Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Franciszek Krzywda-Polkowski
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
nr 3(13)
83-74
EN
In January 1925 on the pages of the Cracow journal ‘Architekt’ an article by Franciszek Krzywda-Polkowski was published. In the text entitled Impressions of the sojourn in the country of ‘sky scrapers’ the author described his memories from New York, where he started to work in 1924 for the architects office McKim, Mead & White. Special attention should be paid to the initial description of the very first moments spent in the city. The modern way of perceiving the city space, fully performed by Franciszek Krzywda-Polkowski in the quoted fragments, is characte- rised by abandoning the panoramic (static) perspective, typical for realistic poetics, for the benefit of the pedestrian’s perspective, which is determined by movement, changes of view points and removing the distance to the experienced space. Attractiveness of Franciszek Krzywda-Polkowski’s text, which undoubtedly comes as a new quality in Polish writing about architecture, derives from a few coinciding elements: an up-to-date topic, which New York was at that time and the discussion on acceptable heights of buildings in a city; the author’s writing skills, his courage in applying modern form of narration; also the character of his stay in New York – he was a traveler who, glancing ‘from the outside’, is able to notice the every-day life of the place where we happen to be in a more penetrating way.
2
36%
|
|
tom 35
15-29
EN
The aim of the article is to identify and present the main characters of the Włocławek design stage in the interwar period. The ambitions of the municipal authorities, entrusting the most prestigious projects to renowned architects, especially those from Warsaw (Mieczysław Kozłowski, Adolf Buraczewski, Franciszek Krzywda-Polkowski, Stanisław Filasiewicz, Maksymilian Goldberg) had a significant impact here. Their ties with the city were, however, more or less incidental, so the local design environment was more important, as it permanently determined the development of urban architecture. In this context, city architects, who were also the heads of the Technical Department of the City Hall, played a special role: Karol Osterloff, Jan Kunert, Władysław Kwapiszewski, Stefan Narębski, Bronisław Wondrausch, Kazimierz Kłosowicz and Jan Kamieński. The local community of free practicing architects represented two generations. The first group included graduates of Russian and German schools from before the First World War (Antoni Olszakowski, Władysław Popławski, Zygmunt Majewski, Marian Stefanowicz), the second - young designers, born around 1900, who finished their studies in free Poland (Kazimierz Kiermasz, Lucjan Jezierski, Katarzyna Chmielewska-Kottas). The young generation of Włocławek architects were usually designers with modernist views, open to new trends and creativity, free from historicizing details. Thanks to them a new chapter in the architecture of Włocławek was being created.
PL
Celem artykułu jest rozpoznanie i przybliżenie głównych bohaterów włocławskiej sceny projektowej lat międzywojennych. Istotny wpływ miały tu ambicje władz miejskich, powierzających najbardziej prestiżowe projekty w ręce architektów o uznanej renomie, zwłaszcza warszawskich (Mieczysław Kozłowski, Adolf Buraczewski, Franciszek Krzywda-Polkowski, Stanisław Filasiewicz, Maksymilian Goldberg). Ich związki z miastem były jednak mniej lub bardziej incydentalne, dlatego większe znaczenie miało miejscowe środowisko projektowe, decydujące o rozwoju architektury miejskiej w sposób permanentny. Szczególną rolę odegrali w tym kontekście architekci miejscy, piastujący jednocześnie funkcję kierowników Wydziału Technicznego Magistratu. Funkcję architekta miejskiego pełnili kolejno Karol Osterloff, Jan Kunert, Władysław Kwapiszewski, Stefan Narębski, Bronisław Wondrausch, Kazimierz Kłosowicz i Jan Kamieński. Zatwierdzając do realizacji, korygując bądź odrzucając składane w magistracie projekty, podejmując decyzje w konkursach, wreszcie projektując samodzielnie inwestycje miejskie (mniejsze w ramach obowiązków służbowych, większe - na osobne zlecenie magistratu), bezpośrednio wpływali na wygląd i jakość włocławskiej architektury. Lokalne środowisko wolno praktykujących architektów reprezentowały dwie generacje. Do pierwszej grupy należeli absolwenci uczelni rosyjskich i niemieckich sprzed I wojny światowej, do drugiej - młodzi projektanci, urodzeni około 1900 r., którzy kończyli studia już w wolnej Polsce (Antoni Olszakowski, Władysław Popławski, Zygmunt Majewski, Marian Stefanowicz). Poglądy estetyczne tych projektantów pozwalają na określenie ich architektami okresu przejściowego - z jednej strony wykształceni w duchu klasyki, z drugiej rozumieli potrzebę uproszczenia form i potrafili się przystosować do nowych tendencji, jakie pojawiły się w latach trzydziestych. Młoda generacja włocławskich architektów, wykształcona po 1918 r., to z reguły projektanci o poglądach modernistycznych, poszukujący, otwarci na nowe tendencje i twórczość uwolnioną od historyzujących detali; wprawdzie mniej doświadczeni, ale dzięki temu bardziej skłonni do eksperymentów. Do najważniejszych przedstawicieli tego środowiska należeli Kazimierz Kiermasz, Lucjan Jezierski i Katarzyna Chmielewska-Kottas Aktywność zawodową podjęli po 1930 r. Było to środowisko ambitne i prężne, przedsiębiorcze i dobrze osadzone w realiach ówczesnej architektonicznej awangardy. To dzięki niemu tworzył się nowy rozdział w architekturze Włocławka.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.