Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Antisemitism
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The present paper reflects the contemporary nature of antisemitism in the Czech Republic and in the countries of the European Union. By way of introduction the text presents the intended project with the working title “Being Jewish in the Czech Republic: Antisemitism and the Jewish identity in the 21st century“, a planned study of the perception and situational awareness of the potential antisemitic threat. Furthermore it introduces the main roots and means of dissemination of antisemitism in general. In conclusion, the paper considers prospective trends in the field under discussion.
2
Content available remote „Židovská otázka“ na Slovensku v prvých rokoch Československej republiky
100%
EN
The study deals with the policy towards the Jewish minority in Slovakia during the first years of the interwar Czechoslovak Republic. In particular it examines the attitudes, semantics and everyday praxis of the members of the new political establishment. Whilst they attempted to solve the “Jewish question” as soon as on the turn of the 19th and 20th century by establishing cooperatives, after the World War I they used their new governmental authority for revising the so-called “liquor licenses” which were seen as a “Jewish privilege”. This emphasis on the “practical” or “humanitarian” antisemitism – significant for the Czech and Slovak populism since the late 19th century – merged in the postwar period with the aggressive campaign against the “Judeo-Bolshevism” which was alleged as a threat for the new Czechoslovak state.
EN
Tottenham Hotspur football fans are victims of regular antisemitic abuse from opposition fans. They are commonly referred to as “Yids.” Interestingly, Tottenham supporters appropriated the Jewish image and embraced it as part of their fandom identity. They have been using symbols and content associated with Jewish identity, even if their club has never been a Jewish organization, and the vast majority of them are not Jewish. The objective of this paper is to describe and explain the main characteristics of the phenomenon of what I call the “Jewish identity” of the fans. The research presented in this paper was based on sociological and anthropological qualitative methods; above all-in-depth interviews with the fans and participant observation in the stadiums during Tottenham games. The analysis and interpretation of the material collected for the study allowed me to explore the questions of “how,” “why,” and “what” happens in the stadiums (and outside the stadiums) from the perspective of the fans in the context of their “Jewish identity.” I particularly focus on the mechanism Tottenham supporters use to manage and fight stigma and investigate how different groups of fans have created different narratives around Jewish identity to make it meaningful for them.
PL
Artykuł prezentuje pewną metodę interpretacji pogłębionych wywiadów dotyczących sposobów, w jakie nieżydowscy Polacy pamiętają Żydów. Intencją proponowanej metody jest znalezienie nowej perspektywy, która uzupełniałaby dwie najważniejsze tradycje badawcze obecne w polskich badaniach tego tematu: podejście etnograficzne i podejście oparte na inspiracji psychoanalitycznej. Autor wychodzi z założenia, że wywiad nie stanowi przywołania przeszłości, lecz jest narracją tożsamościową, w której przeszłość jest (re)konstruowana zgodnie z imperatywami teraźniejszości, w której wywiad jest przeprowadzany, a Żydzi pełnią w nim rolę układu odniesienia dla procesu budowania tożsamości respondenta. Autor przyjmuje też, że narracje tożsamościowe wytwarzane są w czterech głównych wymiarach: sacrum, śmierci, seksu i władzy/przemocy, z których każdy posiada swą kulturową semantykę i kod binarny, stosowany do oddzielenia praktyk i przekonań charakteryzujących „Nas” od tych, które przypisujemy „Innym”. Kody te, wraz z historiami o „Nas” i o „Innych”, tworzą osnowę i wątek tożsamości narracyjnej przedstawianej w wywiadzie i odpowiadają wizji kultury, którą możemy znaleźć u Clifforda Geertza: sieci znaczeń, którą utkaliśmy i w którą jesteśmy uwikłani. Następnie autor przedstawia interpretację jednego wywiadu, pokazując, w jaki sposób respondent organizuje swoje opowieści o Żydach za pomocą rozmaitych semantyk i kodów w celu nadania spójności własnej narracji tożsamościowej.
EN
The article presents a method of interpreting in-depth interviews regarding the ways in which non-Jewish Poles remember Jews. The intention of the suggested method is to find a new perspective that would be complementary to the two most important ones that can be found in the Polish research on this subject: the ethnographic approach and the perspective inspired by psychoanalysis. The main assumption of the presented method is that an interview is not a recollection of the past but a narrative of identity in which the past is (re)constructed according to the imperatives of the present in which the interview is conducted, and the Jews serve to an interviewee only as a frame of reference for his/her constructs of identity. It is further assumed that narratives of identity are constructed along four main dimensions: sacrum, death, sex, and power/violence, each with its own cultural semantics and binary code that is used to separate practices and beliefs that characterize “Us” from those we attribute to “Them.” These codes, together with stories about “Us” and “Them,” make the warp and weft of the narrative identity represented in the interview, which corresponds to Clifford Geertz’s idea of culture as the webs of significance we have spun and in which we are entangled. Then, a single interview has been selected and interpreted to show how the interviewee organizes his stories about Jews in different semantics and codes to keep his narrative of identity consistent.
5
Content available Fantazmat Julii Brystiger
54%
EN
The ‘Kike Communism’ cliché holds a special position in Polish antisemitic discourse, where it has different functions. Having been replicated over time, it has been reinforced and become a social platitude, a matrix of popular thinking about history, a descriptive category applied by journalist and academic discourses and a keyword in discussions on Polish-Jewish relations. “Kike Communism” is a cultural topos and a condensation of meanings and interpretations that have been adopted and familiarized so well that it is difficult to see, let alone undermine its roots. Apart from the narration about the harm suffered by Polish patriots at the hands of Jewish Communist torturers the names of those torturers hold an important place in the structure of this topos. It is actually difficult to imagine its content without the symbolic figures such as Jakub Berman, Anatol Fejgin, Roman Romkowski, Stefan Michnik, Helena Wolińska-Brus, Julia Brystiger and Józef Różański. For years they have played the iconic roles assigned to them in the Polish antisemitic discourse. Julia Brystiger, or rather her mythologized image, deserves particular attention in this group. Nicknamed ‘Bloody Luna’ she surely is among the most demonized female Communists in Poland. The objective of the considerations in this paper is to try to demonstrate the construction of the phantasm surrounding her on the basis of a thorough analysis of different texts in Polish culture, ranging from literature to film.
PL
Klisza „żydokomuny” zajmuje szczególne miejsce w polskim dyskursie antysemickim i pełni w nim różne funkcje. W efekcie rozłożonych w czasie praktyk jej nieustannego odtwarzania, a tym samym ugruntowywania, stała się pewną społeczną oczywistością. Osnową potocznego myślenia o przeszłości, kategorią opisową w dyskursie publicystycznym i naukowym, słowem kluczem w dyskusjach o tzw. stosunkach polsko-żydowskich. Będąc jednym z toposów kultury „żydokomuna” kondensuje w sobie znaczenia i interpretacje, które aktualnie są już tak dobrze przyswojone i zadomowione, że doprawdy trudno jest dostrzec, a już tym bardziej naruszyć jej fundamenty. Poza narracją o krzywdach wyrządzonych polskim patriotom przez żydowskich komunistycznych oprawców, to właśnie ich imiona i nazwiska zajmują ważne miejsce w strukturze tego toposu. Trudno zresztą nawet wyobrazić sobie jego treść bez tych wszystkich emblematycznych dla niego postaci: Jakub Berman, Anatol Fejgin, Roman Romkowski, Stefan Michnik, Helena Wolińska-Brus, Julia Brystiger, Józef Różański. To właśnie oni od lat pełnią przypisane im role ikon w polskim dyskursie antysemickim. Spośród tego grona na szczególną uwagę zasługuje Julia Brystiger, a raczej nie tyle ona sama, co jej poddany mitologizacji wizerunek. Znana jako „krwawa Luna” jest bez wątpienia jedną z najbardziej zdemonizowanych komunistek w Polsce. Celem rozważań podjętych w artykule jest próba ukazania konstrukcji spowijającego ją fantazmatu na podstawie uważnej analizy różnych tekstów polskiej kultury: od literatury do filmu.
PL
Omawiając koncepcje i definicje faszyzmu, autorka oferuje nowe i szersze spojrzenie na to zjawisko, wprowadzając pojęcie faszyzacji jako narzędzie analityczne. Biorąc pod uwagę fakt, że warunki, które wyprodukowały faszyzm, nie zostały zniszczone, jego elementy nadal nie zostały zdelegitymizowane, a wyobraźnia faszystowska wciąż istnieje w europejskich i pozaeuropejskich społeczeństwach, autorka argumentuje, że potrzebujemy nowej kategorii łączącej przeszłość i teraźniejszość, jednakże takiej, która nie uhistoryczniałaby jednocześnie faszyzmu. Autorka identyfikuje praktyki i formy faszyzacji w takich sferach, jak unijna polityka antyimigrancka i antyuchodźcza, a także istniejące pod postacią rasistowskiej przemocy w zjednoczonych Niemczech. Krytycznie bada różne definicje faszyzmu i analizuje jego kluczowe cechy, w tym wspólnotę faszystowską z perspektywy psychoanalitycznej. Przygląda się również historiograficznej debacie na temat tego, czy faszyzm można uznać za rewolucyjny czy kontrrewolucyjny. Dokonując wyraźnego rozróżnienia między faszyzmem a narodowym socjalizmem, autorka ponownie analizuje sprawę Ernsta Noltego, którego interpretacja genezy narodowego socjalizmu wskrzesiła nazistowski Weltanschauung, normalizując i usprawiedliwiając nazistowską kampanię przeciwko europejskim Żydom.
EN
In discussing conceptions and definitions of fascism, this text offers a new and broader perspective on the phenomenon by introducing the concept of fascization as an analytical tool. Given the fact that the conditions that fascism produced have not been destroyed, its elements have not been delegitimized and that the fascist imagination still exists in European and non-European societies, the author argues that we need a new category connecting the past and present without historicizing fascism. The author identifies practices and forms of fascization in evidence such as the EU anti-migrant and anti-refugee policy as well as racist violence in Germany after reunification. The author critically examines various definitions of fascism and analyses its key characteristics including the fascist community from a psychoanalytical perspective. The author also looks at the historiographical debate concerning the question of whether or not fascism could be considered revolutionary or counter-revolutionary. Making a clear-cut distinction between fascism and National Socialism, the author re-visits the case of Ernst Nolte whose interpretation of the origins of National Socialism  resurrected the Nazi Weltanschauung by normalizing and justifying the Nazi campaign against the European Jews.
7
38%
EN
Metaphorizing the Holocaust: The Ethics of Comparison    This paper focuses on the ethics of metaphor and other forms of comparison that invoke National Socialism and the Holocaust. It seeks to answer the question: Are there criteria on the basis of which we can judge whether metaphors and associated tropes “use” the Holocaust appropriately? In analyzing the thrust and workings of such comparisons, the paper also seeks to identify and clarify the terminology and concepts that allow productive discussion. In line with its conception of metaphor that is also rhetorical praxis, the paper focuses on specific controversies involving the metaphorization of the Holocaust, primarily in Germany and Austria. The paper develops its argument through the following process. First, it examines the rhetorical/political contexts in which claims of the Holocaust’s comparability (or incomparability) have been raised. Second, it presents a review (and view) of the nature of metaphor, metonymy, and synecdoche. It applies this framework to (a) comparisons of Saddam Hussein with Hitler in Germany in 1991; (b) the controversies surrounding the 2004 poster exhibition “The Holocaust on Your Plate” in Germany and Austria, with particular emphasis on the arguments and decisions in cases before the courts in those countries; and (c) the invocation of “Auschwitz” as metonym and synecdoche. These examples provide the basis for a discussion of the ethics of comparison. In its third and final section the paper argues that metaphor is by nature duplicitous, but that ethical practice involving Holocaust comparisons is possible if one is self-aware and sensitive to the necessity of seeing the “other” as oneself. The ethical framework proposed by the paper provides the basis for evaluationg the specific cases adduced.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.