Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 81

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Bliski Wschód
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
PL
W artykule zostało opisane jak zmieniał się udział Polski w budowanie bezpieczeństwa w rejonie Bliskiego Wschodu. Zostało to ukazane na podstawie konfliktów i wynikających z nich misji prowadzonych w tym regionie. Artykuł przywołuje następujące operacje: UNEF II, UNDOF, UNIKOM, UNIIMOG, „Iraqi Freedom” i NTM – Iraq. Na podstawie uczestnictwa w tych misjach widać, że działania Polaków na Bliskim Wschodzie z biegiem lat ewoluowały od zadań inżynieryjnych, logistycznych, medycznych czy obserwacyjnych poprzez działania bojowe i pomoc ludności cywilnej aż do zadań szkoleniowych i doradczych. Oczywiście wszystkie te działania Wojska Polskiego zmierzały do stabilizacji i zbudowania bezpieczeństwa na Bliskim Wschodzie.
EN
The article features the changes in Poland’s engagement in security building in the Midddle East which are presented basing on conflicts and resulting from them missions carried out in this region. The article presents the following operations: UNEF II, UNDOF, UNIKOM, UNIIMOG, „Iraqi Freedom” and NTM – Iraq. The engagement in these missions shows that Poles’ operations in the Middle East have evolved in the course of years from engineering, logistic, medical or observation tasks to combat opera-tions and providing assistance for civilian population and finally to training and advisory tasks. Obviously, all these tasks of the Polish Armed Forces aimed to stabilize and build security in the Middle East.
|
2018
|
nr 2 (28)
26-56
PL
Artykuł przedstawia analizę Programu Równowagi Fiskalnej, który jest wprowadzany w życie w Arabii Saudyjskiej od początku 2017 roku. Tekst omawia dane budżetowe z ostatnich lat oraz założenia budżetu na rok 2018, a następnie ocenia, na ile mają szanse realizacji. Druga część artykułu opisuje zagrożenia o charakterze politycznym. W konkluzji artykułu podkreślono, że założenia ekonomiczne są trudne do osiągnięcia, jednak możliwe, należy się jednak liczyć z opóźnieniem ich realizacji. Zdecydowanie poważniejszym problemem są jednak wyzwania związane z zagrożeniem bezpieczeństwa i stabilności państwa. Sytuacja wewnętrzna pełna jest bowiem napięć, a w polityce zewnętrznej Arabia Saudyjska ponosi w ostatnich latach szereg porażek. Prawdziwym wyzwaniem dla realizacji planu uzdrowienia finansów państwa będzie nieuchronnie zbliżający się moment zmiany na tronie, gdy problemy wewnętrzne mogą doprowadzić do niekontrolowanych przemian, a konkurenci zewnętrzni mogą starać się wykorzystać ten przełomowy moment.
PL
Międzynarodowe granice na Bliskim Wschodzie ustalone zostały w XX w. za sprawą państw europejskich, wśród których prym wiodła Wielka Brytania. Przy wytyczaniu granic zostały uwzględnione więc przede wszystkim interesy kolonialne europejskich imperiów, natomiast pod uwagę nie wzięto w stopniu należytym pragnień i aspiracji żyjących na tym obszarze ludów. W zależności od lokalizacji, granice bliskowschodnie można podzielić na następujące: naturalne, biegnące wzdłuż dawnych granic administracyjnych Imperium Osmańskiego, oraz sztuczne, przybierające charakter linii prostych i nierespektujące uwarunkowań etnicznych. Bliski Wschód jest tym regionem świata, gdzie najpóźniej ustanowiono nowoczesne granice liniowe. Z tego powodu występują tam nadal spory w kwestii delimitacji tych granic. Szczególnie poważnym przypadkiem są granice Izraela. Tylko jedna z jego granic – z Egiptem – jest uzgodniona poprzez umowę międzynarodową, poza tym tylko dwa fragmenty granicy z Jordanią nie są kwestionowane. Toczone od pewnego czasu syryjsko-izraelskie rozmowy pokojowe, jak również rokowania pomiędzy Izraelem a Autonomią Palestyńską, zostały zawieszone właśnie z powodu niemożliwości rozwią- zania sporów granicznych. Autonomia Palestyńska nadal liczy na międzynarodowe uznanie jej granic, co stworzyłoby nowy układ geopolityczny na Bliskim Wschodzie.
EN
This article presents a complicated process of shaping national borders in the Middle East. The author demonstrates the fact that present political boundaries were established mainly by the European countries, with the United Kingdom leading the way. National desires, colonial aspirations, imperial needs, all led to the unrealistic picture of the boundaries in the Middle East. The author analyzes the boundaries fallen into the following categories: those in which natural features influenced their location, boundaries which run along old Ottoman Empire administrative boundaries in the form of straight lines, the lines which follow man-made features, and ethnic lines. The aim of this paper is to focus on one of the neglected factors which determine the exact location of international boundaries in the Middle East, namely village boundaries. The examples of Israel-Palest boundaries as well as the Syrian-Jordan boundary will be used to examine this phenomenon.
PL
Przedmiotem artykułu jest próba oceny, czy transformacja społeczno-polityczna nazywana zbiorczo Arabską Wiosną okazała się korzystna dla analizowanych państw (Algieria, Egipt, Jordania, Liban, Maroko, Tunezja). Na podstawie danych odnoszących się do sfery politycznej i ekonomicznej dokonano analizy oraz porównania osiągniętych wyników między państwami. W artykule wskazano podłoże oraz typy postulatów zgłaszanych przez protestujących mieszkańców Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej w czasie rewolucji, a następnie przedstawiono szereg wymiernych wskaźników badających ich stan po pięciu latach po Arabskiej Wiośnie. Zestawiając dostępne mierniki oceniono, iż działania rewolucyjne przyniosły znacznie mniej pozytywnych zmian polityczno-ekonomicznych niż oczekiwano. Ujemny wynik z perspektywy gospodarczej praktycznie we wszystkich badanych państwach, a także negatywne zmiany na płaszczyźnie politycznej mogą sugerować, iż nie udało się wykorzystać niewątpliwie ogromnego potencjału do poprawy warunków społeczno-ekonomicznych mieszkańców państw protestujących w ramach Arabskiej Wiosny.
|
|
tom nr 10
27-33
PL
Obszar Bliskiego Wschodu nieodłącznie jest kojarzony z ogromnymi zasobami naturalnymi ropy naftowej. Jednocześnie uchodzi też za jeden z najbardziej niespokojnych i niestabilnych zakątków świata. Biorąc pod uwagę oba te elementy, niezwykle istotną kwestią pozostaje określenie relacji zachodzących między cenami ropy naftowej a kolejnymi konfliktami zbrojnymi, jakie stały się częścią historii tego regionu. Na pozór potwierdzenie istnienia takiego związku przyczynowo-skutkowego nie nastręcza trudności, szczególnie biorąc pod uwagę wydarzenia początku lat 70. XX w. i ówczesny kryzys naftowy. Szczegółowa analiza przypadków konfliktów towarzyszących: powstaniu państwa Izrael, niepokojom związanym z kwestiami koncesji naftowych, kryzysowi sueskiemu, wojnie sześciodniowej i październikowej, rewolucji irańskiej, walkom na froncie iracko-irańskim, aneksji i wyzwoleniu Kuwejtu dowodzi niezwykłej złożoności całego zagadnienia. Na jej podstawie wyodrębniono też stałe i koniunkturalne czynniki oddziaływania bliskowschodnich konfliktów zbrojnych na notowania baryłki ropy.
EN
Constant and permanently decisive factor in the impact on prices of oil remained not so much the size of Middle Eastern resources, but current and projected share of mining raw materials from this site of world market and the ownership structure of industry located here mining sector remained. Thus, thanks to the prolonged process o changes, that in both these areas since the seventies of the twentieth century, armed conflicts in the Middle East turned a significant directly impact on oil prices. Analyzing the relationships between oil prices and armed conflict taking place in the Middle East after World War II the great dynamics of the process must be highlighted.
|
|
nr 5
63-81
PL
Od prawie dwóch lat oczy całego świata są zwrócone w kierunku Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Arabska Wiosna Ludów przetoczyła się od Maroka po Bahrajn, w niektórych krajach zostawiając po sobie krwawy ślad. Ostatnia fala rewolucji stanowi tło rozważań, w których autorka stara się uchwycić rolę islamu we współczesnych realiach arabsko-muzułmańskich na przykładzie wybranych państw. Celem artykułu jest ukazanie islamu jako jednego z najważniejszych mechanizmów determinujących bieg wydarzeń na arenie politycznej omawianego regionu, z którym zarówno lokalni politycy, jak i władcy światowych mocarstw muszą się dziś liczyć.
9
Content available The Kurd Issue in the Middle East
60%
|
|
nr 6
151-166
EN
This article surveys the developing situation of Kurdish minority in the Middle East and tries to predict the future of this ethnic group. The emergence of Kurd nationalism is gaining importance nowadays as a challenge for the stability and unity of the states in the region. The Kurdish question is not only connected with the political identity of the Kurds and their willingness to create their own state, but also with their economic weakness and poverty which has caused a violent ethnic conflict between government forces and the Kurdistan Workers Party in Turkey. This paper is aimed at better understanding and analysis of the Kurdish issue in Turkey, Iraq, Syria and Iran, which are Kurds’ homelands in the Middle East.
PL
Celem niniejszego opracowania jest analiza sytuacji i genezy mniejszości kurdyjskiej w wybranych państwach na Bliskim Wschodzie. Współcześnie wzrost kurdyjskiego nacjonalizmu stanowi wyzwanie dla stabilności i unitarności państw regionu. Jest to kwestia związana nie tylko z potrzebą tożsamości politycznej mniejszości kurdyjskiej i dążeniem do stworzenia własnego państwa, ale przede wszystkim z niedorozwojem gospodarczym i społecznym regionów kurdyjskich. Najwięcej Kurdów zamieszkuje na terytorium południowo – wschodniej Turcji. Państwo to od wielu lat boryka się z problemem terroryzmu Partii Pracujących Kurdystanu. Tym samym kwestię kurdyjską należy analizować uwzględniając szereg uwarunkowań politycznych, kulturowych, społecznych i gospodarczych stanowiących specyfikę państw zamieszkałych przez tą mniejszość.
10
Content available remote Główne determinanty kultury bezpieczeństwa państwa Izrael
60%
|
|
tom nr 3(4)
34--21
EN
This article is the author's reflections on the major determinants of Israel’s security culture. In this article, the author describes the current geopolitical situation in the Middle East, legal system, religion, society and history of Jewish, Israel State and its specific culture, conditions and preparation for dangers from different directions. The author outlines the prospects for the development of Israeli security culture.
PL
W artykule omówiono rolę państw Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej w chińskim projekcie Jednego pasa i jednej drogi ( One Belt One Road, OBOR), który stanowi reaktywację Jedwabnego Szlaku. Analizę usytuowano w kontekście rywalizacji amerykańsko-chińskiej w regionie oraz przewagi konkurencyjnej Chin jako strategicznego partnera państw Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Podkreślono znaczenie współpracy o charakterze ekonomicznym dla obu stron, która odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu OBOR w regionie. Jednym z głównych wniosków analizy jest to, że Chiny są mniej kłopotliwym wizerunkowo partnerem dla państw Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej niż Stany Zjednoczone.
EN
The article discusses the role of the countries of the Middle East and North Africa in the Chinese One Belt One Road (OBOR) project, which is the reactivation of the Silk Road. It frames the analysis in the context of the US-Chinese rivalry in the region and China's competitive advantage as a strategic partner of the Middle East and North African countries. The article emphasizes the importance of economic cooperation for both parties, which plays a key role in shaping OBOR in the region. One of the main is that China is a less troubling partner for the countries of the Middle East and North Africa, compared to the United States.
EN
The hundredth anniversary of extermination of the Armenians celebrated in the year 2015 contributed to a greater interest not only to Armenia and Armenians but also to the history of the Armenian Church. This article outlines briefly geographical and historical background of Armenia in order to show complex image of the country which as the first in the history adopted the Christian faith as an official religion. Through the centuries we note many divisions inside this church because of theological differences as well as geographical reasons. As a result the Armenian Apostolic Church did not accept the supremacy of the pope. Although the dialogue with the Armenians continued from the twelfth century, it was not until the seventeenth century when a group of Armenians recognizing the primacy of the Pope established the Catholic Church of the Armenian rite. The twentieth century brought initiatives from the part of Rome as well as from the Armenians to unite the Armenian Apostolic Church and to bring all Armenians to the unity with Rome and the Pope. The element that aid the unity is the common remembrance of the Armenian genocide committed by the Turks in 1915–1916.
PL
Setna rocznica eksterminacji Ormian, przypadająca w roku 2015, obudziła większe zainteresowanie nie tylko Armenią i Ormianami, ale także historią Kościoła ormiańskiego. Artykuł kreśli zatem krótko uwarunkowania geograficzne i historyczne Armenii, aby ukazać państwo, które jako pierwsze w historii przyjęło wiarę chrześcijańską za obowiązującą. W ciągu wieków dochodziło do podziałów wewnątrz tego Kościoła z powodu różnic teologicznych oraz ze względów geograficznych. Tak oto powstał Apostolski Kościół Ormiański, który nie przyjął zwierzchnictwa papieża. Pomimo iż dialog Rzymu z Ormianami trwał już od XII wieku, to dopiero w XVII wieku doszło do wyodrębnienia się grupy Ormian uznających prymat papieża i do powstania Katolickiego Kościoła obrządku ormiańskiego. XX wiek przyniósł wzmożone działania ze strony Rzymu, a także ze strony kolejnych katolikosów ormiańskich, aby doszło najpierw do zjednoczenia w ramach Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, a następnie do pełnej jedności wszystkich Ormian z Rzymem i papieżem. Elementem wspomagającym zjednoczenie jest wspólne wspominanie ludobójstwa Ormian dokonanego przez Turków w latach 1915–1916.
PL
Artykuł przedstawia szereg refl eksji na temat przemian politycznych zachodzących w Iraku na tle współczesnej historii Bliskiego Wschodu. Analiza rozpoczyna się od rezultatów I wojny światowej, które wyłoniły dominację Wielkiej Brytanii i Francji na tym obszarze. Dominacja ta potęgowała w miejscowej ludności potrzebę uzyskania niezawisłości narodowej. W warunkach słabości partii politycznych i ewidentnej słabości zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego, inicjatywę polityczną – na rzecz uzyskania niepodległości i w rezultacie wyłącznego rządzenia niepodległym krajem – przejęła armia. Konsekwencje tego stanu rzeczy to powstanie niedemokratycznych, autorytarnych reżymów wojskowych w Iraku i wielu krajach arabskich. W ostatnich dwóch dekadach mamy liczne przykłady tragicznych skutków tej formy sprawowania władzy. Niniejszy artykuł śledzi ponadto doktrynalny wyraz autorytarnych rządów panujących w Iraku w postaci ideologii Baas, tj. Socjalistycznej Partii Odrodzenia Arabskiego – ideologii nacjonalizmu arabskiego stanowiącej apologię nieograniczonej, a zarazem bezterminowej władzy jednostki.
EN
Against the general background of contemporary history, the article presents a number of refl ections on the political and social transformations of Iraq and the Middle East. The analysis starts with the outcome of World War I, which brought about the domination of Great Britain and France in the Middle East – a domination that emphsised the need for national independence. In the circumstances of the weakness of political parties and virtual absence of the civil society, the political initiative was undertaken by the military on the path of achieving national independence, and later – of the sole governance of the country. The consequences of such an undemocratic, authoritarian regime became evident during the last two decades. The article additionally follows up the doctrinal expression of that authoritarian rule in Iraq and points out to its fatal consequences for the country and the Middle East.
14
Content available remote Guerrilla muzułmańska w Iraku
60%
|
|
tom nr 1(86)
329-350
EN
Arab Muslim civilization is one of the most affected by intra-state conflicts in the contemporary world. Religious diversification is the basis of antagonisms especially on the line of Shia and Sunni relations. Internal dilemmas and fratricidal fights in Islam (fitna) are perceived as an exceptionally harmful phenomenon for all Muslim community. Moreover, confrontations between factions of one religious group also take place. These conflicts refer also to mutual relations with Christian communities. Such countries as Lebanon, Syria, Saudi Arabia or Pakistan may serve as an example. However, the country of the highest occurrence of religious fights is Iraq. The thesis of this article is to state that the current crisis in Iraq does not result only from the Sunni and Shia coexistence on the territory of one country but is strongly correlated with the political situation, the US intervention in 2003 and international terrorist organizations’ activities. The conflict sides have a similar potential at their disposal, therefore the conflict may be extended. Moreover, none of the anti-government groups’ leaders is able to gain support of the whole society. The biggest threat for the security of the state is the Al Qaida’s activity in Mesopotamia dominated by the Sunni. There are internal and external culprits of the deepening chaos and lack of stabilization prospects. Consequently, the normalization of the situation in the country through creating a cooperation platform for the Sunni, Shia, Kurds and Christians will depend on efficient effort consolidation, the Iraqis themselves and international factors.
|
|
tom 1(4)
173-200
PL
Stany Zjednoczone Ameryki Północnej od dawna angażują się w konflikty na Bliskim Wschodzie. Ich obecność w tym rejonie od czasu II wojny światowej jest wynikiem strategicznego znaczenia surowcowego i geopolitycznego Bliskiego Wschodu. Artykuł ma na celu zwrócenie uwagi na zjawisko redukcji liczby wojsk amerykańskich stale stacjonujących w tym regionie oraz przeanalizowanie znaczenia amerykańskich baz wojskowych dla przeciwdziałania aktualnym zagrożeniom bezpieczeństwa.
EN
United States, have great power status and engage in conflicts taking place in the Middle East. This is a result of the importance of Middle East Region in foreign policy strategies and security strategies of the powers. United States' military presence in this strategic region has continued since the 2nd World War. The main aspects of the US presence in the region include the question of ensuring an uninterrupted flow of raw materials and maintenance of the system of strategic alliances in the Middle East, created in the late 20th century, and ensuring relative security in this part of the world. This presence provides the US supremacy in the region and eliminates the influence of individual competitors such as Russia or Iran. The purpose of this article is to draw attention to the US military presence in the region, both in the past and today, and the role that US held the Middle East in American politics over the years, from the end of 2nd World War.The author intends to draw attention to the trend that can be observed in recent years: reducing the military forces permanently stationed in the Middle East. The autor of this paper have intends to analyze the position of the United States military bases in the region and describe the strategic importance of some of these bases in responding to contemporary security threats.
|
2011
|
tom 18
|
nr 1
67-87
PL
Przedmiotem analizy jest soft power w polityce zagranicznej Turcji wobec regionu Bliskiego Wschodu. W warunkach zmian parametrów systemu międzynarodowego, a zwłaszcza pojawienia się w nim podmiotów pozapaństwowych oraz nowych jakościowo zjawisk i zagrożeń, soft power stała się efektywnym instrumentem, umożliwiającym państwom oddziaływanie na system zewnętrzny oraz realizację celów polityki zagranicznej. Model soft power jako narzędzia realizacji celów polityki zagranicznej na Bliskim Wschodzie stosuje Turcja.Soft power w polityce zagranicznej Turcji wobec regionu Bliskiego Wschodu warunkowana jest przez uwarunkowania wewnętrzne: dynamicznie rozwijającą się gospodarkę, dostęp do zasobów energetycznych oraz uwarunkowania zewnętrzne: położenie geopolityczne i aktualny kształt systemu międzynarodowego. Realizacja soft power w polityce zagranicznej Turcji wobec regionu Bliskiego Wschodu ma miejsce poprzez m. in.: mediację w sporach regionalnych, współpracę polityczną i gospodarczą, propagowanie zasad liberalnej gospodarki i demokracji, promocję kultury oraz budowanie społeczeństwa obywatelskiego.Analizując efektywność soft power w polityce zagranicznej Turcji wobec regionu Bliskiego Wschodu, uznano, że model ten jest "katalizatorem" współpracy regionalnej i rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, a także skutecznym narzędziem promocji wizerunku państwa za granicą. Nie jest jednak dostatecznym narzędziem w "wygaszaniu" sporów międzynarodowych.
|
2013
|
tom 2013(2)
28-56
PL
Artykuł zawiera analizę obecnych relacji łączących Unię Europejską ze śródziemnomorskimi państwami Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, dokonaną w oparciu o założenie o jej imperialnym charakterze. Autor wykorzystał koncepcję Jana Zielonki, który opisał UE jako mocarstwo o charakterze neośredniowiecznym z nakładającymi się jurysdykcjami, policentryzmem politycznym i pokojowymi metodami poszerzania swojego obszaru. Celem tekstu jest stwierdzenie, czy ta teoria sprawdza się w odniesieniu do politycznych i gospodarczych relacji Unii Europejskiej z jej południowym sąsiedztwem, zwłaszcza w ich wymiarze zinstytucjonalizowanym. The article contains the analysis of contemporary relations between the European Union and the Mediterranean states of the Middle East and North Africa. The analysis in question is based on the assumption of an imperial nature of the EU, but without an implication that it is the next traditional military superpower of a concentric type, using its power to rank the subordinated countries in a hierarchy that rests on their political distance from the imperial centre. Instead, the author used the concept introduced by Jan Zielonka, according to whom the EU is a neo-medieval superpower with overlapping jurisdictions, political polycentrism and peaceful methods of a territorial expansion. The main goal of the paper is to test this theory against the reality of political and economical relations of the EU with its southern neighbourhood, with the emphasis on institutionalised ties.
PL
The purpose of this article is to analyse the challenges for EU foreign policy in three of its geographical areas of interest, which I treat here as case studies: in North Africa, the Middle East and Latin America. The research challenge here is to answer the following questions: 1) How can the European Neighbourhood Policy be made more effective? 2) What lies behind the lack of consistency in EU policy towards the Arab states? 3) What are the challenges facing the European Union in North Africa? 4) What part does the European Union play in the Middle East peace process – and what part should it play? 5) What is the European Union’s role in resolving the crisis in Syria? 6) What are the limitations of EU policy in Latin America? The article undertakes a comparative analysis and is based on analysis and criticism of source material Celem artykułu jest analiza wyzwań dla polityki zewnętrznej Unii Europejskiej w trzech – traktowanych jako case studies – obszarach zainteresowania tej organizacji: w Afryce Północnej, na Bliskim Wschodzie oraz w Ameryce Łacińskiej. Podjęto problemy badawcze zmierzające do odpowiedzi na następujące pytania: 1) Jak uczynić Europejską Politykę Sąsiedztwa bardziej efektywną? 2) Na czym polega brak konsekwencji w polityce Unii Europejskiej wobec państw arabskich? 3) Jakie wyzwania stoją przed Unią Europejską w Afryce Północnej? 4) Jaki jest, a jaki powinien być udział Unii Europejskiej w bliskowschodnim procesie pokojowym? 5) Jaka jest rola Unii Europejskiej w rozwiązaniu kryzysu w Syrii? 6) Na czym polegają ograniczenia unijnej polityki w Ameryce Łacińskiej? Przy pisaniu artykułu wykorzystano metody analizy i krytyki źródeł oraz analizę porównawczą.
20
60%
|
2013
|
nr 2(23)
85-100
EN
In the last part of the 20th century and in the beginning of the 21st century, a popularized and equally controversial phenomenon has marked, and has had a great impact on societies, that is named globalization, which has occupied discussions related to the current world economy, world politics, local problems and responses. Globalization has increased contact among the peoples of the world, a rapid expansion of interdependence among nations; and we have witnessed an explosion of new actors in international affairs. There are many definitions, opinions and dimensions of globalization. Yet, for the purpose of this study, the paper will try to analyze the economic domain rather than political and cultural dimensions of this popular phenomenon with particular reference to Middle Eastern countries. Economic and financial globalization and the expansion of world trade have brought substantial benefits but also inequalities to countries around the world. In the framework of this argument, the paper analyzes the concept of globalization and processes of globalization particularly focusing them from economic perspective. It then concerns with the effects of the economic globalization in Middle East region, and argues the main impediments for greater integration into global economy.
PL
Pod koniec XX oraz na początku XXI wieku odnotowano rozpowszechnione i w równym stopniu kontrowersyjne zjawisko, które wywarło ogromny wpływ na społeczeństwa, nazywane globalizacją. Zjawisko to stało się tematem do dyskusji na temat bieżącej gospodarki światowej, światowej polityki, lokalnych problemów i reakcji na nie. Globalizacja zwiększyła kontakty między narodami, nasiliła gwałtowną ekspansję wzajemnej zależności; staliśmy się także świadkami eksplozji nowych aktorów w sprawach międzynarodowych. Istnieje wiele definicji, opinii i wymiarów globalizacji. Jednakże dla celów niniejszego studium podjęto próbę dokonania raczej analizy domeny gospodarczej niż wymiaru politycznego i kulturowego tego popularnego zjawiska, ze szczególnym odniesieniem do krajów bliskowschodnich. Globalizacja ekonomiczna i finansowa, a także ekspansja handlu światowego przyniosły krajom świata zasadnicze korzyści, ale także spowodowały nierówności. W świetle tego argumentu praca analizuje koncepcję globalizacji i procesów globalizacji, szczególnie koncentrując się na perspektywie ekonomicznej. Zajmuje się następnie skutkami globalizacji ekonomicznej w regionie Bliskiego Wschodu oraz prowadzi dyskusję nad głównymi przeszkodami na drodze do większej integracji z gospodarką światową.
first rewind previous Strona / 5 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.