Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Communicating faith through the legacy media. Theological reflections and pastoral implication

100%

Borg J. , Sultana C.-M.

Kultura – Media – Teologia

|

2015

|

nr 20

9 - 24

EN

This paper is a reflection on the theological and pastoral implications of the communication of faith through the media. Its starting point is not based on the dichotomous categorisation of the media as either very beneficial, or very negative for the communication of faith; thus avoiding an either/or attitude which is very limiting. The hypothesis explored is that the language of faith is only communicated through the language of a medium and that such a translation, not to say incarnation, has to take into consideration the technological, organisational and cultural dimensions of the legacy or traditional media as well as their very important role in contemporary culture. The cultural and theological reflection will then be followed by the proposal of elements of a pastoral strategy that best respects the characteristics of faith and media as well as those of the audiences towards which both faith and media are directed.

2

Misje i dialog – soborowy dualizm?

84%

Sakowicz E.

Nurt SVD

|

2016

|

nr 2

304-313

PL

Autor stawia tezę, że w ewangelizacyjnej misji Kościoła nie ma sprzeczności pomiędzy misjami a dialogiem. Pismo Święte – najważniejsza księga misjonarza i vademecum misyjne – stanowi księgę dialogu. W soborowym aggiornamento dialog okazał się ważnym faktorem, „kluczem” do otwierania ludzkich umysłów i woli na wartości reprezentowane przez innych. W ujęciu autora misje i dialog to pojęcia „bliskoznaczne”, gdyż wyrażają jedną misję Kościoła: głoszenie ludziom zbawienia w Jezusie Chrystusie (zob. RM 1-2,4,11). W doktrynie ukazującej istotę, sens i przesłanie misji wyróżnia się aspekty: trynitarny, chrystologiczny, pneumatologiczny oraz eklezjologiczny. Każdy z nich wyraża i realizuje misję we właściwym sobie klimacie dialogu. Autor akcentuje rolę dialogu w procesie preewangelizacji – przygotowania do głoszenia Ewangelii. Misjonarze oraz promotorzy dialogu nie mogą ukrywać motywów swojego zaangażowania w przestrzeni pozachrześcijańskiej. Kamuflowanie argumentów generuje dualistyczną interpretację tych dwu sprzężonych ze sobą działań – misji i dialogu.

EN

The author puts forward a premise that there is no contradiction between ”mission” and ”dialogue” in the evangelisation activities of the Church. The Holy Bible, the most important book of the missionary, his vademecum, is the book of dialogue. Dialogue was a key factor for the aggiornamento of the Second Vatican Council, opening up minds and hearts to see valuable things in various worldviews. Mission and dialogue are almost synonymous, since both terms express the one and same mission of the Church: the proclamation of salvation through Jesus Christ to all people (see RM 1-2,4,11). The essential meaning and purpose of the doctrine of mission communicates itself in four ways: trinitarian, Christological, pneumatological and ecclesiological. Each of these ways expresses and fulfils mission in its own, proper climate of dialogue. The author stresses the role of dialogue in ”pre-evangelisation”, that is, preparation for the proclamation of the Gospel. Missionaries and advocates of dialogue cannot conceal their motivations in their involvement in the non-Christian sphere. Camouflaged ”mission intentions” generate the dualistic interpretation of those two intertwined activities: mission and dialogue.

3

O głoszeniu Ewangelii i marketingu narracyjnym

67%

Hajduk R.

Studia Warmińskie

|

2012

|

nr 49

151-164

PL

Kościół jest powołany do głoszenia Ewangelii. Winien w tym celu użyć wszystkich dostępnych mu środków, aby dotrzeć do każdego człowieka z orędziem o zbawieniu w Jezusie Chrystusie. Dlatego może wykorzystać dzisiejszy marketing komunikacyjny, w którym nie tylko podkreśla się znaczenie treści orędzia, ale także rolę formy jego przekazu. Aby móc ludziom przekazywać Ewangelię na współczesnym „areopagu”, można posłużyć się zasadami marketingu narracyjnego. Odwołuje się on do ludzkiej zdolności wykorzystania opowiadań do kształtowania tożsamości osobowej i ustanawiania relacji z innymi. Teoria marketingu narracyjnego głosi, że opowiadane historie uczą postrzegać rzeczywistość i poruszają siłę wyobraźni. Pozwalają one na zasugerowanie w sposób niedyrektywny określonego rozwiązania oraz zmniejszają u odbiorców komunikatów opór wobec dokonania jakichś zmian. Opowiadania ułatwiają ludziom zapamiętanie określonych treści. Wywierają one wpływ na słuchaczy, pomagając im czegoś doświadczyć i skłaniając do podjęcia decyzji etycznych w duchu Ewangelii. Narracyjne głoszenie dobrej nowiny nie jest jedną z wielu opcji dla Kościoła, lecz zadaniem, które wypływa z historycznego charakteru objawienia się Boga w Jezusie Chrystusie, Jego Synu.

EN

The Church is called to proclaim the Gospel. She should do it with all the means and methods that guarantee to transmit to all people the message of salvation in Jesus Christ. In this purpose, she can use today's marketing communications, which not only emphasizes the role of the contents of the message but also highlights the style of its transfer. In order to preach the Gospel to people on the contemporary "Areopagus", the Church can put into practice the rules of narrative marketing. It refers to the human ability to redefine itself through the narrative and to establish relationships with others using stories. In the theory of the narrative marketing, stories teach the listeners to see the reality and stimulate the human imagination. They are able to suggest a particular solution in an indirective mode and they reduce the resistance against any change in the life of the communication recipients. Stories help people to anchor something in the memory for a long term. They influence the listeners when they move their emotions and allow them to make ethical decisions according to the Gospel. The narrative preaching of the good news isn’t one of the many options for the Church, but a task that grows out of the historic character of the revelation of God in Jesus Christ, his Son.

DE

Die Kirche ist berufen das Evangelium zu verkünden, indem sie Methoden und Mittel verwendet, die garantieren, mit der Botschaft vom Heil in Jesus Christus alle Menschen zu erreichen. Dazu kann sie sich das heutige Kommunikationsmarketing zunutze machen, das nicht nur die Rolle des Inhalts der Botschaft betont, sondern auch ihre Vermittlungsart hervorhebt. Die Regeln des narrativen Marketings können der Kirche helfen, den Menschen auf dem gegenwärtigen „Areopag“ das Evangelium zu verkünden. Das narrative Marketing bezieht sich auf die menschliche Fähigkeit, sich durch die Erzählung zu definieren und mit anderen Personen Beziehungen zu stiften. Geschichten regen die menschliche Vorstellungskraft an und lehren die Wirklichkeit neu zu sehen. Sie lassen eine bestimmte Lösung indirekt suggerieren und erlauben den Widerstand gegen irgendeine Veränderung bei den Empfängern des Kommunikates zu vermindern. Erzählungen erleichtern im Gedächtnis etwas auf Dauer zu verankern. Sie wirken sich auf die Hörer aus, indem sie sie etwas erfahren lassen und zu ethischen Entscheidungen im Geiste des Evangeliums bewegen. Die frohe Botschaft narrativ in der Welt zu verkünden scheint keine der vielen Optionen für die Kirche zu sein, sondern eine Aufgabe, die aus dem historischen Charakter der Offenbarung Gottes in Jesus Christus, seinem Sohn, herauswächst.