Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Treść przepowiadania kaznodziejskiego według adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium

100%

Szewczyk L.

|

2014

|

tom 10

341-350

EN

At the end of the year of faith (24.11.2013) pope Francis announced an apostolic exhortation Evangelii Gaudium. This exhortation contains numerous guidelines relating to preaching, and concerning, inter alia, several instructions regarding the content of preaching. Pope Francis reaffirms the principle of Christocentrism in preaching. „God who revealed his immense love in the crucified and risen Christ” (EG 11), is the centre of preaching the word of God. At the same time the pope confirms the council’s principle, which says that the secondary subject of preaching are existential problems of contemporary people and worldly issues which are to be presented in the light of Christ. For the pope, a preacher is a man who listens to the people of God and knows their problems, a man who contemplates the Word and the people of God at the same time (EG 154). A very wide panorama of problems faced by man, problems with himself, with the others, the community of men and the community of the Church presented by the Pope is a guide for today’s preachers of the Word of God, and at the same time indicates a great insight of pope Francis into the reality which surrounds us.

2

Evangelii gaudium o homilii jako części liturgii

75%

Szewczyk L.

|

nr 12: Homiletyka

021-033

EN

Apostolic exhortation Evangelii Gaudium, often called a programme document of the pontificate of pope Francis, touches upon many subjects. One of the dominant topics of this document is preaching the Word of God. Although in this “homiletic lecture” pope Francis analyses fairly known matters, the very drawing one’s attention to them is a value in itself. Among 25 points of the exhortation devoted to a homily (EG 135–159) two of them (EG 137 and EG 138) are related to its liturgical context. Analysis of these two points of Evangelii Gaudium and emphasizing their most important message is the aim of this paper. The paper analyses the following issues: the living presence of God in a homily, mystagogic function of a homily, a homily as an element that integrates a liturgical celebration and a homily as a part of a sacrifice offered to the Father and a mediation of grace.

XX

Adhortacja apostolska Evangelii gaudium, nazywana często programowym dokumentem pontyfikatu papieża Franciszka, omawia bardzo szeroki zakres tematów. Jednym z tematów dominujących jest kaznodziejskie przepowiadanie słowa Bożego. Wprawdzie papież Franciszek w tym „wykładzie homiletycznym” omawia zagadnienia dość powszechnie znane, to jednak przypomnienie ich stanowi wartość samą w sobie. Spośród 25 punktów adhortacji poświęconych homilii (EG 135-159), dwa (EG 137 i EG 138) odnoszą się do jej kontekstu liturgicznego. Omówienie tych dwóch punktów adhortacji Evangelii gaudium oraz wydobycie z nich najważniejszego przesłania jest celem niniejszego opracowania. W opracowaniu omówione zostały zagadnienia: żywa obecność Boga w homilii, mistagogiczna funkcja homilii, homilia jako element integrujący celebrację liturgiczną oraz homilia jako część ofiary przekazywanej Ojcu i pośrednictwo łaski.

3

Proces przygotowania homilii

63%

Twardy J.

|

nr 12: Homiletyka

073-087

EN

The author of the article first of all stresses in the light of homiletics an important meaning of proper preparation to God’s word proclaiming—which especially concerns homily as a significant form of preaching. So it is worthy to say with joy that pope Francis in his exhortation Evangelii Gaudium (EG) has dedicated a lot of attention to homily and to all careful preparations that allow to preach it. The most important element of creative work of homily preacher is the “cult of truth” (EG 146) which leads to reliable knowledge and exposes the biblical kerygma. To pursue a defined goal the preacher should first of all be himself the listener of God’s word, he must unreservedly be devoted to it, hiding it in the bottom of his heart—which pope de-fines as “Word’s interiorisation” (EG 149). The process of interiorisation may be obtained by Lectio divina (EG 152)—the prayerful, spiritual Bible reading. Recognizing God’s word and listening to it the homily preacher should also “listen to people” (EG 154) to solve properly problems of his listeners. Then his homily will be the mature and actual word for the people being in a concrete existential situation. That is why it is necessary for the preacher to perfect all his skills—to reach the spiritual maturity allowing him to preach the homily as an authentic witness of Jesus and faithful herald of his Gospel.

PL

Autor artykułu podkreśla najpierw, w świetle homiletyki, wielkie znaczenie bliższego przygotowania do głoszenia słowa Bożego, co szczególnie odnosi się do homilii jako priorytetowej formy kaznodziejstwa. Budzi więc radość fakt, że papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium (EG) dużo miejsca poświęcił homilii i starannemu przygotowaniu do jej wy-głoszenia. U podstaw tej pracy twórczej głosiciela homilii leży „kult prawdy” (EG 146), który prowadzi do rzetelnego poznania i uwydatniania kerygmatu biblijnego. W tym celu kaznodzieja powinien najpierw sam być słuchaczem słowa Bożego, posłusznie poddać się mu i uczynić je swoim, co papież określa mianem „personalizacji Słowa” (EG 149). Temu procesowi interioryzacji służy Lectio divina (EG 152), czyli modlitewne, duchowe czytanie Pisma Świętego. Rozpoznając słowo Boże i wsłuchując się w nie, głosiciel homilii powinien również „słuchać ludu” (EG 154), aby mógł trafnie odpowiedzieć na problemy swoich słuchaczy. Wtedy jego homilia stanie się słowem dojrzałym i aktualnym dla człowieka znajdującego się w konkretnej sytuacji egzystencjalnej. Dlatego istotne jest wymaganie, aby kaznodzieja ciągle doskonalił swoje umiejętności fachowe i dążył do duchowej dojrzałości, a dzięki temu będzie głosił homilię jako autentyczny świadek Chrystusa i wierny zwiastun Jego Ewangelii.

4

Misjologia w świetle Evangelii gaudium

63%

Górski J.

Nurt SVD

|

2018

|

nr 2

30-40

PL

Adhortacja apostolska papieża Franciszka Evangelii gaudium na nowo ukazuje zadanie misyjne – nie tyle jako obowiązek, wynikający zresztą z samej natury Kościoła, ale jako radosne doświadczenie wiary. Przekaz wiary już jest jej pogłębieniem u samego ewangelizatora, a następnie u tych, do których jest posłany. Jest to zadanie zwłaszcza dla Kościoła partykularnego zaangażowanego w ewangelizację świata. Na nowo odkrywana jest radość głoszenia. Panuje tu atmosfera radości, jaka towarzyszyła misjonarzom od czasów apostolskich. W świetle nauczania papieża Franciszka misjologia znajduje nowe, ciekawe inspiracje. Chodzi nie tylko o nowe tematy i przedstawienie zagadnień już funkcjonujących. Ważny dla papieża jest duch misyjny, który ożywia cały Kościół. Jest tu wyraźny znak teologii latynoamerykańskiej, w tym i teologii wyzwolenia.

EN

The apostolic exhortation of Pope Francis Evangelii Gaudium presents afresh the missionary task – not so much as an obligation, resulting from the very nature of the Church anyway, but as a joyful experience of faith. The message of faith is already deepened within the evangelizer himself, and then within those to whom he is sent. This is especially a task for the particular Church involved in the evangelization of the world. The joy of proclamation is especially rediscovered. We find here an atmosphere of joy that accompanies missionaries since apostolic times. In the light of the teaching of Pope Francis, missiology finds new, interesting inspirations. It’s not just about new topics and presenting issues that already exist. Important for the Pope is the missionary spirit that animates the whole Church. This is a clear sign of Latin American theology, including the theology of liberation.