Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Heiner Müller

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

“… the ruins of Europe in back of me.” Jan Klata’s Shakespeare and the European condition

100%

Cieślak M.

nr 4

67-77

Jan Klata’s Shakespearean productions are famous for his liberal attitude to the text, innovative sets and locations, and a strong contemporary context. His 2004 H., a Teatr Wybrzeże production performed in the Gdańsk Shipyard, reaches to the Polish history of the eighties (the importance of Solidarity and the fall of communism) to comment on the state of the democratic Poland twenty years later. The 2012 Titus Andronicus, a coproduction of Teatr Polski in Wrocław and Staatsschauspiel Dresden, explores the impact of historical traumas on national prejudice and relations within the new Europe. The 2013 Hamlet with Schauspielhaus Bochum again tries to diagnose the contemporary condition and is again deeply rooted in a specific geopolitical context. Discussing both Titus Andronicus and Hamlet, I would like to explore Klata’s formula of working with Shakespeare. Primarily, he takes advantage of the fact that Shakespeare’s texts are not simply source texts but hypertexts with multiple layers of meanings accumulated over the centuries of circulation, production and adaptation. Perhaps similarly to Heiner Müller, whose plays he willingly incorporates in his productions, Klata anatomizes the plays and then radically reconstructs them using other texts, literary and paraliterary. What Klata eventually puts on stage is a hybrid that is rooted in the Shakespearean hypertexts but also heavily draws from historical, cultural and political contexts, and that is relevant to him as the director and to the particular specificities of the venues, theatres and companies he works with. The hybridized and contextualized Shakespeare becomes for Klata a way to comment on current issues that he sees as vital, like dealing with the burden of the past, confronting the reality of the present, or understanding and expressing national identity, problems that are at once universal and specific for a person living in the EU in the twenty first century.

Między tragedią antyczną i mieszczańską – postdramatyczna estetyka Heinera Müllera

94%

Jabłkowska J.

nr 5

283-297

The article focuses on the adaptations of ancient tragedies and mythological motifs in dramas by Heiner Müller – a renowned German dramatist, who is considered the successor of Brecht. Despite numerous problems with censorship, Müller never decided to leave the German Democratic Republic and emigrate abroad. Just like his other dramas, Müller’s adaptations can be read as politically involved writings which – through an elaborate argumentation – remonstrate the flaws of the Communist system. It is not, however, the reason why his works still remain topical. Their aesthetic allure lies in the proposal of a dialectical bond between two traditions of drama. On the examples of Müller’s three representative texts The Horatian, Philoctetes and Despoiled Shore Medea-material Landscape with Argonauts, the article presents the dramatist’s poetological strategy that combines tragedy with bürgerliches Trauerspiel – two mutually exclusive forms of German drama. The synthesis results in a significant political conclusion, which was obviously missed by the East German censors.

Artykuł zajmuje się adaptacjami tragedii antycznych i motywów mitologicznych w dramatach Heinera Müllera, znanego niemieckiego dramatopisarza, uważanego za spadkobiercę Brechta. Swoją działalność pisarską wiązał Müller z NRD; mimo że często miał problemy z cenzurą, nie zdecydował się na emigrację. Adaptacje Müllera można czytać – jak inne jego dramaty – jako utwory politycznie zaangażowane, kontestujące w wyrafinowanej argumentacji ułomności systemu komunistycznego. Nie z tego jednak powodu utwory Müllera są aktualne do dziś. Ich estetyczna atrakcyjność polega na propozycji dialektycznego powiązania dwóch tradycji dramatu. Na przykładzie trzech reprezentatywnych tekstów Müllera, Der Horatier, Filoktet oraz Gnijący brzeg. Materiały do Medei. Krajobraz z Argonautami artykuł prezentuje strategię poetologiczną autora, łącząca tragedię z bürgerliches Trauerspiel, dwie wykluczające się formy niemieckiego dramatu. Z syntezy tej wynika ważna konkluzja polityczna, w oczywisty sposób nieodczytana przez enerdowskich cenzorów.