Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

1 Język Polski

1 2015

1 Ruszkowski M.

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Behaghel’s linguistic law

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Próba statystycznej weryfikacji prawa językowego Behaghela

100%

Ruszkowski M.

Język Polski

2015

tom 95

nr 4

333-341

W 1909 r. Otto Behaghel na podstawie materiału zaczerpniętego z kilkudziesięciu języków świata sformułował prawo, które nazwał prawem rosnących członów. Mówi ono, że w stałych zbitkach wyrazowych, zawierających elementy równorzędne, szyk podlega określonej prawidłowości na ogół człon krótszy stoi na pierwszym miejscu, a człon dłuższy na drugim (miarą długości jest liczba sylab). Ilościowa weryfikacja tego prawa polega na porównaniu proporcji frekwencyjnych między wariantywnymi konstrukcjami współrzędnymi, w których oba elementy o różnej długości (mierzonej w sylabach) mają szyk przestawny, np. ból i cierpienie — cierpienie i ból, ład i porządek — porządek i ład, sacrum i profanum — profanum i sacrum, treść i forma — forma i treść. Obliczenia zostały oparte na materiale zaczerpniętym z Narodowego Korpusu Języka Polskiego. We wszystkich szesnastu analizowanych parach połączeń występuje przewaga szyku: rzeczownik krótszy – rzeczownik dłuższy. Wpływ prawa Behaghela na linearne uporządkowanie składników wynika prawdopodobnie ze względów eufonicznych: konstrukcje z elementem krótszym na pierwszym miejscu są łatwiejsze do wymówienia, brzmią w odczuciu użytkowników polszczyzny lepiej i łatwiej zapadają w pamięć.

In 1909, in reliance of linguistic material coming from a few dozens of world’s languages, Otto Behaghel formulated a law which he called the law of increasing terms. It says that an order of constituents in fixed phrases containing equal elements is subject to a certain regularity, the shorter constituent precedes the longer one in general (their length is determined by the number of syllables). Quantitative verification of the law involves comparison of the frequency ratio between equal variant structures in which the two constituents of a different length (measured in syllables) are inverted, e.g. ból i cierpienie (‘pain and suffering’) — cierpienie i ból, ład i porządek (‘law and order’) — porządek i ład, sacrum i profanum (‘the sacred and the profane’) — profanum i sacrum, treść i forma (‘form and content’) — forma i treść. Calculations were made based on the material excerpted from the National Corpus of Polish. All the sixteen pairs of combinations show the prevailing word order: a shorter noun — a longer noun. The effect of Behaghel’s law on linear arrangements of constituents is in all likelihood a result of euphonic reasons — structures with a shorter element going first are easier to pronounce and can be remembered easier, as felt by the Polish language users.