Background. The theoretical perspective or scientific framework for the considerations undertaken here is jointly and complementarily created by the General Theory of Fighting Arts (GTFA), the sociology/ anthropology of culture, and the theoretical concept of “martial arts tourism”. Problem. Can we consider the person of a martial arts master and his mastery in terms of tourist attractiveness as a magnet attracting enthusiasts? How can we evaluate this attractiveness and what is its source? Method. Three qualitative research methods – analytical (analysis of the content of the literature on the subject), analysis of the content of mass media (film, books and popular magazines, internet content), the author’s own long-term participant observation, and autoethnography were used. Results. Criteria for the tourist attractiveness of a champion have been established. Significant examples from different countries are shown, which are illustrative of the issue under consideration. The source of the attractiveness of masters-teachers is especially their authenticity (which applies to both mastery and the martial arts taught) and the high level of teaching. Conclusions. The number of student-tourists coming to a master’s school or to their seminars is a significant criterion of attractiveness. It is undoubtedly very important for commercial success and participation in the martial arts tourism market. On the other hand, in order to build a school and organization, it is no less important to train future master teachers well. Years of constant cooperation between the master and the student are an indicator of this.
PL
Tło. Perspektywa teoretyczna lub ramy naukowe dla podejmowanych tu rozważań są wspólnie i komplementarnie tworzone przez Ogólną Teorię Sztuk Walki (GTFA), socjologię/ antropologię kultury oraz teoretyczną koncepcję „turystyki sztuk walki”. Problem. Czy możemy rozpatrywać osobę mistrza sztuk walki i jego mistrzostwo w aspekcie atrakcyjności turystycznej, jako magnesu przyciągającego pasjonatów? Jak możemy ocenić tę atrakcyjność i co jest jej źródłem? Metoda. Zastosowano trzy jakościowe metody badawcze – analityczna (analiza treści literatury przedmiotu), analiza treści przekazów masowych (film, książki i czasopisma popularyzatorskie, treści internetowe), własna długoletnia obserwacja uczestnicząca oraz autoetnografia. Wyniki. Ustalono kryteria atrakcyjności turystycznej mistrza. Ukazano znamienne przykłady z różnych krajów, będące ilustracją podjętego zagadnienia. Źródłem atrakcyjności mistrzów-nauczycieli jawią się zwłaszcza ich autentyczność (co dotyczy jednocześnie mistrzostwa i nauczanej sztuki walki) oraz wysoki poziom nauczania. Wnioski. Liczba studentów-turystów przyjeżdżających do szkoły mistrza lub na jego seminaria jest znaczącym kryterium atrakcyjności. Dla sukcesu komercyjnego i udziału w rynku turystyki sztuk walki jest to niewątpliwie bardzo ważne. Natomiast dla budowania szkoły i organizacji niemniej ważniejsze jest, aby dobrze wyszkolić przyszłych mistrzów-nauczycieli. Lata stałej współpracy mistrza z uczniem są tego wskaźnikiem. Jeśli chodzi o indywidualny charyzmat mistrza i jego wpływ na postrzeganie go w aspekcie atrakcyjności turystycznej, to konieczne są dalsze badania, wspólnie z psychologami społecznymi i socjologami różnych subdyscyplin, z uwzględnieniem socjologii czasu wolnego, turystyki, sportu i kultury, a nawet specjalistami z zakresu filozofii kultury.
In 2007, a crypt was discovered in the cathedral of St. John the Evangelist in Kwidzyn. It hid the burial places of three men identified as three Grand Masters of the Teutonic Order. Fragments of textiles were found among their bone remains. After analysis, a reconstruction of the clothing from the northern and southern coffins started. However, there are reasons to reconsider this issue. Undoubtedly, ornamented fabrics were not used for the entire coat. They could only come from its parts. Some of those fabrics may have been used for a pillow, a mattress, belts, or a shroud. Fabrics without ornaments may be identified as remnants of a shawl collar of a coat, lining of a decorative element, a robe, chausses or headgear. Ribbons could be hems of a coat or robe sleeves, while a braided string might come from a prayer cord (“Paternoster”) or, more likely, fastened the coat just below the collarbone.
PL
W 2007 r. w katedrze św. Jana Ewangelisty w Kwidzynie odkryto kryptę z pochówkami trzech mężczyzn, których zidentyfikowano jako trzech wielkich mistrzów zakonu krzyżackiego. Pośród szczątków kostnych zalegały również fragmenty tekstyliów. Po ich analizie podjęto się zrekonstruowania odzieży z trumien północnej i południowej. Jednak istnieją przesłanki do przeprowadzenia ponownych rozważań na ten temat. Tkaniny ornamentowane bezsprzecznie nie zostały wykorzystane do uszycia w całości płaszcza, mogły pochodzić jedynie z jego elementu. Część z nich być może pochodziła z poduszki, materaca, pasków lub całunu. Tkaniny niezdobione można identyfikować jako pozostałości kołnierza szalowego płaszcza, podszewki elementu dekoracyjnego, sukni, nogawic, czy też nakrycia głowy. Z kolei wstążki mogły być obszywkami płaszcza lub rękawów sukni, a pleciony sznurek pochodził ze sznura modlitewnego („paternoster”) lub, co bardziej prawdopodobne, spinał płaszcz na wysokości nieco poniżej obojczyka.
Wiele narodów promuje dziś swe historyczne sztuki walki i sporty walki. Może to wynikać z potrzeby zaakcentowania własnych narodowych tradycji i kulturowego dziedzictwa. Dzięki wybitnym postaciom, pasjonatom i ludziom z poczuciem misji dochodzi do powstania lub restauracji tradycji częściowo zaginionych. Przykładem takiego człowieka jest Wielki Mistrz Volodymyr Pilat (Włodzimierz Piłat) – twórca systemu pod nazwą boiovyi hopak (bojowy hopak). Autor niniejszego artykułu, na podstawie bezpośredniego wywiadu i dostępnych publikacji, przedstawia drogę Volodymyra Pilata do stworzenia tej sztuki walki, będącej także sportem walki, oraz powołania międzynarodowej federacji, co wskazuje na zaawansowany już rozwój instytucjonalny. Zastosowano analizę źródeł, w tym materiałów filmowych i zdjęć (antropologia wizualna). Ukazano specyfikę tej sztuki walki – boiovyi hopak powstał na bazie tradycji kozackich i doświadczeń „drogi wojownika” Włodzimierza Piłata. Historyczny hopak to taniec, często praktykowany z towarzyszeniem muzyki.
EN
Many nations today promote their historical martial arts and combat sports. This may result from the need to emphasize their own national traditions and cultural heritage. Thanks to outstanding figures, enthusiasts and people with a sense of mission, traditions that are partly lost are being created or restored. An example is Grand Master Volodymyr Pilat – the creator of the system called Boiovyi hopak (Battle / Combat hopak). The author, based on a direct interview and available publications, presents his path to the creation of this martial art, which is also a combat sport, and the establishment of an international federation, which indicates an already advanced institutional development. An analysis of sources was also used, including film materials and photos (visual anthropology). The specificity of this fighting art is shown, which is strongly related to the experiences of of Master Pilat’s “way of the warrior”. Boiovyi hopak was created on the basis of Cossack traditions and the experience of Volodymyr Pilat’s “way of the warrior”. The historical hopak was a dance. It is often practised with music. Among the traditional weapons there are a long stick, sabre, pike, scythe, sickle, mace, flail and ice axe.
Problem. Within the context of the General Theory of Fighting Arts the problem was raised as to whether there is any correlation between the versatility coefficient A and the creativity index among martial arts masters. Their biographical notes were cited. Method. The cases of n=22 high ranking martial arts masters were analysed. They are both historical and contemporary figures. Their path to the championship was tested using the M-Q Scale and accepted indicators. Descriptive statistics (Chi 2 , V Cramer and C Pearson) were used. Results. Modification of the formula for the versatility coefficient (WB) was proposed. A moderately strong relationship was found between the ‘versatility’ and ‘creativity’ indicators. Conclusions. A wealth of knowledge and skills often translates into creating a new quality – the emergence of new varieties (schools, methods, styles) of martial arts.
PL
Problem. Na gruncie Ogólnej Teorii Sztuk Walki podjęto problem, czy wśród mistrzów sztuk walki zachodzi korelacja pomiędzy współczynnikiem wszechstronności A and wskaźnikiem kreatywności. Metoda. Analizie poddano przypadki n=22 mistrzów sztuk walki wysokiej rangi. Są to postacie historyczne i współczesne. Ich drogę do mistrzostwa zbadano z użyciem Skali M-Q i przyjętych wskaźników Zastosowano statystykę opisową (Chi2, V_Cramera i C_Pearsona). Wyniki. Zaproponowano modyfikację wzoru na współczynnik wszechstronności (WB). Stwierdzono zależność umiarkowanie silną pomiędzy wskaźnikami zmiennych „wszechstronność” i „kreatywność”. Wnioski. Bogactwo wiedzy i umiejętności przekłada się często na tworzenie nowej jakości – powstawanie nowych odmian (szkół, metod, stylów) sztuk walki.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.