Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Formation
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Studia Ełckie
|
2022
|
tom 24
|
nr 4
463-485
EN
The article is a study devoted to the implementation of the formation prin-ciples at the Theological Seminary in Ełk in the years 2012-2022. The first part presents the personal structure of the Seminar. Based on the cited data, it turned out that the most variable element of the seminar structure is the decreasing number of alumni. The team of formators and the group of lecturers, which also underwent modifications, constituted a relatively stable construct. The second part deals with the means and ways of implementing the formation principles in force at the Higher Theological Seminary in Ełk. These principles were included in the formation document for the seminaries of the Church in Poland (1999). Each of the four dimensions of formation (human, spiritual, intellectual, pastoral) was governed by its own rules. Based on the study, it should be said that to a greater or lesser extent all of them were taken into account in the process of shaping vocations in the Ełk Seminary. The basic ways and means of their implementation are included in the Regulations and the Statute of the seminar. In addition, their shape was determined by the experience from previous years of the Seminarʼs operation, guidelines and proposals of teams responsible for formation associating rectors, spiritual fathers or prefects, the specificity of the events experienced and the conditions of the local Church.
EN
A large number of countries in Western civilization are experiencing a kind of vocational crisis. This may impact superiors to be more tolerant when accepting candidates into seminaries and religious communities. From the psychological point of view, however, the new generation of candidates is extremely diverse, and a profound personality assessment is required. This paper focuses on how the Catholic Church is open to psychological sciences and practices in the process of accepting candidates into the formation for priesthood. It also proposes an integral model of evaluation of the suitability of candidates before entering the formation communities. This integral model is interdisciplinary and incorporates both the natural and supernatural dimension of personality. The paper critically interprets certain diagnostic instruments and methods used in the model. In this perspective, the vocational crisis becomes a challenge in searching for the truth regarding the quality of candidates for formation.
|
2020
|
tom XI(2(31))
25-38
EN
In discussion upon the tasks of pedagogy it is necessary to underline that pedagogy with its reflection should be included in the integral development of a person. However, the problem is covered by the question concerning the real means for supporting the person that pedagogy possesses. The formation seems to be one of the real and crucial forms of the pedagogical support. We understand it, first of all, as inspiring the person's internal powers and abilities for undertaking an effort in responsible and harmonious functioning in the social life. We claim that the effect of the processes of formation is reflected in the achieved level of the person's spiritual (inner) development called the spirituality that refers to the concrete life style based on the nurtured traditions, promoted values, and attitudes taken in life.
4
Content available Rozwój jako powołanie człowieka
100%
|
2011
|
tom 30
97-104
EN
Main goal of this article is to deepen one thesis from encyclical letter Caritas in veritate of His Holiness Benedict XVI: “progress, in its origin and essence, is first and foremost a vocation” (CiV 16). Author have made this in three points: (1) to describe what Christian vocation is, (2) to present sources of person’s vocation to development and (3) to show most important aspects of Christian meaning of human progress.
|
2009
|
tom 5
182-197
DE
Kirche empfiehlt die Zelebration der Eucharistie mit Kinderbeteiligung, besonders an Werktagen, weil sie Kindern mehr geistigen Nutzen in ihrer eucharistischen Formation bringen kann. In unseren Pfarreien wird sie „Schulmesse” genannt, die jede Woche für die Kinder aus der Grundschule gefeiert wird. Direktorium für Kindermessen legt einen besonderen Wert auf die Vorbereitung der Gebete, Gesänge, Lesungen und Fürbitten. Diese vorangehende Vorbereitung verlangt vom Vorsteher eine Verständigungskunst mit Erwachsenen und Kindern, die besondere Aufgaben in der Eucharistiefeier übernehmen. In diesem Beitrag werden die pastoralen Adaptations- und Gestaltungsmöglichkeiten einzelner Teile der Messfeier mit Kindern an Werktagen präsentiert, in Anlehnung an Direktorium für Kindermessen und Allgemeine Einführung in das Römische Messbuch. Schulmessen mit einem großen Kinderengagement sind eine ernstzunehmende Chance für die eucharistische Formation, aber sie können keineswegs die einzige Messfeierform für Kinder bleiben, weil Kinder stufenweise in die Sonntagseucharistie mit Erwachsenen eingeführt werden sollen. Aus psychologischen Gründen ist die öftere Zelebration dieser Messfeierform jedoch nicht zu empfehlen. Man kann dadurch leicht den Hauptakzent der Kinderbeteiligung an der Messe auf die Einführung verschieben und die Zelebration der Eucharistie banalisieren.
6
Content available Catechesis and its Six Tasks
88%
PL
The aim of catechesis is not simply to give information to interlocutors about the Catholic faith. Catechesis seeks to do much more than this, with its ultimate aim being that of putting the human being in communion with Christ. This is achieved through the six tasks of catechesis which need to be deeply embedded in human experiences. The six tasks through which catechesis seeks to achieve its endeavours include: knowledge of the faith, liturgical education, moral formation, formation in prayer and methods of prayer, education for community life and missionary initiation.
|
|
tom 49
277-288
EN
Geborene um 780 in Mainz Hrabanus Maurus gehórt zu den zentralen Gestalten der karolingischen Theologie und Kultur. Sein schriftstellerisches Werk ist von auerordentlichen Umfang, wobei die Bibelkommentare ein Schwerpunkt bilden.
8
Content available Towarzyszenie wychowawcze w formacji człowieka
63%
EN
Reseach objective: The aim of the paper is to demonstrate how a specific form of education – accompanying education that has its source in the Ignatian tradition – fosters the formation of the pupil. Formation is understood here as the educational endeavor directed at the development of all human skills and talents, and the whole person: body and spirit, intellect, will, feelings. The description of the formation processes will focus on the moral formation, because morality is the fullest expression of the value of educational processes. The research problem and methods: The paper looks for the answer to the question regarding the possibility of employing accompanying pedagogy in human formation developed from the perspective of the Ignatian tradition. The characteristic features of the Ignatian tradition described in the subject literature are applied to the requirements of the processes of moral formation.  The process of argumentation: The interpretation of the Ignatian tradition and the spirituality developed on its bases allow for developing a model of moral formation. Research results: The processes of moral formation require the involvement of the forms of cognition available to man (natural and supernatural). Cognition gives a person the ability to "process" and expand his knowledge of the man-made reality. This ability consists  what is objectively good and what is bad and in choosing good as a consequence of this recognition. Conclusions, innovations and recommendations: Moral formation is the actual reality that takes place in the life of every person. People’s functioning in everyday life is the visible outcome of this formation, which requires from pedagogy particular forms of social coexistence. One of these is accompanying pedagogy, which, while respecting the pupil’s freedom, places another person next to him – that of an educator/mentor acting as a kind of a witness to the history of his life. 
PL
CEL NAUKOWY: Zamierzamy pokazać, jak specyficzna forma wychowania – wyrastające z tradycji ignacjańskiej towarzyszenie – sprzyja formacji wychowanka rozumianej jako trud wychowawczy przywiązujący wagę do rozwoju wszystkich jego umiejętności i talentów, całej osoby: ciała i ducha, intelektu, woli, uczuć. Przebieg procesów formacji zostanie zawężony do formacji moralnej wychowanka przede wszystkim dlatego, że moralność najpełniej ukazuje wartość podjętych procesów wychowania. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł winien udzielić odpowiedzi na pytanie o możliwości korzystania w formacji osoby z rozwijanej w tradycji ignacjańskiej pedagogiki towarzyszenia. Wydobyte z literatury przedmiotu charakterystyczne rysy tradycji ignacjańskiej zostaną odniesione do potrzeb prowadzonych procesów formacji moralnej. PROCES WYWODU: Interpretacja założeń tradycji ignacjańskiej i wiążącej się z nią duchowości umożliwiła wypracowanie wyrastającego z niej modelu formacji moralnej człowieka. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Procesy formacji moralnej domagają się angażowania dostępnych form poznania (naturalnego i nadprzyrodzonego). Poznanie daje osobie zdolność „przetwarzania” i rozszerzania posiadanej wiedzy o rzeczywistości tworzonej przez człowieka. Chodzi o umiejętność rozeznawania nie tylko tego, co obiektywnie dobre, a co złe, ale też o będący konsekwencją takiego rozeznania wybór dobra. WNIOSKI, INNOWACJE I REKOMENDACJE: Formacja moralna jest konkretną rzeczywistością w życiu każdego człowieka. Jej zewnętrznym efektem jest jego funkcjonowanie w codziennym życiu. To z kolei domaga się od pedagogiki określonych form współistnienia społecznego. Jedną z nich jest pedagogika towarzyszenia, która szanując wolność wychowanka, stawia obok niego drugą osobę – wychowawcę/mentora pełniącego funkcję swego rodzaju świadka toczącej się historii życia.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.