Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Algae inhabiting creeks of the region of "H. Arctowski" Polish Antarctic Station, King George Island, South Shetlands

100%

Luścińska M. , Kyć A. , Luścińska M. , Kyć A.

|

nr 4

2

On the seasonal variation of the epipelic algae in marsh areas [southern Iraq]

100%

Kassim T. I. , Al-Saadi H. A.

Acta Hydrobiologica

|

1994

|

tom 36

|

nr 2

191-200

EN

Qualitatively, the epipelic algae was dominated by Bacillariophyceae (87.3%), followed by Cyanophyceae (8.2%) and Chlorophyceae (2.7%). The dominant species were Cocconeis placentula var. euglypta and Nitzschia palea. Bacillariophyceae also showed the highest total cell number with two peaks, namely in August and April in an open area, and March and July in a closed area. A significant correlation between chlrophyll ɑ and the total cell number was found in the closed area but not in the open one.

PL

Próbki osadów pobierano co miesiąc w ciągu jednego roku z dwóch różnych ekosystemów bagiennych - "otwartych" i "zamkniętych" w południowym Iraku (ryc. 1.). Obszary te otrzymują wodę z dwóch głównych rzek kraju (Tygrys i Eufrat). Określono ogółem 110 taksonów (tabela I) zdominowanych przez Bacillariophyceae (87,3%), następnie przez Cyanophyceae (8,2%) i Chlorophyceae (2,7%). Dominującymi gatunkami w obydwu ekosystemach były Cocconeis placentula var. euglypta i Nitzschia palea. Niewiele gatunków było dominujących jedynie na obszarach "otwartych", takich jak Achnanthes minutissima, Fragilaria brevisriata, Navicula rhynchocephala i Nitzschia microcephala. Natomiast Navícula parva i Nitzschia hustedtiana występowały jedynie na obszarach "zamkniętych". Bacillariophyceae miały największą całkowitą liczbę komórek w dwóch szczytach - w sierpniu (1,89 x 10 4 kom. cm-2) i kwietniu (8,48 x 10 4 kom. cm-2) na obszarze otwartym oraz w marcu (0,2 x 10 4 kom. cm-2) i lipcu (13,64 x 10 4cm.-2) na obszarze zamkniętym (ryc. 2). W szczytach dominowały głównie Cocconeis placentula var. euglypta i Fragilaria brevistriata na obszarze otwartym a na zamkniętym Navícula parva i Nitzschia hustedtiana. Stężenie chlorofilu ɑ korelowało istotnie jedynie z całkowitą liczbą komórek na terenie zamkniętym.

3

Seasonal diel migratory pattern of plankton in the Uyyakkondan channel in the Ayilapettai region [Tiruchirappalli, India]

80%

Sivakami R. , Premkishore G. , Chandran M. R.

Acta Hydrobiologica

|

1994

|

tom 36

|

nr 3

357-369

EN

Cutting across the different seasons, some of the plankters appeared to be "stenotemporal" in that they occur for shorter hours while others are "eurytemporal" in that they occur for longer hours of the day. The principal factors involved appear to be light, temperature, and food in addition to predation and genetic heterogeneity with populations, as well as genetic variation within populations.

PL

Interesującym, a zarazem jednym ze słabiej zbadanych aspektów ekologii organizmów planktonowych są wędrówki pionowe. Badania wędrówek dobowych w wodach tropikalnych i subtropikalnych są nieliczne, szczególnie w Indiach. Celem niniejszych badań było określenie gatunków wykazujących migracje dobowe i towarzyszących temu zmian parametrów fizyko-chemicznych w tropikalnym kanale (ryc. 1) w trzech sezonach (wczesne lato, późne lato, zima) oraz określenie przypuszczalnych czynników wywołujących te zjawiska. Wyniki wskazują, że glony planktonowe występują licznie w różnych porach dnia w poszczególnych sezonach (tabela I, ryc. 2-4). Cyanophyceae są najliczniejsze w zimie, podczas gdy Bacillariophyceae i Chlorophyceae wczesnym latem, a Euglenophyceae późnym latem. Wydaje się, że różnice w względnej liczebności glonów planktonowych mogą być związane przede wszystkim z dostępnością biogenów i temperaturą wody. Obecność gatunków wykazujących pływalność dodatnią i ujemną wskazuje jednak, że dodatkowym czynnikiem decydującym o pionowym rozmieszczeniu jest regulacja pływalności uzależniona również od intensywności światła. Występowanie organizmów wchodzących w skład zooplanktonu też jest związane z określonymi okresami, w których występują one w największych zagęszczeniach. Niektóre z nich wydają się być "stenotemporalnymi" (występują w określonych godzinach), inne zaś "eurytemporalnymi" (występują przez długi czas w ciągu doby). Wyniki niniejszych badań mogą potwierdzać wyjaśnienie ewolucji nocnych wędrówek pionowych jako rozwinięcie mechanizmu obrony przed drapieżnictwem zależnym od intensywności światła, jednak na razie trudno wskazać tak pojedynczy czynnik, jak i ogól czynników wywołujących te wędrówki.

4

Different sensitivities of unicellular and colonial microcystis strains (Cyanophyceae) to six emergent macrophytes

80%

Zhao J. , He X. , Sun P. , Zhang S.

Polish Journal of Environmental Studies

|

2013

|

tom 22

|

nr 5

EN

The effects of six emergent macrophytes (Typha orientalis, Acorus calamus, Oenanthe javanica, Scirpus validus, Sagittaria sagittifolia, and Pontederia cordata) on the growth of two strain Microcystis aeruginosa were studied under co-culture conditions. And the sensitivities of unicellular and colonial Microcystis strains to six emergent macrophytes were compared using an exudation experiment. Based on laboratory experiments, T. orientalis, A. calamus, O. javanica, S. validus, S. sagittifolia, and P. cordata had strong inhibitory effects on growth of unicellular M. aeruginosa, while only A. calamus and P. cordata show obvious growth inhibition on colonial M. aeruginosa. When the biomass density was 20 g FW·L⁻¹, the growth inhibition rate of unicellular M. aeruginosa can exceed 90% for all of the six emergent macrophytes. When macrophytes coexisted with the colonial M. aeruginosa, only A. calamus, P. cordata, and S. sagittifolia showed the growth inhibition of algae. Maximal inhibition of Chl a growth was 75% (p<0.05) for A. calamus, 69% (p<0.05) for P. cordata, and 40% for S. sagittifolia at 45 g FW·L⁻¹ on day 15. The results of the exudation experiment indicated that there were no significant differences between control and treatment of Chl a concentrations of colonial M. aeruginosa for all of the six macrophyte exudations on days 6 and 12. While after 6 d incubation in 100% and 50% macrophyte exudations (40 g FW·L⁻¹), the cell densities of unicellular M. aeruginosa in control were obviously higher than all those in treatment (p < 0.05). The maximal algal growth inhibition (89.62%) of unicellular M. aeruginosa was achieved in 100% exudation of A. calamus on day 6 (p < 0.05). So according to the results of exudation experiments, the unicellular M. aeruginosa was more sensitive than the colonial strain to six emergent macrophytes. And this different sensitivity between Microcystis species probably correlated positively with colony size.