Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Rozwój polskiego prawa pracy w następstwie integracji z Unią Europejską

100%

Ludera-Ruszel A.

Przegląd Zachodni

|

2015

|

nr 1(354)

225-235

EN

This article deals with European integration from the perspective of labour law. When Poland became a member of the European Union (UE), EU legislation has become a part of its national legal order and autonomous source of labour law in Poland. However Europeanization of Polish labour law – its adaptation to EU legislation – was initiated long before the Polish accession to the UE. This process proceeded in four main stages that differ with regard to the type, pace and justification of introduced changes. The analysis undertaken in this article allows us to formulate the conclusion that the real impact of the UE on Polish labour law legislation is determined by preference rule, direct effect rule and the rule of pro-European interpretation of national law as well as by the jurisdiction of the Court of Justice of the European Union to determine a binding interpretation of national law.

2

Europejska autonomiczna definicja pracownika i jej implikacje dla osób samozatrudnionych w sferze indywidualnego i zbiorowego prawa pracy

72%

Unterschütz J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2022

|

tom 101

21-34

EN

Currently, there is no clear definition valid throughout Europe that makes a clear distinction between genuine self-employed workers who work independently of a contractor and false self-employed workers. The 2006 ILO Recommendation takes a broad approach to the concept of “employment relationship” to enable action to be taken against false self-employment. In determining whether an employment relationship exists, the primary focus should be on the facts of the worker’s activity and remuneration, regardless of how the relationship is characterised in the contract. The EU’s so-called autonomous definition of a worker, as established by the CJEU, contains three main criteria to establish the existence of an employment relationship: whether the person performing the work acts under direction, the nature of the work (e.g. whether it is real, effective and regular) and whether remuneration is received for the work. Recent judgments of the CJEU lead to the conclusion that such a deﬁnition should be applied in all Member States in order to guarantee the eﬀectiveness of employment law directives. This line of interpretation is further reinforced by the reference to the autonomous deﬁnition of worker in Directive 2019/1152 z on transparent and predictable working conditions in the European Union. The aim of the publication is to reﬂect on whether the application of this deﬁnition would mean that individual and collective labour law rights would also be extended to the ostensibly self-employed.

PL

Obecnie nie istnieje jednoznaczna deﬁnicja obowiązująca w całej Europie, która wprowadzałaby wyraźne rozróżnienie między osobami rzeczywiście samozatrudnionymi, które pracują niezależnie od kontrahenta, a osobami fałszywie samozatrudnionymi. W zaleceniu Międzynarodowej Organizacji Pracy z 2006 r. przyjęto szerokie podejście do pojęcia „stosunek pracy”, aby umożliwić podjęcie działań przeciwko fałszywemu samozatrudnieniu. Przy określaniu, czy istnieje stosunek pracy, należy przede wszystkim skupić się na faktach dotyczących działalności i wynagrodzenia pracownika niezależnie od tego, jak stosunek ten jest scharakteryzowany w umowie. Unijna tzw. autonomiczna deﬁnicja pracownika, ustalona przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, zawiera trzy zasadnicze kryteria mające na celu ustalenie istnienia stosunku pracy, tj.: czy osoba wykonująca pracę działa pod kierownictwem, jaki jest charakter pracy (np. czy jest ona rzeczywista, efektywna i regularna) oraz czy za pracę otrzymuje się wynagrodzenie. Wydawane w ostatnim czasie przez TSUE wyroki prowadzą do wniosku, że taka deﬁnicja powinna być stosowana we wszystkich krajach członkowskich, aby zagwarantować skuteczność działania dyrektyw z zakresu prawa pracy. Ten kierunek interpretacji wzmacnia dodatkowo odwołanie się do autonomicznej deﬁnicji pracownika w dyrektywie 2019/1152 w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej. Celem opracowania jest reﬂeksja nad tym, czy stosowanie tej deﬁnicji oznaczałoby objęcie uprawnieniami z zakresu indywidualnego i zbiorowego prawa pracy także osób pozornie samozatrudnionych.

3

Wypalenie zawodowe jako wyzwanie dla polskiego prawa pracy

72%

Czapska-Małecka K.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2021

|

nr 5

43-51

EN

This article presents the problem of burnout. In the article was presented its genesis, symptoms and their consequences for employees as well as for employers and for the whole society. The article presents solutions adopted in European countries, whose aim is to prevent burnout. The article attempts to analyze what solutions can be adopted in Polish law to prevent burnout, and whether burnout can be considered an occupational disease. Proposed solutions the implementation of which would help employers in the fight against the burnout syndrome, were also presented.

PL

W artykule zaprezentowany został problem wypalenia zawodowego. Autorka przedstawia pojęcie wypalenia zawodowego, jego genezę, objawy i ich konsekwencje dla pracowników, pracodawców i całego społeczeństwa. Prezentuje rozwiązania przyjęte w niektórych krajach europejskich, których celem jest przeciwdziałanie wypaleniu zawodowemu. Podejmuje również próbę analizy, jakie rozwiązania mogą zostać przyjęte w prawie polskim w celu przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu oraz czy wypalenie zawodowe może zostać uznane za chorobę zawodową. Przedstawia także propozycje rozwiązań, których wdrożenie pomogłyby pracodawcom w walce z syndromem wypalenia zawodowego.