Prezentowany artykuł ukazuje biologiczne i emocjonalne podłoże tożsamości na podstawierozważań teoretycznych klasyków symbolicznego interakcjonizmu oraz badań z zakresuneurologii, których autorem jest Antonio Damasio. Zestawienie tych dwóch koncepcjio bardzo różnym rodowodzie prowadzi w przekonaniu autorki do kilku ważnychcelów: po pierwsze przybliża czytelnikom zagadnienie biologicznego podłoża tożsamości,po drugie wskazuje na rolę emocji i uczuć w jej konstruowaniu, po trzecie ukazuje słabepunkty prezentowanych koncepcji.
This article is an attempt to analyse the so-called culture of therapy in the context of two completely separate sciences – sociology of culture and neurobiology. The author’s deliberations on this subject are preceded by an introduction concerning the problems resulting from combining separate scientific paradigms, in particular the problem of reductionism and emergence of social phenomena. Further, the author puts forward a thesis that the culture of therapy is the result of anomie, whose direct cause is the lack of cultural homeostasis. The most visible indicator of this is the difficulty individuals have in constructing their identity. The culture of therapy seems to be an attempt to find an antidote to this state of affairs. The article concludes with a reflection on the competences necessary to construct a relatively coherent identity in the contemporary world.
PL
Artykuł stanowi próbę analizy tzw. kultury terapii w kontekście dwóch zgoła odrębnych nauk – socjologii kultury i neurobiologii. Prowadzone przez autorkę rozważania na ten temat poprzedza wprowadzenie dotyczące problemów wynikających z łączenia odrębnych paradygmatów naukowych, w szczególności problemu redukcjonizmu i emergencji zjawisk społecznych. W dalszej części autorka stawia tezę, że kultura terapii jest wynikiem anomii, której bezpośrednią przyczyną stał się brak homeostazy kulturowej. Najbardziej widocznym wskaźnikiem tego stanu rzeczy są kłopoty jednostek z konstruowaniem tożsamości. Kultura terapii zdaje się próbą poszukiwania antidotum na taki stan rzeczy. Artykuł kończą rozważania dotyczące kompetencji niezbędnych do konstruowania relatywnie spójnej tożsamości we współczesnej rzeczywistości.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The paper discusses the view of William James on the contribution of will to our decisions to act. According to James, our voluntary action, which for him is strongly connected with an intention to do something, occurs when the subject of the action knows its sensorimotor effects. An attempt has been made to defend James’ view and rebut popular criticisms aiming to undermine the role of knowledge in voluntary action. The paper also offers to identify a contemporary context for the ideomotor theory of action. It is argued that such a context is provided by the enactive theory of perception.
PL
Artykuł omawia stanowisko Williama Jamesa odnośnie do udziału woli w podejmowa-niu decyzji o działaniu. Według Jamesa działanie wolitywne (voluntary action), wiązane przez niego z intencją zrobienia czegoś (with intention of doing something), ma miejsce wówczas, gdy działający podmiot (the subject who is doing the action) zna sensomotoryczne efekty podjętego działania (knows sensorimotor effects of her action). Szczególny nacisk położono na próbę obrony stanowiska Jamesa przed popularną krytyką podważającą rolę tej wiedzy w działaniu wolitywnym. Końcowa część artykułu zawiera propozycję znalezienia współczesnego kontekstu dla ideomotorycznej teorii działania. Ma nim być enaktywna teoria percepcji (enactive theory of perception).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.