Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Global South
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
This paper focuses on the actions of the ILO towards Global South, with Brazil as a focal point. As the International Labour Organization has changed its paradigm during one hundred years of existence, the policies toward Global South have also altered. Brazil is a country often evoked in the ILO reports as an example of good practices, i.e. the country that has taken millions of its inhabitants out of poverty. The study shows that ILO standards can be easier achieved when other important conditions are also fulfilled: especially good economic situation and government favourable to social change as well as active civil society and its pressure on reform and change.
2
Content available 'Precariat Contemporary Face of Labour Relations
100%
EN
Precariat refers to a situation where people are forced to make a living out of work which is low- quality, insecure, temporary, low-paid, with little or no promise of promotion, without social insurance, and often off-the-books. The concept of precariat goes beyond the form of employment and encapsulates several factors that determine whether a particular job/form of employment exposes an employee to instability of employment, lack of union protection (protection of interests), or social and economic insensitivity. The article aims, in the first place, to answer the question of whether precariat is a global phenomenon. Does it look the same in the rich North and poor South? Is it justified to view it as a structural characteristic of contemporary labour? To address the problem, the classification proposed by Rodgers and Rodgers (1989) and revised by Duell (2004) is employed.
EN
The lack of implementation of the Nationally Appropriate Mitigation Actions (NAMAs) of the non-Annexe I Parties registered in the NAMA Registry of the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) is a worrying situation in the sense that it is limiting the contributions these NAMA projects would have made towards mitigating global climate change. There is however little research on the reasons behind the lack of implementation of these NAMAs projects and this is the knowledge gap that this paper seeks to fill based on a critical overview of the NAMAs of Ethiopia, Indonesia and Georgia. The source of data for this paper is mainly from the focal persons for the NAMAs of the countries under study, which was obtained via telephone and Skype interviews with the respondents. Our findings show that lack of funding, complicated financial mechanisms, lack of technical expertise, fringe condi- tions to donor support and policy issues according to the findings of this study are the main hindrances to the implementation of NAMAs. International organisations, donor partners, developed countries and local governments alike are therefore encouraged to channel some of the funds meant for fighting global climate change into sponsoring the NAMAs of poorer countries, as this will see to the successful implementations of these NAMAs and their subsequent impacts on mitigating global climate change. The paper is also timely considering the scarcity of literature on NAMAs related issues.
EN
The paper focuses on the impact of discourses on positioning working children in social and political agendas in a semi-peripheral region of the world system. In Latin America at least two narratives around the issue of child labour coexist. Each of them has distinct political implications and practical consequences. On the one hand, we consider the Eurocentric conception of international agencies which establish the hegemonic categories related to childhood. This eurocentric discourse may seem distant and hardly operative in Latin American context, but we highlight its relevance since it is expressed in human rights instruments that have been ratified and incorporated in our countries legal framework. On the other hand, the postcolonial narrative raises the need to establish differentiated forms of nomination to address childhood in the periphery of the world system. Although this narrative may constitute a closer approach to the reality of children in the periphery, its corollary can be seen as a defense of child labour due to “cultural factors” that contributed to its naturalization and invisibilization. Though at face value it may seem an emancipatory discourse, we suggest that it consists of a conservative one, since it tends to the reproduction of inequality in society, based on the idea that people are assigned to certain positions in the productive structure due to their socio economic background. Altogether, the analysis of the ideological implications present in the narratives around the category of child labour is necessary to account for the factors that contribute to its persistence in Latin America.
PL
Cel/Teza: Artykuł referuje bieżący etap rozwoju otwartego dostępu w krajach globalnego Południa, ze wskazaniem podobieństw i odmienności pomiędzy różnymi obszarami świata, nakreśleniem specyfiki reprezentatywnych krajów lub grupy krajów oraz określeniem przyczyn ograniczenia ich aktywności w tym zakresie. Koncepcja/Metody badań: Termin „globalne Południe”, odnoszący się do mniej rozwiniętych krajów Azji, Pacyfiku, Afryki i Ameryki Łacińskiej, stał się ostatnio popularny w dyskursie akademickim, chociaż nie został prawidłowo zdefiniowany. W artykule różne przypadki jego użycia są analizowane w konfrontacji z terminem „globalna Północ”. Analizie poddane zostały również dane dotyczące otwartego dostępu w krajach lobalnego Południa dostępne w źródłach internetowych. Wyniki i wnioski: Poszczególne obszary globalnego Południa są pod wieloma względami zróżnicowane, choć wszystkie łączy niższy status ekonomiczny i zespół rozmaitych problemów z tego wynikających. Granice pomiędzy Północą i Południem zmieniają się, w pewnych miejscach zaś zacierają. Środowiska naukowe w tych krajach różnią się pod względem potrzeb, dążeń i wyobrażeń na temat tego, jak powinno, ich zdaniem, wyglądać publikowanie prac naukowych. Ze względu na owe specyficzne cechy próba dopasowania narzędzi wypracowanych w naukowych ośrodkach globalnej Północy może okazać się szkodliwa. Kluczowa okazuje się komplementarność informacji (jej złożoność, organizacja i weryfikacja), która, dzięki narzędziom technicznym, staje się dostępna szerszej naukowej społeczności. Oryginalność/Wartość poznawcza: W polskiej literaturze badawczej zagadnienie to pojawia się rzadko. Artykuł zbiera i zestawia dane dotyczące wszystkich obszarów globalnego Południa obecne głównie w literaturze anglojęzycznej.
EN
Purpose/Thesis: The aim of the article is to describe the current state of Open Access in the Global South countries, relative to other regions, characterize specific countries and explain why their activity as related to Open Access has been so limited thus far. Approach/Methods: The term ‘Global South’, referring to the less developed countries of Asia, Pacific, Africa and Latin America, has recently become popular in academic discourse, despite its imprecision. This paper analyzes its different uses as compared with the term ‘Global North.’ It is based on the data concerning Open Access in the Global South countries available in electronic sources. Results and conclusions: The Global South is not a uniform region, although all its area shares a lower economic status and problems resulting from it. Boundaries between the North and the South are changing and blurring in some places. Scientific communities in different / various countries have different needs, pursuits, ideas and commitments concerning publication practices. Because of these unique circumstances, an attempt to employ instruments developed in scientific centers in the Global North may prove detrimental. Complementarity of information (its organization and verification), available for the wider scientific community thanks to various technical tools, seems to be crucial. Originality/Value: This issue seldom appears In Polish research literature. The article gathers and juxtaposes data concerning all areas of the Global South, thus far found only in foreign literature.
EN
East Germany has been a member of UN HABITAT/UNCHS (United Nations Centre for Human Settlements) since the 1970s and used the organisation both as a political platform for global discussions on housing as well as to strengthen its business prospects in developing countries. From 1984, the East German delegation to HABITAT was led by Bauakademie (East Germany’s institute for architectural science). In the late 1980s, the Academy organised a seminar series under the roof of HABITAT, targeted at urban planning and architecture professionals from the Global South. Around twenty of them visited Berlin, Dessau and other cities in 1987, 1988 and 1989 and were acquainted with what was presented as achievements of the East German housing industry and policy. This article explores the rationale of the Academy as an organiser and juxtaposes its perspective with the participant’s view. Some of them openly countered the idea that East German housing and city planning practices were easily transferable to other world regions, thus challenging not only the seminar concept but also the Academy’s economic ambitions in the Global South and the underlying perceptions of progress and transferability.
EN
The Indian Film Industry is second popular entertainment industry across the globe after Hollywood film industry of the United States of America. Despite of being popular, there are arguments that New Delhi hasn’t utilized the full potential of Indian film industry as an instrument to turn popularity into the (Soft)power. The Indian film industry has tremendous potential to become India’s soft power if its potential is harnessed to the fullest. Therefore, this paper focuses upon how the popularity can be effectively used by examining strengths of industry and future prospects. Additionally, this paper provides relevant policy recommendations to effectively use film industry to enhance soft power as well as brief concluding remarks.
PL
Celem artykułu jest prezentacja wyników analizy przekazów dotyczących globalnego Południa w podręcznikach językowych, które, ze względu na kulturowe aspekty nauczania języka obcego, mają szczególne znaczenie w edukacji międzykulturowej. W badaniu zastosowano metodę analizy treści, z kodowaniem danych metodą indukcyjną i dedukcyjną w programie Atlas.ti 7. Przedstawione rezultaty analizy pokazują sposoby dyskursywnego wykluczania globalnego Południa, co sprawia, że książkowy wizerunek opisywanego regionu świata cechuje jednostronność i europocentryzm. Zgromadzone dane pozwoliły na wyodrębnienie takich elementów dyskursu wykluczenia jak wiktymizacja (łączenie wizerunku globalnego Południa z różnorodnymi problemami), egzotyzacja (opisy globalnego Południa w kontekście tradycyjnych obrzędów lub bogactwa natury) oraz ubezwłasnowolnienie (nieobecność w tekstach reprezentantów globalnego Południa lub prezentowanie ich jako biernych beneficjentów pomocy udzielanej z zewnątrz). Pomimo potencjału kształtowania kompetencji międzykulturowych, jaki niesie ze sobą edukacja językowa, w badanym aspekcie konieczna wydaje się modyfikacja treści podręczników w kierunku zróżnicowania wizerunku globalnego Południa, równego traktowania kultur, wyzbycia się poczucia wyższości i postaw etnocentrycznych w prezentowanych przekazach.
EN
The aim of the article is to present the results of the analysis of the contents related to the Global South in language textbooks, which, due to the cultural aspects of teaching a foreign language, are of particular importance in intercultural education. The method of content analysis was used in the study, with inductive and deductive data coding in the Atlas.ti 7 program. The results show the ways of discursive exclusion of the Global South, characterized by one-sidedness and Eurocentrism noticeable in textbooks images of this world region. The collected data made it possible to distinguish such elements of the discourse of exclusion as victimization (linking the image of the Global South with various problems), exoticization (descriptions of the Global South in the context of traditional rituals or the richness of nature) and incapacitation (absence of representatives of the Global South in the texts or presenting them as passive beneficiaries of external aid). Despite the potential of shaping intercultural competences that language education brings, in the aspect of the Global South, it seems necessary to modify the content of textbooks in the direction of diversity, equal treatment of cultures, getting rid of the sense of superiority and ethnocentric attitudes.
9
Content available B(R)ICS wobec inwazji Rosji na Ukrainę
63%
PL
Niniejszy artykuł podejmuje zagadnienie poszerzenia perspektywy jednego z głównych wyzwań bezpieczeństwa globalnego, którym jest inwazja Rosji na Ukrainę, rozumiana jako akt rewizjonistyczny współczesnej globalnej architektury bezpieczeństwa, jak również przedmiot relatywizacji dyskursu o kształcie współczesnej globalnej architektury bezpieczeństwa. Aktywnym podmiotem tego dyskursu jest tzw. BRICS, z Rosją-agresorem w swoich szeregach. Jako cel wybrano zrekonstruowanie i zaprezentowanie ogólnego wydźwięku postawy BRICS jako reprezentanta Globalnego Południa oraz wyjaśnienie strategicznych determinantów perspektywy Brazylii, Indii, Chin oraz Republiki Południowej Afryki wobec arbitralnego rewizjonizmu Rosji na Ukrainie. Na podstawie tego podjęto następnie próbę ekstrapolacji wpływu tej wojny na perspektywy funkcjonowania BRICS w jej kampanii na rzecz przebudowy mechanizmów globalnego bezpieczeństwa.
EN
This article addresses the issue of broadening the perspective of one of the main challenges of global security, which is Russia’s invasion of Ukraine, understood as a revisionist act of the contemporary global security architecture, as well as the subject of relativizing the discourse on the shape of the contemporary global security architecture. The active subject of this discourse is the so-called BRICS, with an aggressor – Russia – in its ranks. The aim was to reconstruct and present the general overtones of the BRICS attitude as a representative of the Global South and to explain the strategic determinants of the perspectives of Brazil, India, China and South Africa in the face of Russia’s arbitrary revisionism in Ukraine. On this basis, an attempt was then made to extrapolate the impact of this war on the prospects of the BRICS functioning in its campaign for the reconstruction of global security mechanisms.
EN
The aim of this article is to present the current state of research dedicated to the relations of communist states with the Global South and to present the experience of PRL in this respect. During the Cold War, the countries of the Soviet bloc maintained very active relations with Third World states and national liberation movements. These contacts, initiated in the mid-1950s, were of varied nature and concerned political, military, economic and socio-cultural cooperation. The Soviet Union played the lead role in these relations, but countries under Moscow’s tutelage – notably the GDR, Czechoslovakia, Yugoslavia and Romania – also sought to be present in the Third World. Warsaw also pursued an active policy towards the states and national liberation movements of the Global South, although its strategy differed from the conduct of other communist countries. The involvement of PRL was more cautious and more, than in the case of other countries, focused on economic benefits. The review of the state of research shows that a lot is already known about communist Poland’s policy towards the Third World, but many areas remain poorly researched. The gaps in our knowledge that still remain may inspire future research dedicated to the relations between the Communist bloc and the Global South.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie aktualnego stanu badań poświęconych relacjom państw komunistycznych z Globalnym Południem oraz przedstawienie na tym tle doświadczeń PRL. W okresie zimnej wojny kraje bloku sowieckiego utrzymywały bardzo aktywne relacje z państwami i ruchami narodowowyzwoleńczymi Trzeciego Świata. Kontakty te, zapoczątkowane w połowie lat pięćdziesiątych, miały zróżnicowany charakter i dotyczyły współpracy politycznej, wojskowej, gospodarczej oraz społeczno-kulturalnej. Główną rolę odgrywał w nich Związek Sowiecki, jednak kraje pozostające pod kuratelą Moskwy – zwłaszcza NRD, Czechosłowacja, Jugosławia i Rumunia – również starały się być obecne w Trzecim Świecie. Aktywną politykę wobec państw i ruchów narodowowyzwoleńczych Globalnego Południa prowadziła również Warszawa, choć jej strategia w tym zakresie różniła się od postępowania innych krajów komunistycznych. Zaangażowanie PRL było bardziej ostrożne i bardziej, niż w przypadku innych państw, nakierowane na korzyści ekonomiczne. Jak wynika z przeglądu stanu badań, sporo wiemy już o polityce komunistycznej Polski wobec Trzeciego Świata, jednak wiele obszarów pozostaje wciąż słabo opracowanych. Istniejące wciąż luki w naszej wiedzy mogą stanowić inspirację dla przyszłych badań poświęconych relacjom bloku komunistycznego z Globalnym Południem.
EN
This paper focuses on the actions of the ILO towards Global South, with Brazil as a focal point. As the Interna-tional Labour Organization has changed its paradigm during one hundred years of existence, the policies toward Global South have also altered. Brazil is a country often evoked in the ILO reports as an example of good practices, i.e. the country that has taken millions of its inhabitants out of poverty. The study shows that ILO standards can be easier achieved when other important conditions are also fulfi lled: especially good economic situation and government favourable to social change as well as active civil society and its pressure on reform and change.
PL
Artykuł przedstawia działania Międzynarodowej Organizacji Pracy na rzecz krajów Południa na świecie, przy czym Brazylia jest głównym punktem odniesienia. Ponieważ MOP zmieniła swój paradygmat w ciągu stu lat prowadzenia działalności, polityka wobec krajów Południa na świecie również została zmieniona. Brazylia jest krajem często przywoływanym w raportach MOP jako przykład dobrych praktyk, co oznacza, że jest krajem, który pomógł milionom swoich mieszkańców wyjść z ubóstwa. Badania wykazały, że standardy MOP można łatwiej osiągnąć, gdy spełnione są również inne ważne warunki: szczególnie dobra sytuacja gospodarcza i rząd sprzyjający przemianom społecznym, jak również aktywne społeczeństwo obywatelskie dążące do reform i zmian.
EN
Carving up the world into Global North and Global South has become an established way of thinking about global difference since the end of the Cold War. This binary, however, erases what this paper calls the Global East – those countries and societies that occupy an interstitial position between North and South. This paper problematises the geopolitics of knowledge that has resulted in the exclusion of the Global East, not just from the Global North and South, but from notions of globality in general. It argues that we need to adopt a strategic essentialism to recover the Global East for scholarship. To that end, it traces the global relations of IKEA’s bevelled drinking glass to demonstrate the urgency of rethinking the Global East at the heart of global connections, rather than separate from them. Thinking of such a Global East as a liminal space complicates the notions of North and South towards more inclusive but also more uncertain theorising.
PL
Od zakończenia zimnej wojny dzielenie świata na Globalną Północ i Globalne Południe stało się ogólnie przyjętym sposobem myślenia o globalnej różnicy. Ta opozycja binarna wymazuje jednak istnienie tego, co nazywam Globalnym Wschodem – krajów i społeczeństw, które zajmują pozycję pośrednią, pomiędzy Północą a Południem. Niniejszy artykuł problematyzuje geopolitykę wiedzy powstałą wskutek wykluczenia Globalnego Wschodu, nie tylko z Globalnej Północy i Południa, ale z koncepcji globalności w ogóle. Argumentuje, że w celu odzyskania Globalnego Wschodu dla nauki musimy wykorzystać stanowisko strategicznego esencjalizmu. Analizuje w tym kontekście globalne powiązania kryjące się za szklankami z fazowanego szkła z IKEI, by pokazać konieczność pomyślenia Globalnego Wschodu w sercu globalnych stosunków, a nie poza nimi. Myślenie o Globalnym Wschodzie jako przestrzeni liminalnej problematyzuje pojęcia Północy i Południa na rzecz bardziej inkluzywnego, ale również mniej dookreślonego myślenia teoretycznego.
EN
The text refers to contemporary childhood and children’s rights studies. I reflect on the need to decolonise these studies resulting from the changing conditioning and contexts of children’s lives, changing models of childhood as well as ways and potentials of children’s functioning in the 21st century. New global processes and transformations, of which children are the most numerous participants, allow us a broader insight into their situation and activism. At the same time, they necessitate reflection on changes in approaches to research with children, on childhood and children’s rights in countries of the Global South and Global North, that has been accompanied by the UNCRC for three decades.
PL
Tekst odnosi się do współczesnych badań nad dzieciństwem i prawami dziecka. Podejmuję w nim rozważania nad potrzebą dekolonizacji tych badań z uwagi na zmieniające się uwarunkowania i konteksty życia dzieci, zmieniające się modele dzieciństw oraz sposoby i możliwości funkcjonowania dzieci w XXI wieku. Nowe procesy i przemiany globalne, których najliczniejszą grupę uczestników stanowią dzieci, umożliwiają szerszy wgląd w ich sytuację, aktywizm i jednocześnie wymuszają namysł nad zmianami w podejściach badawczych w prowadzonych badaniach z dziećmi, nad dzieciństwem i o prawach dzieci w krajach Globalnego Południa i Globalnej Północy, którym od trzech dekad towarzyszy Konwencja o prawach dziecka.
EN
The protectionism of the last twelve years is forcing many countries to backtrack in the face of the devastating consequences of those policies on their economies and the world trade. The pandemic COVID-19 has highlighted even more how those policies may be destructive and produce impoverishment. The current global pandemic crisis is producing an abrupt and probably very long braking effect on international trade. However, it would be wrong to consider it as the exclusive or the most important cause of global trade stagnation. In fact, the ground had already been prepared by the economic-financial crisis of 2007–2008 and in particular by the choices of “economic nationalism” of neo-protectionist type, which made a precise political use of the modern linear border. Globalisation means mainly the overcoming of political barriers, borders, and the opening to the global free trade market. On the contrary, it is now still hindered by heavy political factors, among which protectionism has been the main one for many years. Those policies, implemented on the large areas by major world powers, have caused a long phase of “de-globalisation”, characterised by the renewed use of the modern border to enclose economies, well before the pandemic crisis.
PL
Protekcjonizm ostatnich dwunastu lat zmusza wiele krajów do wycofania się w obliczu niszczycielskich skutków tej polityki dla ich gospodarek i światowego handlu. Pandemia COVID-19 jeszcze bardziej uwydatniła, jak omawiana polityka może być destrukcyjna i prowadzić do zubożenia. Obecny globalny kryzys pandemiczny spowodował nagłe i prawdopodobnie długotrwałe hamowanie handlu międzynarodowego. Byłoby jednak błędem traktowanie go jako wyłącznej lub najważniejszej przyczyny stagnacji w światowym handlu. W rzeczywistości grunt został już przygotowany przez kryzys ekonomiczno-finansowy lat 2007–2008, a w szczególności przez wybory „nacjonalizmu ekonomicznego” typu neo-protekcjonistycznego, który precyzyjnie wykorzystał politycznie nowoczesną granicę liniową. Globalizacja to przede wszystkim pokonywanie barier politycznych, granic i otwarcie na światowy rynek wolnego handlu. Jednak nadal utrudniają to czynniki polityczne, wśród których protekcjonizm od wielu lat jest uważny za główny czynnik. Polityka ta, realizowana na dużych obszarach przez główne mocarstwa światowe, spowodowała długą fazę „deglobalizacji”, charakteryzującą się ponownym wykorzystaniem nowoczesnej granicy do zamknięcia gospodarek na długo przed kryzysem pandemicznym.
15
Content available Protectionism and the global trade stagnation
51%
EN
Protekcjonizm ostatnich dwunastu lat zmusza wiele krajów do wycofania się w obliczu niszczycielskich skutków tej polityki dla ich gospodarek i światowego handlu. Pandemia COVID-19 jeszcze bardziej uwydatniła, jak omawiana polityka może być destrukcyjna i prowadzić do zubożenia. Obecny globalny kryzys pandemiczny spowodował nagłe i prawdopodobnie długotrwałe hamowanie handlu międzynarodowego. Byłoby jednak błędem traktowanie go jako wyłącznej lub najważniejszej przyczyny stagnacji w światowym handlu. W rzeczywistości grunt został już przygotowany przez kryzys ekonomiczno-finansowy lat 2007–2008, a w szczególności przez wybory „nacjonalizmu ekonomicznego” typu neo-protekcjonistycznego, który precyzyjnie wykorzystał politycznie nowoczesną granicę liniową. Globalizacja to przede wszystkim pokonywanie barier politycznych, granic i otwarcie na światowy rynek wolnego handlu. Jednak nadal utrudniają to czynniki polityczne, wśród których protekcjonizm od wielu lat jest uważny za główny czynnik. Polityka ta, realizowana na dużych obszarach przez główne mocarstwa światowe, spowodowała długą fazę „deglobalizacji”, charakteryzującą się ponownym wykorzystaniem nowoczesnej granicy do zamknięcia gospodarek na długo przed kryzysem pandemicznym.
PL
Współczesna refleksja nad designem postuluje bardziej radykalną zmianę sposobu myślenia o projektowaniu. Poza konwencjonalną krytyką uwikłania designu w logikę zysku i legitymizację kapitalistycznej organizacji życia społecznego zwraca się również uwagę na ograniczenia wynikające z zakorzenienia tej aktywności w europocentrycznej i kartezjańskiej ontologii. Opisani w tekście teoretycy designu (Anne-Marie Willis, Ezio Manzini, Tony Fry, Cameron Tonkinwise, Madina Tlostanova) w analogii do współczesnej debaty w ramach nauk społecznych wokół sprawczości „niewidzialnych aktorów” (między innymi nie-ludzi, natury i przestrzeni) poszukują innej perspektywy rozpatrywania relacji między twórcą a projektowanym przez niego światem. Coraz większy nacisk kładzie się na to, że praktyka projektowania nie jest jedynie indywidualnym aktem tworzenia. Można ją także interpretować w kategoriach rozproszonej sprawczości (distributed agency), której efekty zwrotnie oddziałują na ludzi, stwarzając podłoże do nowatorskich praktyk społecznych. Ekologiczna i postkolonialna krytyka designu wskazuje na konieczność przyjęcia antydualistycznego, antyantropocentrycznego i relacjonistycznego podejścia do rzeczywistości, które pozwoliłoby na emancypacyjne przeformułowanie dotychczasowej relacji między jednostką, naturą i wspólnotą. Tego rodzaju refleksja nad designem jest również próbą krytycznej reinterpretacji problemu innowacji i rozwoju. W ten sposób design staje się krytycznym, a zarazem utopijnym przedsięwzięciem wymyślania nowatorskiego sposobu organizacji społeczeństwa oraz jego relacji z aktorami nie-ludzkimi.
EN
Contemporary reflection on design postulates a radical change in thinking in this regard. In addition to a more conventional critique of the entanglement of design in the logic of profit and the legitimacy of the capitalist organisation of social life, attention is also drawn to the limitations that result from the fact that this activity is rooted in Eurocentric and Cartesian ontology. In analogy to the contemporary debate in the social sciences on the agency of “invisible actors” (including non-human actors, nature, and space), the design theorists described in this text (Anne-Marie Willis, Ezio Manzini, Tony Fry, Cameron Tonkinwise, Madina Tlostanova) look for a different perspective from which to examine the relationship between designers and the worlds they create. Increasingly, emphasis is being placed on the fact that the practice of designing is not just an individual act of creation but can also be interpreted in terms of a distributed agency whose effects have a feedback impact on people and thus produce a basis for innovative social practices. Ecological and postcolonial criticism of design points to the need to adopt an anti-dualistic, anti-anthropocentric, and relationalist approach to reality, as this would allow for an emancipatory reformulation of the existing relationship between the individual, nature, and the community. This type of reflection on design is also an attempt to reinterpret the problem of innovation and development. Thus, design becomes a critical and utopian endeavour to invent a new way of organising society and its relation to non-human actors.
PL
W artykule dokonano analizy historycznych przerw i ciągłości w polityce państwa polskiego wobec Afryki, podkreślając utrzymywanie się w niej czynników ekonomicznych i kulturowych. Twierdzi się, że w okresie po II wojnie światowej Warszawa zdołała wypracować znaczną autonomię w podejściu do niepodległych państw i zbuntowanych kolonii na kontynencie, pomimo nacisków ideologicznych i politycznych ze strony Moskwy. W artykule rozważa się zatem rolę RP/PRL w międzynarodowym projekcie socjalistycznym na Globalnym Południu i zaleca dalsze badania, zarówno w odniesieniu do okresu 1945–1964, jak i do lat późniejszych.
EN
The article examines the historical breaks and continuities in the Polish state’s policies toward (de)colonial Africa, underlining the persistence of the economic and cultural factors therein. It is argued that during the period after World War II, Warsaw manager to exercise considerable autonomy in its approach to independent states and rebellious colonies on the continent, despite ideological and political pressure from Moscow. In this manner, the article reconsiders the role of the Polish (People’s) Republic in the international socialist project in the Global South and recommends further research, both on the period of 1945–1964 and later years.
18
44%
EN
Although Charter 77, as the most important Czechoslovak human rights initiative of the second half of the twentieth century, focused mainly on upholding human rights in Czechoslovakia, in its universalistic conception of human rights issues, the initiative was also interested in human rights abroad. The article examines the hitherto unexplored relationship of Charter 77 with the countries of the "Third World", thus pointing to its global dimension. It asks why Charter 77 expressed itself rather sporadically and reticently about events in these countries and why a number of contemporary international political events did not resonate at all within the Charter community. Specifically, it analyses the motivations and factors that led the Charter, or rather specific signatories of Charter 77, to comment on events in Nicaragua, South Africa and selected other countries. The article shows that the interest in international events and, specifically, the Global South was not the result of a coherent strategy. On the contrary, it stemmed rather from the unsystematic personal interests of a narrow group of people who brought international issues into the Charter community. The Chartists' interest in the "Third World" was motivated by a mixture of factors, including an authentic need to stand up against human rights abuses worldwide. But opinions on the given issues were formed on the basis of limited access to information, or instrumental attempts to relate the foreign situation to specific problems of domestic dissent.
XX
technika, technologia, integracja społeczna, wykluczenie społeczne, globalizacja, konsumpcjonizm, społeczeństwo postindustrialne, prekariat, dzień długu ekologicznego, globalne południe, globalna północ, hiperrzeczywistość, uwolniony kapitał
EN
Technika spełnia istotną rolę w procesie przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu, jak również prowadzi do niego. Ukazanie tych dwóch aspektów jest przedmiotem niniejszego artykułu, choć nie można tu powiedzieć o wyczerpaniu wieloaspektowości zagadnienia. To zreferowanie jego istotnych elementów z punktu widzenia autora oraz próba ukazania związanych z nimi problemów.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.