Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Securitas Rei Publice - Aspekty polityki bezpieczeństwa państwa w mennictwie Cesarstwa Rzymskiego

100%

Zając B.

Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego

|

2014

|

tom 6

|

nr 11

37-42

PL

Bezpieczeństwo państwa jest jedną z najważniejszych wartości, która wpływa na rozwój i funkcjonowanie społeczeństwa. Polska polityka jest uzależniona od działań prezydenta i premiera, a także innych organów monitorujących oraz analizujących zagrożenia wewnętrzne i zewnętrzne, w celu uniknięcia ryzyka utraty stabilności narodowej. W Cesarstwie Rzymskim odpowiedzialność w tej kwestii ponosił panujący cesarz. Podstawowym celem artykułu jest zaprezentowanie wymiaru polityki bezpieczeństwa na terytorium Rzymu w czasach antycznych, a także omówienie jednego z jej podstawowych nośników, jakim była numizmatyka. Powszechnie wykorzystywanym narzędziem kształtującym postawy społeczeństwa w Cesarstwie Rzymskim była propaganda, która miała służyć przede wszystkim umocnieniu pozycji władcy, podkreśleniu jego najważniejszych przymiotów, niezbędnych do sprawowania rządów w państwie. Współczesnym nośnikiem propagandowym są telewizja, prasa i radio. W państwie rzymskim te funkcje pełniły między innymi monety, które, będąc w obiegu na całym, rozległym terytorium państwa rzymskiego, przekazywały program polityczny i ideologię cesarza. Jedną z wartości nadrzędnych często bitych na emisjach władców była Securitas, odnosząca się do stabilizacji i pokoju Cesarstwa Rzymskiego. Pierwsze monety opatrzone wyobrażeniem bezpieczeństwa bito w czasach Nerona, w 63–64 r. n.e. Legendy odzwierciedlające dobrobyt i brak zagrożenia Imperium – „SECVRITAS REI PVBLICAE” – pojawiły się w okresie późnego Cesarstwa, w czasie rządów Konstantyna Wielkiego i Licyniusza II. W IV w. unormował się nowy porządek ustrojowy, stąd niezbędna do podkreślenia pomyślnych wydarzeń czy pokoju była idea bezpieczeństwa rozpowszechniana przez cesarza. Zarządzanie bezpieczeństwem w czasach antycznych i realiach współczesnych ma charakter nieco odmienny, w obu okresach jednak należy podkreślić ponadczasową wartość i znaczenie stabilizacji, dobrobytu oraz pokoju każdego organizmu państwowego. W Cesarstwie Rzymskim jednym z nośników idei bezpieczeństwa były monety, w czasach dzisiejszych natomiast funkcję tę pełnią radio, telewizja i prasa. Bezpieczeństwo państwa jest jednym z najważniejszych warunków istnienia państwa, stąd jest niezwykle mocno akcentowane w przekaźnikach codziennego użytku.

EN

Security of state is one of the most important values, which affects the development and society. The security strategy of Poland depends on actions of the president, prime minister and other persons who monitor and investigate internal and external risks so as to avoid any threats to national stability. In the Roman Empire the responsibility for this strategy was resting upon the reigning emperor. The main purpose of this paper is to present the ideology of security in antique Rome and introduce the basic instruments used to archive it, which was numismatics. Propaganda was one of the most popular instrument in the Roman Empire. Without any doubt it was reinforcing the position of the ruler and his most important qualities. Nowadays propaganda is spread by television, press or radio. In the Roman Empire this function was implemented by coins. The images on cons transmitted the whole political programs and emperors’ ideologies.. One of the overarching and very popular values struck on the monetary emissions was Securitas, which was related to the stability and peace of Roman Empire. First coins with image personifying security were struck during the reign of Nero, in AD 63/64. Legends directly related to prosperity of the Empire – SECVRITAS REI PVBLICAE – appeared in Late Roman Empire, during the reign of Constantine the Great and Licinius II. In 4th century a new constitutional order was introduced. Therefore, it was very important and vital for the state to emphasize the happy events or peace through the idea, widely spread by emperor. Management of security in antique times and modern reality differ in nature. Nevertheless, in both periods the timeless values and stability should be emphasized along with prosperity and peace. In the Roman Empire one of the instruments were coins, in our times this function is being played by the mass media. Undoubtedly, the security of state is one of the most important attributes, which ought to be widely seen in both: ancient and modern times.

2

Udział biskupów w procesie niszczenia świątyń pogańskich na wschodzie Imperium w późnym Cesarstwie Rzymskim (IV-V w.)

80%

Piechocka-Kłos M.

Studia Warmińskie

|

2012

|

nr 49

313-327

PL

W publikacji cała uwaga została skupiona na przedstawieniu kwestii udziału biskupów w procesie niszczenia świątyń pogańskich na terenie Imperium Romanum w IV i V wieku. W tej materii badania objęły teren tylko wschodniej części cesarstwa. Pod tym kątem przeanalizowano materiały z obszaru źródeł historycznych, prawnych i literackich. Bez wątpienia biskupi (Jerzy, Marek, Eleuzjos, Tytus, Marcel, Teofil, Porfiriusz, Jan Chryzostom) odegrali znaczącą role w procesie niszczenia pogańskich świątyń na Wschodzie, niekiedy nawet przejmując inicjatywę w działaniach, jednakże nie znaleziono dowodów na to, iż w tym czasie przejęli oni funkcję władzy świeckiej nawet na poziomie lokalnym. Można przyjąć, iż wówczas obowiązywała zasada, iż władze cywilne „przymykają oko” na działania biskupów, ale pod warunkiem, iż z ich powodu nie dochodzi do naruszenia prawa i porządku. Nie chciano prowokować żądnej grupy wyznaniowej do buntu. Dopiero stopniowe osłabianie pogaństwa na terenie cesarstwa pozwoliło cesarzom i biskupom na coraz śmielsze działania w tym kierunku.

EN

All the attention of the author in the text The Participation of Bishops in the Process of Destruction of the Pagan Temples in the East of the Empire in the late Roman Empire (IV-V centuries) focuses on the presentation of the bishops participation in the destruction of pagan temples throughout the Roman Empire in the fourth and fifth centuries. This testing relates to the eastern part of the empire only. In this respect, the author analyzes the historical, legal and literary sources. Without doubt, the bishops (George, Mark, Eleuzjos, Titus, Marcel, Theophilus, Porphyry, John Chrysostom) played a significant role in the destruction of pagan temples in the East, sometimes even taking the initiative in this action, but there is no evidence that at this time they took over the function of the civil power, even at the local level. It can be assumed that the tolerance policy for the pagans was very important, but only if they do not infringe law and public order.

DE

Die Aufmerksamkeit des Autors in dem Text Die Teilnahme der Bischöfe in dem Prozess der Zerstörung der heidnischen Tempel im Osten in der späten römischen Kaiserzeit (IV-V, W) konzentriert sich auf die Darstellung der Teilnahme der Bischöfe in der Zerstörung der heidnischen Tempel während des Römischen Reiches in der vierten und fünften Jahrhundert. Die Untersuchungen betreffen nur den östlichen Teil des Reiches. In diesem Zusammenhang analysiert man die historischen, rechtlichen und literarischen Quellen. Ohne Zweifel spielte die Bischöfe (George, Mark, Eleuzjos, Titus, Marcel, Theophilus, Porphyr, Johannes Chrysostomos) eine bedeutende Rolle bei der Zerstörung der heidnischen Tempel im Osten, manchmal sogar die Initiative in dieser Aktion, aber keine Beweise sind dafür gefunden, dass sie in diesem Zeitpunkt die Funktionen der zivilen Macht, auch auf lokaler Ebene, übernahmen. Man kann annehmen, dass das Prinzip der Toleranz für die Heiden gilt, aber nur wenn sie Recht und staatliche Ordnungen nicht überschreiten.

3

A Christian in the Roman Empire in the Light of Saint Augustine’s Enarrationes in Psalmos

80%

Ziółkowska M.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

tom 63

|

nr 4: Historia Kościoła

5-12

EN

The question of Christian’s identity was an imperative issue in the socio-religious realities of the fourth and fifth centuries. This topic was undertaken by St. Augustine as a priest of the community of Hippo. Taking examples from the life of the faithful people it explicates the events from the fundamental perspective, i.e. from the point of view of a Christian. This publication presents the first part of the Christian attitude with regard to others. The second part is devoted to the overriding respect for the world in which people live as Christians. The third part presents the Christian as a citizen of the Roman Empire. Numerous moralistic indications create a somewhat handbook for Christians and present the concrete postulates for Christian formation.

PL

Kwestia tożsamości chrześcijańskiej stanowiła ważne zagadnienie w religijno-społecznych realiach IV/V w. Stała się tematem, który podejmował, św. Augustyn jako duszpasterz gminy hippońskiej. Czerpiąc przykłady z życia wiernych, interpretuje wydarzające się sytuacje na podstawie fundamentalnej opcji, jaką jest bycie chrześcijaninem. Prezentowana publikacja w części pierwszej ukazuje postawy chrześcijanina w odniesieniu do bliźnich. W myśl biskupa Hippony relacje interpersonalne pomiędzy mieszkańcami Hippony bez względu na wyznanie czy pochodzenie mają być budowane na wzajemnym szacunku i braterskiej miłości. Druga część poświęcona jest zasadniczemu odniesieniu w stosunku do świata, w którym żyje chrześcijanin. Wierzący w Chrystusa ma traktować życie ziemskie jako wędrówkę ku wieczności i nie może zapominać o zmienności i przemijającym charakterze rzeczywistości świata. Część trzecia ukazuje chrześcijanina jako obywatela Cesarstwa Rzymskiego, który jest zobowiązany do rzetelnej i sumiennej służby państwowej, pozostając wiernym Bożym prawom. Liczne wskazania parenetyczne tworzą swoiste vademecum dla chrześcijan, są konkretnymi postulatami w formacji chrześcijańskiej.

4

Norwid wobec prowansji czasów rzymskich

70%

Kowalska M.

Studia Norwidiana

|

2013

|

tom 31

41-70

EN

The author discusses Norwid’s connections with Provence in four aspects. The first of them are Provencal motifs in the poet’s biography: his journey to the south of France in 1858, Norwid’s brothers, Ludwik and Ksawery, moving houses to Provence, presentation of Norwid’s etchings at an exhibition in Nîmes in 1865. The second part of the article inscribes the image of Provence shown in Norwid’s works into the context of Mediterranean myths and the culture of northern France on the basis of conclusions drawn from Notes on Mythology and Orbis Album that he had read. In the third part the motif of Marseille proves especially significant, as the ancient Massalia is – which can be seen in Quidam and in the lectures on Juliusz Słowacki – a representation of the space of exile – it became the place to which Norwid’s important protagonists (like St Madeleine) were exiled. In the myth founding the town there is a clash between the idea of freedom and the vision of the world-prison. The fourth part of the article brings an interpretation of the Civilization “legend”, taking into consideration Provence contexts: the idea of putting forward Arles’ and Nîmes’ candidatures for the status of authority centers of the 19th century France.