Problematyka bezpieczeństwa politycznego w znakomitej większości przypadków rozpatrywana jest przez pryzmat pojedynczych państw. Brakuje jednak pogłębionych analiz tego zjawiska w ujęciu podmiotów międzynarodowych, których podstawowym celem jest integracja owych krajów. Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na kluczowe aspekty bezpieczeństwa politycznego krajów członkowskich Unii Europejskiej (UE). UE jako organizacja ponadnarodowa skupiająca państwa członkowskie z jednej strony, czuwa nad stabilnością UE jako całości z drugiej natomiast, dba o utrzymanie odrębnych tożsamości narodowych przy założeniu wspólnych, europejskich wartości i zasad. Dodatkowo, instytucje unijne skupiają się na zapewnieniu prawidłowego funkcjonowania strefy euro. Do działań, które mogą negatywnie wpływać na poziom bezpieczeństwa politycznego UE można zaliczyć sprzeciw wobec inicjatyw mających na celu powołanie do życia nowych, ponadnarodowych instytucji sprzyjających pokojowemu współistnieniu i rozwojowi państw członkowskich Zagrożenia te wydają się mieć istotny wpływ na sytuację w UE w obliczu proponowanych (a nie akceptowanych przez państwa członkowskie nienależące do Eurogrupy) reform strefy euro dotyczących m.in. powołania Ministra Gospodarki i Finansów oraz utworzenia nowej instytucji – Europejskiego Funduszu Walutowego.
Artykuł zawiera omówienie słabości strukturalnych Unii Gospodarczej i Walutowej, kluczowych reform wprowadzonych po kryzysie finansowym oraz najważniejszych propozycji dalszych reform UGW obecnych w debacie publicznej. Wprowadzone w ciągu ostatniej dekady reformy należy ocenić pozytywnie, jednakże proces reformy UGW nie został jeszcze zakończony. Jego pomyślne zakończenie zależy od porozumienia między Niemcami a Francją, które utrudniane jest przez sprzeczność interesów ekonomicznych i różnice poglądów w dziedzinie polityki gospodarczej. Głównym celem niniejszego artykułu jest wskazanie, w jaki sposób twórcy polityk publicznych starają się odpowiedzieć na słabości strukturalne Unii Gospodarczej i Walutowej, oraz zidentyfikowanie kluczowych czynników utrudniających osiągnięcie porozumienia pomiędzy Francją a Niemcami.
The article discusses the structural weaknesses of the Economic and Monetary Union (EMU), key reforms introduced after the financial crisis and the most important proposals of further EMU reforms present in the public debate. Reforms introduced during the last decade should be deemed to have positive results, however the EMU reform process has not yet been finished. Its successful completion depends on an agreement between Germany and France, which is hindered by conflicting economic interests and by different views on economic policy. The main purpose of this article is to demonstrate how public policy makers attempt to respond to the structural weakness of the Economic and Monetary Union and to identify the key factors, which impede an agreement between France and Germany.
PL
Artykuł zawiera omówienie słabości strukturalnych Unii Gospodarczej i Walutowej, kluczowych reform wprowadzonych po kryzysie finansowym oraz najważniejszych propozycji dalszych reform UGW obecnych w debacie publicznej. Wprowadzone w ciągu ostatniej dekady reformy należy ocenić pozytywnie, jednakże proces reformy UGW nie został jeszcze zakończony. Jego pomyślne zakończenie zależy od porozumienia między Niemcami a Francją, które utrudniane jest przez sprzeczność interesów ekonomicznych i różnice poglądów w dziedzinie polityki gospodarczej. Głównym celem niniejszego artykułu jest wskazanie, w jaki sposób twórcy polityk publicznych starają się odpowiedzieć na słabości strukturalne Unii Gospodarczej i Walutowej, oraz zidentyfikowanie kluczowych czynników utrudniających osiągnięcie porozumienia pomiędzy Francją a Niemcami.
The global economic crisis of 2007 revealed a number of weaknesses in the Economic and Monetary Union (EMU). The Member States, together with the European Union institutions have made an effort to save the euro area by introducing a number of reforms for the functioning of the EMU. This article focuses on the analysis of legislative changes introduced to the euro area after 2007 in the fields of fiscal, economic, banking, and financial assistance. The documents constituting the EMU legislative changes package were a subject of a detailed examination. The main research questions were focused on the essence of weaknesses in the functioning of the EMU and the future of the euro area.
PL
Ogólnoświatowy kryzys ekonomiczny z 2007 roku ujawnił szereg słabości unii gospodarczo-walutowej (UGW). Państwa członkowskie wraz z instytucjami Unii Europejskiej podjęły wysiłek ratowania strefy euro wprowadzając szereg reform w funkcjonowaniu UGW. Niniejszy artykuł koncentruje się na analizie zmian legislacyjnych wprowadzonych wewnątrz strefy euro po 2007 roku w wymiarach fiskalnym, gospodarczym, bankowym oraz pomocy finansowej. Szczegółowemu badaniu poddane zostały poszczególne dokumenty składające się na pakiet zmian legislacyjnych UGW. Główne pytania badawcze koncentrowały się wokół istoty słabości w funkcjonowaniu unii gospodarczo-walutowej oraz przyszłości strefy euro.
Ogólnoświatowy kryzys ekonomiczny z 2007 roku ujawnił szereg słabości unii gospodarczo-walutowej (UGW). Państwa członkowskie wraz z instytucjami Unii Europejskiej podjęły wysiłek ratowania strefy euro wprowadzając szereg reform w funkcjonowaniu UGW. Niniejszy artykuł koncentruje się na analizie zmian legislacyjnych wprowadzonych wewnątrz strefy euro po 2007 roku w wymiarach fiskalnym, gospodarczym, bankowym oraz pomocy finansowej. Szczegółowemu badaniu poddane zostały poszczególne dokumenty składające się na pakiet zmian legislacyjnych UGW. Główne pytania badawcze koncentrowały się wokół istoty słabości w funkcjonowaniu unii gospodarczo-walutowej oraz przyszłości strefy euro
Political security is very often considered through the prism of individual states. In the scholar literature in-depth analyses of this kind of security are rarely encountered in the context of international entities that these countries integrate. The purpose of this article is to draw attention to key aspects of political security in the European Union (EU) Member States. The EU as a supranational organisation, gathering Member States first, ensures the stability of the EU as a whole, and secondly, it ensures that Member States respect common values and principles. Additionally, the EU institutions focus on ensuring the proper functioning of the Eurozone (also called officially “euro area” in EU regulations). Actions that may have a negative impact on the level of the EU’s political security include the boycott of establishing new institutions conducive to the peaceful coexistence and development of states. These threats seem to have a significant impact on the situation in the EU in the face of the proposed (and not accepted by Member States not belonging to the Eurogroup) Eurozone reforms concerning, inter alia, appointment of the Minister of Economy and Finance and the creation of a new institution - the European Monetary Fund.
PL
Problematyka bezpieczeństwa politycznego w znakomitej większości przypadków rozpatrywana jest przez pryzmat pojedynczych państw. Brakuje jednak pogłębionych analiz tego zjawiska w ujęciu podmiotów międzynarodowych, których podstawowym celem jest integracja owych krajów. Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na kluczowe aspekty bezpieczeństwa politycznego krajów członkowskich Unii Europejskiej (UE). UE jako organizacja ponadnarodowa skupiająca państwa członkowskie z jednej strony, czuwa nad stabilnością UE jako całości z drugiej natomiast, dba o utrzymanie odrębnych tożsamości narodowych przy założeniu wspólnych, europejskich wartości i zasad. Dodatkowo, instytucje unijne skupiają się na zapewnieniu prawidłowego funkcjonowania strefy euro. Do działań, które mogą negatywnie wpływać na poziom bezpieczeństwa politycznego UE można zaliczyć sprzeciw wobec inicjatyw mających na celu powołanie do życia nowych, ponadnarodowych instytucji sprzyjających pokojowemu współistnieniu i rozwojowi państw członkowskich Zagrożenia te wydają się mieć istotny wpływ na sytuację w UE w obliczu proponowanych (a nie akceptowanych przez państwa członkowskie nienależące do Eurogrupy) reform strefy euro dotyczących m.in. powołania Ministra Gospodarki i Finansów oraz utworzenia nowej instytucji – Europejskiego Funduszu Walutowego.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.