Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Agaricales
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
EN
The present paper provides new records of Protostropharia alcis in Poland. So far this species was known in the country only from several latest localities in the Biebrza National Park (Biebrza Basin) and the Kampinos National Park (Warsaw Basin). The new localities are situated in the Wigierski National Park (the East Sudetian Lake District) and in the north-western slope of Mt Wierzejska (the Holy Cross Mountains), where P. alcis was collected on dung of herbivores (eurasian elk and red dear) within several types of forest communities. All specimens of P. alcis were collected in recent years, from late September to early October, in the period 2012-2013. A full description and illustration of P. alcis based on gathered collections are given. Its delimitation, the knowledge of its ecology, general distribution, and threat is also briefly discussed. Based on the new and known distribution data for P. alcis in Poland, its red list category is proposed.
PL
Protostropharia alcis jest koprofilnym grzybem znanym głównie z obszaru Północnej Europy, ale posiada również stanowiska w Ameryce Płn. i Ameryce Płd. Gatunek ten najczęściej wytwarza owocniki na odchodach łosia (Alces alces). Znacznie rzadziej pojawia się na odchodach innych roślinożerców (np. jeleni, zajęcy, krów). Pierwsze stanowiska P. alcis w Polsce podali Kujawa i in. (2012) z terenu Biebrzańskiego Parku Narodowego i Kampinoskiego Parku Narodowego. W pracy przedstawiono nowe stanowiska P. alcis, stwierdzone w latach 2012 i 2013 na terenie Wigierskiego Parku Narodowego oraz na północno-zachodnim stoku góry Wierzejskiej w Górach Świętokrzyskich. Zaprezentowano opis stanowisk, synonimikę, ikonografię oraz charakterystykę najważniejszych cech budowy morfologiczno-anatomicznej tego gatunku. Podano również uwagi dotyczące ekologii i chorologii P. alcis. Autorzy dyskutują ponadto zmienność morfologiczną odnotowanych okazów P. alcis, a także taksonomię i wzajemne relacje tego grzyba z podobnym gatunkiem – Protostropharia semiglobata.
EN
Three species of the genus Psathyrella are described and illustrated in the paper. one of them: P. hydrophiloides is new to Poland, while two others: P. conopilus and P. murcida are new to the Polish Carpathians
PL
W niniejszej pracy przedstawiono trzy interesujące gatunki z rodzaju Psathyrella. Jeden z nich, P. hydrophiloides, nie był dotychczas podawany z terenu Polski. Jest to rzadki grzyb również w Europie. Dwa kolejne gatunki zostały podane po raz pierwszy dla polskich Karpat. P. murcida jest rzadkim grzybem związanym z bukiem, natomiast P. conopilus występuje głównie w lasach liściastych. Ten ostatni gatunek znany jest w Polsce z około 30 stanowisk. Zamieszczono dokładne opisy cech makro- i mikroskopowych przedstawianych gatunków, jak również zdjęcia ich owocników oraz rysunki cech mikromorfologicznych. Dla P. conopilus opracowano mapę rozmieszczenia w Polsce na podstawie dotychczas opublikowanych danych.
EN
The first record of Entoloma albotomentosum Noordel. & Hauskn., a member of the subgenus Claudopus and section Claudopus, is reported from Poland. A full description and illustration of the species based on Polish specimens are given and its taxonomy, ecology, and general distribution are also provided.
PL
W Polsce stwierdzono dotychczas występowanie 5 przedstawicieli sekcji Claudopus, rodzaju Entoloma (dzwonkówka), tj.: E. byssisedum, E. depluens, E. jahnii, E. ollare i E. parasiticum. Grzyby te charakteryzują się z reguły drobnymi owocnikami typu boczniakowatego (pleurotoidalnego) lub pępówkowatego (omfaloidalnego). Są wśród nich gatunki saprotroficzne, rozwijające się na różnych, butwiejących szczątkach roślin wyższych lub pojawiające się bezpośrednio na ziemi. Należą tu również gatunki patogeniczne, rozwijające się na owocnikach innych grzybów lub związane z obecnością mszaków. W trakcie obserwacji mikologicznych, przeprowadzonych w sierpniu 2010 roku w miejscowości Domaszowice (Równina Oleśnicka), znaleziono przypadkowo na terenie nieużytku porolnego kilka bardzo drobnych, białawo zabarwionych, pleurotoidalnych owocników, zasiedlających martwe szczątki traw (głównie butwiejące liście trzcinnika Calamagrostis sp.). Badania laboratoryjne wykazały, iż reprezentują one nowy dla mikobioty Polski gatunek dzwonkówki – Entoloma albotomentosum Noordel. & Hauskn. (proponowana polska nazwa: dzwonkówka ciżmówkowata). E. albotomentosum została opisana w 1989 roku z terenu Austrii. W najnowszych opracowaniach takson ten ujęty jest w podrodzaju i sekcji Claudopus. Gatunek ten cechuje się wytwarzaniem drobnych, niepozornych, biało zabarwionych i dość zmiennych w budowie makroskopowej owocników, które mogą mieć formę boczniakowatą (z trzonkiem wykształconym bocznie, zredukowanym bądź niewykształconym) lub pępówkowatą (z trzonkiem wyraźnie wykształconym i niekiedy centralnie osadzonym). W młodym stadium owocniki te zwykle przypominają do złudzenia niewielkich przedstawicieli rodzaju ciżmówka (Crepidotus). Według danych literaturowych E. albotomentosum pojawia się przede wszystkim w gęstych zaroślach traw i turzyc oraz na brzegach stawów, gdzie tworzy owocniki na butwiejących szczątkach traw i turzyc. Rozmieszczenie tego gatunku jest słabo poznane. Do chwili obecnej stwierdzono jego występowanie jedynie w Europie, gdzie (oprócz Austrii) znany jest on z rozproszonych stanowisk, zlokalizowanych w Holandii, księstwie Lichtenstein, Niemczech, Danii, Anglii, Szkocji i Norwegii. Specyficzne preferencje siedliskowe oraz niewielkie rozmiary owocników E. albotomentosum są prawdopodobnym powodem rzadkości notowań tego gatunku w terenie. Dokładniejsze poszukiwania dają szansę na znalezienie dalszych stanowisk tego grzyba, m. in. w Polsce. W prezentowanej pracy przedstawiono szczegółowy opis i ilustracje cech zebranych owocników E. albotomentosum. Przedstawiono również informacje na temat taksonomii, ekologii i rozmieszczenia tego gatunku.
EN
The first records of Flagelloscypha minutissima (Burt) Donk are reported from Poland, being easternmost on the European continent. A brief description and illustration of the species based on Polish specimens are given and its ecology, distribution, and taxonomy are surveyed.
EN
Data concerning morphology, ecology and distribution of Polish representatives of the genus Xerula Maire are discussed in the paper. All available specimens of X. pudens and X. melanotricha from Polish herbaria were reexamined to verify their identity and geographical distribution. Several new localities of X. melanotricha in the country are provided. A key to European taxa of the genus is proposed.
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.