Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Bochnia - miasto Soli

100%

Flasza J. , Kosturkiewicz B.

Górnictwo i Geologia

|

2009

|

tom T. 4, z. 2b

61-68

PL

W artykule przedstawiono historię Bochni oraz pierwszej w Polsce kopalni powstałej na terenie tego, najstarszego w województwie małopolskim, miasta. Zwrócono uwagę na korelację pomiędzy rozwojem górnictwa a rozkwitem rzemiosła na obszarze bocheńszczyzny. Opisano wpływ kopalni soli na rozwój regionu bocheńskiego oraz na wybór strategicznych kierunków rozwoju miasta.

EN

Paper presents history of city Bochnia and the first in Poland salt mine located in the area of this one of the oldest city in Małopolaska. Paper pays attention to correlation between deyelopment of mining and handicraft prosperity in bocheńszczyzna area. Influence of salt mine on development of Bocheński region and choice of strategical directions of city growth has been described.

2

Atrakcje podkrakowskich uzdrowisk

57%

Roznowska K.

Aura

|

1994

|

nr 08

7-8

EN

In the Cracow Region there is an abundance of conditions valuable in terms of health protection, which are underestimated and therefore underused. Yet within the city boundaries there is Krakowianka mineral water intake, and a facility for sulphur water and mud baths treatment near Mateczny Roundabout. Swoszowice health resort, where sulphur waters have been applied for curable bathes since the 15th century, is situated mere few kilometers away. In Wieliczka Salt Mine there has been a sanatorium operated for thirty years, where disorders of respiratory passages have been treated in old cavities with a specific microclimate. Post-mining cavities in Bochnia Salt Mine have also beneficial effects. Furthermore, the allergic department of Wieliczka health resorts' hospital is situated in Sieraków: the patients treated in this hospital are taken to the mine by buses.

PL

Region krakowski jest hojnie wyposażony w walory zdrowotne. Nie są one doceniane, a tym samym nie są dostatecznie wykorzystane. Jeszcze w granicach miasta jest to ujęcie wody mineralnej "Krakowianka" przy Rondzie Matecznego oraz kąpielisko siarczano-borowinowe. Kilka kilometrów dalej jest uzdrowisko Swoszowice, którego wody siarczane wykorzystuje się do leczniczych kąpieli od XV wieku. Od trzydziestu lat w starych komorach Kopalni Soli w Wieliczce działa sanatorium wykorzystujące mikroklimat wyrobisk górniczych do leczenia schorzeń dróg oddechowych. Również duże walory lecznicze mają wyrobiska Kopalni Soli w Bochni. Natomiast oddział alergologiczny wielickiego szpitala uzdrowiskowego ulokowany jest w Sierakowie, skąd kuracjusze dowożeni są do kopalni.

3

Jednorodzinne zespoły mieszkaniowe w Bochni w projektach studenckich. Współpraca z gminami województwa Małopolskiego

51%

Seruga W.

Środowisko Mieszkaniowe

|

2006

|

tom nr 4

14--60

4

Wartości salinarne jako element planowania przestrzennego na przykładzie Bochni i Bas Salzdetfurth

51%

Langer P.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2005

|

tom R. 102, z. 2-A

233--241

EN

The image of both Bochnia and Bad Salzdetfurth has been shaped by the presence of salt. It seems that nowadays, as well as ages ago saline value can be of great importance in the functioning and spatial development of these cities. In Bochnia there are attempts to transform the remaining elements of the mining infrastructure into sanatorium whereas the salt mine of Bad Salzdetfurth is srfferung complete and planned destruction as an industrial structure. The different approaches towards the subject of inactive mines management increase the chances of Bochnia to arise as a saline city in the territory of the expanded EU.

5

Historic salt mines in Wieliczka and Bochnia

51%

Wiewiórka J. , Charkot J. , Dudek K. , Gonera M.

Geoturystyka

|

2009

|

tom nr 3

61-70

EN

Historic salt mines in Wieliczka and Bochnia are situated by the old trade road from Kraków to the east, in the region well known from salt-making from brines since the Neolith (ca. 3500 BC). In Bochnia the rock salt was discovered in 1248, whereas in Wieliczka production of the rock salt was confirmed in the town charter in 1290. At the end of the 13th century both mines were united into the Kraków Saltworks. In the 16th century it was the biggest production centre in Poland and one of the biggest in Europe. The rock-salt exploitation ended in Bochnia in 1990 and in Wieliczka in 1996. Both deposits are situated within the Miocene (Badenian - M4) folded strata of the salt-bearing complex, consisting of the Skawina Formation (at the bottom), the Wieliczka Formation (containing the evaporites), and the Chodenice beds (at the top). The Wieliczka deposit consists of the upper boulder deposit and the lower stratiform one. The boulder deposit was formed as a result of submarine flows in southern part of the evaporite basin. Both the boulder and the stratiform deposits were finally shaped by the overthrust movements of the Outer Carpathians. The Bochnia deposit is limited to the northern limb of the Bochnia anticline, at the northern edge of the Outer Carpathians. The Wieliczka Salt Mine is written into the first UNESCO List of the World Cultural and Natural Heritage (1978) and recognised as a National Monument of History (1994). Since 2000 the Bochnia Salt Mine is the National Monument of History as well. In 1997 the Małopolska voivode issued a decree comprising legal protection of 40 documentated sites, important for geology of the Wieliczka deposit, and in 2000 the Natural Reserve "Crystal Caves" in Wieliczka was established. In 2005, twenty seven documentated sites were established and provided with legal protection in the Bochnia Salt Mine.

PL

Zabytkowe kopalnie soli w Wieliczce i Bochni znajdują się przy starym trakcie handlowym z Krakowa na wschód, w rejonie znanym z warzenia soli jeszcze w neolicie (ok. 3500 lat p.n. e.). W Bochni sól kamienną odkryto w 1248 roku, podczas gdy w Wieliczce wydobycie soli kamiennej jest wzmiankowane w akcie lokacyjnym miasta z 1290 roku. Pod koniec XIII wieku obydwie kopalnie zostały połączone w jedno królewskie przedsiębiorstwo - Krakowskie Żupy Solne. W XVI wieku był to największy ośrodek produkcyjny w Polsce i jeden z największych w Europie. Wydobycie soli kamiennej zakończyło się w Bochni w 1990, a w Wieliczce w 1996 roku. Obydwa złoża znajdują się w utworach sfałdowanego miocenu (baden - M4) jednostki zgłobickiej Karpat zewnętrznych. Seria solonośna składa się z formacji skawińskiej, wielickiej (ewaporaty) i warstw chodenickich. Złoże solne Wieliczki zbudowane jest z górnego złoża bryłowego ż dolnego pokładowego. Złoże bryłowe zostało utworzone w wyniku podmorskich spływów w południowej części basenu ewaporacyjnego. Obydwie części złoża zostały ostatecznie uformowane w wyniku ruchów nasuwczych Karpat. Złoże soli Bochnia znajduje się w północnym skrzydle antykliny Bochni, na północ od brzegu Karpat. W 1978 roku Kopalnia Soli Wieliczka została wpisana na pierwszą listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO, a w 1994 roku uznana za Narodowy Pomnik Historii. Od 2000 roku Kopalnia Soli Bochnia jest również Narodowym Pomnikiem Historii. W 1997 roku dekretem wojewody małopolskiego objęto ochroną prawną, w formie stanowisk dokumentacyjnych, 40obiektów geologicznych w Kopalni Soli Wieliczka, a w 2000 roku ustanowiono rezerwat przyrody "Groty Kryształowe" w Wieliczce. W 2005 roku ochroną prawną objęto również 27 stanowisk dokumentacyjnych w Kopalni Soli Bochnia.

6

Badania archeologiczne prowadzone przez muzeum żup krakowskich Wieliczka w latach 2018–2019

51%

Fraś J. M. , Kolebuk E. , Pawlikowski S.

Studia i Materiały do Dziejów Żup Solnych w Polsce

|

2020

|

tom 34

298-325

EN

The Archaeological Department of the Cracow Saltworks Museum in Wieliczka conducted archaeological research in year 2018 on station 43 in Bochnia-Chodenice. Numerous movable historical objects and cultural artefacts were discovered in the course of the works. These discoveries should be linked to the Neolithic Age and the Bronze Age. Findings included artefacts of the linear pottery culture, the Malice culture, the Pleszów-Modlnica group, the Mierzanowice culture and the Lusatian culture. In years 2018-2019, preparations were commenced to conduct research at two barrow sites discovered in Kolanowski Forest near Bochnia (Bochnia-Kolanów, station no. 120; Łapczyca, station no. 90). Geomagnetic surveys and soil recognition boreholes were carried out in these locations, ALS data was developed and interpreted, and field penetrations were conducted several times. In year 2019, archaeological supervision of earthworks was commenced in association with the renovation of the former district court building, adapted to become the new headquarters of the Cracow Saltworks Museum in Wieliczka.

PL

Dział Archeologiczny Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka w Wieliczce w roku 2018 prowadził badania wykopaliskowe na stanowisku 43 w Bochni-Chodenicach. W trakcie prowadzonych prac natrafiono na liczne zabytki ruchome i obiekty kulturowe. Odkrycia należy wiązać z okresem neolitu i epoką brązu. Wydzielono artefakty kultury ceramiki wstęgowej rytej, kultury malickiej, grupy pleszowsko-modlnickiej, kultury mierzanowickiej oraz kultury łużyckiej. W latach 2018–2019 rozpoczęto przygotowania do badań dwóch stanowisk kurhanowych odkrytych w Lesie Kolanowskim nieopodal Bochni (Bochnia-Kolanów, stan. 120; Łapczyca, stan. 90). Przeprowadzono tam badania geomagnetyczne, odwierty gleboznawcze, wykonano opracowanie i interpretację danych ALS oraz kilkukrotnie przeprowadzono penetracje terenowe. W 2019 r. rozpoczęto nadzór archeologiczny prac ziemnych, związanych z remontem budynku dawnego sądu powiatowego, adaptowanego na nową siedzibę Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka.

7

Wpływ tektoniki na budowę geologiczną rejonu przebudowanej podłużni Lobkowicz w Kopalni Soli Bochnia

51%

Bijago A.

Przegląd Solny

|

2019/2020

|

tom T. 15

73--77

PL

Złoże bocheńskie znajduje się w północnym skrzydle antykliny bocheńskiej, będącej wynikiem ruchów nasuwczych Karpat na utwory badenu (Poborski, 1952). Obiektem badań była podłużnia Lobkowicz. W ramach badań wykonano kartowanie geologiczne wybranych fragmentów podłużni (Poprzecznik 1 i 2) oraz pobrano próbki, które opisano makroskopowo. Jeden z anhydrytów trzewiowych przeznaczony został na szlif i zbadany w świetle przechodzącym. Na podstawie wykonanych badań wnioskuje się, że obecną budowę geologiczną złoża bocheńskiego w rejonie podłużni Lobkowicz ukształtowały ruchy tektoniczne.

EN

Bochnia salt deposit is situated in the northern part of the Bochnia anticline. This anticline is the result of Carpathian overthrust activities over the Badenian formation (Poborski, 1952). The subject of the studies was the Lobkowicz Gallery. The Crosscuts 1 and 2 were geologically mapped in the chosen parts of the gallery. In addition several rock samples for various studies have been taken. One of the enterolithic anhydrite was cut and polished to be examinated in transmitted light. Researches prove that the present geological structure of the Lobkowicz Gallery in the Bochnia Salt Mine have been formed by tectonic movements which took place during the Carpathian overthrusting over the Miocene formations as well as in present times.

8

Teodor Talowski i jego "Willa pod Kozłem" w Bochni

51%

Sołtysik A.

Przestrzeń i Forma

|

2009

|

tom nr 12

485-496

PL

"Willa pod Kozłem" (1895 r.) to jedna z wielu realizacji T. Talowskiego, jednego z najwybitniejszych polskich architektów z przełomu XIX i XX w. Wejście do willi wieńczy malowniczy szczyt, z herbem "jelita" i głową kozła. Nadbudowa z lat 30. XX wieku nie pozbawiła willi pierwotnego charakteru i wysokich walorów artystycznych. Na szczególną uwagę zasługują detale kamienne szczytu, podcienia wejściowego i portali, które same w sobie są dziełami rzeźbiarskimi. Willa jest wybitnym przykładem polskiej architektury spomiędzy historyzmem a secesją.

EN

"Villa under the billy goat", built in 1895 in Bochnia is one of the most interesting work of Theodor Talowski, who was very remarkable, polish architect from the turn of the century. Characteristic element of this building is picturesque gable of the main entrance to villa with the blazon and head of the billy goat on the coping. Despite the additional storey, built in 30's, villa did not lose it's character and til nowadays it is a building with special, artistic values. Noteworthy are stone details of the gable, arcades of the entrance and portals, which all are works of art. This building is unrepeatable example of polish architecture from among historicism and Art Nouveau.

9

Nazwy własne podziemnych wyrobisk w żupach krakowskich (XVI–XVIII w.)

51%

Horyń E.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica

|

2021

|

nr 16

84-94

EN

This paper is an attempt at describing proper names of underground salt excavations. Among the analysed terms, the most documented ones are commemorative names, which are based on anthroponyms – surnames and first names. A less numerous group is represented by names related to the location of the objects, point to their functions in the mine, or refer to physiographic features. Moreover, there are names of cultural or metaphorical character. These terms are varied both in terms of motivation and level of formality. The material for analysis comes from the texts of Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI–XVIII wieku.

10

Jubileuszowy X Koleżeński Zjazd Seniorów Przemysłu Szklarskiego 4−6.X.2012 Kopalnia Soli Bochnia

51%

Wieczorek A.

Szkło i Ceramika

|

2012

|

tom R. 63, nr 6

6--8

11

Służbowo i prywatnie. znani i nieznani goście w bocheńskiej Żupie Solnej (do 1995 r.)

51%

Wszołek P.

Studia i Materiały do Dziejów Żup Solnych w Polsce

|

2016

|

tom 31

291-335

EN

This is the first academic study of this type pertaining to the history of tourist traffic in the area of the Bochnia Salt Mine. In contrast to the Wieliczka Salt Mine, no general academic or popular science studies have been prepared with respect to this issue to date. Prior works devoted to the Bochnia Salt Mine did not deal with this issue. The objective of this article is an attempt at describing, throughout the history of the Bochnia Salt Mine, the gradual process of emergence and development of tourist traffic. The author of the work makes use of the existing manuscripts and printed sources, along with academic studies devoted directly or indirectly to the subject matter pertaining to the content of the article. Interviews conducted with the present and retired employees of the Bochnia Salt Mine also turned out to be helpful, both directors and traffic supervision employees, as well as persons directly involved in the tourist traffic servicing. Thanks to this, the gaps existing in the source materials and academic or popular science studies pertaining to the subject matter of the study were supplemented or filled. The history of tourist traffic described in the article was closely related to the history of the Bochnia Salt Mine. The reader is going to find out that this process was not easy, whereas its history is replete with obstacles and threats during various stages of development, including a complete disappearance of tourist activity, which was finally reinstated and which has been pursued to date. Therefore, the issue deserves a detailed study. In medieval sources, it is possible to find traces of princes’ and kings’ (and their officials’) stays in the mine. Such visits were purely official. Their objective was direct or indirect control over all aspects of operation of the subordinate enterprise. Visits of representatives of commerce and handicraft in the Bochnia Salt Mine, whose enterprises were closely and durably related to the current operation of the mine, had a more “economic” character The situation was similar with holders of permits and privileges from the group of contemporary wealthy people, both clerics and secular. The ongoing necessity of taking care of their economic interest was the most important for this group. Sources between the 16th and the 18th century offer new data. New categories of guests supplemented the above list of visitors in the Bochnia Salt Mine. The first one includes various travellers who, in their accounts or descriptions, offer the first experiences accompanying visits in the underground section of the mine. Another category are poets. Their works, preserved in the modern times, have a similar character, yet by their nature they are more filled with emotions. Therefore, all these authors were, in a certain way, “pioneers” – the first tourists in the modern sense of the word. The third category includes representatives of science, testifying to the growing interest in the Bochnia Salt Mine from a scientific perspective. They also form a part of the previously described group of travellers, who were testing their talents in the new area. These were predominantly people connected to the Bochnia Salt Mine who implemented their ideas, plans and intentions for its benefit. There was also yet another special category – the so-called “unwanted guests.” This group includes both “locals” and “foreigners”, whose activities had an adverse impact on the situation of the Bochnia Salt Mine. At the end of the 18th century, a certain fundamental change occurred in the above-described group of “guests” at the Bochnia Salt Mine. The owner of the mine changed – the Polish king was replaced by the Austrian emperor and royal officials were substituted by the imperial bureaucratic apparatus. Simultaneous abolishment of former permits and privileges resulted in absence of visits of clerics and lay people. What is more, the former system of connections of the mine with trade and municipal handicraft also ceased to exist. Representatives of such professions disappeared almost completely from the area of the Bochnia Salt Mine. The 19th century, especially its second half, brought development of initially disorganised tourist traffic in the form of individual and collective groups. Visits in the mine, hitherto a privilege reserved for the chosen few, suddenly became a very fashionable pastime for a broader group of people. This situation was intensified by development of communication and dissemination of press information, as well as popularity of local sightseeing associations. Such groups included local people, as well as guests from other countries, officials, teachers, clerics, military men, young people and children. The number of descriptions and travellers’ accounts, resulting from visits in the underground pits of the Bochnia Salt Mine, also soared. The Bochnia Salt Mine has become a more attractive place for the conduct of scientific studies by outstanding researchers and specialists from various areas of knowledge. The Bochnia Salt Mine was also a venue for didactic activities for the future practitioners of science, who pursued classes, internships and professional practice here. However, the described century and the beginning of the 20th century were not free from negative activities and decisions of the group known from earlier centuries as the “unwanted guests.” The inter-war period was a time of constant struggle with the governmental plans of liquidation of the Bochnia Salt Mine. In spite of the difficult situation, the unorganised tourist traffic of numerous groups and individuals (from the country and abroad) continued to flourish in the mine. The mine was also visited by scientists and young graduates who were acquiring the necessary knowledge and professional skills. What is more, middle school pupils and college students followed the example of their senior friends and attended special classes in the mine and visited it as part of activities of school sightseeing groups. It is also worth remembering that the outbreak of WWII halted the plans of establishing a sanatorium at the Bochnia Salt Mine. The period of Nazi occupation brought an end to popular visits in the Bochnia Salt Mine. At this time, the mine was only open for German people – ordinary citizens and military men. However, traces of stay of Polish people in the mine from this period have also been preserved – obviously, such visits were only possible upon the approval of the occupation authorities. Throughout the communist period, the idea of making the Bochnia Salt Mine available for tourists was not popular and it resurfaced only in the form of sporadic initiatives. In the 1950s, a visit in the mine formed a part of subsequent historical anniversaries celebrated in the city and the local saltworks. Similar initiatives, even though planned, were not implemented in the 1960s - they were going to form a part of the celebrations of the 1,000th anniversary of the Polish state. Nevertheless, plans pertaining to the visits in the Bochnia Salt Mine in the 1970s were successful – they were included in the extensive programme of the “Days of Bochnia” inaugurated at that time. The last activity in the described period took place in the 1980s, when sightseeing in the mine was included in the celebrations of another historical anniversary of the city. The 1980s were also a time of clear increased interest in the Bochnia Salt Mine as a historical facility. Inclusion of the most valuable pits and surface development of the mine in the list of national monuments definitely contributed to it. Simultaneously, next to the gradual process of limiting the industrial operation of the mine, former plans of establishing a sanatorium were brought back. This very difficult process of building a tourist and spa centre commenced at that time was halted by the political transformations of 1989. After 1990, it was continued for a long time until the middle of the 1990s. The author of the work adopted the year 1995 as the end for the study; it constitutes the opening of a completely new chapter in the history of the Bochnia Salt Mine. The unorganised tourist traffic was provided with durable legal and organisational framework in the form of a newly-established entity: Uzdrowisko Kopalnia Soli Bochnia Sp. z o.o. Between 1995 and 2014, the company has been servicing numerous groups of tourists and patients who come to the Bochnia Salt Mine every year. Traditional sightseeing in the historical mining pits has been gradually supplemented by educational, health and entertainment activities. In 2014, “Kopalnia Soli Bochnia Sp. z o.o.” took over the organisation and servicing of the tourist traffic, continuing the long-term tradition of the Bochnia Salt Mine in this respect.

12

Nieznany dokument z XIV wieku dotyczący szkoły parafialnej w Bochni

51%

Kumor B.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1967

|

tom 15

283-289

EN

-

13

Architektura gotyckiej fary w Bochni

51%

Knapik P.

Biuletyn Historii Sztuki

|

2020

|

tom 82

|

nr 2

209-238

EN

To-date the architecture of the Bochnia Parish Church has not inspired much investigative curiosity. Most generally the scholars have limited themselves to dating and pointing to brick Gothic from the North as the building’s inspiration. An attempt has been made in the paper to reconstruct the genuine appearance of the Church before its Gothic Revival remodelling (which led to alterations in the western façade gable), as well as to analyse it in the perspective of the architecture of Lesser Poland and Central Europe. The plan of the building finds a number of analogies with the structures in the region, but also in Bohemia and Silesia. However, what proves utterly untypical of Lesser Poland is the western gable modelled possibly on Gdansk gables or, which is more likely, those in Saxony. It is highly probable that the current shape of the church was created in several stages: from the early 15th century until around its second quarter the chancel was raised, with the nave body built in the subsequent years, however the current form of the Church’s western façade resulted from the rebuilding after the fire in ca 1485, conducted at the turn of the 16th century or in the first quarter of the latter.

PL

Architektura bocheńskiej fary jak dotąd nie cieszyła się zbyt dużym zainteresowaniem badaczy. Zazwyczaj jedynie ograniczano się do datowania i wskazywano na inspiracje czerpane z ceglanego gotyku północnego. W niniejszym tekście podjęto próbę rekonstrukcji pierwotnego wyglądu kościoła sprzed neogotyckiej przebudowy (w ramach której m.in. zmieniono kształt szczytu w fasadzie zachodniej), a także jego analizy w kontekście architektury Małopolski i Europy Środkowej. Plan budowli znajduje szereg analogii z innymi realizacjami z regionu, a także z Czech i ze Śląska. Zupełnie nietypowy dla Małopolski jest natomiast szczyt zachodni, dla którego wzór mogły stanowić późnogotyckie szczyty Gdańska lub, co bardziej prawdopodobne, Saksonii. Jak się wydaje, obecny kształt kościoła powstał w kilku fazach: od początku XV w. do ok. 2. ćwierci tegoż stulecia wzniesiono prezbiterium, a w następnych latach prawdopodobnie korpus nawowy, jednak obecna forma jego fasady zachodniej jest wynikiem odbudowy po pożarze z ok. 1485 r., której dokonano na przełomie XV i XVI wieku lub w 1. ćwierci wieku XVI.

14

Wokół problematyki wystawy: Być kobietą...Portrety kobiet ziemi bocheńskiej w wirze życia i dziejów

50%

Krzywda P.

Rocznik Przemyski

|

2013

|

tom 49

|

nr 3: Historia

97-124

EN

The author, one of the major originators and creators of the title exhibition, deals with the problem of development of women’s self-reflection in the context of constructing their own identity and awareness necessary to determine what is hidden under the notion of femininity. The evolution of the position of a woman from Bochnia (i.e. a small-town woman) basically changes her from an object to a subject; passivity is replaced by activity. Using a neologism, “post-emancipation femininity” is what distinguishes a small-town woman, aware of her right to personal happiness (according to her own criteria), individual development, freedom of experience etc. The woman who regains her humanity has a right of choice (individualization and self-realization). Empathy, religiousness, a bond with her background (acceptance of its norms as her own, response to social expectations), apparent weakness and in fact remaining of invaluable assistance to her husband, father and sons influence, however, her sense of duty towards local community.

15

Przykłady zabezpieczeń górniczych obiektów zabytkowych w Kopalniach Soli w Wieliczce i Bochni realizowanych przez przedsiębiorstwo budowy kopalń PeBeKa SA

50%

Kozłowski R. , Stachowiak-Maciejowska K.

Prace Naukowe Instytutu Górnictwa Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2005

|

tom Vol. 111, nr 43

141-154

PL

Przedstawiono przykłady renowacji wyrobisk górniczych w Kopalniach Soli w Wieliczce i w Bochni prowadzone przez Przedsiębiorstwo Budowy Kopalń PeBeKa SA. Pokazano zagrożenia i stosowane techniki zabezpieczeń obiektów górniczych ze szczególnym uwzględnieniem obudowy kotwowej. Zaprezentowano zrekonstruowane wyrobiska komorowe oraz szyb Regis.

16

Stanowiska niektorych roslin chronionych na obszarze miasta i gminy Bochnia

50%

Chelmecki Z.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2006

|

tom 62

|

nr 1

73-77

17

Balneologiczne walory Bochni - atut w staraniach o status uzdrowiska

43%

Skrzypczak R.

Aura

|

2003

|

nr 03

23-26

EN

The recreational role of the town of Bochnia (Małopolska Region) and its spa function are reflected in land use plans. It is connected with iodide and bromide brines of the total area of 49 km². The health-giving properties of salt aerosols in Bochnia salt mine underpinned the application for the spa status. If it were granted, specific plans of the development of the town and its surroundings could be implemented.

PL

Plany zagospodarowania przestrzennego Bochni (woj. małopolskie) uwzględniają sanatoryjno-uzdrowiskową funkcję miasta. Wiąże się to z występowaniem złoża solanek jodowo-bromowych o powierzchni ok. 49 km². Impulsem do wszczęcia starań o uzyskanie statusu uzdrowiska były lecznicze właściwości aerozoli kopalnianych z Kopalni Soli Bochnia. Po uzyskaniu takiego statusu można by było realizować konkretne już plany rozwoju miasta i okolicy.

18

DR JÓZEF PIOTROWICZ HISTORYK, MUZEALNIK (1930-2014)

43%

Międzobrodzka M.

Muzealnictwo

|

2015

|

tom 56

48-51

XX

Józef Piotrowicz, humanities scholar, historian and museum curator, died on 2 May, 2014. Born in Bochnia and educated in a milieu of outstanding Cracow historians, he graduated from the department of history and philology at the Jagiellonian University in 1954. After eight years of work at the National Museum in Krakow as a researcher at the Czartoryski Library, in 1962 he transferred to the Cracow Saltworks Museum, which was then extending its academic departments. Piotrowicz was Director of the History Department. Thus, he combined his passion for research with exhibition-oriented activities.Piotrowicz’s research focused primarily on the origins of salt mining, its periodisation, normative acts, as well as the significance of medieval salt conferrals to convents and other churchinstitutions in Poland. Moreover, the questions of European salt mining and Wieliczka’s and Bochnia’s local history fell also within his scope of interests. He organised numerous academic sessions, spoke at international conferences of European mining historians and was a frequent visitor to mining museums. Piotrowicz was the creator of the Museum’s first permanent exhibitions, both the underground display and the Saltworks Castle collections, as well as a number of temporary exhibitions, including those presented abroad. He contributed greatly to the process of justifying why the Wieliczka Salt Mine should be included on the UNESCO World Heritage list, oversaw the reconstruction and functioning of the Saltworks Castle complex, and authored the academic commentary to the edition of the Cracow saltworks’ description from 1518, a text recently added to the first Polish National List of UNESCO’s Memory of the World Programme. An excellent and erudite scholar and populariser, Piotrowicz was able to establish contact with virtually anybody, regardless of their professional or social background; conversations with him were true intellectual adventures. His passion was contagious.

PL

2 maja 2014 r. zmarł Józef Piotrowicz – humanista, historyk, muzealnik. Urodzony w Bochni, wychowany w środowisku wybitnych krakowskich historyków, w 1954 r. ukończył studia historyczne i filologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po 8 latach pracy w Muzeum Narodowym w Krakowie w charakterze pracownika naukowego Biblioteki Czartoryskich, w 1962 r. przeszedł do rozbudowującego wówczas swe działy merytoryczne Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka. Był kierownikiem Działu Historycznego. Łączył pasję badawczą z działalnością wystawienniczą. W badaniach naukowych skupił się na początkach górnictwa solnego, jego periodyzacji, aktach prawnych oraz znaczeniu średniowiecznych nadań solnych dla klasztorów i instytucji kościelnych w Polsce. W kręgu Jego zainteresowań znalazły się także zagadnienia solnictwa europejskiego, dzieje Wieliczki i Bochni. Dużo publikował. Był organizatorem sesji naukowych oraz prelegentem międzynarodowych konferencji historyków górnictwa europejskiego, bywalcem muzeów górniczych. Przygotował pierwsze wystawy stałe Muzeum realizowane w ekspozycji podziemnej i w Zamku Żupnym oraz wiele wystaw czasowych, w tym prezentowane za granicą. Wniósł znaczący wkład w uzasadnienie wniosku o wpisanie kopalni wielickiej na listę zabytków UNESCO, sprawował nadzór merytoryczny nad odbudową i funkcją kompleksu Zamku Żupnego, był autorem naukowego komentarza do edycji opisu żup krakowskich z 1518 r. – tekstu wpisanego ostatnio na pierwszą Polską Listę Krajową Programu UNESCO „Pamięć Świata”. Znakomity popularyzator i erudyta posiadał dar nawiązywania kontaktu i współpracy z każdym, niezależnie od pozycji zawodowej czy społecznej, a rozmowa z Nim była zawsze intelektualną przygodą. Zarażał swoją pasją.

19

„Mała stabilizacja” w organizacjach powiatowych PZPR – na przykładzie Bochni, Brzeska i Chrzanowa

43%

Drabik S.

Horyzonty Polityki

|

2013

|

tom 4

|

nr 6

115-140

PL

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza przez kilkadziesiąt lat w drugiej połowie XX wieku sprawowała w Polsce władzę dyktatorską. Miała ona wpływ na wszystkie dziedziny życia – na politykę, gospodarkę, kulturę, edukację, wymiar sprawiedliwości. Na poziomie lokalnym najważniejszą instancją partyjną był Komitet Powiatowy. W województwie krakowskim w latach sześćdziesiątych XX wieku funkcjonowało 17 organizacji powiatowych. W tym artykule zostały przedstawione trzy z nich : w Bochni, Brzesku i Chrzanowie. Opisano powierzchnię każdego, ludność oraz charakter gospodarczy Dwa pierwsze z nich miały charakter rolniczy, a w ostatnim dominował przemysł. Autor przedstawił liczbę członków i kandydatów partii , a także ich skład społeczny. Ważnym czynnikiem był także poziom wykształcenia, a także wiek. W powiatach bocheńskim i brzeskim partia miała stosunkowo słabe wpływy. Było tam silne przywiązanie do tradycji, patriotyzmu i wiary przodków. Natomiast ziemia chrzanowska jeszcze przed 1939 r. miała sympatie lewicowe. Dużą część ludności stanowili robotnicy zatrudnieni w licznych zakładach (kopalnie, huty, elektrownie). Pochodzili z tego trenu znani działacze PZPR. Można tutaj wymienić Franciszka Szlachcica członka Biura Politycznego i sekretarza Komitetu Centralnego PZPR oraz Stanisława Spyta przewodniczącego Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej i członka Egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krakowie. Badania nad regionalnymi strukturami partii komunistycznej są ważnym postulatem badawczym.

20

Z obrad Krajowego Zespołu Koordynacyjnego PDOiR

43%

Waligora R.

Agrotechnika. Poradnik Rolnika

|

2014

|

nr 12