Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Bolesław Leśmian
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
nr 1
225-229
PL
Recenzja poświęcona jest czterotomowej edycji „Dzieł wszystkich” wielkiego poety, Bolesława Leśmiana. Doczekał się on zbiorowego wydania swoich pism dopiero 75 lat po śmierci. W recenzji szczegółowo omówiono kolejne tomy edycji, wykazano opuszczenia, pomyłki i nieuzasadnione zmiany w tekstach utworów wprowadzone przez edytora. Konkluzją jest myśl, że nadal czekamy na rzetelna edycję dzieł Leśmiana.
EN
The review discusses a four-volume edition of “Collected Works” of a great poet Bolesław Leśmian launched no sooner than 75 years after his death. The reviewer accurately presents each volume of the edition, points at omissions, mistakes and unjustified changes in the texts introduced by the editor. The paper concludes with the thought that we are still waiting for a conscientious edition of Leśmian’s works.
EN
The purpose of this paper is to present some motifs in Bolesław Leśmian’s Klechdy polskie. I am primarily interested in the fairytales’ poetics of economy related to the motifs of money and treasure. I also analyse the erotic desire which exceeds the traditional social order and the relationship between the word and object. All these motifs create Leśmian’s vision of reality, which cannot be included in the established cognitive and ethical rules.
|
|
nr 1
EN
The text presents an interpretation of poetical pieces by Bolesław Leśmian and Leopold Staff with the same title: Pszczoły (“The Bees”). What constitutes the departure point for the said analyses is a prolific metaphor theme that has been present in interpretative discourse since Antiquity, namely that of the “bee-poet”, but also identifying those insects with the Death, the mystery of existence, and with the being, all of which facilitates the reading of these two forgotten poems of Polish modernism in terms of the sacred (sacrum) and existence as well as the identity of beings (the latter category is referred to in interpretation via the ship of Theseus paradox).
|
|
nr 2
183-198
EN
The author of the article reflects on the issue of it not being cognitively possible to understand an alienated individual. She presents the character of the fable as an emblem of a suffering, dramatically self-aware being. Revealing the secret results in the stigmatisation of the individual with the tragedy of consciousness and suspends him in the unnamed perceptional interworld. The author analyses the philosophical contexts of the text and characterises Leśmian’s ontology. The themes of fables and Biblical rules become a rich and meaningful background to the reflections provided.
PL
Autorka artykułu rozważa kwestię niemożności poznawczej wyobcowanego indywiduum. Prezentuje bohatera klechdy jako emblemat cierpiącego, dramatycznie świadomego siebie istnienia. Odsłonięcie tajemnicy nieodwracalnie piętnuje jednostkę tragizmem świadomości i zawiesza w nienazwanym percepcyjnym międzyświecie. Autorka analizuje filozoficzne konteksty utworu i charakteryzuje Leśmianowską ontologię. Bogatym znaczeniowo tłem wysuwanych refleksji staje się tematyka ludowych bajań i biblijnych prawideł.  
|
|
nr 1
25-46
PL
Artykuł stanowi analizę i interpretację dziewięcioczęściowego cyklu poetyckiego „Z księgi przeczuć” Bolesława Leśmiana, opublikowanego w 1902 roku w „Chimerze”, oraz kilku innych jego wczesnych utworów. Wychodząc od kończącego cykl „Epilogu”, którego podmiot porównuje się do Boga płonącego „na Synaju”, autor przeanalizował występujące w cyklu motywy świetlne, co pozwoliło potwierdzić sąd Anny Czabanowskiej-Wróbel, że Leśmian inspirował się mistyką żydowską, a także doprecyzować go o konteksty maranizmu (wraz z ojcem poeta dokonał konwersji w wieku dziewięciu lat) oraz postsekularnej refleksji nad zeświecczeniem. Zaproponowane zostały dwa sposoby lektury cyklu: linearny, w którym jawi się on jako narracja o przemianie tożsamości, oraz koncentryczny, w którego świetle jego centralnym, choć ukrytym tematem okazuje się problem zapomnienia i zmiany imienia.
EN
The paper is an analysis and interpretation of a nine-part Bolesław Leśmian’s poetic cycle “Z księgi przeczuć” (“From the Book of Premonitions”), published in 1902 in “Chimera”, and of a few other early pieces by the poet. Starting with “Epilog” (“Epilogue”) that completes the collection in which the speaking subject compares himself to God burning “on Sinai,” the author analyses the light motives present in the cycle, which leads to validate the opinion of Anna Czabanowska-Wróbel who states that Leśmian was inspired by Jewish mysticism, and to particularise this stance with Marranism (the poet at the age of nine converted with his father) and with a post-secular reflection upon secularising. The paper suggests two modes of reading of the cycle, namely a linear one in which it is viewed as a narration on identity transformation, and a concentric one in the light of which its central thought hidden topic is the problem of forgetting and changing name.
6
70%
|
2015
|
tom 7
EN
The author attempts to demonstrate that the poem "Eliasz" by Bolesław Leśmian has cognitive character. She devotes a lot of attention to the connections between Leśmian poetry and realistic symbolism. Part of the article concerns the poet’s description of the netherworld. Furthermore, it inquires whether the poem accomplishes the ultimate pursuit of poetry – remaining open to one true reality, free of individualism and intellectual constraints. Eventually, the interpretation demonstrates how, through a detached protagonist – "Eliasz", Leśmian begins to doubt the power of poetry to bring one back to primeval cognitive context, to such state of mind where reality is experienced directly through intuition and imagination.
|
2016
|
tom 9
EN
The article interprets Leśmian’s poetic figure of home. It indicates emptiness, the sense of mourning after losing oneself, but paradoxically it also denotes renewal of life energy and the source of vitality. Here the lexical items such as “strangeness”, “alienation” and “emptiness” interact to form the fundamental concept of home. The author investigates the tensions between the contradictory states of existential uncertainty and the desire to be “at home” and to belong somewhere. Finally, Leśmian’s works illustrate the conviction that in this destabilized world it is through relating to others that we find stability, if only temporarily.
|
|
nr 11
37-55
EN
This article presents a detailed analysis of the aesthetics contained in the poetry of Bolesław Leśmian. The point of departure for the discussion of poetry is a theoretical and literary essay entitled Thinking about Bergson. The poetic works are discussed in detail in terms of the quantitative and qualitative presence of the aesthetics of ugliness, with particular emphasis on images of impurities, and the aesthetics of kitsch and Camp.
|
|
nr 29
179-213
EN
The article shows how the visual-painting category of afterimage, which derives from Władysław Strzemiński’s concept, functions at the level of literature (in the poetry of Bolesław Leśmian) and literary studies, as an attempt to apply art concepts to the interpretation of verse. The text is experimental in that it suggests using afterimage as a tool of cognitive philosophy that enables the new meanings to be highlighted in reading the poetic works of Leśmian and in establishing the relations between the visual and the word.  
PL
The article shows how the visual-painting category of afterimage, which derives from Władysław Strzemiński’s concept, functions at the level of literature (in the poetry of Bolesław Leśmian) and literary studies, as an attempt to apply art concepts to the interpretation of verse. The text is experimental in that it suggests using afterimage as a tool of cognitive philosophy that enables the new meanings to be highlighted in reading the poetic works of Leśmian and in establishing the relations between the visual and the word.
10
Content available Złoty kurz. O jednej metaforze Bolesława Leśmiana
61%
|
|
nr 25
13-40
EN
The topic of this paper is the golden dust metaphor in Bolesław Leśmian’s poems, fairy-tale prose, essays and plays. It is interpreted as one of many variations of the black sun trope, the gnostic and alchemical symbol for the unity of oppositions and for transformation. Analysis of Leśmian’s metaphor leads to the conclusion that his writing corresponds to gnosticism and alchemy. It takes up the concept of material concreteness, nudging the reader to combine oppositions and transmutation. Acting through words, through tropes, reflects the performative status of Leśmian’s creative work.
11
60%
|
|
nr 2(7)
99-129
EN
The article constitutes an attempt at an extended analysis of Tymoteusz Karpowicz’s posthumously published poem, Commedia dell’arte, which concentrates on numerous intertextual references operating within it (for example the references to D. Defoe’s and Ch. Baudelaire’s texts, to the figure of a fool, G. Tiepol’s painting or Bolesław Leśmian’s poems). It is the author’s firm belief that these references cannot be treated as mere erudite ornaments but should be acknowledged as the strategies revealing the hidden sense of the text. The latter turn out to lead the reader in the direction which shall be today called postsecular: although the text talks about God who has abandoned the world, and as such may be recognized as a story about secularization, I treat it as “inscribed positively in the destiny of kenosis” (G. Vattimo). Such a reading may be supported by a mimological correspondence between the strategies hindering a reading on the plane of expression and an affirmation of kenosis on the plane of content.
|
2014
|
tom 69
103-115
EN
In this article texts of Bolesław Leśmian dramas entitled: Pierrot i Kolombina and Skrzypek Opętany have been analysed. The main objects of this article are as follows: problem of writer’s block and his efforts in overcoming this crisis. Interpretation of Leśman’s dramas is methodologically refer to anthropological theory proposed in Gilbert Durand literary studies. Symbolic mining, hidden in mentioned texts, have been taken under mythocritical interpretation. Additionally the following aspects were discussed: artistic palingenesis of archaic myths, valorisation of setting typical for mysteries of regeneration and literary actualisation of ritual scenario.
|
|
tom LXX
217-231
EN
The present article has to be understood as a first introduction on Maurice Maeterlinck’s influence on Bolesław Leśmian’s work in general. The topic being quite broad, the focus is on theater and more precisely on the connection between Pelleas and Melisande (1892) and Possessed Violin Player (1911–1912). In order to understand this intertextual parallel, biographical and historical context as well as theoretic and philosophical relations is also examined in the first and the second parts of the article. The comparison reveals striking connections, relying mainly on theater which aims to be exclusively suggestive.
|
|
nr 4
437-449
EN
The article undertakes the attempt to describe Stanisław Lem’s views on the topic of the nature of poetry, literature and creative process. The process of this artistic auto-reflexion takes course in the shadow of the Holocaust and amidst the literary confrontation with poets of three generations that took place throughout the first few post-war decades. Crucial proves to be the confrontation with the contemporaries (in the context of reviews dedicated to Baczyński and Rożewicz from 1947 and 1948), which allows us to formulate two alternative models of literature and to declare oneself in favour of one of the sides. The memory of Holocaust, as well as post-war reading of Bolesław Leśmian’s and Ewa Lipska’s poetry results in changes to the juvenile aesthetic declarations. Unchanged however, remains the vitalist element already highlighted in 1945 in the Lem’s letter to Marian Hemar: “to write is to live”.
PL
Artykuł podejmuje próbę opisania poglądów Stanisława Lema na temat istoty poezji, literatury i procesu tworzenia. Proces tej artystycznej autorefleksji odbywa się w cieniu wojennej zagłady oraz w trakcie trwającej przez kilka powojennych dekad konfrontacji czytelniczej z poetami trzech generacji. Kluczowa okazuje się konfrontacja z rówieśnikami (w ramach recenzji poświęconych Baczyńskiemu i Różewiczowi w 1947 i 1948 roku), która pozwala na sformułowanie dwóch alternatywnych modeli literatury i opowiedzenie się po jednej ze stron. Pamięć o doświadczeniu zagłady, a także powojenna lektura poezji Bolesława Leśmiana i Ewy Lipskiej sprawia, że młodzieńcze deklaracje estetyczne ulegają pewnym przemianom. Niezmieniony jednak pozostaje element witalistyczny uwidoczniony już w 1945 roku w liście Lema do Mariana Hemara: „pisać, to znaczy przecież żyć”.
|
|
nr 1
25-44
PL
Artykuł stanowi interpretację serii napisanych przez polskich autorów tekstów, inspirowanych ostatnim, równie słynnym co zagadkowym, epizodem życia Lwa Tołstoja. Są wśród nich, powstałe na przestrzeni stulecia, utwory (wiersze, opowiadania, eseje, powieści, dziennikowe zapiski): Bolesława Leśmiana, Jarosława Iwaszkiewicza, Adolfa Rudnickiego, Leopolda Staffa, Mieczysława Jastruna, Władysława Terleckiego, Zbigniewa Herberta, Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Tadeusza Różewicza. Autor artykułu przedstawia światopoglądowe, historyczno-polityczne, a także osobiste uwarunkowania odczytań ucieczki oraz postaci rosyjskiego pisarza przez polskich twórców – odczytań zaskakująco różnorodnych, często z sobą sprzecznych, niekiedy wchodzących w wyraźne relacje dialogowe. Do najciekawszych utworów należą z pewnością nie znany szerzej szkic Leśmiana oraz grupa tekstów Iwaszkiewicza – pisarza czyniącego z tego tematu (jak widać w świetle niedawno wydanych „Dzienników”) prywatny mit.
XX
The article offers an interpretation of a series of texts composed by Polish writers inspired by as famous as mysterious episode from Leo Tolstoy’s life. Produced over a span of a century, they comprise the pieces (poems, short stories, essays, novels, diarist notes) by Bolesław Leśmian, Jarosław Iwaszkiewicz, Adolf Rudnicki, Leopold Staff, Mieczysław Jastrun, Władysław Terlecki, Zbigniew Herbert, Gustaw Herling-Grudziński, Tadeusz Różewicz. The author presents the worldview, historical-political as well as personal circumstances of the escape’s and the figure of Tolstoy’s interpretations by Polish writers, the interpretations being amazingly differentiated, often contradictory, oftentimes entering into dialogical relationships. Probably the most interesting of the pieces in question are unknown to a wider public Bolesław Leśmian’s sketch and a set of Jarosław Iwaszkiewicz’s texts, in which Iwaszkiewicz (as can be seen in the light of his recently published “Diaries”) makes Tolstoy’s escape his private myth.
18
Content available Ironia w krytyce literackiej Bolesława Leśmiana
41%
|
|
nr 5
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.