Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Państwo a religia w poglądach Fryderyka Nietzschego i Mikołaja Bierdiajewa. O religijnych aspektach władzy w świecie „martwego Boga” i kształtującego się systemu komunistycznego

100%

Baranowska M. , Fiktus P.

|

nr 2

69 - 86

EN

The article is devoted to an analysis of the relations between the state and religion in Nietzsche’s philosophy and the influence of these views on Nikolai Berdyaev. The Russian philosopher referred to the functioning of the communist state, which was replacing religion. He agreed with Nietzsche that religion was one of the efficient tools for controlling people and that any analysis of the functioning of any state could not fail to address the religiosity of its society and the way the phenomenon was used by the government.

2

The Revival of a Person in the Interpretation of Nikolay Berdyaev: Explanation of the Idea of Sobornost’ on the Example of Kabbalistic Concept about Adam Kadmon

72%

Petreshak N.

|

tom 58

|

nr 2

21-34

PL

Od wieków zadawane są pytania o to, jak można zobaczyć i rozpoznać człowieka jako osobę. Rosyjski myśliciel Nikołaj Bierdiajew, jako przedstawiciel szkoły personalistycznej, odpowiada na to pytanie przez pryzmat powołania człowieka. Rozróżnia człowieka i osobę, gdyż osoba została stworzona przez Boga, indywiduum zaś jest konstruktem społecznym. W tym upadłym świecie człowiek istnieje jako indywiduum, ale jego celem jest stać się osobą. Według Bierdiajewa człowiek poprzez swoje duchowe wyniesienie może objawić się jako osoba, ale ostatecznie jest to możliwe wyłącznie razem z innymi ludźmi. Rosyjski myśliciel łączy temat stawania się osobą z ideą „soborności”, która znajduje swoją analogię w zachodniej literaturze teologicznej w takich kategoriach, jak „kolegialność” lub „soborowość”. W swoim wyjaśnieniu tego tematu zwraca się do tradycji kabalistycznej i posiłkuje się ideą Adama Kadmona jako przykładu doskonałej jedności wszystkich bytów. Bierdiajew rozwija swoją wizję idei jedności wszelkiego stworzenia w oparciu o ideę ludzkiej twórczości i przeznaczenia człowieka. Uważa, że w duchowej jedności wszystkich bytów każdy człowiek objawia się jako osoba, co jest przede wszystkim wizją personalistycznego poglądu myśliciela.

EN

The questions about how human can be seen and recognized as a person were asked throughout the centuries. The Russian thinker Nikolay Berdyaev as a representative of personalistic school answers this question through the prism of the calling of man. Thus, he distinguishes between a person and an individual, when the former is created by God, and the latter is a social construct. In this fallen world human exists rather as an individual, but his aim is to become a person. According to the thinker, human by his spiritual exaltation is able to reveal himself as a person, but finally he admits it is possible only along with other people. Berdyaev connects the topic about human becoming a person with the idea of Sobornost’, which finds analogy in the Western theological literature in terms like “catholicity” or “conciliarity.” In his explanation of this topic the Russian thinker refers to the Kabbalistic tradition takes its idea about Adam Kadmon as an example for a perfect unity of all beings. Still, Berdyaev develops his vision about the idea of unity of all creation on the basis of the idea of human creativity and his destiny. And in such a spiritual unity of all beings every human revealed himself as a person what is foremost vision of Berdyaev’s personalistic sight.

3

Filozofowie tylko interpretowali świat, idzie jednak o to, aby go przemienić. Filozoficzny projekt Mikołaja Fiodorowa i Mikołaja Bierdiajewa

58%

Jędrysko C.

|

nr 7

DE

Im Artikel wird das Ziel verfolgt, am Beispiel von zwei unterschiedlichen Denkern – Nikolai Fjodorow und Nikolai Bierdjajew – ein philosophisches Projekt aufzuzeigen, in dem eine Abwendung von der Philosophie als Versuch der Wirklichkeitsschilderung und eine Hinwendung zur aktivistischen Eschatologie erfolgt. Dieses Projekt wird nach Bierdjajew „Philosophie des Schaffens“ genannt und macht eine gewisse Eigenschaft bei den russischen Philosophen anschaulich: die Notwendigkeit, philosophische Schlüsse in die Praxis umzusetzen und sie außerhalb der Philosophie zu verwirklichen. Im Artikel wird der Versuch unternommen, unter Bezug auf die beiden Denker die grundsätzliche Frage nach der Dialektik des Schaffens zu beantworten, wie sie von Władysław Stróżewski formuliert wurde: „Warum existiert nicht etwas, was existieren könnte (oder sollte)?“. Zuerst prüfen wir die Bedingungen für die Möglichkeiten des Schaffens, also den ontologischen Grundsatz gegenüber der Welt, der von Fjodorow und Bierdjajew angenommen wird. Dann stellen wir die Gründe fest, die hinter der Notwendigkeit des Schaffensaktes stehen, nämlich etwas Neues in die vorhandene Wirklichkeit einzuführen.

EN

The aim of this paper is to present, on the basis of two different thinkers – Nikolai Fedorov and Nikolai Berdyaev, a new philosophical project which diverges from the common understanding of philosophy, popularly construed as an attempt to describe reality. Instead, this new philosophical project angles towards active eschatology. Called after Berdyaev “the philosophy of creativity”, this project is an example of one of the primary characteristics of the Russian philosophical thought in question – the need and insistence on applying theory, on complementing philosophy with across-theboard praxis, with employment and practice that reach beyond the confines of academic philosophy.Drawing on the thought of Fedorov and Berdyaev, the article attempts to privide an apt answer to the elementary question of dialectics of creativity formulated by Władysław Stróżewski: “Why doesn’t there exist something that potentially could (or should) exist?” Firstly, select conditions that allow the possibility of creativity – Fedorov’s and Berdyaev’s ontological presumptions about the world are examined. Secondly, reasons justifying the necessity of the creative act, i.e., the rationale behind creating something new and unleashing it onto the world, are duly considered and elaborated on.

PL

Celem artykułu jest ukazanie na przykładzie koncepcji M. Fiodorowa i M. Bierdiajewa projektu filozoficznego, w którym następuje odejście od filozofii rozumianej jako opis rzeczywistości i zwrócenie się w stronę aktywistycznej eschatologii. Ten projekt określamy za Bierdiajewem mianem „filozofii twórczości”. Stanowi on wykrystalizowaną postać stwierdzanej przez filozofów rosyjskich konieczności wcielania w życie wniosków filozoficznych, dopełniania ich realizacją poza obszarem filozofii. Nawiązując do Fiodorowa i Bierdiajewa, próbuję odpowiedzieć na zasadnicze pytanie dialektyki twórczości sformułowane przez W. Stróżewskiego: dlaczego nie istnieje coś, co mogłoby (lub powinno) istnieć. Najpierw badam warunki możliwości twórczości, czyli założenie ontologiczne przyjęte przez Fiodorowa i Bierdiajewa. Następnie przedstawiam racje stojące za koniecznością dokonania aktu twórczego.

4

Bierdiajew o Dostojewskim: żywioł dionizyjski

58%

Malej I.

|

tom LXVII

|

nr 1