Ze względu na specyfikę reżimu północnokoreańskiego przyszłe wydarzenia na Półwyspie Koreańskim są trudne do przewidzenia, a niektóre z nich prowadzą do destabilizacji i negatywnie wpływają na bezpieczeństwo regionalne i globalne. Wydarzenia te można podzielić na trzy grupy: incydenty związane z północnokoreańskim programem atomowym i rakietowym; incydenty zbrojne i sytuacje, które zaogniają stosunki interkoreańskie, oraz sytuacje o charakterze międzynarodowym wpływające na bezpieczeństwo półwyspu. Artykuł stanowi chronologiczny zbiór zdarzeń, które posegregowane w powyżej przedstawionych kategoriach, mają istotny wpływ na bezpieczeństwo na Półwyspie Koreańskim. Są to wydarzenia, które miały miejsce od przejęcia władzy przez następcę Kim Dzong-Ila, jego najmłodszego syna Kim Dzong Una.
XX
At the regional and global security level, the issue of security in the Korean Peninsula is a serious problem. After Kim Jong Un has taken power in 2011 many experts wondered whether he could consolidate the power and if any member of the state apparatus (the Workers’ Party of Korea or the army) would hold the real power in the DPRK. Recent years show that the successor of Kim Jong-il (1994-2011) is reinforcing his authority by eliminating potential political opponents and continuing his father’s policy through developing nuclear and missile programme. These actions have serious impact on the destabilization of the situation in the region. The security problem on the Korean Peninsula includes three issues. The first is the nuclear and missile programme in North Korea. The second is the threat of war between the Koreas and the possible repercussions of the conflict. Formally, since the outbreak of the Korean War (1950-1953) these countries remain at war because they have only signed an armistice agreement, and not a peace treaty. Artificially divided after the World War II, the Korean Peninsula, still struggling with the problems of the future unification of Korea, found itself in the clinch of the interests of great world powers. The third issue is that the international consequences of changing the status quo in Korea and regional consequences of reunification have significant impact on the balance of power and security in Asia.
This article presents the issue of human rights in selected East Asian countries: China, South and North Korea and Japan. The Author looks at them from the European perspective and try to analyse the same issue in different political systems in order to present it through the universal prism of Asian values. From an ethical perspective, some groups of Asian politicians and scientists perceive Asian values as the equivalent of human rights. The Bangkok Declaration of 1993 was a major step because it was the first to include Asian values in an international status document, and it emphasised their existence and historical and cultural difference to human rights. Human rights as a product of Western civilisation do not include the achievements and philosophical thoughts of the Asia region. The Author believes that human rights are universal, not because they concern all people and are universally respected and recognised-as claimed by most Western experts-but because they have been included in the constitutions of many countries of the world (formal recognition). In this sense, we can speak of some universalism of human rights.
PL
Prawa człowieka w Azji na przykładzie Chin, Japonii i państw koreańskich Artykuł stanowi analizę zagadnienia praw człowieka w Azji na przykładzie wybranych państw regionu: Chińskiej Republiki Ludowej, Republiki Korei, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej i Japonii. W artykule przedstawiono problematykę praw człowieka „z europejskiej perspektywy”, nie pomijając jednocześnie koncepcji wartości azjatyckich, uniwersalnych dla regionu Azji Wschodniej. W tym celu analizie zostały poddane państwa o różnych ustrojach politycznych. Zdaniem części azjatyckich ekspertów i polityków wartości azjatyckie mogą być ekwiwalentem zachodniej koncepcji praw człowieka. W tym kontekście istotne było przyjęcie Deklaracji z Bangkoku z 1993 r., która jako pierwsza uwzględniła wartości azjatyckie w dokumencie o statusie międzynarodowym i podkreśliła ich istnienie oraz różnicę historyczną i kulturową w zakresie praw człowieka. Prawa człowieka jako produkt cywilizacji zachodniej nie obejmują osiągnięć i myśli filozoficznej regionu Azji. Można przyjąć założenie, że prawa człowieka są uniwersalne nie dlatego, że dotyczą wszystkich ludzi i są powszechnie szanowane i uznawane – jak twierdzi większość zachodnich ekspertów – ale dlatego, że zostały włączone do konstytucji wielu państw azjatyckich (formalnie uznane). W tym sensie możemy mówić o pewnym uniwersalizmie praw człowieka.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.