Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 41

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Dyplomacja
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
EN
The end of the Second World War resulted in the need to make arrangements concerning the future of Germany. The victorious states were to accomplish this. The decisions of the big four powers were made arbitrarily, and German representatives were not allowed to discuss the future of their country. Many important decisions were made between 1945 and 1947, but it was also a period of growing conflict within the anti-Nazi coalition. 1947 saw the real end of their cooperation, and the German issue became a bargaining chip in the Cold War. The representatives from Poland, which suffered great losses during the war, did not want to assume the role of just an observer, but wanted to actively participate in shaping the future of Europe. This happened on numerous layers, the most vital being the activities of Polish diplomatic posts, official appearances of Polish diplomacy on the international scene and bilateral cooperation with other countries which, like Poland, were interested in solving the German issue.
XX
Żywot Profesora był pracowity i pełny poświęcenia w imię publicznych ideałów oraz intelektualnych zadań. Wysokim wymaganiom, które Profesor sobie stawiał, towarzyszyła skromność potrzeb własnych. Cechowały Go dyscyplina wewnętrzna, pracowitość i prawość. Był dystyngowany, ale przystępny; nie nadużywał pochwał, ale potrafił wyrazić uznanie. Był polskim patriotą, a jednocześnie Europejczykiem, zakorzenionym w kulturze Starego Kontynentu. (fragment tekstu)
3
Content available remote Precedencja stanowisk publicznych w Polsce
75%
XX
W opracowaniu podjęto próbę prezentacji aktualnego stanu precedencji stanowisk publicznych w Polsce. Omówiono historyczne znaczenie terminu precedencja oraz przedstawiono kształtowanie się porządku najwyższych godności w polskiej tradycji. Poddano analizie zasady współczesnej hierarchii najwyższych stanowisk państwowych w RP i na tym tle przedstawiono precedencję stanowisk administracji rządowej i samorządowej w województwie oraz stanowisk samorządowych w powiecie i gminie (mieście). Omówiono także precedencję w korpusie dyplomatycznym i Kościele katolickim. (abstrakt oryginalny)
EN
In the article an attempt of presentation of the current state of the public posts' precedence in Poland. The historical meaning of a term "precedence" was discussed, and developing of the highest offices in Polish tradition was presented. The rules of the present hierarchy of the highest state posts in the Republic of Poland was analyses and on this background the precedence of posts of the government administration and of the local administration in the voivodeship was presented and in the county and in the district (town) as well. The precedence in the diplomatic corps and in the Catholic Church were also discussed. (original abstract)
XX
Specyficzna kultura Francuzów od wieków ma wyjątkowy wpływ na charakter aktywności międzynarodowej V Republiki. Zrozumienie stylu francuskiej dyplomacji, szczególnie po 1945 roku wymaga wyodrębnienia głównych elementów kultury politycznej Francji. Najważniejszym z nich jest z pewnością idea "grand nation" przejawiająca się w stałym dążeniu do uzyskania bądź utrzymania pozycji mocarstwa światowego. Założenie to wynika z przeświadczenia, iż Francja reprezentuje wartości, które mają zasadnicze znaczenie dla całego świata. Stąd mocarstwowa pozycja V Republiki tłumaczona jest potrzebą swoistej "mission civilizatrice" rozumianej jako wzbogacanie innych narodów dorobkiem kulturowym Francuzów. Należy jednak przy tym zauważyć, że przekonanie o wyjątkowości V Republiki nie jest zupełne. Fatalne doświadczenia II wojny światowej i IV Republiki wpłynęły na wytworzenie się tzw. "kultury przegranych", przejawiającej się często nazbyt teatralnym sprzeciwem wobec mocarstw światowych. Kolejnym istotnym elementem jest perspektywa narodowa, która ma dwojakie konsekwencje. Z jednej strony, podkreśla ona znaczenie realizacji interesów narodowych na arenie międzynarodowej, z drugiej, może prowadzić do interpretacji polityki zagranicznej na poziomie grup narodowych. Wśród innych ważnych elementów kultury Francji należy wymienić: legicentryczność, uniwersalizm wartości oraz wyjątkowe znaczenie języka. Wszystkie te aspekty pozwalają stwierdzić, iż kultura jest jednym z kluczowych czynników wpływających na aktywność międzynarodową Francji. (abstrakt oryginalny)
EN
The specificity of the French culture since ages has a unique influence on the nature of the French foreign policy. To understand the particular style of French diplomacy, especially after 1945 it is crucial to distinguish main elements of its political culture. The most important one is the idea of "grand nation", manifesting itself in a constant pursuit to acquire a global power status. Such goal is based on the assumption that France represents universal values. Therefore, the global power position could be explained by the need of "mission civilizatrice", understood as an enrichment of other nations with the French culture. It has to be noted however, that the French conviction about their uniqueness is not unquestionable. Tragic experiences of the World War II and the 4th Republic created so called "culture de vaincu", "the culture of the lost". Another important element of the French culture is the existence of national perspective, which underlines the importance of national interest in the international environment. Other elements of French culture are: the importance of law, universalism of values and a unique role of language. All these aspects allow to conclude that culture is one of the most important factors influencing French activity in the international environment. (original abstract)
XX
W artykule zdefiniowano pojęcie dyplomacji gospodarczej. Opisano genezę i ukształtowanie dyplomacji gospodarczej w Stanach Zjednoczonych. Przedstawiono również wymiar instytucjonalny amerykańskiej dyplomacji gospodarczej, w ramach którego zaprezentowano administrację w Waszyngtonie oraz misje zagraniczne. Na koniec omówiono nowy, wspólny program współpracy FCS i Departamentu Stanu.
XX
Do najważniejszych zjawisk wpływających na kształtowanie polityki międzynarodowej należą: rosnące znaczenie organizacji narodowych i ponadnarodowych; globalizacja gospodarki; funkcjonowanie konsorcjów ponadnarodowych; tworzenie się światowego systemu rynków finansowych; zjawiska transnarodowe; rozwój środków i szybkość przekazu informacji; działalność organizacji pozarządowych. Rosnąca tendencja do łączenia się państw w koalicje przynosi ewolucję dyplomacji w kierunku rozmów wielostronnych. Zdaniem autora dyplomacja poddana nowym wyzwaniom czasu powinna skierować się ku: myśleniu długoterminowym oraz sztuce stosowania umiaru.
EN
The most important phenomena influencing international policy are: increasing significance of national and international organisation; the globalisation of economy; the functioning of international consortiums; the establishing of global system of financial markets; transnational phenomena; the development of information canals. According to the author, if diplomacy is to face new challenges, it has to be oriented towards long-term planning and ability to act in moderation. (MN)
XX
Przedstawiono istotę lobbyingu. Omówiono działalność lobbystyczną w Unii Europejskiej i znaczenie lobbyingu dla Polski
EN
Presented essence of lobbying. Discussed lobbying activity in the European Union and its meaning for Poland. (MP)
XX
Polska Misja Wojskowa w Berlinie była początkowo po wojnie jedynym reprezentantem Państwa Polskiego w Niemczech. Wszystkimi sprawami konsularnymi zajmował się strukturalnie niezależny Wydział Konsularny PMW, który w związku z szerokim spektrum obowiązków, rozwinął się w największy departament Polskiej Misji Wojskowej. Zadania wydziału obejmowały między innymi: organizację i nadzór akcji repatriacyjnej z Niemiec do Polski, nadzór i opiekę nad majątkami należącymi do Polaków na terenie Niemiec, opiekę prawną i socjalną wobec Polaków w Niemczech oraz organizację polskiej edukacji w Niemczech. Wydział Konsularny był również mocno zaangażowany w utworzenie sieci polskich konsulatów i placówek terenowych na terytorium okupowanych Niemiec.
XX
Monografia omawia działalność Departamentu Stanu USA i jego placówek w okresie od marca 1938 r. do września 1939 r. Pracę otwiera rozdział przedstawiający powstanie i strukturę Departamentu w latach 1938-1939 oraz ludzi zajmujących w nim kluczowe stanowiska. Następnie autor przybliża placówki Departamentu w Europie i ich miejsce w dyplomacji amerykańskiej. Zasadniczą część książki tworzą rozdziały, w których autor analizuje pracę merytoryczną dyplomacji USA w wyżej wspomnianym okresie i ukazuje jej reakcje na posunięcia Niemiec w stosunku do Czechosłowacji i Polski.
XX
Zdaniem autora, zarówno analiza wystąpień N. Sarkozy'ego, najpierw jako kandydata na prezydenta, a następnie już jako głowy państwa, jak i jego dotychczasowe działania na tym stanowisku, zapowiadają istotne zmiany w polityce zagranicznej Francji. Realizacja tej polityki w najbliższej przyszłości, w warunkach permanentnej ewolucji środowiska międzynarodowego i sytuacji międzynarodowej, potwierdzi lub zaneguje te zapowiedzi. Autor twierdzi, że zmian takich oczekuje się i w samej Francji, i w wielu państwach europejskich, w tym w Europie Środkowej.
|
2014
|
nr nr 2
74-85
XX
W niniejszym artykule badawczym przedstawiono definicje dyplomacji gospodarczej z podziałem na dyplomację ekonomiczną i handlową. Na podstawie źródeł wtórnych dokonano analizy jakościowej instrumentarium polskiej dyplomacji gospodarczej służącego ułatwieniu internacjonalizacji przedsiębiorstw. Cel artykułu stanowi wskazanie silnych i słabych stron stosowanych rozwiązań. Przeprowadzona analiza pozwala na stwierdzenie, iż pomimo wielości narzędzi istnieją obszary, w których działalność polskiej dyplomacji gospodarczej wymaga poprawy. Zaleca się skupienie całości kompetencji pod auspicjami jednej agencji, stworzenie jednego, szczegółowego planu działania oraz kontynuację działań zmierzających do wykreowania silnej marki narodowej. Wykorzystanie płynących z artykułu wniosków pozwoliłoby na stworzenie efektywniejszego instrumentarium pomocy przedsiębiorstwom planującym internacjonalizację, a w konsekwencji doprowadziłoby do poprawy bilansu handlowego, wzrostu PKB i dobrobytu. (abstrakt oryginalny)
EN
The research article presents the definitions of economic and commercial diplomacy. Based on secondary sources the author has conducted a qualitative analysis of the economic diplomacy's instruments by its role in facilitating the enterprise's internationalization. The purpose of the article is to indicate the strengths and weaknesses of the implemented solutions. The analysis enables to draw a conclusion that in spite of the multitude of the instruments, there are areas of polish economic diplomacy that could benefit from certain improvement actions. A concentration of the competences within the domain of one agency, creation of one detailed plan of action and the continuation of promoting the Polish national brand has been recommended. By deploying the improvement recommendations that have been concluded from the analysis, it would enable a more effective use of the instruments that help the enterprises to internationalize and in subsequently would lead to the improvement of balance of trade, increase of GDP and welfare. (original abstract)
XX
Zdaniem autora, eurazjatycki model polityki zagranicznej przejawiał się na dwa, organicznie ze sobą związane i dopełniające się sposoby. W modelu azjatyckim polityka ta przybierała charakter dośrodkowy, ksobny, izolacjonistyczny - imperium eurazjatyckie, szczycąc się swoją wyjątkowością, z dostojeństwem odgradzało się od ideologicznie „niegodnego" otoczenia czy raczej wywyższało się ponad nie. Zachowywało się jak inne zaborcze despocje wschodnie, niosące na swych sztandarach ideę panowania powszechnego. Z kolei europejski model rosyjskiej polityki zagranicznej znamionowało ograniczenie agresywnych odruchów na rzecz zachowań kooperatywnych, zwłaszcza wobec zachodnich partnerów. Następowało to w okresie spadku „wigoru imperialnego", w czasach piętrzących się problemów, kryzysów i klęsk, gdy załamywał się porządek autokratyczny w systemie władzy, zastępowany przez oligarchię, wykazującą skłonności liberalizacyjne.
XX
Jubileuszowe szczyty organizacji międzynarodowych są najczęściej poświęcone historii organizacji i odnotowują rzeczywiste, a niekiedy wyimaginowane sukcesy, nie zawsze zajmując się największymi wyzwaniami dotyczącymi przyszłości tych organizacji. Można było oczekiwać, że szczyt NATO w Strasburgu i Kehl będzie przebiegał w podobnej, wspomnieniowej atmosferze. Było jednak inaczej. Oprócz obchodów jubileuszu 60. rocznicy utworzenia Sojuszu Północnoatlantyckiego szefowie państw i rządów krajów NATO poświęcili dużo uwagi analizie głównych wyzwań polityki bezpieczeństwa międzynarodowego, określając zadania dla organizacji na najbliższe miesiące i lata. (fragment tekstu)
XX
Unia dla Morza Śródziemnego ma niewątpliwie duże znaczenie symboliczne, aczkolwiek jej niełatwy początek odzwierciedla problemy polityczne tkwiące w naturze wielostronnej współpracy eurośródziemnomorskiej. Wprawdzie poprzez projekty, które znajdują się w centrum nowej inicjatywy, dąży się do przełamania trudności, jakie towarzyszyły Partnerstwu Eurośródziemnomorskiemu, ale równocześnie tworzy się instytucje, które raczej skomplikują niż ułatwią proces podejmowania decyzji. Należy przy tym pamiętać, że wielostronna współpraca eurośródziemnomorska to tylko jedna z płaszczyzn szeroko rozumianej polityki UE w regionie, i patrząc z tej perspektywy, nie można przeceniać ani jej znaczenia, ani konsekwencji jej ewentualnego niepowodzenia. (fragment tekstu)
XX
W literaturze przedmiotu istnieje dość powszechny pogląd, iż nordycka, tj. charakterystyczna dla pięciu państw skandynawskich: Danii, Finlandii, Islandii, Norwegii i Szwecji, koncepcja państwa i społeczeństwa przekłada się nie tylko na ich wewnętrzną politykę gospodarczą i socjalną (pod hasłem nordyckiego modelu państwa dobrobytu), ale również na politykę zagraniczną i bezpieczeństwo. Specyficzne skandynawskie normy i wartości mają rzutować także na profil i kierunki działań zewnętrznych, jakie podejmują te państwa wspólnie i każde z nich z osobna. Chodzi zarówno o generalną internacjonalistyczną orientację państw nordyckich, jak i o promocję oraz wcielanie w życie takich szczegółowych wartości, jak: solidarność, pokojowe załatwianie sporów, powszechny dobrobyt, prawa człowieka, poparcie prawa i organizacji międzynarodowych, społeczna sprawiedliwość itp. (fragment tekstu)
XX
W 2003 r. stosunki transatlantyckie znalazły się w kryzysie, a rząd Polski stanął przed dylematem: czy w obliczu wojny w Iraku poprzeć Stany Zjednoczone, czy kraje unijne (takie jak Francja i RFN) kontestujące politykę amerykańską, czy może szukać innego rozwiązania. Pogłębiający się spór był tym bardziej niepokojący, że dotyczył w istocie fundamentów porządku międzynarodowego kształtującego się po zimnej wojnie, a ponadto miał miejsce w okresie głębokich przeobrażeń relacji USA z Europą. (fragment tekstu)
XX
Sprawowanie przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej jest zawsze wielkim wyzwaniem, szczególnie dla tych państw, które nie mają w tym doświadczenia. Dla Polski będzie to wyzwanie bez precedensu, szczególnie dla jej administracji. Jednym z elementów polskich przygotowań jest zainaugurowany w grudniu 2008 r. proces połączenia Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Jego celem jest zespolenie centrum programowania i koordynacji polskiej polityki europejskiej z zasobami polskiej dyplomacji. Będzie to ważny etap, od którego zależy sprawność naszego działania przed objęciem prezydencji i w jej trakcie. Projekt ten potwierdza, że sprawy związane z Unią Europejską zajmują priorytetowe miejsce w polskiej polityce zagranicznej. (fragment tekstu)
XX
Francja dysponowała wszystkimi atutami, aby zapewnić sukces swojej, 12. z kolei, prezydencji. Zapowiadała, że jej prezydencja będzie kontynuacją poprzednich prezydencji, zwłaszcza zakończonej w czerwcu 2007 r. prezydencji niemieckiej, że będzie prezydencja konsensusu oraz prezydencja "skromną", mimo że ogłoszone priorytety świadczyły o dużych ambicjach prezydenta Nicolasa Sarkozy'ego. Była to w sumie prezydencja jedna z najbardziej burzliwych, dynamicznych oraz - według powszechnej opinii - jedna z najlepszych i najbardziej wyrazistych. N. Sarkozy przez sześć miesięcy potrafił utrzymać wysoki stopień mobilizacji wszystkich instytucji unijnych. Posługiwał się metodami, które miały przede wszystkim zapewnić osiągnięcie celu. (fragment tekstu)
XX
Dyplomacja Polski aktywnie włączała się w inicjatywy pokojowe podejmowane podczas wojny w Wietnamie. Ostrożnie balansując między lojalnością wobec Moskwy i poparciem dla komunistycznego rządu w Hanoi, chciała w istocie otworzyć drogę do politycznego rozwiązania i rozpoczęcia bezpośrednich negocjacji między Stanami Zjednoczonymi a Demokratyczną Republiką Wietnamu (DRW). (...)Artykuł ukazuje nieznany dotąd aspekt pracy ambasadora Michałowskiego w burzliwym roku 1968, w którym toczyła się kontrowersyjna wyborcza kampania prezydencka, jak też nastąpiła kulminacja kwestii wietnamskiej. Opisuje przede wszystkim tajne rozmowy między Michałowskim i niezależnym kandydatem na prezydenta Eugenem McCarthym, który rzucił wyzwanie nominacji prezydenta Lyndona B. Johnsona jako kandydata Demokratów. (fragment tekstu)
XX
13 grudnia 1981 r. oczy całego świata skierowały się na Polskę, gdzie rząd, w walce z opozycją, przeszedł do kontrofensywy i wprowadził stan wojenny na terytorium całego kraju. Niepokój związany z tym wydarzeniem ogarnął wszystkie państwa. Nie było wiadomo, czy lokalna walka polityczna nie przerodzi się w ostry konflikt dwóch bloków militarnych, a następnie regularną wojnę. Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego, która przejęła władzę, bardzo uważnie wsłuchiwała się w sygnały napływające do Warszawy, nie była bowiem pewna reakcji Stanów Zjednoczonych i państw Europy. Ważną rolę w przekazywaniu informacji odegrała polska dyplomacja. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.