Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: European site

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

A new short-legged landbird from the Early Eocene of Wyoming and contemporaneous European sites

100%

Mayr G. , Daniels M.

Acta Palaeontologica Polonica

2001

tom 46

nr 3

Fluvioviridavis platyrhamphus, a new genus and species of short-legged landbirds from the Lower Eocene Green fiver Formation (Wyoming, USA) is described. The taxon is known from a single, nearly complete and slightly dissociated skeleton which was made the paratype of the putative oilbird Prefica nivea Olson, 1987 (Steatornithidae, Caprimulgiformes). Apart from the greatly abbreviated tarsometatarsus, Fluvioviridavis especially corresponds to recent oilbirds in the unusually wide proximal end of the humerus. However, in other features, e.g., the shape of its much longer beak, the Eocene taxon is clearly distinguished from the recent oilbird (Steatornis). In contrast, Prefica nivea agrees with Steatornis in the shape of the mandible but differs in the much narrower proximal end of the humerus. At present, no derived character convincingly supports a classification of F. platyrhamphus into any of the higher avian taxa. The species is here classified 'order and family incertae sedis'. An isolated skull from the Middle Eocene of Messel (Hessen, Germany) is tentatively assigned to ?Fluvioviridavis sp., and associated bones from the Lower Eocene London Clay of Walton-on-the-Naze (Essex, England) might also be related to the genus Fluvioviridavis.

W pracy opisano nowy rodzaj i gatunek krótkonogiego ptaka lądowego nazwanego Fluvioviridavis platyrhamphus, z wczesnoeoceńskiej formacji Green River (Wyoming, USA). Takson ten jest znany z jednego prawie kompletnego i nieco rozproszonego szkieletu, ustanowionego jako paratyp domniemanego kopalnego tłuszczaka Prefica nivea Olson, 1987 (Steatornithidae, Caprimulgiformes). Oprócz silnie skróconych kości skoku, Fluvioviridavis nawiązuje do współczesnych tłuszczaków bardzo szeroką nasadą kości ramiennej. Jednak pod innymi względami, np. kształtem znacznie bardziej wydłużonego dzioba, eoceński takson wyraźnie różni się od współczesnego tłuszczaka (Steatornis), natomiast Prefica nivea ma kształt szczęki podobny jak Steatornis, ale różni się odeń o wyraźnie węższą nasadą kości ramiennej. Obecnie nie można wskazać żadnej apomorfii przekonująco wiążącej F. platyrhamphus z jakimkolwiek taksonem wyższej rangi, toteż rodzaj i gatunek ten uznano w niniejszej pracy za reprezentujący ,,rodzinę i rząd incertae sedis". Pojedyncza czaszka ze środkowego eocenu Messel (Hesja, Niemcy) została prowizorycznie zaliczona do ?Fluvioviridavis sp.; do rodzaju Fluvioviridavis mogą też należeć kości z wczesnoeoceńskich iłów londyńskich (London Clay) z Walton-on-the-Naze (Essex, Anglia).

Influence of site conditions on the diversity of endophytic fungi of fir clubmoss Huperzia selago (L.) Bernh. ex. Schrank et Mart

88%

Budziszewska J. , Szypula W.

Polish Journal of Ecology

2010

tom 58

nr 4

The aim of the study was to assess the influence of environmental conditions on the composition of endophytic assemblages associated with fir clubmoss, Huperzia selago (L.) Bernh. ex Schrank et Mart. This clubmoss is a cosmopolitan species widely spread in Eurasia and North America, and its gametophytes and sporophytes are colonised by endophytic fungi. Plants for this study were collected in October 2004 and between April and October 2007 from seven European sites, differing in altitude, average annual precipitation, temperature and plant community. Endophytes were isolated on PDA medium (4% potato-dextrose agar) and identified through morphological observations. Different ecological indices were calculated for each site like colonization factor, Fisher’s alpha, Shannon’s diversity, Morista-Horn and Jaccard’s indices. Our results prove that altitude positively correlates with species diversity (Fisher’s alpha) and species richness (number of species). Moreover, the similarity assessed from Jaccard’s (0.66 for Larici-Piceetum sites) and Morista-Horn indices (0.77 for Juncetea trifidi sites) suggest the influence of plant community on fungal endophyte composition.