Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Kariera Angeli Merkel a przeszłość niemieckiej polityki przyszłości. Socjologicznie narracyjny esej politologiczny

100%

Michalak A.

|

2020

|

nr 2

47-59

PL

Angela Merkel należy do grona najbardziej wpływowych osób nie tylko w Niemczech, ale również na świecie. Jej kariera była systematycznym sposobem osiągania wyznaczonych sobie celów życiowych. Jest pierwszą kobietą na stanowisku kanclerza Niemiec. Na tym stanowisku utrzymała się przez cztery kadencje. Przetrwała wiele kryzysów politycznych. Zmieniła radykalnie niemiecką politykę. Wzorcowo pokonała kryzys finansowy z roku 2008. Stworzyła mechanizm sprawowania władzy, który zapewnił jej sukcesy wyborcze przez wiele lat oraz międzynarodowy prestiż. Niniejszy artykuł jest próbą syntetycznego opisu tego fenomenu politologicznego.

EN

Angela Merkel is one of the most influential people not only in Germany, but also in the world. Her career was a systematic way of achieving her life goals. She is the first woman chancellor of Germany. She held this position for four terms. It has survived many political crises. It radically changed German policy. She perfectly beat the financial crisis of 2008. She created a mechanism of exercising power that ensured her electoral success for many years and international prestige. This article is an attempt at a synthetic description of this political science phenomenon.

2

„Man muss nicht immer gleich losprusten“ – Die Abwesenheit von Emotion als Kommunikationsstrategie der Marke Merkel

94%

Glaremin L.

|

nr 17

79-88

EN

Emotions are a central means of generating attention and thus help to generate and extend power of political actors. The example of Angela Merkel shows that the reversal, i.e. the renunciation of emotions, can also be a successful communication strategy. In contrast to the ideal type of the charismatic politician, the core of the ‘brand Merkel’ is the staging of non-staging. With an evaluation of two corpora, journalistic portraits on the one hand and her own statements made in interviews on the other, the ‘brand Merkel’ is illuminated from two perspectives. In particular, her handling of emotions illustrates the interlocking of self-image and external image, which is made possible by taking up and reinterpreting criticism.

3

Polityka imigracyjna kanclerz Angeli Merkel z perspektywy austriackiej

94%

Godlewska E.

|

nr 2(367)

121-135

EN

The article presents the basic premises of the immigration policy of Germany and Austria after the Second World War, considering the evolution it has undergone in the second half of the 20th century. The issues are presented as a context of later developments connected with the immigration crisis in Europe. Emphasis is placed on the reaction of the government in Vienna to the crucial decisions taken by Angela Merkel. Germany and Austria have for many decades based their activity in the domain of immigration policy on the same premises. In recent years, however, growing differences can be observed in this respect, as diverse visions of resolving the current immigration crisis have been proposed. The Austrian government has become more critical of the measures put forward by Angela Merkel. The article attempts to answer the question about the reasons of this state of matters. Does the criticism concern only proposals pushed by the German Chancellor at the EU forum or other issues as well? The conducted analysis will help verify the thesis that Austria’s negative attitude to Angela Merkel’s immigration policy in recent years follows from differences in the adopted legal solutions.

4

Stosunki Niemcy–Rosja po Merkel i Putinie

84%

Maliszewski M.

|

nr 2(63)

105-123

PL

Stosunki Niemcy – Rosja pozostają kluczowe dla przyszłego, nowego ładu międzynarodowego. Równie kluczowe w tych stosunkach pozostają silne umocowanie kanclerza Niemiec i prezydenta Rosji w systemach politycznym swoich krajów, a co za tym idzie – znacząca rola obecnych przywódców tych państw Angeli Merkel i Wladimira Putina. Tymczasem niezwykle dynamicznie rysuje się perspektywa zakończenia urzędowania przez oboje polityków. Zaakceptowana przez referendum w Rosji zmiana konstytucji tego kraju daje Władimirowi Putinowi możliwość sprawowania swego urzędu do 2036 r. W Niemczech z kolei nie milkną spekulacje co do możliwości zmiany decyzji kanclerz Angeli Merkel w sprawie rezygnacji z kandydowania na urząd kanclerza Niemiec w następnej kadencji, co przedłużyłoby okres jej rządów do 2025 r.

EN

Germany-Russia relations remain crucial for the future new international order. Equally crucial in these relations is the strong legitimacy of the German Chancellor and the Russian President in the political systems of their countries, and thus the significant role of the current leaders of these countries, Angela Merkel and Vladimir Putin. Meanwhile, there is a very dynamic prospect that both politicians will end their positions. The change in Russia’s constitution approved by the referendum gives Vladimir Putin the opportunity to hold office until 2036. In Germany, on the other hand, speculation about the possibility of changing the decision of Chancellor Angela Merkel to resign from her candidacy for the office of German Chancellor in the next term of office, which would extend her term of office until 2025, will continue.

5

Niemiecki model polityki integracyjnej.

84%

Stempin A.

|

nr 13

56-70

PL

RFN de facto po wojnie stała się krajem migracyjnym, ale świadomą politykę migracyjną, nakierowaną na integracje przybyszy, zaczęła prowadzić dopiero po zjednoczeniu kraju. Szczególnie rząd kanclerz Angeli Merkel politykę migracyjną wyniósł do rangi priorytetowej na swojej agendzie. Artykuł analizuje zarówno ten ostatni strumień poczynań rządowych, jak i dość dyletanckie próby zapanowania nad problemem migracyjnym przez wcześniejsze gabinety (zachodnio)niemieckie.

EN

The Federal Republic of Germany turned into a migration country after World War II, but it was only after the German reunification that it started to implement carefully thought out migration policies, aimed at the integration of the newcomers into the mainstream society. Migration policy have been treated as a priority mainly by the government of the Chancellor Angela Merkel. This paper examines the East German Government’s recent activities in this field, as well as previous (West German) governments’ attempts at solving the migration-related problems.

6

Germany and the Crisis in Transatlantic Relations

84%

Kiwerska J.

|

2019

|

nr 1

45-60

EN

Donald Trump’s presidency proved to be a great challenge for the transatlantic community. One of the factors of the breakdown in American-European relations was the change of US strategy towards Europe, resulting from Trump’s approach to international relations, in which the narrowly understood American interest counts the most. In this new situation, Germany has lost the position of a close and valuable partner of the USA, and has become a dangerous economic and commercial competitor, or a financial burden in terms of security. Germany’s tactics in the face of increasing tension in mutual relations and the crisis in transatlantic relations consisted of either attempting to settle the dispute or shifting the burden of negotiations with the US on the European Union forum, and finally assertiveness towards some of Trump’s demands. Germany also returned to the concept of building Europe’s strategic autonomy and taking over the role of a global player by the EU, which does not change the fact that European security capabilities will be insufficient and ineffective for a long time without American support.

PL

Prezydentura Donalda Trumpa okazała się wielkim wyzwaniem dla wspólnoty transatlantyckiej. Jednym z czynników załamania w relacjach amerykańsko-europejskich była zmiana strategii USA wobec Europy, wynikająca z podejścia Trumpa do stosunków na arenie międzynarodowej, w którym liczy się przede wszystkim wąsko pojmowany interes amerykański. W tej nowej sytuacji Niemcy straciły pozycję bliskiego i cennego partnera USA, a stały się groźnym konkurentem gospodarczym i handlowym, finansowym obciążeniem w zakresie bezpieczeństwa. Taktyka Niemiec wobec narastającego napięcia we wzajemnych stosunkach oraz kryzysu w relacjach transatlantyckich polegała na albo na próbie łagodzenia sporu, albo przerzucaniu ciężaru negocjacji z USA na forum Unii Europejskiej, wreszcie asertywności wobec niektórych żądań administracji Trumpa. Powrócono też w Niemczech do koncepcji budowy autonomii strategicznej Europy i przejęcia przez UE roli globalnego gracza, co nie zmienia faktu, że długo jeszcze europejskie możliwości w z akresie bezpieczeństwa – bez amerykańskiego wsparcia – będą niewystarczające i nieskuteczne.