Książka Andrzeja Niewiadomskiego jest udaną próbą poszukiwania poetyk sformułowanych w XX-wiecznych tekstach lirycznych. Główny temat rozprawy to zatem badanie samoświadomości XX-wiecznej poezji, które – zdaniem autora – stanowi dla tej poezji „kwestię centralną”. W niej znajduje Niewiadomski modernistyczne doświadczenie polskiej poezji; dzięki niej włącza się w toczącą się od kilku lat dyskusję na temat nowoczesności, jednakże włącza się wyposażony w narzędzia pozwalające na weryfikację i reinterpretację dotychczasowych ustaleń.
XX
Andrzej Niewiadomski’s book is a successful attempt at searching for articulated poetics in the texts of 20th lyric poetry. The main subject of the treatise is an examination of 20th poetry self-awareness which, according to the author, is for such pieces a central issue. Niewiadomski proves to find in self-awareness the modernist experience of Polish poetry, thanks to self-awareness he joins in many years’ discussion about modernity, yet he does it equipped with instruments which allow to verify and reinterpret the achievements so far.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.