Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 77

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Europejski Trybunał Praw Człowieka
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
PL
Jakość środowiska przyrodniczego może bezpośrednio wpływać na ocenę, czy zapewnione zostały gwarancje prawne dotyczące ochrony praw człowieka, wynikające z Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. A przecież każdy hałas wyraźnie wpływa na zdrowie i jakość życia ludzi oraz możliwość korzystania z własności.
Zeszyty Prawnicze
|
2015
|
tom 15
|
nr 4
177-188
PL
Artykuł ukazuje ewolucję orzecznictwa ETPCz w zakresie wykładni artykułu 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Autor koncentruje się na zmianie, jaka następowała w sposobie kwalifikowania praktyk homoseksualnych, których penalizacja była początkowo akceptowana przez Trybunał, by później przyznać im ochronę jako aspektowi życia prywatnego, aż do uznania ich za element pozwalający kwalifikować relacje dwóch osób tej samej płci za życie rodzinne. W tym kontekście, w świetle ostatnich wypowiedzi orzeczniczych, Autor stawia tezę, że Europejski Trybunał Praw Człowieka zmierza do wykreowania na gruncie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka prawa do instytucjonalizacji związku jednopłciowego, jako wynikającego z art. 8 Konwencji.
PL
Preliminary reference to the CJEU is one of the most important achievements of the EU law. In the multicentric legal system it becomes a kind of guarantee to ensure a uniform interpretation of the EU law by courts of the Member States. However, not only is preliminary ruling an aid for judges, who adjudicate cases connected with EU law, but also it might create a possibility for individuals to have their EU rights protected. Unfortunately, EU law does not predict any effective measure, which would protect individual, when a court of the Member State unlawfully refuses to make a preliminary reference. An interesting phenomenon is an attempt to fill this gap by the European Court of Human Rights and constitutional courts of the Member States (especially the German Federal Constitutional Court) in recent years. In their case law, refusing to make a preliminary reference by courts, which are obligated to do that, was qualified as a violation of the right to a fair trial (ECHR) or the right to a lawful judge (constitutional courts). The aim of this article is to consider hitherto situation and to discuss it from the perspective of Polish law.
EN
The text examines standards of freedom of speech stipulated by the case-law of the European Court of Human Rights in Strasbourg. The focus is on political expression, which deserves the greatest scope of protection according to Western norms determined by the jurisprudence of the mentioned court and the Supreme Court of the United States. In this connection, the latter has significantly influenced the case-law of the former. The text under discussion analyses the problem from the perspective of the case of Ziembiński versus Poland (2), 2016.
PL
Przedmiotem niniejszym opracowaniu są kwestie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw człowieka w zakresie zagadnienia dobra wspólnego. Przedstawione zostały wybrane przez autora wyroki Trybunału, w których Trybunał definiuje pojęcie dobra wspólnego. W celu zobrazowania specyfiki orzecznictwa Trybunału, zostały przedstawione podstawowe zasady funkcjonowania Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
EN
The subject of this study is the issues of the jurisprudence of the European Court of Human Rights in the matter of the common good. The judgments of the Tribunal selected by the author were presented, in which the Tribunal defines the concept of the common good. In order to illustrate the specificity of the Court’s jurisprudence, the basic principles of the functioning of the European Court of Human Rights were presented.
PL
Artykuł dotyczy decyzji sądowych związanych z nabytymi prawami. Europejski Trybunał Praw Człowieka wykazał w swoich orzeczeniach, iż nabyte prawa są własnością i są tym samym chronione przez Pierwszy Protokół Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Decyzją fundamentalną była sprawa Moskal vs Polska, gdzie sąd przyznał ochronę. Następstwem tej decyzji była poprawka w prawie polskim. Obecnie Węgry są stroną w procesie sądowym. Wszystkie decyzje powinny byc przykładem, jak Ukraina powinna chronić prawo zarówno na poziomie wykonawczym, jak i na poziomie sądowniczym.
EN
The article concern the juridical decisions related to the acquired rights. The European Court Human Rigths proved in its decisions, that acquired pension rights are property, and therefore are protected under First Protocol for European Convention of Human Rights. The cornerstone decision was Moskal vs. Poland, where Court granted protection. Aftermath of its decision was the amending of state law in Poland. Nowadays Hungary are the party in case pending before the Court. All of the decisions should be the example how the Ukraina state should protect the rights both in the level of acting the rights and later on the court chamber
EN
The article attempts to answer the question whether in the 21st century the activities of the ECtHR pose a threat to the sovereignty of states under its jurisdiction, ornwhether it positively affects their legal systems, judiciaries and overall functioning. The considerations were based, among others, on the assessment of the legitimacy of the ECtHR, analysis of the effects of ECtHR judgments on the High Contracting Parties of the Convention, as well as the description of the margin of appreciation. An important part of the study is also the analysis of the ECtHR’s judgment in the Hirst v. United Kingdom (2) case in the context of the validity of ECtHR’s arguments and UK’s reaction to this judgment.
PL
W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy w XXI w. działalność Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC) stanowi zagrożenie dla suwerenności państw podlegających jego jurysdykcji, czy może wpływa pozytywnie na system prawa, wymiar sprawiedliwości i funkcjonowanie tych państw. Rozważania oparto m.in. na ocenie legitymizacji ETPC, analizie skutków orzeczeń ETPC dla państw-stron Konwencji, a także charakterystyce doktryny marginesu oceny. Ważną część opracowania stanowi również analiza wyroku ETPC w sprawie Hirst przeciwko Zjednoczonemu Królestwu (2) w kontekście słuszności argumentacji ETPC i reakcji Zjednoczonego Królestwa na to orzeczenie.
Ius Novum
|
2022
|
tom 16
|
nr 2
39-56
PL
Celem artykułu jest dokonanie próby porównania standardu amerykańskiego i standardu europejskiego w zakresie niedopuszczalności dowodów z nielegalnej prowokacji policyjnej. Mimo jakościowych różnic pomiędzy systemem common law i systemem civil law (opisywanym tu na przykładzie Niemiec) w obu systemach uznano prowokację policyjną za efektywną metodę zwalczania przestępczości, jednakże przyjęto różne standardy jej stosowania. W procesie amerykańskim, który dopuszcza aktywne formy prowokacji, Sąd Najwyższy USA i większość sądów federalnych przy ocenie zarzutu obrony stosują subiektywny test obrony opartej na zarzucie prowokacji, koncentrujący się na predyspozycjach prowokowanej osoby do popełnienia przestępstwa. Z kolei wypracowany przez orzecznictwo ETPCz (w tym w sprawach niemieckich) standard oceny dopuszczalności dowodów z nielegalnej (przede wszystkim aktywnej) prowokacji opiera się na stosowaniu dwóch testów: materialnego (badającego zarówno predyspozycje prowokowanej osoby, jak i legalność skierowanej wobec niej działań policji) oraz procesowego, polegającego na weryfikacji rzetelności rozpoznawania przez sądy krajowe zarzutu podżegania przez policję do przestępstwa. Podstawowej różnicy między analizowanymi standardami należy szukać w skutkach nielegalnej prowokacji. W systemie amerykańskim stanowi ona kontratyp odpowiedzialności sprawcy za przestępstwo popełnione wskutek prowokacji, zaś standard strasburski dopuszcza sanowanie negatywnych skutków takiego nielegalnego dowodu w postępowaniu sądowym wtedy, gdy Trybunał uznaje, że „proces sądowy oceniany jako całość był rzetelny”, zaś dowód z nielegalnej prowokacji nie był istotny dla skazania oskarżonego.
EN
One of the most effective systems of protection of human rights is the system defined in the European Convention of Human Rights. Until 2010, the European Court of Human Rights had rarely handled tax cases because, in principle, it excluded this category of cases from its jurisdiction in the field of the protection of taxpayer rights. Such cases had always been qualified – in accordance to the requirements of Article 6 of the European Convention on Human Rights – as criminal or civil (property-related) cases. A major change in the ECHR’s approach to cases featuring tax-related aspects occurred in 2011. Given the protection of the right to property as set out in Protocol No. 1, the ECHR ranted taxpayers protection related to the return of value added tax in situations in which the taxpayer fulfilled their record-keeping obligations. The adopted trend in the issued decisions is seen to be dominant, but to be considered grounded, a greater number of ECHR judicial decisions than at present is needed. There is no doubt that the new tendency in the judicial decisions issued by the ECHR may have a major impact on the decisions issued by administrative courts in Poland.
PL
Jednym z najbardziej skutecznym systemów ochrony praw człowieka jest system zawarty w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Europejski Trybunału Praw Człowieka do 2010 r. jedynie w nielicznych wypadach zajmował się sprawami podatkowymi, ponieważ co do zasady wykluczał tę kategorię spraw spod swojej jurysdykcji w dziedzinie ochrony praw podatnika. Zawsze jednak sprawy te były kwalifikowane – stosownie do wymogów art. 6 EKPCz – jako sprawy karne, bądź cywilne (majątkowe). Znacząca zmiana w podejściu ETPCz do spraw z elementem podatkowym nastąpiła od 2011 r. Ze względu na ochronę prawa własności zawartą w Protokole nr 1 ETPCz przyznał podatnikom ochronę związaną ze zwrotem podatku od wartości dodanej w sytuacji, gdy podatnik po swojej stronie wywiązał się z obowiązków ewidencyjnych. Przyjęta linia orzecznictwa ma charakter dominujący, ale aby uznać ją za utrwaloną, potrzebna jest większa niż dotychczas liczba orzeczeń ETPCz. Nie ulega wątpliwości, że zmienione orzecznictwo ETPCz może wywierać istotny wpływ na orzecznictwo sądów administracyjnych w Polsce.
|
2017
|
nr 2 (210)
7-29
PL
In the system of the European Convention on Human Rights (ECHR or the Convention), the basic formula for creating standards for the protection of human rights is to define their understanding of and possible modifications or changes as a result of a law-making interpretation of the provisions of the Convention. The substantive rules of the Convention since its inception, not only have not changed (they were amended or derogated), but in addition are very general. This causes, that the way their understanding sets the European Court of Human Rights (ECHR or tribunal) forming in a legislative standards for the protection of human rights. That raises the interesting question of theoretical, since in public international law on the one hand the judgment of an international court is recognized as an auxiliary source of international law (art. 38 sec. 1 point d Statute of the International Court of Justice), while not applicable rule of stare decisis, meaning legally bound judgment precedent of other courts in similar cases. If, however, a violation of well-established case law of the ECHR by the national authorities is the reason for the judgment of the committee of three judges without a hearing (art. 28 paragraph. 1 point b ECHR). Judgments of the Court (the monopoly of interpretation of the ECHR) must be respected and enforced in order of national law (Art. 46 paragraph. 1 and 2 of the ECHR). This raises the natural question of the scope of their precedensowości for the tribunal and law enforcement organs in the national legal system. It is with this problem both theoretical and practical. The obvious fact is that the decision of the ECHR does not create a precedent in the sense of how suitable term in common law. However, its decisions affect application of the law on domestic, not only in reality, but partly also legal, so that it can be concluded that the judgment has the power of the normative and, to some extent binding. But what is the scope of the precedent character of this sentence? The answer to this question is the subject of considerations to be taken in the paper.
PL
Celem niniejszego artykułu jest analiza wyroku jako gatunku prawnego, w którym relacje przyczynowości wykazują pewne konkretne cechy zależne od rodzaju użytego spójnika.Relacje przyczynowości opisane są w kontekście językoznawstwa interakcyjnego, semantycznej i leksykalnej niedookreśloności oraz stopnia subiektywności w wybranych typach przyczynowości.Analiza kładzie nacisk na przyczynowość epistemiczną jako najściślej powiązaną z dyskursem sędziowskim i językiem prawa. W tym rodzaju przyczynowości to autor staje się źródłem logicznejciągłości pomiędzy przyczyną a skutkiem w przeciwieństwie do  drugiego ekstremum: przypadku, w którym to źródło znajduje się poza mówiącym. Analizowany korpus składa się z 20 wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ogółem zidentyfikowanych zostało 496 zdań, w których obecne były spójniki przyczynowości poddane analizie) opublikowanych w latach 2007- 2013 i dostępnych na stronie: http://www.echr.coe.int/ECHR/homepage_en. Wybór materiału do korpusu miał na celu identyfikację oraz przeprowadzenie ilościowej i jakościowej analizy relacji kauzatywności realizowanej przez trzy spójniki okolicznikowe przyczyny: because, as i therefore.
EN
The aim of the paper is to analyze the judgment as a legal genre whereby causality relations behave in a particular way depending on the type of the connective used. The relations of causality are described against a background of interactional linguistics, semantic and lexical vagueness as well as the degree of subjectivity in the selected types of causality. The emphasis in the present analysis is on the epistemic causality as the one most closely related to the judicial discourse and the language of law. In this type of causality it is the author who becomes the source of a logical continuum between the cause and effect as opposed to the other extremity where the source is outside the speaker. The analysed corpus consists of 20 judgments of the European Court of Human Rights (altogether 496 sentences have been identified where particular causal connectives were present) issued between 2007 and 2013 and available at the official site of the court: http://www.echr.coe.int/ECHR/homepage_en. The judgments have been selected in order to identify and conduct a quantitative and qualitative analysis of the relation of causality as realized by three English causal connectives: because, as and therefore.
PL
Mity wspierające kulturę gwałtu można zdefiniować jako krzywdzące, stereotypowe lub fałszywe przekonania na temat gwałtu, ofiar gwałtu i gwałcicieli, obejmujące takie twierdzenia, jak: kobiety mają na myśli „tak”, gdy mówią „nie”; kobiety prowokują gwałt; jeśli kobieta nie chce być zgwałcona, będzie walczyć za wszelką cenę. Te wszechobecne postawy społeczne mogą mieć szkodliwy wpływ na ofiary przemocy seksualnej, zwłaszcza gdy są one stosowane w trakcie postępowań. W związku z tym celem niniejszego artykułu jest analiza wpływu mitów na postrzeganie ofiar przemocy seksualnej w trakcie oficjalnych postępowań na przykładzie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPCz). Pierwsza część wyjaśnia pojęcie mitów o gwałcie, podczas gdy druga część zawiera analizę orzecznictwa ETPCz. Wreszcie ostatnia część sugeruje nowe podejście do spraw dotyczących przemocy seksualnej.
EN
Rape myths can be defined as prejudicial, stereotyped or false beliefs about rape, rape victims, and rapists, and they include common opinions whereby women mean “yes” when they say “no”; women provoke rape; if a woman does not want to be raped, she will just fight back at any cost. These pervasive social attitudes can have a detrimental effect on victims of sexual violence, especially when employed by authorities during official proceedings. As such, this article aims at analyzing to what extent rape myths affect the perception of victims of sexual violence during the official proceedings on the example of the case-law of the European Court of Human Rights (ECHR). Thus the first part explains the notion of rape myths, while the second part provides an analysis of the jurisprudence of the ECHR. Lastly, the final part suggests new approach to cases concerning sexual violence.
EN
The article aims to present European standards concerning the appointment of judges, resulting from the studies of various advisory and expert bodies, including: the Committee of Ministers of the Council of Europe, bodies of the Council of Europe, including the CCJE (Consultative Council of European Judges), the Venice Commission or GRECO (Group States against Corruption) as well as ENCJ (European Network of Councils for the Judiciary), as reflected in the case law of both the European Court of Human Rights and the Court of Justice of the European Union in Luxembourg. The judgment in the case of Gudmundur Andri Astradsson v. Iceland, to which the article mainly refers, and the arguments of the European Court of Human Rights presented therein, appear to be extremely important in this respect. Due to the fact that this is a recent ruling and is not widely known (there is no Polish translation of the judgment), the article is intended to show European standards relating to the appointment of judges. It presents in the descriptive manner the arguments invoked by the European Court of Human Rights to enable the reader to form their own views on these standards and the evolution of the views of the European Court of Human Rights in this regard.
PL
Artykuł ma na celu przedstawienie europejskich standardów w zakresie powoływania sędziów, wynikających z opracowań przeróżnych ciał doradczych i eksperckich, w tym: Komitetu Ministrów Rady Europy, organów Rady Europy: CCJE (Rady Konsultacyjnej Sędziów Europejskich), Komisji Weneckiej czy GRE- CO (Grupa Państw Przeciwko Korupcji), jak również ENCJ (Europejskiej Sieci Rad Sądownictwa), znajdujących odzwierciedlenie w orzecznictwie ETPCz, jak również TSUE w Luksemburgu. Jako niezwykle istotny jawi się w tym względzie wyrok w sprawie Gudmundur Andri Astradsson przeciwko Islandii, do którego artykuł się głównie odwołuje i na którym bazuje, oraz argumentacja ETPCz tam przedstawiona. Z uwagi na to, że jest to orzeczenie, które zapadło niedawno i nie jest powszechnie znane (w chwili powstania artykułu nie ma jeszcze tłumaczenia orzeczenia na język polski), w założeniu artykuł ma pokazać standardy europejskie w zakresie powoływania sędziów oraz argumentację, jaką posłużył się ETPCz, bez krytyki i komentarzy własnych, aby umożliwić czytelnikowi wyrobienie sobie własnych poglądów na temat tych standardów oraz ewolucji poglądów ETPCz w tym zakresie.
PL
W artykule zbadano funkcjonowanie mechanizmu skarg międzypaństwowych, koncentrując się na kontekście rosyjskich skarg kierowanych do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC). Mechanizm skarg międzypaństwowych umożliwia państwom wnoszenie spraw przeciwko innym państwom w oparciu o zarzuty naruszenia Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Poprzez szczegółową analizę rosyjskich skarg niniejszy artykuł ma na celu pokazanie skuteczności i wyzwań związanych z międzypaństwowym mechanizmem składania skarg. W badaniu zastosowano podejście kompleksowe, łączące analizę prawną, studia przypadków i przegląd literatury przedmiotu. Do kluczowych zbadanych aspektów należą argumenty prawne przedstawione przez Rosję oraz decyzje ETPC, a także implikacje tych spraw międzypaństwowych dla ochrony praw człowieka w Europie.
EN
This paper examines the functioning of the interstate complaint mechanism, focusing on the specific context of Russian complaints submitted to the European Court of Human Rights (ECtHR). The interstate complaint mechanism allows states to bring cases against other states, alleging violations of the European Convention on Human Rights. Through a detailed analysis of Russian complaints, this study aims to shed light on the effectiveness and challenges of the interstate complaint mechanism. The research employs a comprehensive approach, combining legal analysis, case studies, and a review of relevant literature. Key aspects explored include the legal arguments put forward by Russia and the ECtHR’s decisions and the implications of these interstate cases for the protection and promotion of human rights within the Europe.
15
Content available remote The Right to Say Goodbye and Permission to Leave a Penitentiary Facility
63%
EN
This study discusses the right to say goodbye regarding the possibility of visiting seriously ill relatives and attending their funeral. Such a right shall apply for prisoners and is protected not only by Polish law, but also by international law, both in the form of hard law provisions, i.e. the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, as well as soft law, i.e. European Prison Rules and Nelson Mandela Rules. In this article we can find, the genesis of the right to say goodbye, which was presented by referring to individual judgments of the European Court of Human Rights. Following, the subjective scope of the right to say goodbye was articulated by indicating the authorized entities – who are beneficiaries of this right – and entities deprived of the possibility to use the permit to leave the prison. At the end, guarantees were emphasized to protect the entity against violations of the right to say goodbye.
PL
Niniejszy artykuł omawia prawo do pożegnania wyrażające się w możliwości odwiedzenia poważnie chorych osób bliskich, jak i wzięcia udziału w ich pogrzebie. Prawo to przysługuje w sposób szczególny osadzonym i jest chronione nie tylko przez przepisy prawa polskiego, lecz także międzynarodowego, zarówno w postaci przepisów hard law, tj. Europejską Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, jak i soft law, tj. Europejskie Reguły Więzienne i Reguły Nelsona Mandeli. W artykule tym odnajdziemy przede wszystkim genezę prawa do pożegnania, która została zaprezentowana poprzez odwołanie się do poszczególnych wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Następnie wyartykułowano zakres podmiotowy prawa do pożegnania poprzez wskazanie podmiotów uprawnionych – będących beneficjentami tego prawa – i podmioty pozbawione możliwości skorzystania z zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego. Na zakończenie uwypuklono gwarancje mające na celu zabezpieczenie podmiotu przed naruszeniami prawa do pożegnania.
PL
W artykule została omówiona problematyka związana z prawem do manifestowania przekonań religijnych na podstawie obowiązujących norm prawa europejskiego, których konkretyzację stanowi orzecznictwo ETPC. W sposób szczególny zwrócono uwagę na bardzo istotną rolę, jaką spełnia odpowiedź na pytanie, czy dane zachowanie stanowi manifestację przekonań religijnych, czy też jest nimi jedynie inspirowane bądź też jest kwestią osobistego wyboru. Jako przykład w trudności w odpowiedzi na to pytanie przywołano wyrok ETPC w sprawie Eweida i inni przeciwko Zjednoczonemu Królestwu, w którym kwestia ta zajmowała istotne miejsce. Trybunał uznał noszenie krzyżyka przez N. Eweidę i S. Chaplin za formę manifestacji ich wiary. Odrzucił jednocześnie stanowisko sądów brytyjskich, które zredukowały krzyżyk do biżuterii, a jego noszenie uznały za osobisty wybór skarżących.
EN
The article examines issues related to the right to manifest religious beliefs on the basis of existing European legislation, which is expressed especially in jurisprudence of the European Court of Human Rights. In particular, it highlighted the very important role of giving the answer to the question whether the behavior is a manifestation of religious beliefs, or is it only inspired by them or is only a matter of personal choice. As an example of the difficulties in answering this question, there was invoked the judgment of the European Court of Human Rights in case Eweida and others against the United Kingdom, where this issue has occupied an important place. The Court considered wearing a cross by N. Eweida and S. Chaplin as a form of manifestation of their faith. The Court rejected the position of the British courts, which reduced cross for jewelry, and his wearing considered as a personal choice of the applicants.
EN
Succession or transformation of the political system is a process that often requires dealing with the shameful past. The history of European countries in the 20th century knows many examples of such events. Thus, different countries have different approaches to assessing and settling the past. The aim of the article is not to evaluate political decisions, but only to look at dogmatic issues. Is politics above the law? On the other hand, is the thick line strategy legally fair and morally sound? The author hypothesizes that the European Court of Human Rights does not assess justice made by states – successors of the "difficult historical past", but only assesses the legality of the judgments made. As a result of the analysis of the jurisprudence of the ECtHR and the literature, it can be concluded that an international institution such as the European Tribunal does not want to assess the policy chosen by states, but only the issues of respecting the principle of legality.
PL
Sukcesja czy transformacja systemu politycznego jest procesem niejednokrotnie wymagającym zmierzenia się z niechlubną przeszłością. Historia państw europejskich w XX w. zna wiele przykładów takich wydarzeń. Różne państwa podchodzą w odmienny sposób do oceny i rozliczenia przeszłości. Celem artykułu nie jest ocena decyzji politycznych, a jedynie przyjrzenie się kwestiom dogmatycznym oraz odpowiedź na pytanie, czy polityka stoi ponad prawem. Z drugiej strony należy postawić pytanie, czy strategia grubej kreski jest prawnie sprawiedliwa i moralnie słuszna. Autorka stawia hipotezę, że Europejski Trybunał Praw Człowieka nie odnosi się do oceny sprawiedliwości dokonywanej przez państwa – sukcesorów „trudnej przeszłości historycznej”, a jedynie ocenia legalizm podjętych orzeczeń. W wyniku analizy orzecznictwa ETPCz oraz literatury można dojść do wniosku, że instytucja międzynarodowa, jaką jest Europejski Trybunał, nie chce oceniać polityki obranej przez państwa, a jedynie kwestie poszanowania zasady legalizmu.
EN
The adversarial principle can be considered as one of the indispensable principles of not only criminal proceedings but also proceedings integrated in other branches of national law of the Slovak Republic. So it is appropriate to recognize its important position and emphasize that its omission may have far-reaching consequences. Its importance underline also wide range sources of law. In practice, focusing primarily on criminal law, we encounter with its limitations, particularly from the perspective of the accused person in the ongoing criminal proceedings, especially by examination of witness whose identity must remain classified. The main aim of the article is to point out how the right of an accused person on adversarial examination of witness whose identity must remain classified can be guaranteed through the conditions which declares European Court of Human rights and which are required for the applicability a testimony of this witness as an evidence in criminal proceedings.
PL
Zasadę kontradyktoryjności można uznać za jedną z niezbędnych zasad nie tylko postępowania karnego, ale także postępowania zintegrowanego z innymi gałęziami prawa krajowego Republiki Słowackiej. Właściwe jest więc uznanie jej ważnej pozycji i podkreślenie, że jej pominięcie może mieć daleko idące konsekwencje. Jej znaczenie podkreślają także różnorodne źródła prawa. W praktyce, skupiając się przede wszystkim na prawie karnym, spotykamy się z jej ograniczeniami, zwłaszcza z perspektywy oskarżonego w toczącym się postępowaniu karnym, szczególnie przy przesłuchaniu świadka, którego tożsamość musi pozostać niejawna. Głównym celem artykułu jest wskazanie, w jaki sposób prawo oskarżonego do kontradyktoryjnego przesłuchania świadka, którego tożsamość musi pozostać niejawna, może być zagwarantowane przez warunki, które ogłasza Europejski Trybunał Praw Człowieka i które są wymagane do wykorzystania zeznań świadka jako dowodu w postępowaniu karnym.
EN
The European Commission for Democracy Through Law was created in 1990 and for the last three decades has adopted a number of documents of related to electoral standards in democratic states. They include legal opinions on national laws (or draftlaws), as well as documents of a more general nature, concerning specific topics (studies, reports). In this article, the author aims at presenting the main documents that include the electoral standards developed by the Venice Commission. However, as the opinions of the Venice Commission are not binding, the second part of this contribution presents the way this contribution of the Venice Commission is taken into account in the jurisprudence of the European Court of Human Rights in cases concerning the alleged violations of the right to free elections.
PL
Europejska Komisja na rzecz Demokracji przez Prawo została stworzona w 1990 roku i w ciągu ostatnich trzydziestu lat przyjęła ona szereg dokumentów związanych ze standardami prawa wyborczego w państwach demokratycznych. Są to opinie prawne o krajowych aktach prawnych (lub ich projektach), ale także dokumenty o charakterze ogólnym dotyczące określonych kwestii (studia, raporty). Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie podstawowych dokumentów zawierających standardy w zakresie standardów prawa wyborczego wypracowanych przez Komisję Wenecką. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że opinie Komisji Weneckiej nie mają charakteru wiążącego, druga część niniejszego opracowania przedstawia w jaki sposób dorobek Komisji Weneckiej brany jest pod uwagę w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawach, w których zarzucono naruszenie prawa do wolnych wyborów.
EN
The threat posed by the spread of coronavirus in Poland resulted in the introduction of the state of epidemic emergency for the whole country in March 2020, subsequently followed by the state of epidemic. The competent state authorities have introduced numerous limitations on individual human rights and freedoms, including limitations on the freedom to manifest religion. The Polish legislator laid down the principles for permissible limitations on this freedom in Articles 31(3) and 53(5) of the Constitution of the Republic of Poland. In accordance with the constitutional provisions, such limitations may only be introduced by statutory acts and in situations when they are necessary in a democratic society for the protection of specially protected goods. They must be proportionate so as not to impair the very essence of the right being limited. The introduced limitations on participating in and performing religious worship raise doubts as to their legality and constitutionality. The epidemic threat justifies taking action by competent state authorities to ensure safety. However, state authorities should act on the basis and within the limits of the law. The constitutional provisions do not leave any room for discretion as regards the possibility of introducing limitations on human rights and freedoms, including the right to freedom of religion.
PL
Zagrożenie z powodu rozprzestrzeniania się koronawirusa w Polsce spowodowało wprowadzenie w marcu 2020 r. stanu zagrożenia epidemicznego, a następnie stanu epidemii na terenie całego kraju. Właściwe organy władzy państwowej wprowadziły liczne ograniczenia poszczególnych praw i wolności człowieka, w tym również wolności uzewnętrzniania religii. Polski prawodawca w art. 31 ust. 3 i art. 53 ust. 5 Konstytucji RP określił zasady dotyczące możliwości wprowadzenia dozwolonych ograniczeń tej wolności. Ograniczenia takie zgodnie z przepisami konstytucyjnymi mogą być wprowadzone tylko w ustawie i w sytuacji, gdy są konieczne w społeczeństwie demokratycznym z powodu ochrony dóbr szczególnie chronionych. Muszą być proporcjonalne tak, aby nie naruszać samej istoty ograniczanego prawa. Wprowadzone ograniczenia dotyczące możliwości uczestniczenia i sprawowania kultu religijnego budzą wątpliwości co do ich legalności i konstytucyjności. Zagrożenie epidemiczne uzasadnia podejmowanie działań ze strony właściwych organów władzy państwowej w celu zapewnienia bezpieczeństwa, jednak organy te powinny działać na podstawie i w granicach prawa. Przepisy konstytucyjne nie pozostawiają dowolności w zakresie możliwości wprowadzania ograniczeń praw i wolności człowieka, w tym również prawa do wolności religii.
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.