W artykule przedstawiono poglądy przedstawicieli różnych środowisk ekonomicznych na temat przewidywanych konsekwencji przyjęcia w Polsce euro. Wymagało to zaprezentowania historycznej ścieżki tworzenia i wprowadzania tej waluty w UE, motywów i efektów przystąpienia do strefy euro państw UE przed jej poszerzeniem, a następnie przewidywanych skutków takiego działania dla Polski. Zostały one omówione jako efekty makroekonomiczne i odrębnie w skali mikro, tj. dla producentów i konsumentów.
EN
The paper describes the diversity of opinions of economists on consequences of Euro insertion in Poland. The discussion is preceded by presentation of historical path of creation and insertion of Euro in European Union as well as motives and effects gained before enlargement in 2004. On this ground some predictions for Poland were formulated in macro and micro scale. Special attention has been paid to effects on producers and consumers.
The European financial and economic crisis has put Germany as a leader trying to introduce the principles of order to the Economic and Monetary Union in line with the ideas of German governance policy (Ordnungspolitik), which is explained by ordoliberalism. However, there is strong relativism visible in constructing European reality resulting from the fact that the adopted ordoliberal assumptions do not fit into the macroeconomic, diversified space of the eurozone, and, what is more, cannot be implemented during the recession, because their effectiveness is determined by the long-term perspective, and also national identity. Moreover, the role of the leader does not comply with the principles of Ordnungspolitik. On the other hand, the partnership with France, which is necessary to maintain sta bility of the eurozone, causes a move away from the conceptual assumptions of ordoliberalism. The aim of the study is to draw attention to Germany’s ambivalence in solving the economic problems of EMU, as well as to show ambivalent attitude of other Member States towards Germany.
PL
Europejski kryzys finansowo-ekonomiczny postawił Niemcy w roli lidera, starającego się wprowadzić zasady ładu do Unii Gospodarczo-Walutowej, zgodnie z ideami niemieckiej polityki ładu (Ordnungspolitik), której wykładnią jest ordoliberalizm. Jednak w konstruowaniu europejskiej rzeczywistości widoczny jest silny relatywizm, wynikający z faktu, iż przyjęte ordoliberalne założenia nie wpisują się w makroekonomiczną, zróżnicowaną przestrzeń strefy euro, a tym bardziej nie mogą być implementowane w okresie dekoniunktury, gdyż ich skuteczność warunkuje perspektywa długoterminowa, ale również i tożsamość narodowa. Co więcej sama rola lidera nie jest zgodna z zasadami Ordnungspolitik, z drugiej strony zaś, konieczne do utrzymania stabilności strefy euro partnerstwo z Francją, powoduje odejście od koncepcyjnych założeń ordoliberalizmu. Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na niemiecką ambiwalencję w rozwiązywaniu ekonomicznych problemów UGW, przy jednoczesnym ambiwalentnym nastawieniu pozostałych państw członkowskich wobec Niemiec.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.