Artykuł traktuje o wybranych zagadnieniach przekształceń krajobrazów postindustrialnych zgodnie z Europejską Konwencją Krajobrazową. Przedstawiono tu przykłady przekształceń terenów postindustrialnych, które wpisują się w działania EKK.
EN
This paper describes postindustrial landscape transformations according to "European Landscape Convention". Presented landscape transformations are examples of this convention.
Landscape protection and planning have attracted the attention of experts in many branches of science and industry. The growing interest in landscape management reflects concerns over environmental degradation that deteriorates the quality of life. Undesirable landscape changes result mostly from civilizational development, inappropriate land use and spatial planning. Further adverse landscape transformations should be prevented at local, regional and national levels. On 24 June 2004, Poland ratified the European Landscape Convention (ELC), which was opened for signature in 2000 in Florence (Italy ). The ratifying countries have committed themselves to enhance the quality of local landscapes which are the basic components of Europe’s natural and cultural heritage. Despite several attempts that resulted in the development of preliminary analytical reports, the Convention has not been implemented in Poland to date. For the Convention to be implemented, landscapes on Polish territory have to be identified and assessed. A systemized approach to landscape evaluation can provide a basis for creating landscape maps. This paper discusses selected methodological assumptions underlying landscape classification (typology ) and quality assessment, which could be used in the implementation process. The proposed method for assessing the esthetic value of landscape may become an integral part of landscape auditing, which is an important legal aspect of implementing the Convention. A landscape audit involves the identification of priority landscapes of particularly high scenic value.
PL
Ochrona krajobrazu i jego świadome kształtowanie są przedmiotem wzmożonego zainteresowania specjalistów wielu dziedzin. Powodem tego zainteresowania jest pogarszanie się stanu otoczenia, a co za tym idzie jakości życia. Niekorzystne zmiany krajobrazu są spowodowane głównie rozwojem cywilizacyjnym i niewłaściwym gospodarowaniem przestrzenią. Przeciwdziałanie dalszym negatywnym przekształceniom krajobrazu powinno być przedmiotem zainteresowania władz na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym. 24 czerwca 2004 roku Polska ratyfikowała Europejską Konwencję Krajobrazową (EKK) sporządzoną w 2000 roku we Florencji. Władze zobowiązały się do dbałości o jakość rodzimego krajobrazu, stanowiącego część dziedzictwa kultury europejskiej. Pomimo kilkukrotnych prób, w wyniku których powstały wstępne opracowania analityczne konwencja nie została w Polsce wdrożona. Wdrażanie zapisów konwencji wymaga identyfikacji krajobrazów na obszarze Polski i określenia ich wartości. Działania te wymagają usystematyzowanego podejścia do przeprowadzenia oceny krajobrazów będącej podstawą do opracowania mapy krajobrazowej. Praca prezentuje wybrane założenia metodyczne typologii krajobrazu i oceny jego jakości w aspekcie ich przydatności do implementacji Europejskiej Konwencji Krajobrazowej. Przedstawiona w pracy propozycja metodyki oceny walorów estetycznych krajobrazu wpisuje się w aspekt uregulowań prawnych jakim jest konieczność wprowadzania audytu krajobrazowego. Jednym z etapów tego audytu jest określenie lokalizacji krajobrazów szczególnie cennych (priorytetowych) ze względu na wartości estetyczne.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W artykule zaprezentowano zagadnienia dotyczące wprowadzania procedury audytu krajobrazowego, wynikającego z przyjęcia przez Polskę Europejskiej Konwencji Krajobrazowej. Autorki za wiodące zagadnienie uznały partycypację społeczną i jej rolę podczas wdrażania audytu. Dokonano oceny procedury partycypacji społecznej w dwóch wariantach, wynikającej z obowiązujących przepisów prawnych oraz zaproponowanej w metodyce wykonywania audytu. Wnioski z przeprowadzonej oceny pozwalają stwierdzić, że tak nowatorskie narzędzie jak audyt może okazać się niewykorzystaną szansą na wprowadzenie ważnej społecznej innowacji. (abstrakt oryginalny)
EN
The article presents issues related to the implementation of the landscape audit procedure, resulting from the adoption by Poland of the European Landscape Convention. The authors regarded social participation and its role during the implementation of the audit as the leading issue. The procedure of social participation was assessed in two variants, resulting from the applicable legal provisions and methodology proposed in the audit. The assessment allowed to conclude that such an innovative tool as an audit may prove to be an unused opportunity to introduce important social innovation. (original abstract)
Landscapes can be understood as social ecological systems under constant change. In Europe various territorial dynamics pose persistent challenges to maintaining diverse landscapes both as European heritage and in their capacity to provide vital functions and services. Concurrently, under the competence of cohesion policy, the EU is attempting to improve policy making by better policy coordination and respecting regional specifics. This paper explores the question how a policy dedicated to landscape can help to handle territorial change and support territorial cohesion. It presents results and performances of the ESPON applied research study LP3LP: (1) a common landscape policy for the Three Countries Park, across the Dutch, German and Belgium borders, including a spatial landscape vision, a governance proposal of adaptive landscape management, and thematic strategies dealing with green infrastructure, cultural heritage, complementary biomass and quality production; (2) recommendations at the EU level. In discussing the significance of a landscape approach for EU policy, three dimensions of landscape are linked with important aspects of territorial cohesion: 'landscape as asset' addressing natural-cultural territorial capital as an indigenous base for smart, sustainable, and inclusive development; 'landscape as place' stressing the relevance of landscape for place-based policies; and 'landscape as common ground' highlighting its potential for horizontal, vertical, and territorial integration. (original abstract)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.