This article presents the Argentinian reception of the author of Trans-Atlantyk from his arrival in Buenos Aires until his death in France. The article is divided into three parts and each of them is dedicated to one of the three last decades of Witold Gombrowicz’s life. The author mentions the initial attempts of establishing relations with Argentinian writers (Jorge Luis Borges, for example, or the circle of the Sur magazine), first publication of texts as well as the collective translation of Ferdydurke in Café Rex during the 1960s, and recognizes that sometime in the 1950s Gombrowicz made peace with the fact of his literary obscurity in the land of his emigration, therefore changing his strategy of self-promotion. Only after he returned to Europe did the first signs of recognition reach him from Argentina, where the Diario argentino was just published (it was a selection of writings from Gombrowicz’s Diary for the Argentine reader).
PL
Artykuł przedstawia argentyńską recepcję autora Trans-Atlantyku od jego przybycia do Buenos Aires aż do śmierci we Francji. Artykuł jest podzielony na trzy części, każda z nich poświęcona jest jednej z trzech dekad życia Witolda Gombrowicza. Autor wspomina o inicjalnych próbach nawiązania kontaktu z pisarzami argentyńskimi (na przykład z Jorge Luisem Borgesem czy czasopismem „Sur”), opublikowaniu pierwszych tekstów oraz zbiorowego tłumaczenia Ferdydurke w Café Rex w latach czterdziestych i zauważa, że w latach pięćdziesiątych Gombrowicz pogodził się z pisarskim nieistnieniem w kraju swej emigracji i zmienił strategię autopromocji. Dopiero po powrocie do Europy spotkał się z pierwszymi dowodami uznania w Argentynie, czemu towarzyszyła publikacja Diario argentino (Dziennik argentyński, wybór z Dziennika przygotowany z myślą o czytelniku argentyńskim).
The most recent Argentine gay narrative, despite being written in the post-emancipation era, is still immersed in a series of dichotomies typical of pre-emancipation gay narrative: hetero/homo, masculine/feminine, and strength/weakness. This article analyzes literary texts by contemporary Argentine writers, most widely read and commonly known in the Argentine LGTBIQ+ community (Facundo R. Soto, Peter Pank and Ioshua) in order to hypothesize the existence of a tension between a dichotomous vision of the homo and heterosexual confrontation and another, where this binarism is eroded within the texts. It also discusses whether it is possible to speak in this context of a conceptual convergence encompassed under the synthetic notion of civilibarbarie introduced by Elsa Drucaroff.
ES
La narrativa gay argentina más reciente, a pesar que sea escrita en la época de la posemancipación (dada la introducción del matrimonio igualitario en el año 2010), sigue inmersa en una serie de dicotomías típicas de la narrativa gay preemancipatoria: hetero/homo, masculino/femenino y fuerza/debilidad. En el presente artículo se analizarán los textos de escritores argentinos contemporáneos, más leídos y conocidos en la comunidad LGBTQ+ argentina (Facundo R. Soto, Peter Pank y Ioshua), a fin de plantear como hipótesis la existencia de una tensión entre una visión dicotómica de la confrontación de lo homo y heretosexual y otra, donde este binarismo se erosiona en los mismos textos. Asimismo, se delibera si es posible hablar en este contexto de una convergencia conceptual englobada bajo la noción sintética de civilibarbarie propuesta por Elsa Drucaroff.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.