Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Obraz ojca w zmieniającej się rzeczywistości społecznej

100%

Dudak A.

|

nr 2(64)

117-134

PL

Zmiana naukowego podejścia do oceny roli i znaczenia współczesnego ojca wytycza nowe perspektywy badawcze. Badania nad ojcostwem wyrastają z różnych sposobów myślenia na temat roli społecznej współczesnych ojców w kontekście zmieniającej się rzeczywistości społecznej. Zmienia się zatem obraz ojca i ojcostwa uwarunkowany przeobrażeniami we współczesnej rodzinie oraz wyborem przez samych mężczyzn nowej drogi do spełnienia i samorealizacji. Dla współczesnych ojców coraz większe znaczenie ma pełnienie roli troskliwego rodzica, pełnoprawnego opiekuna, ojca zaangażowanego w życie rodzinne, wychowanie dziecka oraz działalność na rzecz poprawy sytuacji społeczno-prawnej innych mężczyzn – ojców.

EN

A shift in scientific assessment of the role and the meaning of a modern father, opens new perspectives for research. The studies of fatherhood derive from multiple ways of thinking about social function of fathers in ever-changing reality. The father figure and the picture of fatherhood transforms, conditioned by changes in contemporary family and through choices made by men, on the path to new ways of selffulfillment. For modern fathers, the role of caring parent, full-time care giver, a man fully involved in family life and children’s upbringing, and an activist for social and legal rights of other men, becomes more and more significant.

2

Trinity and Church in the light of Vatican II's Constitution Lumen Gentium

67%

Siwecki L.

|

nr 2: Teologia dogmatyczna

153-173

EN

The whole itinerary of the Vatican II's dogmatic constitution Lumen Gentium on the Church is permeated with a trinitarian outlook. The Church has her origin in the Father's eternal plan of salvation. She not only is the result of his paternal love but also finds in the beatific communion with the Father her destiny and goal (LG 2). The universal project of Father's salvation is realized by the Son who enjoys unconditional primacy within that plan (LG 3). Originating in the mystery of Father's eternal plan of love and born of the paschal mystery of Jesus Christ's death and resurrection, the Church cannot live without the life given to her by the mission of the Holy Spirit. Therefore, the Church, whose origin is in the Father's love which comes into effect through the paschal mystery of the Son, is vivified and renewed by the Spirit (LG 4). The Church is thus the work of the Trinity. This is the fundamental understanding of the Church in Lumen Gentium. The Church of Vatican II is the “Ecclesia de Trinitate”. The Church is “a people made one with the unity of the Father, the Son and the Holy Spirit”.

PL

Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium przyczyniła się do pogłębienia analizy trynitarnego charakteru Kościoła. Relacja owa dotyka nie tylko natury początku Kościoła, ale odnosi się również do jego permanentnej struktury, zgodnie z twierdzeniem patrystycznym Ecclesia de Trinitate. Jego struktura jest de unitate Patris et Filii et Spiritus Sancti plebs adunata (LG 4). Ecclesia de Trinitate wskazuje nie tylko na fakt, że Kościół rodzi się z tajemnicy trynitarnej Boga, lecz także przypomina, że jego natura jest przeniknięta Trójcą. Życie oraz posłannictwo Kościoła można ująć, w sposób analogiczny, w perspektywie życia wewnątrztrynitarnego. Tym samym Kościół stanowi owoc Boskiego planu zbawienia. Bierze początek z odwiecznej i szczodrobliwej miłości Ojca (LG 2). Owa miłość objawiła się i zrealizowała poprzez wcielenie, śmierć i zmartwychwstanie Syna (LG 3) oraz poprzez nieustanną i ożywiającą obecność Ducha Świętego (LG 4). Należy jednak rozważnie wyrażać owe istotne relacje, unikając „nieuzasadnionych” i wymuszonych odniesień struktury Kościoła do natury Boga Trójjedynego. Warto bowiem pamiętać, jak przypomniał Kard. Ratzinger (OR 8.11.2000), o ostrożności wobec rozprzestrzeniającej się tendencji, która bezpośrednio transponuje tajemnicę trynitarną na strukturę Kościoła.

3

Elementy patrylogiczne w teologii Jeana Galota i Brunona Fortego. Zarys patrylogii estetycznej

67%

Czura T.

|

nr 2

125-139

PL

Ostatnią fazą przygotowań do przeżywania przez Kościół Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa było ogłoszenie przez Jana Pawła II Roku Boga Ojca. Wydarzenie to stało się impulsem do refleksji na temat Pierwszej Osoby Trójcy Świętej. Nie sposób bowiem zrozumieć tego, kim jest Bóg dla człowieka, jeśli nie postawi się w centrum pytania o to, kim jest Ojciec Jezusa Chrystusa.

EN

This article presents patrylogical elements of two contemporary, outstanding theologians: Jean Galot and Bruno Forte. According to Galot, God the Father is personally involved in Christ’s salvation work. In Galot’s theology, Father is no longer a distant and abstract being, but He fully participates in his Christs’ s actions. Following this theory, we can speak of God as someone compassionate and emphathecic who accompanies in His Son’s suffering and death and the same expresses his parental love. Bruno Forte went one step further in his Trinitarian thought and presented God the Father as the source and the bosom of nature. Only in such a way God is present in our history. We can experience this misterious presence of biblical God in His silence. According to Forte, only the Word of God and Jesus Christ can lead us straight to God’s Silencethe Father. Only by experiencing God’s Silence, a man can find the source and aim of his existence. This article also presents and develops Forte’s theological esthetics, based on patrylogical elements. Italian theologian develops Christian theology, which presents Christ in Fullness of a complete human being, who share one divine essence. However, this article presents the outline of patrylogical aesthetics. Starting from the methodological side, we can observe extrapolation of Christological tenets, while simultaneously maintaining the reversal of relatioship.

4

Zadania ojca w świetle prawodawstwa pierwotnego Kościoła

67%

Piasecki D.

|

2024

|

tom 89

47-68

EN

The article tries to show the role of the father in the light of the canons of the early Church, starting from the beginnings of Christianity until the year 600. It concerns issues such as the father's responsibility for the faith and salvation of children, proper upbringing of offspring, protection of children against various forms of violence, and providing the child with appropriate financial resources. (maintaining) and maintaining the father's authority in the context of responsibility for one's word.

PL

Artykułu próbuje ukazać rolę ojca w świetle kanonów pierwotnego Kościoła, począwszy od początków chrześcijaństwa aż po rok 600. Chodzi o takie zagadnienia, jak odpowiedzialność ojca za wiarę i zbawienie dzieci, właściwe wychowanie potomstwa, ochronę dzieci przed różnymi formami przemocy, zapewnienie dziecku odpowiednich środków finansowych (utrzymanie) oraz zachowanie autorytetu ojca w kontekście odpowiedzialności za słowo.

5

Wychowawcza wartość nauczania bł. Stefana Kardynała Wyszyńskiego o rodzinie i narodzie

67%

Danecki J.

|

nr 2

61-72

EN

The Blessed Cardinal lost his mother at the age of nine, since then his Mother became the Motherland for which he served, loved and fought for – he used love to every neighbour to fight and he fought for every one of them. He experienced the atrocities of the war and the Soviet regime, his beloved Homeland deprived him of his freedom, and he arranged the Jasna Góra Vows for her, which became the first step on the way to liberate the homeland, nation and Polish family, for which Cardinal Wyszyński was the undisputed father.

PL

Błogosławiony Kardynał stracił matkę w wieku 9 lat, od tego czasu jego Matką stała się Ojczyzna, dla której służył, którą kochał i o którą walczył – walczył miłością do każdego bliźniego i o każdego bliźniego. Doświadczył okrucieństw wojny i reżimu sowieckiego, jego ukochana Ojczyzna pozbawiła Go wolności, a on dla niej ułożył Śluby jasnogórskie, które stały się pierwszym krokiem na drodze wyzwolenia Ojczyzny, Narodu i polskiej rodziny, dla której kardynał Wyszyński był niekwestionowanym Ojcem.

6

La generazione del Figlio secondo san Tommaso d’Aquino nel suo commento del Sal 2,7

51%

Dąbrowski W.

|

nr 2

5-29

IT

Siamo abituati che il pensiero teologico di san Tommaso d’Aquino viene presentato secondo la sua più famosa e più matura opera, cioè La Summa Theologiae, il che fa sì che non conosciamo il suo pensiero, altrettanto maturo, valido e interessante, contenuto nelle sue altre opere, soprattutto quelle esegetiche. L’Aquinate infatti, essendo magister in Sacra Pagina, non ha mai insegnato la sua Summa di Teologia, ma tutta la sua attività accademica era dedicata e concentrata sulla spiegazione-esegesi della Sacra Scrittura. Perciò questo studio ha per scopo presentare la dottrina della generazione del Figlio dal Padre, che troviamo nel suo commento al Sal 2,7 e nei commenti dei testi paralleli di Eb 1,5 e 5,5; con riferimenti al commento del Vangelo di Giovanni.

EN

In the presentation of the subject – preceded by an Introduction, where the Aquinas is presented as Bible’s Commentator – the author examines the saint Thomas’ interpretations of the text Ps 2,7 regarding the theme of this research, confronted with the contemporary exegesis, and presents also two parallel commentaries of the text Hebr 1,5 and 5,5. The exposition is theological, doctrinal and biblical: the generation of the Son is spiritual, intellectual, natural and eternal. All this permits to the author to conclude that the doctrine on the generation of the Son presented by Saint Thomas in Commentary on the Ps 2,7 and parallels is very clear, rich and remains valid and topical and permits to remain in the faith and doctrine of the catholic Church.

PL

Św. Tomasz z Akwinu wyjaśnia teologicznie, że Pierwsza i Druga Osoba Trójcy Świętej, tj. Ojciec i Syn, są wobec siebie w prawdziwej i właściwe relacji ojcostwa i synostwa. Prawdziwe i własne synostwo Syna ma swoją podstawę w naturalnym zrodzeniu przez Ojca. Odwieczne zrodzenie Syna przez Ojca jest stwierdzone w Ps 2,7 i paralelnych tekstach Hbr 1,5 i 5,5. To odwieczne zrodzenie Syna przez Ojca Akwinata przedstawia jako czysto duchowe i intelektualne, czyli jako akt intelektu Ojca; dlatego Syn jest Słowem zrodzonym przez akt intelektywny Ojca. W ten sposób są ukonstytuowane teologicznie także Osoby, z zachowaniem tearchii Ojca: Ojciec jest tym, który zradza, a Syn jest tym, który jest zrodzony. To zrodzenie Syna, czyli poczęcie Słowa, jest odwiecznym mówieniem Ojca, tak że Słowo jest poczęte w sercu Ojca, który wypowiadając siebie samego zrodził Syna równego sobie we wszystkim. Dzięki temu Doktor Anielski wykazuje, właśnie na podstawie odwiecznego zrodzenia, że Syn jest współistotny Ojcu.