Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Filozofia religii Abrahama Joshuy Heschela - mistycyzm bez magii?

100%

Pawlik A.

|

2016

|

nr 13

187-200

EN

The article is devoted to the mystical nature of the philosophy of depth, as conceived Abraham Joshua Heschel. Although this philosophy draws strongly upon the Hasidic and Kabbalistic tradition, its mysticism is existential as opposed to magical.

2

Galician Tzadikim in the Light of Russian-language Jewish Press. On the Example of the Online Edition of the ‘Yevreiski Mir’ Newspaper

83%

Propola K. , Bober S. , Galas M.

|

nr Tom XXX

257-270

EN

The aim of this article is to analyze publications about the leaders of the GalicianHasidic communities published in the online edition of the American Russian-language newspaper „Yevreiski Mir”. The analysis of articles about Galician tzadikim allows us to see how their profiles and teachings are used by journalists from the former Soviet Jewish community in the United States. The presented results of statistical research clearly show that the vast majority of texts dedicated to Galician tzadikim were written by columnists directly connected with the Jewish spiritual sphere.Their publications contribute to the popularization of knowledge about Hasidic spirituality among the secularized Russian-speaking Jewish population. Sometimes the journalistic materials mentioned in the article are also an inspiration to discoverone’s own origins. This is shown by an analysis of the publications of Shimon Briman and Sonya Tuchinskaya cited in the article.The profiles of Galician tzadikim, posted by columnists of Russian-language Jewishmedia, have a moralistic dimension. As a result, stories about the alleged achievements of Elimelekh of Lizhensk, Zusya of Hanipoli or Levi Yitshak of Barditshev may stimulate readers to reflect on their own lives and encourage them to work on their own personalities. Importantly, most such stories seem to be drawn from the works of, among others, Martin Buber, although the authors themselves tend not to mention this. Paradoxically, however, this procedure contributes to the dissemination of traditionally established models of Jewish spirituality without forcing readers to search for them on their own.

PL

Celem niniejszego artykułu jest analiza publikacji dotyczących liderów chasydzkich społeczności galicyjskich, zamieszczonych w internetowym wydaniu amerykańskiego czasopisma rosyjskojęzycznego „Jewriejskij Mir”. Przeprowadzone w tekście rozważania nad artykułami poświęconymi galicyjskim cadykom pozwalają stwierdzić, w jaki sposób ich sylwetki i nauki wykorzystywane są przez dziennikarzy wywodzących się ze środowisk dawnych sowieckich Żydów w Stanach Zjednoczonych. Zaprezentowane wyniki badań statystycznych wyraźnie wskazują, że zdecydowana większość tekstów poświęconych galicyjskim cadykom została napisana przez publicystów związanych bezpośrednio z żydowską sferą duchową. Publikowane przez nich treści przyczyniają się do popularyzacji wiedzy o chasydzkiej duchowości wśród zlaicyzowanej żydowskiej ludności rosyjskojęzycznej. Niekiedy też wspomniane materiały dziennikarskie stanowią inspirację do odkrywania swojego pochodzenia. Pokazuje to analiza przytoczonych w artykule publikacji Szymona Brimana oraz Soni Tuczyńskiej. Sylwetki galicyjskich cadyków, zamieszczane przez redakcje rosyjskojęzycznych mediów żydowskich, mają wymiar moralizatorski. W rezultacie opowieści o rzekomych dokonaniach Elimelecha z Leżajska, Zusji z Annopola czy też Lewi Icchaka z Berdyczowa mogą pobudzać czytelników do refleksji nad swoim życiem i stanowić zachętę do podjęcia pracy nad własną osobowością. Co ważne, większość z nich wydaje się być zaczerpnięta z prac m.in. Martina Bubera, choć sami autorzy na ogół raczej o tym nie wspominają. Paradoksalnie jednak zabieg ten przyczynia się do rozpowszechniania utrwalonych w tradycji wzorców duchowości żydowskiej, nie zmuszając jednocześnie czytelników do samodzielnych poszukiwań.

3

The messianic concept in modern Judaism

66%

Homolka W.

|

nr 1(31)

145-172

PL

Historia mesjasza w judaizmie to historia zawiedzionych nadziei. Wielokrotnie przypisywano tę rolę różnym postaciom mającym nieść zbawienie, ale wybawienie z okupacji, zagranicznych rządów, wygnania, opresji i prześladowań nie nastąpiło. Dlatego też oczekiwanie na mesjasza straciło na znaczeniu w teologii żydowskiej. Niniejszy artykuł bada, jaką rolę koncepcja mesjanizmu odgrywa we współczesnym świecie i co sprzyja opisywaniu relacji pomiędzy Bogiem a ludzkością w judaizmie. W wyniku analiz staje się jasne: idea mesjasza nie może być pomostem między chrześcijaństwem a judaizmem.

EN

The history of the Messiah in Judaism is a history of disappointed hopes. Again and again, there were salvation fi gures to whom this role was ascribed. But redemption from occupation and foreign rule, exile, oppression and persecution failed to materialize. Therefore, the expectation of the Messiah fell to the periphery of Jewish theology. This article examinesin what ways the messianic concept plays a role in modern times and what it contributes to describing the relationship between God and humanity in Judaism. The author intends to show the development from the abandonment of a personal Messiah towards the affi rmation of the prophets’ hope for a universal messianic age in which the duty of all people to participate in the healing of the world becomes central. What becomes also clear is: The messiah idea cannot be a bridge between Christianity and Judaism.

4

Poutníci a vyprávění. Adaptace chasidské legendy v díle Ivana Olbrachta, Jiřího Mordechaje Langera a Egona Hostovského

58%

Pavlík O.

|

nr 36

79-98

EN

This study aims to compare three prose adaptations of a Hasidic legend published in 1937: Devět bran (‘The nine gates’) by Jiří Langer, Golet v údolí (‘Golet in the valley’) by Ivan Olbracht, and Dům bez pána (‘The house without a master’) by Egon Hostovský. The first part focuses on characterising the genre of Hasidic narration, with descriptions of its earliest Czech-language realisations on the pages of Czech periodicals. These investigations demonstrate that the acceptance of Hasidic narrativity by the authors in question is based not only on direct experience of the Hasidic environment, but also on the tradition of literary fiction in translation, which had been prevalent in the Czech context for several decades. The second section deals with specific ways the Hasidic legend and its semantic implications are integrated in the primary texts. The conclusions show, among other things, that the Hasidic stories allow Ivan Olbracht to follow the individual characters in interaction with the narrative as a social act. In Egon Hostovský’s novel, meanwhile, the Hasidic short story becomes part of a world of hidden meanings; the narrator of Devět bran integrates legends into the context of Hasidic everyday life, thus giving specific form to the community of anonymous narrators and listeners.