Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Trust as the Foundation of the Spirituality of Mercy according to Michael Sopocko

100%

Kruszewska E.

Verbum Vitae

|

2022

|

tom 40

|

nr 4

893-909

EN

The aim of this article is to show that Father Michael Sopocko, in his writings, presented the virtue of trust as the basis of the spirituality of mercy. This author, now blessed of the Catholic Church, was the first to carry out the mission of extending the devotion to Divine Mercy in the form given by Jesus to Sister Faustina. He elaborated on this theologically and pastorally. One might say that he built the foundation of the spirituality of mercy of modern times. The article shows how Sopocko understood the essence of the virtue of trust and what qualities he attributed to it, as well as how he perceived the importance of this virtue in Christian life and what role he attributed to it in the devotion to Divine Mercy. The author in question grounded his analyses on the virtue of trust primarily in the Word of God, which he frequently referred to. He also referred in some of his writings to the issue of the new forms of devotion to Divine Mercy and, in their context, showed trust as the foundation of the spirituality of mercy. The article uses the method of analysing the writings of Michael Sopocko with commentaries. The result of this analysis is the conclusion that the virtue of trust is not only an indispensable element of a properly understood spirituality of mercy, without which this spirituality would be incomplete and skewed, but is in fact the basis of this spirituality and gives it its proper direction.

2

FAUSTYNIE KOWALSKIEJ I ANNELIESE MICHEL OBJAWIENIE DIABELSKIE. POMIĘDZY UZNANYM I NIEUZNANYM (WCIĄŻ) DOŚWIADCZENIEM MOCY ZŁA OSOBOWEGO

100%

SZAŁANDA T.

|

nr 3

281-294

EN

The experiences of “brave young women”, Faustina Kowalska and Anneliese Michel, in their struggle with demons resounded worldwide in the universal Church. Even though their documented struggle with evil spirits does not go against the teaching of the Church, the Polish woman has been canonized while the German one is patiently waiting for the diocesan archives to be opened. The demonology that emerges from the spirituals struggle of both women is the subject of the present article.

3

Niepokalane Poczęcie Maryi a miłosierdzie Boże

86%

Warzeszak J.

|

nr 3

70-96

EN

The purpose of the article is to demonstrate that there is a mutual relationship between the Immaculate Conception of Mary and Divine Mercy. The author asserts that the act of creating Mary free from original sin was God’s act of mercy in the context of her calling to participate in the work of redemption, in keeping her constantly free from personal sins. In addition, Mary’s sanctity is a gift of DivineMercy for sinners who can have recourse to her. God also showed his mercy by giving Mary to people in order to protect them against Satan’s attacks, as Satan never had power over her.

4

Mistyka nadwiślańska XX wieku i jej cechy charakterystyczne

81%

Wolnikowski P.

Studia Elbląskie

|

2018

|

tom 19

543-566

EN

The article makes an attempt to depict the spiritual dimension of 20th century Polish Mysticism which here is named as Vistula Mysticism (Saint Adam Albert Chmielowski, Saint Faustina Kowalska, Saint John Paul, Father Joseph Tischner). Its special character has been highlighted in critical confrontation with the phenomenon of rationalism and intellectualization as well as in comparison with commonly accepted trends of mysticism in Europe. The author indicated basic features of Vistula Mysticism which are, among others, personalism and dolorism. The testimonies of the mystics as well as their teaching served as the evidence and support for the article. The culmination of the discussed trend is the part about the Divine Mercy. It has fundamental meaning for development of mystical life of a Christian. Moreover, in case of representatives of Vistula Mysticism it was a specific antidote on evil in 20th century.

PL

Przedłożony artykuł stanowi próbę ukazania duchowego wymiaru mistyki polskiej XX w., określanej tu jako mistyka nadwiślańska [św. Adam Albert Chmielowski, św. Faustyna Kowalska, św. Jan Paweł, ks. Józef Tischner]. Jej szczególny charakter został wyeksponowany w krytycznej konfrontacji ze zjawiskiem racjonalizmu i intelektualizmu, a także w porównaniu z uznanymi powszechnie nurtami mistyki w Europie. Autor wskazał na podstawowe cechy mistyki nadwiślańskiej, do których należą: personalizm i doloryzm. Posłużyły temu świadectwa mistyków jak również ich nauczanie. Swoiste „sklepienie” omawianego nurtu stanowi część poświęcona Miłosierdziu. Ma ono bowiem znaczenie fundamentalne dla rozwoju życia mistycznego chrześcijanina, a w przypadku przedstawicieli mistyki nadwiślańskiej było ono swoistym antidotum na zło XX wieku.

5

Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego

81%

Lijka K.

Teologia Praktyczna

|

2016

|

nr 17

161-177

EN

God loves us and he wants us to recognize that his mercy is greater than our sin. Pope Francis has published a bull Misericordiae vultus, in which he has proclaimed the extraordinary Jubilee of Mercy. The Holy Year of Mercy was inaugurated on December 8th 2015 and was concluded on November 20th 2016. The Holy Father teaches: We need constantly to contemplate the mystery of mercy [...]. Our salvation depends on it. In this bull Pope has mentioned a great apostle of mercy, Saint Faustina Kowalska, a Polish nun, who had mystical visions. Christ told her to spread the cult of mercy. In her Diary we find the following elements of the devotion to the Divine Mercy: image of merciful Christ, the Feast of Mercy, the Chaplet of Divine Mercy, Mercy hour and spreading the devotion to the Divine Mercy. These elements are analyzed in the present article.

PL

Bóg nas kocha i chce, abyśmy uznali, że jego miłosierdzie jest większy od naszego grzechu. W bulli Misericordiae vultus papież Franciszek ogłosił nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia. Rok Święty Miłosierdzia rozpoczął się 8 grudnia 2015 roku i zakończył 20 listopada 2016 roku. Ojciec Święty naucza: Potrzebujemy nieustannie kontemplować tajemnicę miłosierdzia. [...] Nasze zba-wienie zależy od niego. W swojej bulli Papież wspomniał o wielkiej apostołce miłosierdzia, Fau-stynie Kowalskiej, polskiej zakonnicy, która miała mistyczne wizje. Chrystus powiedział jej, aby szerzyć kult miłosierdzia. W jej Dzienniczku znajdujemy następujące elementy nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego: obraz miłosiernego Chrystusa, święto Miłosierdzia Bożego, Koronka do Miłosierdzia Bożego, godzina Miłosierdzia i szerzenie nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego. Te elementy są analizowane w niniejszym artykule.

6

Chrześcijańska metanoia w liturgii Środy Popielcowej

72%

Kowalkowsi M.

Studia Gdańskie

|

2018

|

nr 43

159-171

PL

Liturgia Środy Popielcowej rozpoczyna czas Wielkiego Postu i zaprasza do wkroczenia na drogę wewnętrznej przemiany. W tym artykule, wychodząc od chrześcijańskiego rozumienia pojęcia nawrócenia, dochodzimy do praktycznych spostrzeżeń, że czas Czterdziestnicy paschalnej, a szczególnie liturgia Popielca wzywa człowieka do reorganizacji swojego życia i skierowania go ku Bogu. W szczególny sposób przypominają o tym słowa Zbawiciela: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1, 15), które obrzędy Środy Popielcowej wykorzystują podczas posypania głów popiołem. Człowiek przez całe swoje ziemskie życie poddany jest nieustannej walce między dobrem a złem. Z tego też względu każdy akt pokuty jest zawsze niedoskonały i wymaga nieustannego ponawiania. Nadzieją dla chrześcijanina jest to, że kruchość życia i słaba kondycja moralna spotykają się z przebaczeniem i wielkim miłosierdziem Boga.

EN

The Liturgy of Ash Wednesday begins the time of Lent and invites the faithful to enter the path of inner change. In this article, starting from the Christian understanding of the concept of conversion, we come to practical observations that the Paschal time, especially the liturgy of Ash Wednesday, calls man to reorganize his life and direct it to God. This is especially remembered in the words of the Saviour: „Repent and believe in the Gospel” (Mk 1:15), which the rites of Ash Wednesday use when heads are sprinkled with ash. Throughout his entire earthly life, man is subject to a constant struggle between good and evil. For this reason, every act of penance is always imperfect and requires constant renewal. The hope for the Christian is that the fragility of life and the weakness of the human moral condition meet with forgiveness and God’s great mercy.

7

Najświętsze Serce Jezusa objawieniem, źródłem i pośrednikiem miłosierdzia Bożego

72%

Królikowski J.

|

2019

|

tom 23

|

nr 1(55)

169-187

EN

From the theological point of view today there is a need of focusing on the question of the mutual relation between the theology of the Sacred Heart of Jesus and the theology of the Divine Mercy. The Issue has to be considered mainly because of the growing veneration of the Divine Mercy, which in many aspects evidently adopts certain elements which traditionally belong to the worship of the Sacred Heart. The connection between these two cults can only be perceived after a profound theological analysis. Therefore, in this item I propose a theological perspective on the teachings of Saint Pope John Paul II, included in encyclicals Redemptor hominis (4th March 1979) and Dives in misericordia (30th November 1980), since these two significant and current documents contain valid and inspiring statements allowing the reader to grasp the relation between the theology of the Sacred Heart and the theology of the Divine Mercy. This authoritative and theologically profound background will indicate explicitly the close connection between the two cults and the respective theologies and how they complement each other. The proposed view deeply rooted in the teachings of Saint John Paul II may constitute a guideline for coherent combination of these two kinds of worship within Christian devotion. The growing cult of the Devine Mercy should be allowed to merge with other types of worship. The intention is to place the cult of the Divine Mercy within the tradition of the Church devotion, and at the same time to discover its hidden spiritual possibilities of the actualisation of the Church cult and adaptation of it to the new spiritual condition of the present times.

PL

Z teologicznego punktu widzenia zasługuje dzisiaj na uwagę zagadnienie wzajemnych relacji zachodzących miedzy teologią Najświętszego Serca Jezusa i teologią miłosierdzia Bożego. Uwzględnienia tego zagadnienia domaga się rozwijający się kult miłosierdzia Bożego, który w niejednym przypadku wyraźnie przejmuje elementy tradycyjnie należące do kultu Serca Jezusa. Jakie relacje łączą te dwa rodzaje kultu, może ukazać tylko głębsze wejście w ich teologię. W niniejszym artykule proponuję więc teologiczne spojrzenie na nauczanie papieża św. Jana Pawła II zawarte w encyklikach Redemptor hominis (4 marca 1979) i Dives in misericordia (30 listopada 1980), gdyż w tych ważnych i ciągle aktualnych dokumentach zawarte są bardzo wyraźne i inspirujące wypowiedzi, pozwalające uchwycić relację zachodzącą między teologią Serca Jezusa i teologią miłosierdzia Bożego. Na tej autorytatywnej i głębokiej teologicznie podstawie będzie można ukazać ścisłe relacje zachodzące między odpowiadającymi tym teologiom dwoma rodzajami kultu i ich wzajemne dopełnianie się. Proponowane ujęcie, zakorzenione w nauczaniu św. Jana Pawła II, może stać się drogowskazem do spójnego połączenia tych dwóch rodzajów kultu w ramach pobożności chrześcijańskiej. Rozwijającemu się kultowi miłosierdzia Bożego należy zapewnić łączność z innymi formami kultu. Chodzi o to, by kult miłosierdzia Bożego usytuować w ramach tradycji kultu Kościoła, a tym samym odkryć w nim możliwości duchowe aktualizowania kultu kościelnego i przystosowania go do nowej sytuacji duchowej obecnych czasów.

8

Blessed Michael Sopocko: The Apostle of Divine Mercy

72%

Ciereszko H.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2018

|

tom 17

|

nr 2

EN

Fr. Michael Sopocko played a unique and exceptional role in the history of spreading the devotion to Divine Mercy in our times. As Jesus revealed to St. Faustina during her visions, Fr. Sopocko was chosen by Him to serve as St. Faustina’s confessor and spiritual director. In the process, Fr Sopocko became open to the apostolate of Divine Mercy. Sr. Faustina considered Fr. Sopocko the co-creator and continuator of the mission entrusted to her to proclaim the truth about and spread devotion to Divine Mercy. Specifically, Fr. Sopocko was the one who told St. Faustina to keep her Diary, and he oversaw the painting of the first image of the Merciful Jesus in Vilnius in 1934. Initially, Fr. Sopocko began spreading devotion to Divine Mercy by writing about it. In 1937, he published the prayers of the Chaplet and Novena to Divine Mercy. He also sought to establish the Feast of Divine Mercy and to have devotion to Divine Mercy approved by the church authorities. In addition, he tirelessly taught the faithful about Divine Mercy and published a number of works devoted to this truth and devotion. His dedication, perseverance in difficulties, and apostolic zeal were undoubtedly indispensible in establishing the apostolate of Divine Mercy in our times and spreading the message of Divine Mercy in Poland and throughout the entire world.

PL

W historii upowszechnienia się w naszych czasach kultu Miłosierdzia Bożego wyjątkowe miejsce zajmuje i taką też rolę odegrał ks. Michał Sopoćko. Wskazany św. Faustynie w objawieniach, stał się jej spowiednikiem i kierownikiem duchowym oraz otworzył się na apostolstwo Miłosierdzia Bożego. Siostra widziała w nim współrealizatora i kontynuatora powierzonej jej misji głoszenia prawdy Miłosierdzia Bożego i szerzenia kultu. Przyczynił się do powstania Dzienniczka, doprowadził do namalowania w Wilnie w 1934 r. pierwszego wizerunku Jezusa Miłosiernego. Pierwszy zaczął pisać o Miłosierdziu Bożym i kulcie oraz wydrukował już w 1937 r. tekst Koronki i Nowenny do Miłosierdzia Bożego. Zabiegał o ustanowienie Święta Miłosierdzia Bożego i zatwierdzenie kultu przez władze kościelne. Niestrudzenie nauczał o Miłosierdziu Bożym i wydał szereg prac poświęconych tej prawdzie oraz nabożeństwu do Miłosierdzia Bożego. Jego poświęcenie, znoszone przeciwności, gorliwość apostolska są niewątpliwie istotnym wkładem w apostolstwo Miłosierdzia Bożego w naszych czasach i nie mogą nie mieć znaczenia dla upowszechnienia się kultu Miłosierdzia Bożego w Polsce i świecie.

9

Blessed Michael Sopocko: A Closer Look at the Mystery of Divine Mercy

72%

Zabielski J.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2018

|

tom 17

|

nr 2

EN

Divine Mercy is that which ensures human happiness. In the 20th century, Bl. Fr. Michael Sopocko was a special apostle of Divine Mercy who proclaimed its message to the world. This article presents the person and activities of Fr. Michael Sopocko by focusing on: 1) the source and the validity of worshiping Divine Mercy; 2) Fr. Sopocko’s biblical and theological explanations of Divine Mercy; and 3) the image of the Merciful Jesus as the “manifestation” of Divine Mercy.

PL

Gwarantem ludzkiej szczęśliwości jest Boże Miłosierdzie. W ostatnim stuleciu szczególnym Apostołem Bożego Miłosierdzia i osobą zaangażowaną w Jego przybliżenie światu był bł. ks. Michał Sopoćko. Ukazując jego postać i aktywność w tym względzie w niniejszych analizach skupiono się na następujących zagadnieniach: 1. Geneza i aktualność kultu Bożego Miłosierdzia; 2. Biblijno-teologiczne uzasadnienie kultu Bożego Miłosierdzia w ujęciu ks. Michała Sopoćki; 3. Obraz Najmiłosierniejszego Zbawiciela jako „objawienie” Bożego Miłosierdzia.

10

Kłopoty z kultem Bożego miłosierdzia w korespondencji Marii Winowskiej w latach 1958–1975

72%

Czaczkowska E. K.

|

nr 3(52)

5-27

PL

W Archiwum Krakowskiej Kurii Metropolitalnej przechowywane jest prywatne archiwum Marii Winowskiej (1904–1993), wybitnej katolickiej pisarki, działaczki emigracyjnej, przez lata bliskiej współpracownicy prymasa Stefana Wyszyńskiego, autorki m.in. pierwszej biogarfii s. Faustyny Kowalskiej. Wśród dokumentów znajduje się korepondencja z wybitnymi postaciami Kościoła dotycząca kultu Bożego miłosierdzia w formach podanych przez s. Faustynę. Omawiane w artykule listy pochodzą z lat 1958–1975, a ich autorami oprócz Marii Winowskiej są: ks. Michał Sopoćko, abp. Józef Gawlina, abp. Karol Wojtyła, s. Beata Piekut, ks. Julian Chróściechowski. Treść listów pokazuje działania podejmowane przez ich autorów na rzecz wprowadzenia kultu Bożego miłosierdzia do Kościoła, a także różnice między nimi co do sposobów postępowania w sytuacji obowiązywania notyfikacji Świętego Oficjum.

EN

In the Archives of the Krakow Metropolitan Curia, there is a private archive of Maria Winowska (1904–1993). Winiarska was an outstanding Catholic writer, an émigré activist, a long-term collaborator of Primate Stefan Wyszyński, and an author of Sister Faustyna Kowalska’s first biography (among other works). Among the documents collected there is a correspondence with the major figures of the Church concerning the worship of Divine Mercy in the forms proposed by Sister Faustina. The letters discussed in the article were written between 1958–1975. Their authors, apart from Maria Winowska, are: fr Michał Sopoćko, Archbishop Józef Gawlina, Archbishop, Karol Wojtyła, Sr. Beata Piekut and fr Julian Chróściechowski. The content of the letters shows the actions taken by their authors to introduce the cult of Divine Mercy into the Church. Simultaneously, the correspondence shows the differences between the authors as to how to do that in the context of the Holy Office notification being in operation.

11

Miłosierdzie jako termin teologiczny

72%

Zyzak W.

|

nr 1

EN

The author of the article analyses different meanings of the term ‘mercy’. He begins with the ancient use of the word by pagan philosophers. This is the background for the analysis of the term ‘mercy’ in the Old and New Testament. The biblical sources lead to the definition of dogmatic foundations of God’s Mercy and allow the ethical and moral aspects of the human mercy to be shown. Closely connected with the last is the social dimension of the mercy. The author also deals with other dimensions of the mercy, such as: pastoral, liturgical, psychological and juridical. He also discusses the meaning of the mercy in the spirituality and Christian art.

PL

Autor artykułu analizuje różne znaczenia terminu „miłosierdzie”. Rozpoczyna od starożytnego użycia tego słowa przez filozofów pogańskich. To stanowi tło analizy terminu w Starym i Nowym Testamencie. Biblijne źródła prowadzą do dogmatycznych podstaw Bożego Miłosierdzia i pozwalają ukazać etyczne i moralne aspekty ludzkiego miłosierdzia. Z ostatnim ściśle związany jest społeczny wymiar miłosierdzia oraz jego pastoralny, liturgiczny, psychologiczny i prawny aspekt. Autor omawia także znaczenie miłosierdzia w duchowości i sztuce chrześcijańskiej.

12

O Duchu Świętym w "Dzienniczku" św. Faustyny

72%

Lancton T.

|

tom 11

|

nr 2

203-216

EN

The Diary of St. Faustina Kowalska, though well known for its description of Jesus as the merciful Savior, lacks a comparable description of the role of the Holy Spirit in relation to Divine Mercy. One must understand the theological context of St. Faustina, of the Holy Spirit and Divine Mercy to see more clearly their connection. Whereas the merciful Jesus is the author of sanctification, the giver of Divine Mercy, the Holy Spirit is the very gift of mercy, gushing forth from His Sacred Heart in the rays of Blood and Water, which both forgives sins and lifts us from our misery to participate in the divine life of the Trinity. The Holy Spirit is the very content of Divine Mercy, for as goodness is ascribed to Him in a pre-eminent way, so too is mercy, removing our defects by filling us with His goodness and perfections.

PL

Dzienniczek św. Faustyny jest interesującym źródłem dla tych, którzy próbują ukazać Ducha Świętego w perspektywie miłosierdzia. Czy jednak można w Dzienniczku znaleźć wystarczające uzasadnienie teologiczne, aby Ducha nazwać miłosiernym, podobnie jak Ojca i Syna?

13

Miłosierdzie Boże jako źródło inspiracji twórczej

71%

Michałek K. , Karcz B. , Tyrała R. , Zając A. , Delimat W. , Janicki J. J. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W. , Karcz B. , Malik J. , Sterczewska L. , UPJPII i. , Pasek W.

|

tom 11

EN

When analysing the works by outstanding composers, one may come to the conclusion that this topic was not exploited too often in the history of music. The issue of Misericordias Domini was not as popular as, for example, Stabat Mater or Te Deum. Even a broader look at this topic area does not allow for noticing too many compositions. Does it mean that the great masters of the past epochs were not interested in Divine Mercy?The answer to this question should be sought in theology, especially that of the Middle Ages. The then teaching of the Church exposed the Creator more in the role of a stern Judge than Merciful Father. In later times, this topic was tackled by composers more bravely and it thrived in the 20th century. Thanks to Helena Kowalska, later Saint Faustina, the cult of Divine Mercy accelerated and quickly spread all over the world. Its climax was the pontificate of Blessed Pope John Paul II who established the Feast of Mercy celebrated on the first Sunday after Easter. One of his last acts in this respect was the dedication of the Basilica of Divine Mercy in Krakow-Łagiewniki and forming the World Centre of Divine Mercy here. This site has become inspiration for our recording and PhD thesis.Gregorian chant is the oldest traditional chant in the liturgy of the Roman Catholic Church. The church has prayed with this chant since the 6th century. Misericordias Domini chant presented on the record is a typical example of a responsorial psalm in which prayer with the text of Psalm 103 is combined with the chant of the chorus Misericordias Domini in aeternum cantabo.Passacaglia is a form of composition characteristic for Baroque music, especially organ music. On the basis of the bass-ostinato, composers have built subtle polyphonic constructions. Misericordias Domini, the composition by Johann Rudolph Ahle (1625–1673), is constructed on this scheme. Ahle built a four-voice polyphonic construction on a diatonic, falling, half-note procession of sounds, by giving two voices to the violin duo and two to soloists: soprano and tenor. The multi-layer character of this piece relates not only to the sound matter but also to text, as the composer uses both Latin and German simultaneously.In the Renaissance and Baroque, the polychoral technique experienced the peak of its development. It was used in Misericordias Domini composed by Francesco Durante (1684–1755), representative of the Neapolitan School. Two choirs are involved in a dialogue to meet at the end of the composition, in the climax moments, when chanting Divine Mercy in eight voices.Wolfgang Amadeus Mozart’s (1756–1791) offertory of 1775, Misericordias Domini KV 222, belongs to rarely performed pieces. Its compact, through-composed form shows the masterly skill of the composer and his original approach to the topic of Divine Mercy. The dramatic narration, change of key which was not typical of classicism, e.g. from d-moll to c-moll, create an impression that the great composer might have been afraid whether he would experience Divine Mercy himself.Divine Mercy Song by Henryk Jan Botor (born in 1960), which was dedicated to Holy Father John Paul II, is composed well with other works inspired by the personality of the great Pope. It was composed in the jubilee year of 2000. The text borrowed from Saint Sister Faustina’s Diary was given to a soprano signer and also to the choir – in climax and text culmination moments. By using Neo-Romanticism musical language, Botor achieved the message readable to the listener, grasping pathetic and figurative music in words. Rich instrumentation, involving a string orchestra, a harp, an extended percussion section, a choir and solo voice, enabled the composer to create an almost unlimited pallet of colours and moods.Misericordias Domini composed by Wojciech Widłak (born in 1971) dated 19 April 2012 is the latest perspective on the described text. The composer created a subtly planned form, exploring the natural rhythm of the word Misericordias. Voices are treated here as instruments with the rhythm playing the leading role. The piece also uses modern means, such as glissando or recitals of texts in many languages, which affects the great power of the piece’s artistic expression. When it comes to texts, the author took them from memorial booklets in which pilgrims from all over the world entered their thank-you words and requests to Merciful Jesus at the Sanctuary of Divine Mercy in Krakow-Łagiewniki.Misericordia, the composition by Wojciech Kilar (born in 1932), is the piece that crowned the film Faustina (1994) directed by Jerzy Łukaszewicz. It is the meditation on Divine Mercy in the “form of crescendo” for a mixed choir of eight voices, string orchestra and piano. By using the minimum of means, the composer achieved maximum expression.The record is crowned with the organ improvisation based on the melody of the Polish church song: Jesus, I Trust in You.

PL

When analysing the works by outstanding composers, one may come to the conclusion that this topic was not exploited too often in the history of music. The issue of Misericordias Domini was not as popular as, for example, Stabat Mater or Te Deum. Even a broader look at this topic area does not allow for noticing too many compositions. Does it mean that the great masters of the past epochs were not interested in Divine Mercy?The answer to this question should be sought in theology, especially that of the Middle Ages. The then teaching of the Church exposed the Creator more in the role of a stern Judge than Merciful Father. In later times, this topic was tackled by composers more bravely and it thrived in the 20th century. Thanks to Helena Kowalska, later Saint Faustina, the cult of Divine Mercy accelerated and quickly spread all over the world. Its climax was the pontificate of Blessed Pope John Paul II who established the Feast of Mercy celebrated on the first Sunday after Easter. One of his last acts in this respect was the dedication of the Basilica of Divine Mercy in Krakow-Łagiewniki and forming the World Centre of Divine Mercy here. This site has become inspiration for our recording and PhD thesis.Gregorian chant is the oldest traditional chant in the liturgy of the Roman Catholic Church. The church has prayed with this chant since the 6th century. Misericordias Domini chant presented on the record is a typical example of a responsorial psalm in which prayer with the text of Psalm 103 is combined with the chant of the chorus Misericordias Domini in aeternum cantabo.Passacaglia is a form of composition characteristic for Baroque music, especially organ music. On the basis of the bass-ostinato, composers have built subtle polyphonic constructions. Misericordias Domini, the composition by Johann Rudolph Ahle (1625–1673), is constructed on this scheme. Ahle built a four-voice polyphonic construction on a diatonic, falling, half-note procession of sounds, by giving two voices to the violin duo and two to soloists: soprano and tenor. The multi-layer character of this piece relates not only to the sound matter but also to text, as the composer uses both Latin and German simultaneously.In the Renaissance and Baroque, the polychoral technique experienced the peak of its development. It was used in Misericordias Domini composed by Francesco Durante (1684–1755), representative of the Neapolitan School. Two choirs are involved in a dialogue to meet at the end of the composition, in the climax moments, when chanting Divine Mercy in eight voices.Wolfgang Amadeus Mozart’s (1756–1791) offertory of 1775, Misericordias Domini KV 222, belongs to rarely performed pieces. Its compact, through-composed form shows the masterly skill of the composer and his original approach to the topic of Divine Mercy. The dramatic narration, change of key which was not typical of classicism, e.g. from d-moll to c-moll, create an impression that the great composer might have been afraid whether he would experience Divine Mercy himself.Divine Mercy Song by Henryk Jan Botor (born in 1960), which was dedicated to Holy Father John Paul II, is composed well with other works inspired by the personality of the great Pope. It was composed in the jubilee year of 2000. The text borrowed from Saint Sister Faustina’s Diary was given to a soprano signer and also to the choir – in climax and text culmination moments. By using Neo-Romanticism musical language, Botor achieved the message readable to the listener, grasping pathetic and figurative music in words. Rich instrumentation, involving a string orchestra, a harp, an extended percussion section, a choir and solo voice, enabled the composer to create an almost unlimited pallet of colours and moods.Misericordias Domini composed by Wojciech Widłak (born in 1971) dated 19 April 2012 is the latest perspective on the described text. The composer created a subtly planned form, exploring the natural rhythm of the word Misericordias. Voices are treated here as instruments with the rhythm playing the leading role. The piece also uses modern means, such as glissando or recitals of texts in many languages, which affects the great power of the piece’s artistic expression. When it comes to texts, the author took them from memorial booklets in which pilgrims from all over the world entered their thank-you words and requests to Merciful Jesus at the Sanctuary of Divine Mercy in Krakow-Łagiewniki.Misericordia, the composition by Wojciech Kilar (born in 1932), is the piece that crowned the film Faustina (1994) directed by Jerzy Łukaszewicz. It is the meditation on Divine Mercy in the “form of crescendo” for a mixed choir of eight voices, string orchestra and piano. By using the minimum of means, the composer achieved maximum expression.The record is crowned with the organ improvisation based on the melody of the Polish church song: Jesus, I Trust in You.

14

O Duchu Świętym w Dzienniczku św. Faustyny

58%

Lancton T.

Teologia w Polsce

|

2017

|

tom 11

|

nr 2

203-216

PL

Dzienniczek św. Faustyny jest interesującym źródłem dla tych, którzy próbują ukazać Ducha Świętego w perspektywie miłosierdzia. Czy jednak można w Dzienniczku znaleźć wystarczające uzasadnienie teologiczne, aby Ducha nazwać miłosiernym, podobnie jak Ojca i Syna?

EN

The Diary of St. Faustina Kowalska, though well known for its description of Jesus as the merciful Savior, lacks a comparable description of the role of the Holy Spirit in relation to Divine Mercy. One must understand the theological context of St. Faustina, of the Holy Spirit and Divine Mercy to see more clearly their connection. Whereas the merciful Jesus is the author of sanctification, the giver of Divine Mercy, the Holy Spirit is the very gift of mercy, gushing forth from His Sacred Heart in the rays of Blood and Water, which both forgives sins and lifts us from our misery to participate in the divine life of the Trinity. The Holy Spirit is the very content of Divine Mercy, for as goodness is ascribed to Him in a pre-eminent way, so too is mercy, removing our defects by filling us with Hisgoodness and perfections

15

The Teaching of Blessed Michał Sopoćko about Truth and Worship of the Divine Mercy

58%

Ciereszko H.

|

tom 63

|

nr 5: Teologia duchowości

151-168

EN

The article deals with the teaching and scientific-journalistic activities of bl. Michael Sopocko to the apostolate for the truth about the mercy of God and the cult of the Divine Mercy. Bl. Michael inspired by the revelations of the mercy of God received by St. Faustina Kowalska, undertook the verification of these revelations, and then the apostolate of ideas and the cult of Divine Mercy. Over the decades, he has published a number of works which showed the truth about the mercy of God, represented the essence of the devotion to the Divine Mercy and justified the need for the introduction of the cult of Divine Mercy with a separate holiday. His works are presented in this article in chronological order, and their short presentation in terms of content. In the whole dissertation is shown an important and pioneering contribution of bl. Michael in the promotion of the cult of Divine Mercy since the very beginning. The teaching of the truth of God's mercy and explanation of the essence of the cult, together with motifs of the introduction are based on a solid biblical, theological, liturgical and pastoral foundation. This appears to be a unique role of bl. Michael Sopocko in spreading the cult of Divine Mercy in modern times, although not sufficiently understood and appreciated yet.

PL

Artykuł traktuje o nauczaniu i naukowo-publicystycznej działalności bł. Michała Sopoćki na rzecz apostolstwa prawdy o miłosierdziu Bożym oraz kultu Miłosierdzia Bożego. Bł. Michał zainspirowany objawieniami o miłosierdziu Bożym, przekazanymi św. Faustynie Kowalskiej, podjął się weryfikacji tych objawień, a następnie apostolstwa idei i kultu Miłosierdzia Bożego. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat opublikował szereg prac, w których ukazywał prawdę o miłosierdziu Bożym, przedstawiał istotę nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego oraz uzasadniał potrzebę wprowadzenia kultu Miłosierdzia Bożego z odrębnym świętem. W artykule, w ujęciu chronologicznym, są przedstawione prace bł. Michała oraz ich krótka prezentacja pod względem treści. W całości opracowania ukazany jest istotny i pionierski wkład bł. Michała w promocję kultu Miłosierdzia Bożego od początków jego powstania. Nauczanie o prawdzie miłosierdzia Bożego oraz wyjaśnienie istoty kultu wraz z motywami jego wprowadzenia osadzone jest na solidnych podstawach biblijnych, teologicznych, liturgicznych i pastoralnych. W tym jawi się niepowtarzalna rola bł. Michała Sopoćki w upowszechnieniu kultu Miłosierdzia Bożego we współczesnych czasach, choć jeszcze nie wystarczająco poznana i doceniona.

16

Miłosierdzie Boże w pełni objawione i zrealizowane w Jezusie Chrystusie

58%

Sienkiewicz E.

Teologia w Polsce

|

2016

|

tom 10

|

nr 2

23-41

EN

God is shown as merciful already in the Old Testament. However, it is in the fulfillment of God’s promises in the incarnation of the Word that the realization of Divine mercy achieves its fullness. That is why the Word incarnate is also a revelation of the nature of Divine mercy. Its quintessence is made visible in Jesus Christ, who brings God closer to man and makes man capable of self understanding. In the Son the Father reveals Himself as inconceivable Love, whose consequence is creation and redemption. The Father not only does not withdraw His love in response to human sin, but in the Son becomes united with each man, thus showing the fundamental nature of His mercy. It is realized most fully in the work of Jesus Christ, in whom God loves every man with the same love as His own Son. In the Son, who united himself with the human nature, the Father also enables man to respond to Divine love. This means inviting and introducing man to the relation of mercy. Thus, mercy ceases to be a unilateral process and becomes the best way for man to unite with God through the imitation of Jesus.

PL

Boga jako miłosiernego Ojca objawia już Stary Testament. Na podstawie tej tradycji objawienie to można uznać również za przygotowujące do wcielenia Bożego Słowa, wypełniającego Boże obietnice i realizującego w pełni miłosierdzie Ojca. Zjednoczony z ludzką naturą Boży Syn najpełniej także ukazuje, kim jest Bóg i kim dla Boga jest człowiek. Objawia również, czym jest miłość Boga do człowieka, nie tylko niecofająca się przed grzechem, ale na podstawie tego zjednoczenia – w ten sam sposób jak Syna – obejmująca każdego człowieka. Tak rozumiane miłosierdzie Boże nie ogranicza się tylko do przebaczenia grzechów,ale jest zaproszeniem człowieka przez Boga do możliwej dopiero w Jezusie Chrystusie cudownej wymiany miłości, w której uczestniczy obdarowujący miłosierdziem i nim obdarowany.

17

Mary as a Sign of God’s Mercy Toward Women and the World

58%

Szczepkowska M.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2017

|

tom 16

|

nr 1

EN

In the plan of God’s Mercy, Mary plays a unique and irreplaceable role as the Mother of Jesus and as a sign of God’s Mercy towards all women and the entire world. As a sign, Mary significantly resembles other women both because of her sex and because of Jesus’ attitude towards the women he met. This attitude is so clear that it conveys that women experience God’s mercy in a particular way and that they have a specific vocation in the world. Particular chapters of the Bible tell us about Mary as a sign of Divine Mercy, about God’s Mercy toward women, and about women as the ones who bring Divine Mercy to the world.

PL

Artykuł ukazuje, że w planie Bożego Miłosierdzia Maryja odgrywa jedyną i niepowtarzalną rolę jako Matka Chrystusa. Jednocześnie jest Ona znakiem miłosierdzia Boga wobec wszystkich kobiet i całego świata. W znaku Maryi można bowiem dostrzec podobieństwo do innych kobiet, tak ze względu na płeć jak i na postawę Jezusa wobec napotkanych niewiast. Postawa ta jest na tyle jednoznaczna, że pozwala mówić o szczególnym doświadczeniu Bożego Miłosierdzia przez kobiety i o specyficznym powołaniu kobiet w świecie. Poszczególne rozdziały mówią o Maryi jako o znaku Bożego Miłosierdzia, o Bożym Miłosierdziu wobec kobiet oraz o kobiecie jako niosącej Boże Miłosierdzie wobec świata.

18

Współczesna polska pieśń kościelna ku czci Bożego Miłosierdzia na przykładzie dwóch zbiorów: Pieśni do Miłosierdzia Bożego oraz Bóg bogaty w miłosierdzie

58%

Garnczarski S.

|

tom 63

|

nr 13: Muzykologia

141-161

EN

The contemporary song in honor of Divine Mercy develops relatively quickly. The study involved a collection of 56 songs included in the collection formed in the environment of Sanctuary in Łagiewniki in Krakow. The source of texts is St. Faustina’s Diary: Divine Mercy in My Soul and psalms, and the poetic works of more than 20 authors. The melodies are original and come from 25 artists, with one exception the use of contrafactum. Structure of the text fits generally in the overall tendencies of Polish poetry, where the popular and dominant metric measurements are reflected in the studied texts (11-, 13-syllable), rhyme (female, perfect paroxytone), stanzas (4 verses of even rhymes and alternating, with predominance of the latter). Similarly, in the musical layer dominates two-parts form, with different elements (AB) systems of internal links: ab+cd, aa+a1b, aa1+bc, ab+cc1 and ab+ca1. Less numerous are three parts forms with types of structures AA1B, ABA1, ABB and ABC. Moreover, we find forms of refrains and psalms.

PL

Współczesna pieśń ku czci Bożego Miłosierdzia rozwija się stosunkowo szybko. Badaniom poddano 56 utworów, zawartych w zbiorach powstałych w środowisku Sanktuarium Łagiewnickiego w Krakowie. Źródłem tekstów jest Dzienniczek s. Faustyny Kowalskiej oraz psalmy, a także twórczość poetycka ponad dwudziestu autorów. Melodie, poza jednym wyjątkiem zastosowania kontrafaktury, są oryginalne i pochodzą od 25 twórców. Struktura tekstów wpisuje się generalnie w ogólne tendencje poezji polskiej, gdzie popularne i dominujące miary metryczne znajdują swoje odbicie w badanych tekstach (11-, 13-zgłoskowce), rymy (żeńskie, paroksytoniczne dokładne), strofy (4-wersowe o rymach parzystych oraz naprzemiennych, z przewagą tych ostatnich). Podobnie w warstwie muzycznej dominują formy 2-częściowe, o różnych członach (AB) i układach wewnętrznych powiązań: ab+cd, aa+a1b, aa1+bc, ab+cc1 i ab+ca1. Mniej liczne są formy trzyczęściowe o typach struktur: AA1B, ABA1, ABB i ABC. Ponadto spotykamy formy refrenowe i psalmowe.

19

Lejtmotyw Miłosierdzia Bożego w kulturze muzycznej od średniowiecza do współczesności

58%

Koenig F.

Roczniki Teologiczne

|

2017

|

tom 64

|

nr 13: Muzykologia

45-62

EN

The leitmotif of God’s Mercy has been present in the musical culture of all eras, from the Middle Ages, when it was present in Gregorian chants, to present times. The basis for the songs created in the course of centuries were usually biblical texts praising the mystery of God’s Mercy and Grace. The way of expressing the leitmotif of God’s Mercy depended on how the text was combined with the factors of a musical style of a given era. In our times, we can witness the creation of many compositions including the leitmotif of God’s Mercy. This is connected with the cult of Divine Mercy being intensively developed in recent years, especially during the pontificate of St. John Paul II. What triggered the development of the cult was first the revelation given to St. Sister Faustina in the 1930s, written down in her diary, and later the cult of St. John Paul II and the blessed Rev. Michał Sopoćko. Therefore, the basis for the content of contemporary compositions connected with the cult of Divine Mercy are first and foremost the words from the diary of Sister Faustina. Contemporary compositions including the leitmotif of God’s Mercy were and are created among others by I. Pfeiffer, S. Ziemiański and R. Twardowski.

PL

Lejtmotyw miłosierdzia Bożego jest obecny w kulturze muzycznej wszystkich epok, od czasów średniowiecza, gdzie był obecny w śpiewach gregoriańskich, aż po czasy współczesne. Fundamentem śpiewów, powstałych na przestrzeni wieków, były najczęściej teksty biblijne sławiące tajemnicę miłosierdzia Bożego i Bożej łaskawości. Sposób wyrażenia lejtmotywu miłosierdzia Bożego zależał od zespolenia warstwy tekstu ze współczynnikami muzycznego stylu danej epoki, a także od duchowości i oblicza mistyki danej epoki. Obecnie jesteśmy świadkami powstania wielu kompozycji zawierających lejtmotyw miłosierdzia Bożego. Ma to związek z intensywnie rozwijającym się w ostatnich latach – zwłaszcza za pontyfikatu św. Jana Pawła II – kultem miłosierdzia Bożego. Impulsem rozwoju kultu były objawienia dane św. Siostrze Faustynie w latach trzydziestych XX w., a zapisane w jej „Dzienniczku”. W konsekwencji fundamentem treści współczesnych kompozycji związanych z kultem miłosierdzia Bożego są przede wszystkim słowa wyjęte z „Dzienniczka” Siostry Faustyny.

20

Blessed Michael Sopocko: A Zealous Pastor

44%

Olszewski M.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2018

|

tom 17

|

nr 2

EN

Bl. Fr. Michael Sopocko is a fascinating figure, particularly because of his zealous involvement in everything that he did, especially in his pastoral ministry. This article discusses Bl. Michael Sopocko’s pastoral achievements based on three biographical and chronological stages of his life, pastoral activity, and academic work. The first stage involves his early life in his family home as well as his work at the parish in Taboryszki, where he served until 1918 when he went to study in Warsaw. The second stage took place when he returned to Vilnius after completing his intermittent studies at the University of Warsaw (from 1918 until December 8, 1924) and until he met St. Faustina who introduced him to the mystery of Divine Mercy in 1933-1934. In the third phase of Bl. Michael Sopocko’s pastoral and academic ministry, the mystery of Divine Mercy dominated his thoughts and views on both the Church’s activities and pastoral ministry.

PL

Błogosławiony ks. Michał Sopoćko to postać fascynująca swoim zaangażowaniem i gorliwością we wszystkie dzieła, których dokonywał, a zwłaszcza te z dziedziny duszpasterskiej. Gdy zaś mówimy o bł. ks. Michale Sopoćce, o jego działalności duszpasterskiej i jego pracy naukowej to można rozróżnić trzy wyraźne okresy biograficzno-czasowe. Pierwszy okres obejmowałby jego życie w domu rodzinnym i praca w parafii Taboryszki aż do roku 1918, kiedy to wyjechał na studia do Warszawy. Drugi okres możemy rozciągnąć od powrotu do Wilna ze studiów, które miały miejsce na Uniwersytecie Warszawskim i trwały z przerwami od 1918 roku do 8 grudnia 1924 roku. Okres ten trwał aż do czasu zapoznania się z tajemnicą Miłosierdzia Bożego poprzez objawienia św. Faustyny w latach 1933-1934. W trzecim okresie działalności duszpasterskiej i naukowej ta tajemnica zdominowała jego poglądy zarówno na działalność Kościoła, jak i w ogóle na duszpasterstwo. Według tego schematu przedstawimy jego dokonania na polu duszpasterskim.