Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Należyta staranność w kontekście użycia siły śmiercionośnej w porządku prawnym Europejskiej Konwencji Praw Człowieka

100%

Morawska E. H.

|

tom 16

97-114

EN

In the light of Article 2(2) of the Convention, the threat to the right to life posed by the use of lethal force by State agents (lethal force) should be taken seriously in particular. It provides that deprivation of life shall not be considered contrary to this article if it results from the use of force which is no more than absolutely necessary to achieve the three objectives set out therein. However, in the Court's view, those provisions do not, in any event, entitle the State to use force with the intention of killing. This means that Article 2 of the Convention requires a State to refrain from intentional and unlawful taking of life. The Court established the conditions for the use of lethal force in the case of McCann and Others v. the United Kingdom of 1995. In view of the criterion of absolute necessity, the circumstances in which the use of lethal force may occur must be interpreted restrictively and evaluated with the utmost rigour, taking account of all the circumstances surrounding the use of that force. The Court therefore combined a new premise with the criterion of absolute necessity of the use of lethal force. A review of the case-law shows that it is of major importance and that it de facto leads to a redefinition of the criterion of absolute necessity. The Court has neither defined its substance precisely nor indicated in an exhaustive manner the situations which it regards as "all the circumstances surrounding". However, it pointed out the initial assumption that in a democratic society, law-enforcement officials should be "somewhat cautious in the use of firearms". Subsequently, it translated into concrete duties, including the obligation to prepare a plan of action using lethal force, next the obligation to exercise appropriate supervision over its course, the obligation to take the care of the right to life sufficiently into account in the instructions given to officers regarding the use of lethal force, in particular the exclusion of shoot to kill instruction and the obligation to train or instruct officers accordingly in order to be able to assess whether there is an absolute need for the use of firearms in a particular situation. The Court is progressively developing the scope and content of these obligations. This is shown, for example, by the 2010 Wasilewska and Kalucka v. Poland case, which requires police officers who take action using lethal force to carry a clear identification mark, so that there is no doubt that they are police officers. In addition, the authorities were obliged to provide an ambulance at the site of the action. In the Andronicou and Constantinou v. Cyprus case of 1997, the Court drew attention for the first time to the obligation planning and control of the rescue operation. The fulfilment of these duties requires a number of concrete actions which serve a preventive function. It is not just crime prevention sensu stricto. In fact, it involves a whole range of different organisational, technical and tactical measures, including tactics and techniques for prevention and intervention by a broad range of police and preventive services, secret services and the military. The multidimensional protective function of these measures is important. The Court optimises the requirements for the performance of the duties mentioned above, taking into account their specific circumstances and their operational aspect and stresses that they must not result in disproportionate and unrealistic burdens on the authorities. An infringement of Article 2 of the Convention therefore arises where a State Party has not taken all the possible measures which the specific circumstances of the case required to be taken and which could have been taken. As a result of the above optimisation, the level of performance of the indicated duties may vary, although it must be the highest possible. The Court has required States to take requisite care to "minimise to the greatest extent possible recourse to lethal force or incidental loss of life". Thus, an important criterion for these obligations is the criterion of due diligence, which has traditionally been linked to progressive obligations linked to economic, social and cultural rights. In conclusion, without altering the nature and subject-matter of the prohibition on intentional or unlawful deprivation of life, the Court has "surrounded" it with the duties of diligent action. It thus the general obligation of the States Parties to the Convention to protect the right to life (Article of the Convention) has been substantially strengthened.

2

Prawo do sądu w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej – zagadnienia wybrane (cz. I)

100%

Radoniewicz F.

|

nr 2 (36)

161-174

PL

Celem opracowania jest przedstawienie wybranych zagadnień związanych z prawem do sądu, stanowiącym kluczowy element systemu ochrony praw człowieka, zapewnia-jącym środki proceduralne mające za zadanie ochronę praworządności. Prawo do sądu jest obecnie powszechnie gwarantowane, zarówno w aktach prawa międzynarodowego, jak i konstytucjach państw demokratycznych. Autor artykułu porównuje regulacje tej kwestii w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Karcie Praw Podstawowych i Kon-stytucji Rzeczypospolitej Polskiej.Ze względu na zakres omawianej tematyki, artykuł został podzielony na dwie czę-ści – pierwszą, zawierającą wprowadzenie do problematyki prawa do sądu i analizę tej kwestii na gruncie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz drugą, prezentującą re-gulację tego prawa w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

EN

The purpose of this paper is the presentation of some selected issues connected with the right to a fair trial (the right to court, the right to legal proceedings), which is a key element of human rights protection and serves to provide procedural means to safeguard the rule of law. The right to a fair trial is generally guaranteed in acts of international law and in democratic constitutions. The Author of this paper compares regulations of this issue in the European Convention on Human Rights, in the Charter of Fundamental Rights of the European Union and in the Constitution of the Republic of Poland. Because of the extent of the presented subject, article was divided into two parts – the first one, which contains the introduction to the subject of the right to a fair trial and the analysis of this issue in the European Convention on Human Rights and the second part, which presents the regulation of the right to a fair trial in the Charter of Fundamental Rights of the European Union and in the Constitution of the Republic of Poland.

3

Wyrok ETPC jako precedens wiążący quasi de iure a efektywność porządku Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (perspektywa teoretycznoprawna)

94%

Liżewski B.

|

nr 2 (210)

7-29

PL

In the system of the European Convention on Human Rights (ECHR or the Convention), the basic formula for creating standards for the protection of human rights is to define their understanding of and possible modifications or changes as a result of a law-making interpretation of the provisions of the Convention. The substantive rules of the Convention since its inception, not only have not changed (they were amended or derogated), but in addition are very general. This causes, that the way their understanding sets the European Court of Human Rights (ECHR or tribunal) forming in a legislative standards for the protection of human rights. That raises the interesting question of theoretical, since in public international law on the one hand the judgment of an international court is recognized as an auxiliary source of international law (art. 38 sec. 1 point d Statute of the International Court of Justice), while not applicable rule of stare decisis, meaning legally bound judgment precedent of other courts in similar cases. If, however, a violation of well-established case law of the ECHR by the national authorities is the reason for the judgment of the committee of three judges without a hearing (art. 28 paragraph. 1 point b ECHR). Judgments of the Court (the monopoly of interpretation of the ECHR) must be respected and enforced in order of national law (Art. 46 paragraph. 1 and 2 of the ECHR). This raises the natural question of the scope of their precedensowości for the tribunal and law enforcement organs in the national legal system. It is with this problem both theoretical and practical. The obvious fact is that the decision of the ECHR does not create a precedent in the sense of how suitable term in common law. However, its decisions affect application of the law on domestic, not only in reality, but partly also legal, so that it can be concluded that the judgment has the power of the normative and, to some extent binding. But what is the scope of the precedent character of this sentence? The answer to this question is the subject of considerations to be taken in the paper.

4

Analiza funkcjonowania mechanizmu skargi międzypaństwowej: studium przypadku skarg rosyjskich do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

84%

Jastrzębski M.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2024

|

tom 81

268-283

PL

W artykule zbadano funkcjonowanie mechanizmu skarg międzypaństwowych, koncentrując się na kontekście rosyjskich skarg kierowanych do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC). Mechanizm skarg międzypaństwowych umożliwia państwom wnoszenie spraw przeciwko innym państwom w oparciu o zarzuty naruszenia Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Poprzez szczegółową analizę rosyjskich skarg niniejszy artykuł ma na celu pokazanie skuteczności i wyzwań związanych z międzypaństwowym mechanizmem składania skarg. W badaniu zastosowano podejście kompleksowe, łączące analizę prawną, studia przypadków i przegląd literatury przedmiotu. Do kluczowych zbadanych aspektów należą argumenty prawne przedstawione przez Rosję oraz decyzje ETPC, a także implikacje tych spraw międzypaństwowych dla ochrony praw człowieka w Europie.

EN

This paper examines the functioning of the interstate complaint mechanism, focusing on the specific context of Russian complaints submitted to the European Court of Human Rights (ECtHR). The interstate complaint mechanism allows states to bring cases against other states, alleging violations of the European Convention on Human Rights. Through a detailed analysis of Russian complaints, this study aims to shed light on the effectiveness and challenges of the interstate complaint mechanism. The research employs a comprehensive approach, combining legal analysis, case studies, and a review of relevant literature. Key aspects explored include the legal arguments put forward by Russia and the ECtHR’s decisions and the implications of these interstate cases for the protection and promotion of human rights within the Europe.

5

Prawo do manifestowania przekonań religijnych poprzez symbole religijne w świetle wyroku w sprawie Eweida i inni przeciwko Zjednoczonemu Królestwu z 15 stycznia 2013 roku

84%

Szubtarski G.

Kościół i Prawo

|

2016

|

nr 5 (18) nr 2

185-203

PL

W artykule została omówiona problematyka związana z prawem do manifestowania przekonań religijnych na podstawie obowiązujących norm prawa europejskiego, których konkretyzację stanowi orzecznictwo ETPC. W sposób szczególny zwrócono uwagę na bardzo istotną rolę, jaką spełnia odpowiedź na pytanie, czy dane zachowanie stanowi manifestację przekonań religijnych, czy też jest nimi jedynie inspirowane bądź też jest kwestią osobistego wyboru. Jako przykład w trudności w odpowiedzi na to pytanie przywołano wyrok ETPC w sprawie Eweida i inni przeciwko Zjednoczonemu Królestwu, w którym kwestia ta zajmowała istotne miejsce. Trybunał uznał noszenie krzyżyka przez N. Eweidę i S. Chaplin za formę manifestacji ich wiary. Odrzucił jednocześnie stanowisko sądów brytyjskich, które zredukowały krzyżyk do biżuterii, a jego noszenie uznały za osobisty wybór skarżących.

EN

The article examines issues related to the right to manifest religious beliefs on the basis of existing European legislation, which is expressed especially in jurisprudence of the European Court of Human Rights. In particular, it highlighted the very important role of giving the answer to the question whether the behavior is a manifestation of religious beliefs, or is it only inspired by them or is only a matter of personal choice. As an example of the difficulties in answering this question, there was invoked the judgment of the European Court of Human Rights in case Eweida and others against the United Kingdom, where this issue has occupied an important place. The Court considered wearing a cross by N. Eweida and S. Chaplin as a form of manifestation of their faith. The Court rejected the position of the British courts, which reduced cross for jewelry, and his wearing considered as a personal choice of the applicants.

6

Wpływ EKPC na uwzględnianie „winy” jako przesłanki dopuszczalności nakładania kar pieniężnych w orzecznictwie dotyczącym deliktów prawa antymonopolowego i energetycznego

84%

Urbańska-Arendt M.

|

2017

|

tom 6

|

nr 6

42-54

PL

Standardy ochrony praw podmiotowych wytyczone przez EKPC sprawiają, że elementy subiektywnego stosunku sprawcy do czynu bywają traktowane w polskim orzecznictwie sądowym jako przesłanka dopuszczalności nałożenia kar pieniężnych za popełnienie deliktów stypizowanych w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów oraz w ustawie – Prawo energetyczne. Artykuł analizuje orzecznictwo począwszy od roku 2010 do dnia dzisiejszego w celu ustalenia czy zarysowała się stała tendencja orzecznicza, która w wyniku uwzględniania norm EKPC uznaje „winę” za przesłankę dopuszczalności nakładania kar pieniężnych za te delikty prawa antymonopolowego i prawa energetycznego oraz do jakich argumentów odwołują się sądy w celu uzasadnienia powyższego, skoro przepisy ww. ustaw nie statuują takiej przesłanki.

EN

Standards of protection of human rights set out by the ECHR induce Polish courts to treat elements of a given perpetrator’s attitude to his own behaviour as a condition for the imposition of fines for infringements of the Competition and Consumer Protection Act and the Energy Law Act. The paper examines case law from 2010 until now, in order to determine whether it has become consistent and permanent judiciary practice to take into account the standards of the ECHR and, consequently, the perpetrator’s ‘guilt’ as the admissibility requirement for the imposition upon him of fines for antitrust and energy law violations. If such was the case, what arguments do courts put forward, bearing in mind that such a requirement is not set out by statutes.

7

Prawo do sądu w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej – zagadnienia wybrane (cz. 2)

84%

Radoniewicz F.

|

2017

|

nr 3 (37)

153-168

PL

Celem opracowania jest przedstawienie wybranych zagadnień związanych z prawem do sądu, stanowiącym kluczowy element systemu ochrony praw człowieka, zapewniającym środki proceduralne mające za zadanie ochronę praworządności. Prawo do sądu jest obecnie powszechnie gwarantowane, zarówno w aktach prawa międzynarodowego, jak i konstytucjach państw demokratycznych. Autor artykułu porównuje regulacje tej kwestii w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Karcie Praw Podstawowych i Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ze względu na zakres omawianej tematyki, artykuł został podzielony na dwie części – pierwszą, zawierającą wprowadzenie do problematyki prawa do sądu i analizę tej kwestii na gruncie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz drugą, prezentującą regulację tego prawa w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

EN

The purpose of this paper is the presentation of some selected issues connected with the right to a fair trial (the right to court, the right to legal proceedings), which is a key element of human rights protection and serves to provide procedural means to safeguard the rule of law. The right to a fair trial is generally guaranteed in acts of international law and in democratic constitutions. The Author of this paper compares regulations of this issue in the European Convention on Human Rights, in the Charter of Fundamental Rights of the European Union and in the Constitution of the Republic of Poland. Because of the extent of the presented subject, article was divided into two parts – the first one, which contains the introduction to the subject of the right to a fair trial and the analysis of this issue in the European Convention on Human Rights and the second part, which presents the regulation of the right to a fair trial in the Charter of Fundamental Rights of the European Union and in the Constitution of the Republic of Poland.

8

Poszukiwanie konsensu europejskiego przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w sprawie adopcji dziecka przez osoby i pary homoseksualne

84%

Morawska E.

Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego

|

2017

|

tom 15

29-49

EN

The European Court of Human Rights (ECHtR) uses several criteria/factors in determining the parameters of the margin of appreciation as to the definition or interpretation of a specific right or freedom defined in the European Convention on Human Rights. One of them is a European consensus among the state parties to the Convention. The way the ECHtR has implemented the methodology of finding this consensus has been clearly problematic. This applies especially to ECHtR's evaluation of the discriminatory practice of states under Article 14. Above all, it is unclear under what circumstances the ECHtR takes into consideration the practice of states. In addition, it is also unclear how it selects the comparative group of states and defines the specific threshold necessary for this consensus. It should be noted that the above considerations and remarks are fully justified in the light of the ECHtR's case law concerning the issues of adoption of children by homosexual persons (same-sex adoption).

9

Potencjalna ofiara naruszeń praw człowieka na tle systemu ochrony Europejskiej Konwencji Praw Człowieka

67%

Kuna D.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2024

|

nr 2(78)

149-160

PL

Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji potencjalnej ofiary naruszeń praw i wolności Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz skutków dopuszczalności tych skarg w perspektywie katalogu praw podstawowych. W pracy scharakteryzowane zostały warunki dopuszczalności skargi, zwłaszcza nadanie statusu ofiary. Coraz częściej wpływają skargi obywateli, którym nadaje się status potencjalnych ofiar naruszeń praw człowieka. Grupa skarżących jest traktowany jako ofiara, mimo że naruszenie dotyczy na przykład całego społeczeństwa. Kwalifikacja skarżących jako ofiary naruszeń praw człowieka może zostać potraktowane jako tworzenie prawa europejskiej ochrony praw człowieka. Rolą Trybunału jest między innymi stosowanie tzw. ‘push’ and ‘pull’ factors, które mogą nie tylko skutecznie przyczyniać się do realizacji zasad funkcjonowania ETPC. W artykule poruszono również problem założeń doktryny living instrument oraz interpretacji prawa wiążącej się obecnie z aktywną działalnością sędziów (judge-made law). Koncepcja potencjalnej ofiary naruszeń praw człowieka to nowa instytucja, stanowiąca szansę na postulowaną rozbudowę katalogu praw podstawowych.

EN

The article’s purpose is to present the concept of a potential victim of violations of the rights and freedoms of the European Convention on Human Rights. A group of complainants is treated as a victim, even though the violation affects society. The qualification of complainants as victims of human rights violations can be treated as the creation of European human rights law. The role of the Court is to apply the so-called ‘push’ and ‘pull’ factors, which cannot only effectively contribute to the implementation of the principles of the ECtHR. The article addresses the problem of the assumptions of the living instrument doctrine and the interpretation of the law currently associated with the active activity of judges (judge-made law). The concept of the potential victim of human rights violations represents an opportunity for the postulated expansion of the catalog of fundamental rights.

10

Czy ciasna cela to brak humanitaryzmu? – uwagi na gruncie art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka

67%

Piech K.

Przegląd Europejski

|

2021

|

tom 1

179-190

PL

Artykuł dotyczy jednej z podstawowych zasad prawa karnego wykonawczego i jednocześnie norm zawartych w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka – zasady humanitaryzmu. Przedmiotem badań jest zagadnienie przeludnienia w polskich zakładach karnych oraz problem ciasnych cel, w jakich przebywają osadzeni. Celem artykułu jest ocena omawianego zjawiska, wskazanie jego przyczyn oraz próba przedstawienia propozycji rozwiązań problemu. Poczynione w niniejszym artykule ustalenia mają duże znaczenie praktyczne, ponieważ przeludnienie w zakładach karnych stanowi problem, który ma znaczny wpływ na funkcjonowanie skazanych oraz proces ich resocjalizacji.

EN

The article concerns one of the basic principles of executive criminal law and, at the same time, the nominee of the European Convention on Human Rights – the principle of humanitarianism. The subject of research is the issue of overcrowding in Polish prisons and the problem of cramped cells, in which prisoners are held. The aim of the article is to evaluate this phenomenon, to indicate its causes and to propose solutions of the problem. The findings made in this article have practical significance, because overcrowding in prisons is a problem that has a significant impact on the functioning of prisoners and the process of their resocialisation.

11

Granice wolności wypowiedzi. Argumentacja Rzecznika Praw Obywatelskich w kasacjach wniesionych w sprawach wykroczeń w świetle poglądów Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

67%

Wentkowska A. , Tkacz S.

|

tom 2(XXII)

43-63

EN

Freedom of expression is one of the fundamental foundations of a democratic society and one of the basic conditions for its development and the self-fulfillment of individuals. It is not only a constitutional principle, but is also protected by the European Convention on Human Rights and Fundamental Freedoms, the Universal Declaration of Human Rights and the International Covenant on Civil and Political Rights. According to the case law of the European Court of Human Rights, protection under Art. 10 of the Convention extends to all kinds of statements expressing opinions, ideas or information, regardless of their content and manner of communication, in particular of a political nature and relating to matters of public concern. These are the requirements of pluralism, tolerance and openness without which a democratic society does not exist. Many publications have been devoted to the freedom of expression, yet the discourse on this subject is still relevant and is still the subject of practical disputes and the interest of researchers. Recently, in the era of identified intensified political and social disputes in Poland - the problems of freedom of expression, especially in public spaces (public places, which also includes the Internet space) have become the subject of a multifaceted public debate.

PL

Wolność wypowiedzi stanowi jeden z podstawowych fundamentów demokratycznego społeczeństwa i jeden z podstawowych warunków jego rozwoju oraz samorealizacji osób. Jest nie tylko zasadą konstytucyjną, lecz również obejmuje ją ochroną Europejska Konwencja Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, Powszechna Deklaracja Praw Człowieka oraz Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych. Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka ochrona, wynikająca z art. 10 Konwencji, rozciąga się na wszystkie rodzaje wypowiedzi wyrażających opinie, idee albo informacje, niezależnie od ich treści oraz sposobu komunikowania się, w szczególności o charakterze politycznym oraz dotyczące spraw publicznej troski. Takie są wymagania pluralizmu, tolerancji i otwartości, bez których demokratyczne społeczeństwo nie istnieje. Wolności wypowiedzi poświęcono wiele publikacji, pomimo to dyskurs w tym przedmiocie nie traci na znaczeniu i wciąż stanowi przedmiot sporów praktycznych i zainteresowania badaczy. W ostatnim okresie, w dobie nasilonych sporów politycznych i społecznych w Polsce problemy wolności wypowiedzi, zwłaszcza w przestrzeni publicznej (miejscach publicznych, do których zalicza się także przestrzeń internetową), stanowią przedmiot wieloaspektowej debaty publicznej.

12

Czy ciasna cela to brak humanitaryzmu? – uwagi na gruncie art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka

67%

Piech K.

Przegląd Europejski

|

2021

|

nr 1(59)

179-190

PL

Artykuł dotyczy jednej z podstawowych zasad prawa karnego wykonawczego i jednocześnie norm zawartych w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka – zasady humanitaryzmu. Przedmiotem badań jest zagadnienie przeludnienia w polskich zakładach karnych oraz problem ciasnych cel, w jakich przebywają osadzeni. Celem artykułu jest ocena omawianego zjawiska, wskazanie jego przyczyn oraz próba przedstawienia propozycji rozwiązań problemu. Poczynione w niniejszym artykule ustalenia mają duże znaczenie praktyczne, ponieważ przeludnienie w zakładach karnych stanowi problem, który ma znaczny wpływ na funkcjonowanie skazanych oraz proces ich resocjalizacji.

EN

The article concerns one of the basic principles of executive criminal law and, at the same time, the nominee of the European Convention on Human Rights – the principle of humanitarianism. The subject of research is the issue of overcrowding in Polish prisons and the problem of cramped cells, in which prisoners are held. The aim of the article is to evaluate this phenomenon, to indicate its causes and to propose solutions of the problem. The findings made in this article have practical significance, because overcrowding in prisons is a problem that has a significant impact on the functioning of prisoners and the process of their resocialisation.

13

Improving Access to Justice in Europe

67%

Storme M.

Teka Komisji Prawniczej

|

2010

|

tom 3

207-217

PL

Autor jest jednym z inicjatorów prac nad harmonizacją prawa procesowego krajów unijnych. Według Europejskiej Konwencji Praw Człowieka każdy obywatel ma prawo do „sprawiedliwego procesu w rozsądnym terminie przed niezawisłym i bezstronnym sędzią”, dlatego Autor uważa, że harmonizacja prawa jest szczególnie konieczna w zakresie prawa cywilnego. Zapisy traktatu amsterdamskiego, szczególnie artykułu 65, stanowią przełom w dziedzinie cywilnego prawa procesowego. Z kolei Agenda z Tampere (1999) podkreśla znaczenie łatwiejszego dostępu do wymiaru sprawiedliwości, co można osiągnąć poprzez ustalenie minimalnych wymogów dla sporów transgranicznych i harmonizację prawa w zakresie procedury sądowej, co umożliwi wzajemne uznawanie wyroków sądowych. Autor podaje przykład Europejskiego Nakazu Zapłaty, którego konstrukcja opiera się na raporcie zespołu ekspertów pod przewodnictwem Autora z 1993 r., jako dowód udanej harmonizacji prawa procesowego. W dalszej części, przedstawia studium porównawcze dwóch regulacji w Europejskim prawie procesowym, mianowicie procedury nakazu płatności i regulacji w sprawie roszczeń drobnych, a w podsumowaniu prezentuje szereg wniosków płynących z porównania.

EN

The Author is one of the initiators of work on harmonization of procedural law of the EU countries. According to the European Convention on Human Rights, each citizen has a right to a „fair trial within a reasonable time before an independent and impartial judge”, therefore the Author is of opinion that harmonization of law is especially necessary in the area civil law. The provisions of the Amsterdam Treaty, Article 65 in particular, constitute a breakthrough in civil procedural law. Tampere Agenda of 1999 emphasizes the importance of easier access to justice, which can be effected by setting minimum standards for cross-border disputes and harmonization of judicial procedure, enabling court decisions to be mutually recognizable. The Author mentions the European Order for Payment, whose structure is based on a report by a team of experts led by the Author in 1993, as an example of a successful attempt at harmonization of procedural law. Next, he presents a comparative study of two European regulations, namely the procedure of payment order and regulations on small claims. In the final part, he provides a list of conclusions drawn from the comparison.

14

Pozbawienie życia napastnika w obronie koniecznej a katalog dóbr prawnych podlegających ochronie

67%

Grudecki M. , Kleszcz M.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2020

|

tom 3

|

nr XX

135-152

PL

Artykuł jest poświęcony problematyce pozbawienia życia napastnika w obronie koniecznej. Rozważania prowadzone są w oparciu o wykładnię art. 25 § 2 Kodeksu karnego, z którego wynika, że sposób obrony musi być współmierny do niebezpieczeństwa zamachu. Autorzy poszukują katalogu dóbr, których można bronić godząc w życie napastnika. Analizują ponadto art. 2 ust. 2 lit. a Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, zgodnie z którym pozbawienie życia nie będzie uznane za sprzeczne z tym artykułem, jeżeli nastąpi w wyniku bezwzględnego koniecznego użycia siły w obronie jakiejkolwiek osoby przed bezprawną przemocą. Autorzy zwracają uwagę na rolę tego przepisu w interpretacji znamion obrony koniecznej, zwłaszcza znamienia współmierności sposobu obrony do niebezpieczeństwa zamachu. W artykule definiują ponadto pojęcie kontratypu oraz scharakteryzowali krótko pozostałe znamiona obrony koniecznej.

EN

The article is devoted to the issue of killing an attacker in self-defense. The considerations are based on the interpretation of Article 25 § 2 of the Penal Code, from which it follows that the method of defense must be commensurate with the danger of attack. The authors are looking for a catalog of legal interests that can be defended by harming the attacker’s life. They also analyze Article 2 (2a) European Convention of Human Rights, according to which deprivation of life shall not be regarded as inflicted in contravention of this Article when it results from the use of force which is no more than absolutely necessary in defence of any person from unlawful violence. The authors draw attention to the role of this provision in the interpretation of the signs of necessary defense, especially the sign of proportionality of the means of defense to the danger of assassination. In the article, they also defined the concept of a countertype (justification) and briefly characterized the remaining features of necessary defense

15

Specyfika odpowiedzialności za naruszenia Europejskiej Konwencji Praw Człowieka związane z działalnością nieuznawanych reżimów – analiza orzecznictwa

59%

Zaręba S.

|

2016

|

nr 3 (207)

27-66

EN

The aim of the article is to compare the way in which the issue of responsibility for violations related to the acts of unrecognized authorities claiming to be States is treated by the European Court of Human Rights and other international courts, particularly the International Court of Justice and the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia. The article considers in detail the relations between jurisdiction and responsibility, responsibility of parent States (including the concept of “positive obligations”) and responsibility of States which provide assistance to unrecognized regimes (with emphasis put on the concept of “effective control”). The results of the study indicate that the jurisprudence of the European Court differs in several important aspects from decisions of other international courts. These differences, while undoubtedly enhancing the protection of human rights in Europe, contribute to the process of fragmentation of the law of international responsibility.

16

The Qualified Right to Freedom of Religion: An examination of the limitations contained in Article 9 of the European Convention on Human Rights

51%

Hill M.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2020

|

tom 23

73-99

PL

Wolność uzewnętrzniania przekonań religijnych zgodnie z art. 9 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka nie ma charakteru absolutnego, lecz może być poddana określonym ograniczeniom. Artykuł omawia istotę i zakres tych ograniczeń w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka poczynając od wyroku w sprawie Kokkinakis przeciwko Grecji. Zestawia brzmienie omawianego przepisu Konwencji z jego dość swobodną i niekonsekwentną interpretacją dokonywaną przez Trybunału w Strasburgu. Szczególną uwagę poświęcono następującym kryteriom: „przewidziane przez ustawę”, „konieczne w społeczeństwie demokratycznym”, „bezpieczeństwo publiczne”, „porządek publiczny, zdrowie i moralność” oraz „prawa i wolności innych osób”. Artykuł stawia sobie za cel wyprowadzenie czytelnych zasad z orzecznictwa, w którym nie brak sprzeczności i niejasności, wiążących się szczególnie z przyjmowaną przez Trybunał zwodniczą doktryny marginesu oceny.

EN

The manifestation of religious beliefs under Article 9 of the European Convention on Human Rights is not absolute but may be subject to prescribed limitations. This article discusses the nature and extent of those limitations, as interpreted in the case law of the European Court of Human Rights from its decision in Kokkinakis v. Greece up to the present. It contrasts the prescriptive text of the Article with its loose and inconsistent interpretation by the Court in Strasbourg. Particular attention is given to the criteria of ‘prescribed by law’, ‘necessary in a democratic society’, ‘public safety’, ‘public order, health or morals’ and ‘the rights and freedoms of others’. This article seeks to extract clear principles from the contradictory and confusing jurisprudence, particularly at its intersection with the Court’s illusory doctrine of margin of appreciation.

17

Rola uzasadnienia sądowego w realizacji prawa do rzetelnego procesu sądowoadministracyjnego– standard strasburski

48%

Grzelak-Bach K.

|

nr 4 (200)

13-31

EN

Following a brief introduction of article 6 of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, the author begins by analyzing case law from the European Court of Human Rights regarding the legal reasoning in judicial proceedings. The main premise of this paper is to present a formula for preparing legal reasoning in administrative court proceedings. The author draws attention to the role of judges who, in the process of adjudication, should apply creative interpretation of the rules of law, when they see errors or omissions in legislative provisions, or blatant violations of the European legal order. The conclusion of those deliberations finds, that the process of tailoring the approach to meet Strasbourg’s requirements should, on a basic level, be at the discretion of judges rather than the legislators.