Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

1 Acta Medicorum Polonorum

1 2018

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: 3. Szpital Okręgowy,

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Losy ostatniego szefa oddziału chirurgicznego 3. Szpitala Okręgowego w Grodnie ppłk. Adama Kiełbińskiego (1894-1975) jako odbicie dziejów polskiej wojskowej służby zdrowia z Kresów Wschodnich II Rzeczpospolitej

100%

Kopociński Z. , Kopociński K.

Acta Medicorum Polonorum

2018

tom 8

nr 1

55-66

W okresie międzywojennym polska wojskowa służba zdrowia dysponowała dziesięcioma dużymi szpitalami okręgowymi. Najważniejszą placówką sanitarną w III. Okręgu Korpusie był 3. Szpital Okręgowy w Grodnie. II wojna światowa przyniosła likwidację tego zakładu oraz śmierć większości jego lekarzy. Ppłk Adam Kiełbiński (1894-1975), ostatni ordynator oddziału chirurgicznego, był jednym z nielicznych, którym udało się przetrwać ten dramatyczny czas. Pobyt w sowieckim łagrze, w warunkach urągających człowieczeństwu, nie zabił w nim umiłowania zawodu lekarza i chęci niesienia pomocy chorym ludziom. Przeszedł szlak bojowy Armii Polskiej w ZSRR i II Korpusu Polskiego. Po zakończeniu II wojny światowej nie mógł powrócić do Polski, pozostał w Wielkiej Brytanii, pracował w Szpitalu Polskim w Penley. Z jego perspektywy doskonale widoczny jest dramat wszystkich mieszkańców Kresów Wschodnich II Rzeczpospolitej, którzy w wyniku haniebnych traktatów w Jałcie i Poczdamie, mimo niezwykłej ofiarności i olbrzymiego wkładu w pokonanie III Rzeszy, pozbawieni zostali swoich domów i skazani na los wiecznego tułacza.

In the interwar period, the Polish military health service had ten large regional hospitals. The most important sanitary facility in the 3rd District of the Corps was the 3rd Regional Hospital in Grodno. World War II brought the liquidation of this hospital and the death of most of its doctors. Lieutenant colonel Adam Kiełbiński (1894-1975), the last head of the surgical ward, was one of the few who managed to survive this dramatic time. A stay in a Soviet gulag, in conditions that insulted humanity, did not kill his love of the medical profession and his willingness to help sick people. He passed the combat trail of the Polish Army in the USSR and the Second Polish Corps. After the end of World War II, he could not return to Poland, remained in Great Britain and worked at the Polish Hospital in Penley. From his perspective, the drama of all inhabitants of the Eastern Borderlands of the Second Polish Republic is clearly visible, who, as a result of shameful treaties in Yalta and Potsdam, despite their unusual dedication and enormous contribution to defeating the Third Reich, were deprived of their homes and doomed to the fate of the eternal wandering.