Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The centipede community of a beech forest in Magura National Park, Poland

100%

Lesniewska M. , Taborska M.

Fragmenta Faunistica

|

2003

|

tom 46

|

nr 2

2

Lamyctes emarginatus (Newport, 1844) (Chilopoda: Lithobiomorpha) w Wielkopolsce

86%

Lesniewska M.

Badania Fizjograficzne nad Polską Zachodnią. Seria C:Zoologia

|

2004

|

tom 50

3

A proposed standardised terminology for the external taxonomic characters of the Scolopendromorpha (Chilopoda)

86%

Lewis J. , Edgecombe G. , Shelley R.

Fragmenta Faunistica

|

2005

|

tom 48

|

nr 1

4

Pareczniki [Chilopoda] Doliny Pieninskiego Potoku [Pieninski Park Narodowy]

86%

Lesniewska M.

Rocznik Naukowy Polskiego Towarzystwa Ochrony Przyrody Salamandra

|

1999

|

tom 03

67-74

5

Pareczniki [Chilopoda] Bieszczadow

86%

Lesniewska M.

Monografie Bieszczadzkie

|

2000

|

tom 07

111-121

6

Uwagi o występowaniu Lithobius microps Meinert (Chilopoda, Lithobiomorpha)

86%

Zych M.

Przegląd Zoologiczny

|

1989

|

tom 33

|

nr 2

7

Bifurcation of one antenna in Stigmatogaster subterraneus [Shaw, 1794] [Chilopoda: Geophilomorpha]

86%

Lesniewska M.

|

tom 41

|

nr 1

8

Chromosome study of Lithobius forficatus [Lithobiomorpha, Chilopoda]

86%

Woznicki P. , Wytwer J. , Kulesza M.

Folia Biologica

|

2003

|

tom 51

|

nr 3-4

9

Pareczniki [Chilopoda] Roztocza

86%

Kaczmarek J. , Lesniewska M.

Fragmenta Faunistica

|

1998

|

tom 41

|

nr 01

1-8

10

Effect of oil derivatives in soil on selected invertebrates

81%

Jaworska M. , Gospodarek J.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2007

|

tom Vol. 14, nr 11

1181-1187

EN

Research was conducted to determine the effect of various oil derivatives on selected groups of invertebrates - atmobionts, representatives of Diplopoda, Chilopoda, Gastropoda and Isopoda. Possibility was also assessed of using them as potential bioindicators of soil contamination with petroleum derivatives. Fauna was trapped on: soil contaminated with petrol, diesel oil, used engine oil and on unpolluted soil (Control). The pollutant substances were used in the amount of 2 dm'/m2. One Barber's trap was placed in the centre of each microplot. The traps were emptied once a week from May until October 2003 and from May to September 2004. Soil contamination with the analyzed oil derivatives does not negatively influence the occurrence of Diplopoda, Chilopoda and Isopoda representatives. The soil pollution with oil derivatives limit the numbers of atmobionts. The length of this negative effect for petrol and used engine oil is about 3 weeks, whereas for diesel oil it may last longer and become apparent only after 4 months since the moment of soil pollution. The negative effect of oil derivatives on Gastropoda representatives may become evident only after several months since the moment of contamination. Petrol had the least negative effect upon this group. From among the analyzed invertebrate groups, the atmobionts and Gastropoda could be potential bioindicators of pollution. However, more detailed research in this area is necessary.

PL

Celem podjętych badań było określenie oddziaływania różnych substancji ropopochodnych w stosunku do wybranych grup bezkręgowców - atmobiontów, przedstawicieli Diplopoda, Chilopoda, Gastropoda, Isopoda Ocenie poddano także możliwość wykorzystania ich jako potencjalnych bioindykatorów skażenia gleby pochodnymi ropy naftowej. Odłowy fauny prowadzono na: glebie zanieczyszczonej benzyną, olejem napędowym, przepracowanym olejem silnikowym oraz glebie nieskażonej (kontrola). Substancje zanieczyszczające zastosowano w ilości 2 dm3/m2. W centralnej części każdego mikropoletka umieszczano po jednej pułapce Barbera. Pułapki opróżniano raz w tygodniu od maja do października 2003 r. oraz od maja do września 2004 r. Skażenie gleby badanymi substancjami ropopochodnymi nie wpływa ujemnie na występowanie przedstawicieli rzędów Diplopoda, Chilopoda ilsopoda. Zanieczyszczenie gleby ropopochodnymi ogranicza liczebność atmobiontów. Długość tego negatywnego wpływu w przypadku benzyny i przepracowanego oleju silnikowego wynosi około 3 tygodni, natomiast w przypadku oleju napędowego może trwać dłużej i ujawniać się nawet po upływie 4 miesięcy od momentu zanieczyszczenia gleby. Negatywne oddziaływanie ropopochodnych na przedstawicieli Gastropoda może ujawniać się dopiero po upływie kilku miesięcy od momentu skażenia. Najmniej ujemnie na tę grupę bezkręgowców oddziałuje benzyna. Spośród badanych grup bezkręgowców potencjalnymi bioindykatorami zanieczyszczenia gleby substancjami ropopochodnymi mogłyby być atmobionty i Gastropoda. Jednak konieczne jest przeprowadzenie bardziej szczegółowych badań w tym zakresie.

11

Lithobius lucifugus L. Koch, 1862 [Chilopoda, Lithobiomorpha] - nowy dla fauny Polski przedstawiciel parecznikow

72%

Lesniewska M. , Taborska M.

Przegląd Zoologiczny

|

2002

|

tom 46

|

nr 1-2

71-73

12

Haplophilus subterraneus [Shaw, 1794] [Chilopoda, Geophilomorpha] - nowy dla fauny Polski przedstawiciel parecznikow

72%

Lesniewska M. , Wojciechowski J.

Przegląd Zoologiczny

|

1992

|

tom 36

|

nr 1-4

133-136

13

Faunistical relationsships between Chilopoda of forest and ueban habitats in Mazowia

72%

Wytwer J.

Fragmenta Faunistica

|

1995

|

tom 38

|

nr 02

133

EN

Centipede (Chilopoda) communities in Mazovian forests and urban greens of Warsaw differ considerably in composition but contain mainly indigenous species. Urban greens accommodate fewer centipede species, the number decreasing as anthropopression becomes more intense. In both types of habitats, the communities are characterised by a similar model of structure, best preserved in the edaphic component, with one dominant accounting for over 60% of a community. The epigeic components of the communities have less stable compositions and structures, as expressed by changes in potential and actual species diversity.

PL

Zależność liczby gatunków Chilopoda od wielkości zbieranego materiału metodą przesiewek bądź prób glebowych ma postać krzywej Arrheniusa charakteryzującej środowiska niejednolite, o dużej mozaikowatości tak, iż teoretycznie zbadanych środowisk można wykazać nieograniczoną liczbę gatunków. Niemniej, strukturalne cechy zgrupowań są świadectwem ustalonej liczby gatunków Chilopoda żyjących w badanych środowiskach. Analiza tych cech wskazuje, iż jednoczesne stosowanie kilku metod (przesiewki, próby glebowe i pułapki Barbera) na ogól wyczerpuje listę gatunków żyjących w badanych środowiskach leśnych i miejskich. Uzyskane wyniki świadczą o tym, że różne typy lasów wykazują zmienną pojemność gatunkową dla Chilopoda, lecz generalnie, może występować tam i więcej gatunków niż w zieleni miejskiej. Spośród trzech typów lasów największą pojemnością gatunkową dla Chilopoda charakteryzują się grądy (14 gatunków). Co najmniej 8 gatunków Chilopoda może żyć w środowisku borów świeżych. Takiej samej liczby gatunków można spodziewać się w środowisku miejskich za- ć rzewień a tylko 6 na trawnikach przyulicznych. Większa liczba gatunków pa- reczników w środowisku zieleni miejskiej może być związana z okresowym wprowadzaniem gatunków w czasie zabiegów ogrodniczych. W sumie, w badanych środowiskach Mazowsza wykazano 23 gatunki Chilopoda, w tym 17 w środowiskach leśnych i 12 w zieleni miejskiej. Zróżnicowane warunki siedliskowe w środowiskach leśnych prowadzą zarówno do zmian liczby gatunków jak i ich częściowej wymiany. W badanych środowiskach leśnych wykazano tylko 3 gatunki wspólne: Lithobius erythrocephahis, Lithobius lapidicola i Schendyla nemorensis, lecz wszystkie gatunki występujące w borach zostały stwierdzone w grądach bądź dąbrowach. Podobieństwo składu gatunkowego mierzone liczbą Jaccarda nie jest wprawdzie wysokie (zawiera się w przedziale wartości 0.30 - 0.45), ale wynika to głównie z dużej różnicy liczby gatunków w poszczególnych środowiskach, gdyż w każdym przypadku stwierdzano ponad 60% gatunków wspólnych. W procesie synurbizacji zgrupowań Chilopoda zachodzi głęboka przebudowa : składu gatunkowego w stosunku do fauny leśnej. Analiza klastryczna zgrupowań i pareczników pod względem składu gatunkowego wykazała wyraźny rozdział zgrupowań według dwóch typów środowisk: leśnych i zieleni miejskiej. Wartości liczby Jaccarda wyrażającej podobieństwo składów gatunkowych zgrupowań leśnych i miejskich Chilopoda osiągały bardzo niski poziom (0.06 - 0.26), przy czym największe odnosiły się do porównań ze zgrupowaniami z grądów. To powinowactwo pomiędzy zgrupowaniami pareczników z grądów i zieleni miejskiej w znacznej mierze wynika jednak ze stosunkowo szerokiej puli gatunków Chilopoda, jaka zasiedla ten typ lasu. Podobieństwo składu gatunkowego zgrupowań Chilopoda zieleni miejskiej bylo stosunkowo wysokie (liczba Jaccarda obliczona dla każdej z par porównywanych zgrupowań osiągała wartości: 0.55 - 0.67). Zgrupowania pareczników zieleni miejskiej charakteryzowały się stałą obecnością 6 gatunków stanowiących co najmniej 2/3 składu gatunkowego zgrupowań i występujących w zieleni miejskiej ze stałościa powyżej 50%. Są to: Lithobius forficatus, Lithobius microps, Necrophleo- phagusßavus, Geophiius electricus, Strigamia crassipes i Schendyla nemorensis. Analiza struktur dominacyjnych, którą przeprowadzono w oparciu o współczynniki: Morisity, homogeniczności dominacji i homogeniczności rang oraz poprzez przyrównywanie struktur do 5 teoretycznych modeli rozkładów, wykazała iż, struktura zgrupowań Chilopoda podlega wyraźnej przebudowie, przede wszystkim ze względu na wymianę gatunków. Zgrupowania Chilopoda z grądów i dąbrów wykazują niemal całkowite podobieństwo, zaś zgrupowania z borów odróżniają się swą strukturą głównie z powodu wymiany dominantów, zwłaszcza w części epigeicznej. Wyraźną zmianę modelu strukturalnego tej części zaobserwowano też w obrębie zieleni miejskiej w związku z wypieraniem Lithobiusforficalus przez Lithobius microps. Wszystkie zgrupowania Chilopoda w swej części edaficznej okazały się bardziej konserwatywne, gdyż pomimo różnego składu gatunkowego (nawet dla zgrupowań leśnych i miejskich) wykazują wysokie podobieństwo rang. Potwierdzeniem zachowania zbliżonego modelu struktury w części edaficznej jest podobieństwo rozkładów liczebności gatunków jednocześnie do tych samych rozkładów teoretycznych, tj. szeregu logarytmicznego i rozkładu dwumianowego ujemnego. Podobieństwo do pierwszego z modeli ujawnia dominujący wpływ jednego czynnika odziaływującego na występowanie pareczników, jakim najprawdopodobniej jest wilgotność. W zależności od typu środowiska leśnego jak i miejskiego zgrupowania Chilopoda wykazują zmienny poziom różnorodności gatunkowej tak aktualnej, według współczynnika Shannona i Weavera, jak i potencjalnej, która może być osiągnięta w zgrupowaniu przy oczekiwanej liczbie gatunków. Dlatego też według wskaźnika Pielou zgrupowania osiągają inny stopień realizacji różnorodności gatunkowej. Najwyższą potencjalną różnorodność wśród leśnych zgrupowań stwierdzono wgrądach, a wśród zgrupowań miejskich - w zadrzewieniach; analogicznie: najmniejszą w borach i na trawnikach przyulicznych. Borowe zgrupowania Chilopoda charakteryzują się jednak podwyższoną różnorodnością aktualną, osiągniętą wskutek reakcji zgrupowania na zwiększoną zmienność istotnych dla pareczników czynników środowiska, do których należy wilgotność. Zmienność tej cechy widoczna jest przede wszystkim w epigeicznej części zgrupowań, najbardziej narażonej na zmiany środowiska i oprócz borów dotyczy również zadrzewień i parków. Stopień realizacji różnorodności potencjalnej zależy więc nie tylko od środowiska ale głównie od rozpatrywanej warstwy. W edafonie kształtuje się on na stosunkowo zbliżonym poziomie (44-66%) tak w zgrupowaniach leśnych jak i miejskich. W epigeonie najwyższy jest w zadrzewieniach i parkach (83-86%), najniższy zaś w grądach i dąbrowach (16-18%). Analiza klastryczna oparta na parametrach zagęszczenia i łowności poszczególnych gatunków stwierdzonych w każdym z uwzględnionych w badaniach środowisk oraz dane z piśmiennictwa pozwoliły na wyróżnienie 4 grup gatunków Chibpoda: politopy leśne, eurytopy asynantropijne, eurytopy obojętne i eurytopy synantropijne. O ile fauna środowisk leśnych może zawierać gatunki zaliczone do każdej z tych grup, to gatunki wchodzące w skład fauny zieleni miejskiej pozostającej pod silną presją antropogeniczną rekrutują się tylko z dwóch ostatnich grup. Zgrupowania Chilopoda zieleni miejskiej ukształtowane są więc przez gatunki eurytopowe o stosunku co najmniej obojętnym do środowisk synantropijnych, który umożliwia im rozprzestrzenianie również z pomocą ludzkiej aktywności. W kształtowaniu się chilopodofauny zieleni Warszawy ważne znaczenie mają gatunki rodzinie, związane ze środowiskiem naturalnym w Europie Środkowej. Stanowią one większość składu gatunkowego zgrupowań zieleni miejskiej. Wśród gatunków obcych tylko jeden Lithobius microps jest szczególnie ekspansywny i zajmuje naczelną pozycję w zgrupowaniach Chilopoda zieleni miejskiej, szczególnie takiej, która pozostaje pod bardzo silną presją antropogeniczną jak trawniki przuliczne. Gatunki leśne, jak np. Lithobius mutabilis, mają szanse przetrwania tylko w niewiele zmienionym środowisku na obrzeżach miasta.

14

Badania parecznikow [Chilopoda] w rezerwacie przyrody "Buki nad Jeziorem Lutomskim" [Sierakowski Park Krajobrazowy]

72%

Lesniewska M.

Biuletyn Parków Krajobrazowych Wielkopolski

|

2002

|

tom 08

73-77

15

The true identity of Schendyla furcidens Kaczmarek, 1962 (Chilopoda: Schendylidae)

72%

Danyi L. , Wytwer J.

Annales Zoologici

|

2012

|

tom 62

|

nr 2

EN

Misinterpreted artefacts and morphological variations are two possible sources of taxonomic synonymies. We have recognized these two in the case of the geophilomorph Schendyla furcidens Kaczmarek, 1962, described from Poland and subsequently reported from Germany, the Czech Republic and Slovakia. The species was described based on some differences in the structure of the labrum, maxilla, mandible and last legs as compared to Scherulyla nemarensis (C. L. Koch, 1837). While studying Hungarian and Polish Schendyla specimens we found that the furcate shape of the labral teeth, putatively diagnostic for S. furcidens, was an artefact visible under light microscope caused by the forward-turned position of the labrum. Similarly, differential characters in mandibles and maxillae were found to be artefacts emerging during slide preparation, while characters of the legs can be considered as intraspecific variability. Thus, we can conclude that S. furcidens is a junior subjected synonym of S. nemorensis (syn. nov.). Line drawings and SEM micrographs are given to illustrate all the main taxonomic characters and their alterations.

16

Chilopoda of Polish fresh pine forests

72%

Tracz H.

Annals of Warsaw Agricultural University. Forestry and Wood Technology

|

1997

|

tom 48

9-14

17

Diplopoda and Chilopoda from a special protection area in the Huy Mountain range in Saxony-Anhalt, Germany

58%

Voigtlander K. , Decker P.

Fragmenta Faunistica

|

2014

|

tom 57

|

nr 1

EN

In the Natura 2000 Habitats Directive site „Huy nördlich Halberstadt" in Saxony-Anhalt, Germany, 11 sites with typical regional plant associations (2 rupicolous calcareous or basophilic grasslands of the Alysso-Sedion albi, 2 semi-natural dry grasslands and scrubland facies on calcareous substrates, 3 Asperulo-Fagetum beech forests, 1 Medio-European limestone beech forest of the Cephalanthero-Fagion and 3 Galio-Carpinetum oak-hornbeam forests) were sampled for millipedes and centipedes using pitfall traps over a period of one and a half years. In addition 11 further sites and different microhabitats were investigated using hand sampling, soil cores and sieving. With a total of 30 diplopod and 17 chilopod species, the Huy can be classified as markedly species rich. The community structures and species compositions were of special importance and characteristic for all sites. Ecologically notable species were Ophiodesmus albonanus (Latzel, 1895), Megaphyllum unilineatum (C.L. Koch 1838), Brachyiulus pusillus (Leach, 1814), Mycogona germanica (Verhoeff, 1892), Polyxenus lagurus Linne, 1758, Geophilus electricus (Linné, 1758), Lithobius nodulipes Latzel, 1880 and Lithobiuspelidnus Haase, 1880.

PL

Krocionogi i pareczniki zbadano na 11 stanowiskach z typową regionalną roślinnością na obszarze chronionym według dyrektywy siedlisk Natura 2000 w landzie Saksonia-Anhalt jako „Huy nördlich Halberstadt", Niemcy. Dwa z tych stanowisk reprezentują zespoły muraw wapiennych Alysso-Sedion albi, dwa to seminaturalne suche łąki bądź zarośla na podłożu wapiennym, trzy to żyzne buczyny Asperulo-Fagetum, jedno - środkowo-europejska buczyna nawapienna Cephalanthero-Fagion a trzy z nich to grąd środkowoeuropejski Galio-Carpinetum. Wije zbierano metodą pułapek Barbera przez półtora roku. Dodatkowo, wije zbierano ręcznie, za pomocą armatki glebowej i metodą przesiewek z 11 dalszych stanowisk reprezentujących różne mikrośrodowiska. W badaniach wykazano 30 gatunków krocionogów i 17 gatunków pareczników, co wskazuje na duże bogactwo fauny wijów Gór Huy. Przeanalizowano strukturę zgrupowań i skład gatunkowy w odniesieniu do charakterystyki wszystkich stanowisk. Do ważniejszych stwierdzeń zaliczono tu: Ophiodesmus albonanus (Latzel, 1895), Megaphyllum unilineatum (C.L. Koch 1838), Brachyiulus pusillus (Leach, 1814), Mycogona germanica (Verhoeff, 1892), Polyxenus lagurus Linne, 1758, Geophilus electricm (Linne, 1758), Lithobius nodulipes Latzel, 1880 and Lithobiuspelidnus Haase, 1880.

18

Różnicowanie się struktury zgrupowań wijów Diplopoda i Chilopoda w drzewostanach sosnowych Puszczy Piskiej w 6. i 7. roku po zaburzeniu huraganem

58%

Tracz H.

Sylwan

|

2017

|

tom 161

|

nr 03

EN

An analysis of the occurrence of saprophagous Diplopoda and zoophagous Chilopoda 6−7 years after the hurricane of 2002 was performed on 12 research plots established for this purpose in Pisz Forest District (northern Poland) in Scots pine stands with a different scale of disturbance. Three plots were selected per each stand disturbance variant: A – severe disturbance (approx. 10% of survived trees), B – moderate disturbance (approx. 30−40% of survived trees) and F – no disturbance. In addition, we used three plots in Scots pine plantations (U) established after a complete removal of disturbed stands and soil preparation. The faunistic material was collected in 2008 and 2009 using Barber traps. Compared with the research carried out in 2004 and 2005, the occurrence of new Diplopoda species increased by 7, and their highest diversity was observed in 2009 in A variant. New millipede (Diplopoda) species were found in the post−hurricane windthrow areas, whose number, in response to the changed environmental conditions (open space with high insolation, large amount of accumulated organic matter) increased. We used the GLM, NMDS and PCA to confirm the hypothesis that myriapod assemblages can be arranged along a clear disturbance gradient: from the most disturbed pine plantations and stands to the least affected stands. The regeneration of forest ecosystems, assessed on the basis of observations of the assemblages of carabid beetles by other authors, comprises a multi−step response to the disturbance. In the case of Diplopoda and Chilopoda, such a response observed after 2009 suggests the beginning of the restoration of myriapod assemblages inhabiting the ecosystems.

19

Zgrupowanie parecznikow [Chilopoda] w rezerwacie przyrody Buki nad Jeziorem Lutomskim

58%

Lesniewska M.

Seria Zoologiczna. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

|

1997

|

nr 23

83

20

Pozyteczne bezkregowce

58%

Kosny L.

Mój Piękny Ogród

|

2011

|

nr 04

88-89