Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wybrane zagadnienia wykonawstwa przy rekonstrukcji i zabezpieczaniu łaźni rzymskich w Aleksandrii

100%

Tauszyński K.

Ochrona Zabytków

|

1965

|

nr 4

43-46

FR

L ’a rtic le re la te quelques unis des problèmes de réalisation ainsi que les décisions prises p a r l’équipe qui d irige ait îles itraivaiux de reconstruction e t de p ro tection effectués auprès des thermes d’Alexandrie. De commun accord avec le Service des Antiquités de la République Arabe Unie, l ’on décida de s’en tenir au principe que les travaux ne viseront que la conservation des thermes à l’é ta t actuel, la protection contre les destructions ultérieures, la sécurité des visiteurs e t le complètement éventue l des fragments dont le manque renda it peu lisible le plan et le programme spa tia l de l’ensemble. Il en ré su lta une nécessité de combler les parties des encoignures endommagées, ainsi que des fra g ments de miurs éntés e t démolis, des supports, des arcs e t des voûtes. Ce n ’é ta it donc pas une reconstruction p ro p re ment dite. Les trav a u x s ’effectuaient en u tilis a n t les briques accessibles en R.A.U., posées su r des lits de mortier mélangé au ciment (50 kg/cm2) pour obtenir .un liant d ’u n e sombre tonalité. Après quelques essais, on se décida à compléter les parties délabrées du m u r de façon à niveler les assises des briques nouvelles à celles des briques anciennes. Les différentes dimensions des briques fu ren t complétées par l’épaisseur du liant qui varie de 2 à 4 cm. On a porté une attention toute spéciale au finissage des joints en tre les parties anciennes e t nouvelles de façon à ce que l’unité du matériel e t de l’intervention soit bien marquée tout 'en conservant le p a rtag e lisible entre les éléments conservés et ceux qui fu re n t reconstruits ultérieurement. Un soin to u t particulier fu t porté également à la qualité du finissage. Pour mieux assortir la construction originale aux éléments nouveaux, on ajusta les uns aux autres par des briques spéciales encastrées dans des orifices spécialement percés pour les recevoir. Les piliers de il’hypocausitum fu re n t protégés p a r un 'complètement de leur g randeur originale suivant la méthode adoptée pour les murs. Pour la protection des ra re s vestiges de voûtes conservées, on procéda en premier lieu à les consolider p ar des ancres 'd’acier ra lia n t les parties s tra tifiées tout 'en complétant les fissures avec du ciment liquide. Ensuite, on compléta les fragments du .parement des voûtes pour g aran tir la résistance statique de toute la couverture. L ’article décrit les travaux effectués depuis juin ju sq u ’au mois de septembre 1964. D’au tre s trav au x sont actuellement en cours de réalisation.

2

Strengthening Alexandria Urban Fabric by planning urbanism’s walkable area

100%

El Din S. S. , Ragheb G.

Wiadomości Konserwatorskie

|

2017

|

tom Nr 50

93--100

EN

Nowadays city of Alexandria has a very wide range of urban development projects, some of them has a major influence to the physical being of the city meanwhile others just have a small interpretation to its characteristics. The rapid growth of Alexandria city in the nineteenth century led to calls for parks to be provided for the health of all categories in the society. This could be seen as an early precedent to highlight the role of open spaces in supporting what we now call sustainable development. This paper proposes an urban development project which make a replacement of an urban crawl in Alexandria city into unique open space through presenting a comprehensive approach for assessing this suggested project to create a walkability area based on a combination of its conceptual and applicable aspects. Discussion of the sustainability modules to this new urban development project in Alexandria will be accomplished, by the aim of investigating its ability to stand against the future challenges. It is concluded that a significant attribute of urban design achieves continuity of the urban fabric and streets, because this facilitates flows. Wherever movements occur, there is vitality and flow creates eyes on the street producing spontaneous surveillance. Also, Comparison of contextual and neighbourhood before and after the project revealed the positive impact of the suggested project either on the built (physical) environment’s or health and social well-being.

PL

Obecnie w Aleksandrii realizuje się wiele projektów urbanistycznych, z których część ma ogromny wpływ na strukturę miasta, zaś inne są jedynie niewielką interpretacją jego cech charakterystycznych. W wyniku gwałtownego rozwoju Aleksandrii w wieku XIX ważnym elementem urbanistycznym stały się tereny rekreacyjne, które miały zapewnić możliwość prowadzenia zdrowego trybu życia przedstawicielom wszystkich warstw społecznych. Można to postrzegać jako jeden z pierwszych precedensów podkreślających rolę otwartych przestrzeni w utrzymywaniu zrównoważonego rozwoju miasta. Niniejszy artykuł przedstawia projekt urbanistyczny, który pozwoli zamienić zatłoczone ulice i place Aleksandrii w wyjątkowe, otwarte przestrzenie. Prezentuje on także sposób oceny przedmiotowego projektu, który oparto na połączeniu jego konceptualnych i dających się zastosować w praktyce aspektów. W artykule przybliżono także analizę zrównoważonych modułów opisywanego projektu, w celu określenia jego wydolności w obliczu przyszłych wyzwań. W podsumowaniu stwierdzono, że znaczna część projektów urbanistycznych z sukcesem kontynuuje istniejący układ urbanistyczny, co m.in. pozytywnie wpływa na usprawnienie komunikacji. Podobnie, w wyniku porównania analizowanych terenów, przed i po projekcie, odnotowano jego pozytywny wpływ zarówno na zurbanizowane otoczenie, jak i zdrowie oraz zadowolenie mieszkańców.

3

Autor Księgi Mądrości i czas jej powstania (2)

99%

Poniży B.

|

tom 64

|

nr 2

EN

This article is the second and last part of the longer essay, which was published in the present periodical. The situation of the Jews in Alexandria was specific. The Alexandrian Diaspora was the biggest in the ancient world in that time (it numbered more Jews than the whole number of them in Jerusalem). It had many privileges, while the Ptolemaic dynasty ruled in Egypt. Its situation changed radically after the Romans had started to reign in Egypt, which was visible in the first persecution of the Jews (38 A.C.) in Alexandria. The Book of Wisdom must have been written after the persecution in 38 A.C, i.e. in the time of young Christianity. This conviction is based on strong arguments: a philological analysis, Sitz im Leben of that book, notions, some parallels between Wis 19, 13–17 and Philo (word agreement, Leitmotiv in that excerpt in the light of the tradition, the question of the rights for the Alexandrian Jews).

PL

Niniejszy artykuł jest drugą i zarazem ostatnią częścią dłuższego eseju. Sytuacja Żydów w Aleksandrii była specyficzna. Diaspora aleksandryjska była największą w starożytności (liczyła więcej Żydów niż ich było w Jerozolimie). Za panowania Ptolemeuszy miała wiele przywilejów. Jej sytuacja zmieniła się diametralnie po tym, jak Rzymianie zaczęli rządzić Egiptem, co pokazało pierwsze prześladowanie Żydów w Aleksandrii (38 po Chrystusie). Księga Mądrości musiała zostać napisana bezpośrednio po prześladowaniach w 38 roku po Chrystusie, a więc już w czasach młodego chrześcijaństwa. Opiera się to na mocnych argumentach: analizie filologicznej, Sitz im Leben tej księgi, terminach, kilku paralelach pomiędzy Mdr 19, 13–17 a Filonem (zgodność słownictwa, Leitmotiv w tej perykopie w świetle tradycji, kwestia praw Żydów Aleksandryjskich).

4

Trzy spory o datę Wielkanocy

80%

Naumowicz J.

|

tom 49

453-470

FR

L’antique controverse pascale avait differentes phases, en constituant en fait les debats separes. Le premier debat au Ileme siecle opposait les communautes d’Asie qui celebraient la grande Fete la meme date que les Juifs, le jour de la pleine lune, quelque soit le jour de la semaine ou il pouvait tomber (quartodecimans) et les autres Eglises qui rfacceptaient la celebration pascale que le dimanche.

5

Koncepcje komentarza biblijnego w epoce patrystycznej

80%

Szram M.

|

tom 44

35-48

FR

L'article presente l'histoirc et les traits caracteristiques du commentaire biblique come genre litteraire (universalite d'interpretation; caractere dogmatique, moral et spirituel; christocentrisme exegetique; elements de polemique antijuive, antipaienne et antiheretiquc; but scientifique, didactique et spirituel; disposition lineaire; division en livrcs et sections) ainsi que ses differents formes a t'epoque patristique.

EN

L'article presente l'histoire et les traits caracteristiques du commentaire biblique come genre litteraire (universalite d'interpretation; caractere dogmatique, moral et spirituel; christocentrisme exegetique; elements de polemique antijuive, antipaienne et antiheretique; but scientifique, didactique et spirituel; disposition lineaire; division en livrcs et sections) ainsi que ses differents formes a l'epoque patristique.

6

Wymogi formacji i tożsamości kapłańskiej. Między Antiochią i Aleksandrią (II-IV wiek)

80%

Covolo E. d.

Vox Patrum

|

2001

|

tom 40

157-172

IT

L'autore dell'articolo sta paragonando due antiche tradizioni orientali della formazione sacerdotale: antiochena rappresentata da Ignazio Antiocheno e da Giovanni Crisostomo, ed alessandrina illustrata coi testi di Origene, che insegna chiaramente del sacerdozio dei fedeli e del sacerdozio ministeriale.

7

Udział sił zbrojnych w procesie odsuwania od władzy biskupów aleksandryjskich podczas kontrowersji ariańskiej na wschodzie

80%

Leszka M. B.

Vox Patrum

|

1999

|

tom 36

349-365

EN

Within the short period of time between the years 339 and 373, Alexandria witnessed to a frequent use of the armed forces with an eye to removing the current bishop or enthronement of another, who had been approved of by the imperial court. Local administration officials and army officers were made use of in order to execute the current ruler’s orders.

8

Diaspora żydowska w Egipcie w czasach biblijnych

80%

Bosowski J.

|

2015

|

nr 19

65-84

EN

Deportations of Jews into the Babylonian captivity began a period of diaspora, because a part of the inhabitants of Judea took shelter in Egypt. In the fifth century BC, on the island of Elephantine – an island in the Nile, near the First Cataract – a colony of Jewish soldiers, who served in the army of Pharaoh, was created. Moreover, a temple following the templein Jerusalem was built there. After the conquest of Egypt, made by Alexander the Great, the Jewish Diaspora intensively developed. Jews were invited to settle in the newly built port city – Alexandria, which became the capital of the whole Egypt, as well as the scientific and artistic centre.The Judaic literature in Greek language, which was used every day, developed mainly in this city. The establishment of the Septuagint, the Greek Bible translated from Hebrew, wasthe most significant result of this development. Successive waves of emigration of Jews in the second century BC resulted in creation of the Jewish settlements in Leontopolis, where the temple of the Highest God was also built. During the reign of the Ptolemies, there were also the situations of the persecution of Jews. One such event was successfully completed, and it is called a “miracle of the hippodrome”.Since the conquest of Egypt by the Romans (30 BC), the situation of the Jewish Diaspora was gradually getting worse. In 38 AD, the first defeat of the Alexandrian Jews took place, and the next one occurred. The Jews, dissatisfied with their position, both in Egypt and the surrounding lands, started an armed rebellion, which was brutally suppressed by Romans in the 115–117 AD. It was the end of the Jewish Diaspora in Egypt, the history of which lasted over VII centuries.

9

Żydzi jako uchodźcy i przybysze w Egipcie. Kwesta resentymentów egipskich.

80%

Nakonieczny R.

|

tom 51

101-111

EN

This article presents the problem of migration on the historical example of Jewish settlement in Egypt in Pharaonic and Ptolemaic times. The history of Israel shows Egypt as a willingly chosen place of refuge or voluntary migration in order to improve one's life situation. The papyri discovered and read so far allow to reconstruct the social situation in the context of Egyptian-Jewish relations. They were often correct and even so close that there were mixed marriages and the adoption of certain customs (perhaps also religious) by Jews. Egyptian resentment, on the other hand, probably had its intellectual source among the Egyptian elite, mainly priests. They created an anti-Jewish narrative, kept it in the minds of the Egyptians, and used it at opportune moments to incite riots against the Jews. The anti-Jewish message was also preserved in Egyptian literature. There are many indications, however, that the definitely anti-Jewish topoi were the result of deliberate editing of the text.

PL

W niniejszym artykule przedstawiony został problem migracji na historycznym przykładzie osiedlania się Żydów w Egipcie w czasach faraońskich i ptolemejskich. Historia Izraela ukazuje Egipt jako chętnie wybierane miejsce ucieczki bądź dobrowolnej migracji w celu poprawienia swej sytuacji życiowej. Odkryte do tej pory i odczytane papirusy pozwalają na rekonstrukcję sytuacji społecznej w kontekście relacji egipsko-żydowskich. Przedstawiały się one często poprawnie, a bywały nawet do tego stopnia bliskie, iż dochodziło do małżeństw mieszanych oraz przyjmowania przez Żydów określonych zwyczajów (być może i religijnych). Natomiast resentymenty egipskie miały swe intelektualne źródło prawdopodobnie wśród elity egipskiej, głównie kapłanów. Tworzyli oni narrację antyżydowską, podtrzymywali ją w pamięci Egipcjan i wykorzystywali w dogodnym momencie dla wzniecenia rozruchów przeciw Żydom. Niechętny wobec Żydów przekaz zachował się także w literaturze egipskiej. Wiele wskazuje jednak na to, iż toposy zdecydowanie antyżydowskie były efektem celowych redakcji tekstu.

10

Teologiczne znaczenie osoby i natury w świetle chrystologii Soboru Chalcedońskiego

80%

Calore G.

|

tom 31

|

nr 4

146-165

PL

Council of Chalcedon is an actual closing point for Christology and a starting point for anthropology. Behind the teachings of the Council of Chalcedon,together with later clarifications added by the Second and the Third Councils of Constantinople, there were centuries of dispute between the School of Alexandria and the School of Antioch about the person and natures of Christ (4th/5th – 7th centuries). Therefore the light shed on the man by patristic Christology concerns understanding of his being a person and his nature. The analysis of the Council’s teachings of faith shows that these two concepts belong to two different areas which means that every man, following the man Jesus, is a person whose dignity is on a different level than his natural features (mind, will, consciousness, etc.) – in other words, it originates from transcendence. Simultaneously, person is a relational reality because it puts a man in a relation with God in which the nature can be improved, the nature whose essence – since it was adopted by Logos – is to be capax Dei, or ability to grow in following Christ.

11

Upadek patriarchy aleksandryjskiego Dioskura

80%

Milewski I.

Vox Patrum

|

2008

|

tom 52

|

nr 1

647-659

EN

The overthrow of patriarch Dioscuros appertains to the breakthrough events, which influenced the doctrinal countenance of Late Antique Christianity. Despite the fact that the decision to deprive the patriarch of the throne remained solely political, the very depositional proceedings were commenced on the charge of wrongdoings committed by Dioscuros prior to and in the course of the second Ephesian Council. During the Chalcedonian Councii there were also four Alexandrians who maintained accusations against the patriarch, those being: two deacons (Theodoros and Ischyrionis), presbyter Athanasius and Sophronios, of whom we possess little knowledge. It was proved, however, that even the substantial charges did not destine Dioscuros to be overthrown as much as did his refusal to attend the council. The overthrown patriarch was exiled and therein died in 454. His relics were translated to Alexandria during the reign of Tymotheus Ailuros.

12

Polski epizod w cypryjskich dążeniach do zrzucenia zwierzchnictwa sułtanatu mameluków

80%

Burkiewicz Ł.

Studia Gdańskie

|

2011

|

nr 29

163-181

PL

Treścią niniejszego artykułu jest stosunkowo nieznany polsko-cypryjski epizod w okresie średniowiecza. W 1426 r. Cypr został opanowany przez egipsko-syryjski sułtanat mameluków, a sam władca wyspy Janus de Lusignan dostał się do niewoli muzułmańskiej. Po odzyskaniu wolności król Cypru podjął próbę pozyskania pomocy w świecie chrześcijańskim w celu zrzucenia muzułmańskiego zwierzchnictwa. Jedną z takich prób była ekspedycja cypryjskiego poselstwa do Polski w 1432 r. Złożona wówczas przez Cypryjczyków propozycja dotyczyła mariażu następcy tronu wyspy z córką króla Jagiełły – Jadwigą – oraz zawierała również prośbę o udzielenie pożyczki w zamian za niemal praktyczne przejęcie kontroli nad Cyprem przez stronę polską.

EN

One of the most unusual Cypriot royal missions in the middle ages was a delegation that arrived at the court of Ladislaus Jagiello. It is still a comparatively unknown episode in Polish-Cypriot contacts. In March 1432 a group of envoys from King of Cyprus Janus of Lusignan reached Wiślica, a town situated half way between the capital of Poland – Cracow – and Sandomierz, where they were given a warm welcome by King Ladislaus Jagiello of Poland. The Cypriots passed, on behalf of their king, a request to King Ladislaus Jagiello to grant a loan of 200,000 florins. To cement the agreement King Janus asked for his only son John to marry the daughter of Jagiello – Hedwig. The king of Poland Ladislaus Jagiello answered that he would be eager to help King Janus, and not only with his army, but also with financial support, were it not that his country was in such close proximity to the Tatars, who he claimed were the most barbaric of all the nations that the world had seen and he had to fight with them constantly. He also said that he could not give the hand of his daughter to the son of Janus of Lusignan because his daughter died some months ago. He added, however, that had she been alive, she would definitely have agreed to marry such a magnificent heir to the throne.

13

The place of the legend of Alexander of Macedon in the larger context of the Old Romanian literature

70%

Ionescu D.-T.

In Gremium. Studia nad Historią, Kulturą i Polityką

|

2019

|

tom 13

7-25

EN

The main aim of this quite a short study was to complete the essential image of Alexander of Macedon as he appears through the pages of the Romanian Alexandria, with an overview on the so-called Old Romanian “popular” literature: somehow the true essence of this hero (Alexander of Macedon) and of his legend had eluded me many times. Compared with the Romanian History of Troy, so faithful still to Homer and his epigonoi, the Romanian Alexandria seems to the untrained reader of old Romanian literature (like the author of these lines confesses to be) a collection of wild fantasy stories. This article tries to highlight the place of this tale about Alexander the Great (his legendary story) in the larger context of the popular Old Romanian literature and the stories of some of its manuscripts and early printed versions, stories which are sometimes even stranger than the tale of the main character of the legend, Alexander himself.

PL

Głównym celem tego krótkiego badania jest ukazanie ogólnego wizerunku Aleksandra Macedońskiego, jaki wyłania się z treści rzymskiej Aleksandrii z jednoczesnym przeglądem tzw. starorzymskiej literatury „ludowej”: w jakiś sposób istota tego bohatera (Aleksandra Macedońskiego) i jego legendy wielokrotnie mi umykała. W porównaniu do rzymskiej Historii Troi, wciąż tak wiernej Homerowi i jego epigonoi, rzymska Aleksandria wydaje się niewprawionemu czytelnikowi literatury starorzymskiej (do bycia którym przyznaje się autor tych słów) kolekcją burzliwych, fantastycznych historii. Niniejszy artykuł stara się podkreślić miejsce tej opowieści o Aleksandrze Wielkim (jego legendarnej historii) w szerszym kontekście starorzymskiej literatury ludowej i historii zawartych w niektórych jej rękopisach i wczesnych starodrukach, historii, które czasami są nawet dziwniejsze niż opowieść o głównym bohaterze tej legendy, o samym Aleksandrze.

14

Św. Atanazy Aleksandryjski a biskupi Rzymu

70%

Longosz S.

|

tom 46

163-191

EN

Hac in dissertatione, quae duabus partibus constat, de relationibus mutuis inter duas episcopales sedes apostolicas Alexandrinam ac Romanam tempore Athanasii tractatur. In parte priore de origine apostolica atque loco episcopi Ecclesiae Alexandrinae necnon coniunctionibus Ecclesiae Alexandrinae cum Romana antę episcopatun Athanasii enarratur, in altera autem relatio huius episcopi ad papas Romanos (Silvestrum, Julium, Liberium et Damasum) sub aspectu auctoritatis atque primatus peculiariter exponitur

15

Zachodni kamień węgielny pod chalcedoński drogowskaz kierujący ku tajemnicy Boga i człowieka

51%

Zatwardnicki S.

Teologia w Polsce

|

2015

|

tom 9

|

nr 2

213-230

EN

Contribution of the Western Church Christology summarized in Leo the Great’s thought turned out to be crucial in formulating the Chalcedonian dogma. The pope’s thought was formed also as a reaction to reflection of schools in Alexandra and Antioch. The article mentions the relation between the pope’s Christology and soteriology. It stresses the role of Christ’s humanity in salvation of a man. One may say that owing to Leo’s “dyophysitic” Christology the Council Fathers affirmed the humanity of Christ. From that perspective the Chalcedon Council is not only a guidepost on the way leading to the mystery of Jesus Christ, but it also secondarily indicates the mystery of a man.

PL

Sobór w Chalcedonie każe wyznawać Chrystusa nie „z” dwóch natur, ale „w” dwóch naturach. Zawdzięczamy to określenie „diofizyckiej” chrystologii Leona Wielkiego. Dzięki papieskiej myśli człowieczeństwo Chrystusa zostało afirmowane. Chalcedoński drogowskaz prowadzi nie tylko w głąb misterium Chrystusa, ale wtórnie również ku tajemnicy człowieka.

16

Zachodni kamień węgielny pod chalcedoński drogowskaz kierujący ku tajemnicy Boga i człowieka

51%

Zatwardnicki S.

Teologia w Polsce

|

2015

|

tom 9

|

nr 2

213-230

PL

Sobór w Chalcedonie każe wyznawać Chrystusa nie „z” dwóch natur, ale „w” dwóch naturach. Zawdzięczamy to określenie „diofi zyckiej” chrystologii Leona Wielkiego. Dzięki papieskiej myśli człowieczeństwo Chrystusa zostało afirmowane. Chalcedoński drogowskaz prowadzi nie tylko w głąb misterium Chrystusa, ale wtórnie również ku tajemnicy człowieka.

EN

Contribution of the Western Church Christology summarized in Leo the Great’s thought turned out to be crucial in formulating the Chalcedonian dogma. The pope’s thought was formed also as a reaction to refl ection of schools in Alexandra and Antioch. The article mentions the relation between the pope’s Christology and soteriology. It stresses the role of Christ’s humanity in salvation of a man. One may say that owing to Leo’s “dyophysitic” Christology the Council Fathers affi rmed the humanity of Christ. From that perspective the Chalcedon Council is not only a guidepost on the way leading to the mystery of Jesus Christ, but it also secondarily indicates the mystery of a man