycznej stawiają kwestie społeczne, w tym walkę z ubóstwem. Stąd pojawia się pytanie, czy populizm może mieć wpływ na kształtowanie się określonej polityki społecznej, a jeżeli tak to jaki? Niniejszy artykuł analizuje relacje pomiędzy zjawiskiem populizmu a strategiami prowadzenia polityki społecznej w Ameryce Łacińskiej na przykładzie wenezuelskich programów społecznych, Misiones, implementowanych podczas rządów Hugo Chaveza
EN
Since decades populism has remained one of the almost unchangeable features of Latin American political landscape. Leaders, labelled as populist, very often establish social issues, including fight against poverty, in the centre of their political agenda. Hence, it appears a question whether populism can have an influence on shaping particular social policy, and if yes, what kind of the policy? This article analyses relations between the populism phenomenon and the strategies of conducting social policy in Latin America on the example of Venezuelan social programmes, Misiones, implemented during the Hugo Chávez’s rule.
PL
Celem artykułu jest dokonanie porównawczej analizy dyskursów i retoryki wystąpień publicznych dwóch kolejnych prezydentów Wenezueli – Hugo Cháveza i Nícolasa Maduro. Choć obaj politycy identyfikowani są w literaturze przedmiotu jako przedstawiciele latynoamerykańskiego populizmu, ich aktywność medialna, styl prowadzenia kampanii oraz sposób rządzenia znacząco się różnią, podobnie jak sposób ich postrzegania przez opinię publiczną i społeczność międzynarodową. Niniejsza analiza uwzględnia także ewolucję wizerunków obu prezydentów w trakcie kolejnych kadencji, również na tle postępującego kryzysu polityczno-ekonomicznego. Szczególnie istotna była w tym kontekście obecność Cháveza i Maduro w mediach–zarówno tradycyjnych, jak radio i telewizja, oraz nowych (zwłaszcza na portalach społecznościowych) oraz sposób budowania narracji. Przedmiotem refleksji były również stosowane przez obu polityków manipulacje oraz sfera symboliczna, do której odwoływali się podczas swoich wystąpień. Takie zestawienie pozwala na dostrzeżenie tego, jak specyficznym i zróżnicowanym wewnętrznie zjawiskiem jest latynoamerykański populizm wpisujący się w nurt „trzeciej fali”, gdyż stopień jego złożoności jest widoczny nawet na przykładzie jednego kraju i kolejnych kadencji prezydenckich.
EN
The aim of this article is to conduct a comparative analysis of the discourses and rhetoric in the public speeches of two consecutive Venezuelan presidents – Hugo Chávez and Nícolas Maduro. Although both politicians have been identified in the literature as representatives of Latin American populism, their media activities, campaign styles, and governing methods differ significantly, as do their perceptions by the public and the international community. This analysis also takes into account the evolution of both presidents’ images during their respective terms in office, against the backdrop of the ongoing political-economic crisis. The presence of Chávez and Maduro in the media – both traditional, such as radio and television, and new (especially on social media platforms) – as well as their narrative-building techniques are of particular importance in this context. The reflection also includes the manipulations used by both politicians and the symbolic sphere to which they referred in their speeches. Such a comparison allows us to recognize that Latin American populism, which belongs to the so-called “third wave,” is a uniquely complex and internally diverse phenomenon, even within one country and successive presidential terms.
5
Content available remote The Crossroads of Democracy in Venezuela: the Emergence of the Popular Power
84%
EN
The paper analyzes one of the main political instruments of the current regime of President Chávez in Venezuela: the Popular Power, as a new conception of democracy within socialist model. We studied the origins of such instrument and its current legal framework, in order to demonstrate how Popular Power constitutes a violation of constitutional concept of democracy, due to its lack of freedom and pluralism. The Popular Power is articulated in the Laws promulgated in 2010, as an organization that acts under the political control of the National Government, with the sole purpose of the consolidation of the socialism and the construction of a “new” State, the “Communal State”. According to the Laws of the Popular Power, socialism is not only the political doctrine of the Government’s party, but also the political doctrine of the State, that excludes any form of political participation different to the ones executed through the organizations of the Popular Power and for the promotion of socialism. In the end, the emergence of the Popular Power in Venezuela demonstrates the risk of the manipulation of the language of democracy for political purposes that are the antithesis of democracy.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.