Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Conservation versus reconstruction. Do we need other or new criteria conserving architectural surfaces of the 20th Century?

100%

Danzl T.

|

tom Nr 8

89--102

EN

Until today, in most European countries there is no juridical definition or legal recognition of the profession of the conservator-restorer. This fact means an almost complete lack of specific regulations anticipating conservation-restoration activities and stipulating the quality of these activities. The absolute need for qualified professionals, for a legal status, for an evaluation of the dynamics in a conservation–restoration project and finally for an analysis of the essential methodological steps of the conservation project require evidence of professional responsibility, competence and qualification. At the very beginning of the conservation of 20th century architecture, the professional figure of the architect wasn´t discussed in his historically grown leading position. The task of the conservator-restorer and of the conservation sciences at that time was to take part in a planning process that often started with a “reconstruction concept” for regaining the lost “original” design of the architecture. It seemed to be more important to reconstruct “ideas” than to follow the traces of the authentic materials, and to document and conserve them. Often this was justified with the alleged “special status” of modern architecture which was supposed to be too fragile and too ephemeral to be conserved in the same way as other historical monuments. This article wants to illustrate that effective “project management” based on a shared and transparent theoretical fundament is able to bring about a conciliation of the apparently diametrically opposed opinions and concepts of “Conservation” and “Reconstruction”.

2

Le Corbusier w Warszawie i na Górnym Śląsku

63%

Nakonieczny R.

|

tom T. 57, z. 4

26-38

PL

Rok 2012 zapisze się w pamięci świata kultury obchodami 125 rocznicy urodzin Le Corbusiera (1887-1965), wielkiego architekta XX wieku. Uroczystości rocznicowe w Polsce nie ograniczyły się jedynie do celebrowania daty urodzin guru światowego modernizmu przypadającej na dzień 6 października 1887 roku. Organizator obchodów roku Le Corbusiera - Centrum Architektury w Warszawie - przygotował specjalny program edukacyjno-artystyczny pod nazwą "Le Corbusyear" włączając szacowne instytucje, środowiska twórcze i naukowe z kraju i z zagranicy. Według kuratora obchodów, Grzegorza Piątka, pomysł zrodził się "(...) wokół ideowej obecności i nieobecności Le Corbusiera w Polsce (...), by stworzyć okazję (...) do rozszyfrowania jego śladów w naszych miastach i osadzenia dorobku polskich architektów w światowym kontekście intelektualnym, ale również do refleksji nad żywotnością ideałów modernistycznej urbanistyki(...)" i dotyczył cyklu różnorodnych imprez odbywających się w Warszawie, Katowicach i Tarnowie. Autor artykułu przygotowywał katowicką edycję wydarzenia Le Corbusyear, tworząc koncepcję szlaku tropami idei Le Corbusiera w Katowicach oraz prezentując poniższy tekst podczas warszawskiego spotkania, w którym udział wzięli: Charles Jencks, Arthur Rüegg, Charles Knevitt.

EN

The year 2012 will be remembered in the cultural world as the 125th anniversary of the birth of Le Corbusier (1887-1965), the great architect of the 20th century. In Poland, the organiser of the Year of Le Corbusier - Centrum Architektury (Centre of Architecture) in Warsaw - did not content itself with celebrating the birthday of the guru of global modernism, who was born on 6 October 1887, but also prepared a special educational and artistic programme entitled "Le Corbusyear", and invited the participation of many esteemed institutions, artists and researchers from Poland and all over the world. According to the principal organiser of the celebrations, Grzegorz Piątek, the idea came from "(...) Le Corbusier's ideological presence and absence in Poland (...) in order to create an opportunity to (...) seek traces of his influence in our urban architecture and place the legacy of Polish architects in the global intellectual context, but also to reflect upon the robustness of modernist urban planning ideals (...)". The project entailed a number of events that took place in Warsaw, Katowice and Tarnów. I myself organised Le Corbusyear in Katowice, following the concept of tracing Le Corbusier's ideas in Katowice. This text has been presented at a Warsaw meeting with the participation of Charles Jencks, Arthur Rüegg and Charles Knevitt.

3

Nowy Gmach Muzeum Narodowego w Krakowie. Z dotychczasowych dziejów, zwroty historii

63%

Włodarczyk M.

|

tom T. 55, z. 3

37-48

PL

Muzeum Narodowe w Krakowie jest najstarszym polskim muzeum narodowym. Powołano go w 1879r. Po uzyskaniu przez Polskę niepodległości rozgorzały wieloletnie dyskusje co do miejsca i kształtu obiektu potrzebnego dla pomieszczenia nie eksponowanych dotąd zbiorów. Podjęto decyzję o całkiem nowej inwestycji, inwestycji nowoczesnej i współczesnej swoim czasom ale też monumentalnej i narodowej, w duchu tendencji nacjonalistycznych odbudowującego się po rozbiorach państwa czyli o budowie tzw. Nowego Gmachu Muzeum Narodowego. Obiekt ten miał także pomieścić dzieła wieszcza i artysty - Stanisława Wyspiańskiego. Inwestycję rozpoczęto w 1934r według nagrodzonego projektu i realizowano go do 1939r, tj do wybuchu II wojny światowej, dzięki ofiarności całego polskiego społeczeństwa oraz wsparciu państwa polskiego. Budowę kontynuowano w czasie wojny, przy czym od 1940 do 1943r realizowana była ona jako przebudowa obiektu na Staadkasino Krakau. Prace po wojnie ruszyły dopiero w 1949r, ponownie jako Muzeum Narodowe ale już w wersji okrojonej projektu pierwotnego i były kolejną przebudową prowadzoną do 1957r. W 1958r rozpoczęto działania dla opracowania projektu rozbudowy okrojonego dotąd budynku a realizację tak zakreślonego zamierzenia zakończono w 1990r. W 2004r, przy okazji jubileuszu, rozstrzygnięto konkurs na kolejną rozbudowę a właściwie dobudowę nowego obiektu, tj. tzw. Pawilonu Wyspiańskiego. Śledząc dzieje budynku Nowego Gmachu Muzeum Narodowego w Krakowie możemy obserwować jak teoria i praktyka ale także polityka i realia zmieniały się na przestrzeni lat. Na przykładzie tego modernistycznego obiektu, w kontekście całego założenia, w tym urbanistycznego, widzimy także jak pewne podejmowane decyzje wpływają na ochronę architektury, czy to w rozumieniu kontynuacji myśli pierwotnej czy to w dostosowaniu kontynuacji do myśli obowiązującej.

EN

The National Museum in Cracow is the oldest national museum in Poland. It was founded in 1879. National discussion has taken place for years about the location and form of the building to expose a collection that was never shown. The decision was taken to erect a completely new building, monumental, modern and contemporary, presenting national spirit adequate for the so called National Museum New Building. The works of Stanisław Wyspiański, the great Polish poet and artist, were to be placed in this building. The building process started in 1934 according to the awarded design, and was continued, thanks to effort of the whole society and the support of the government, until 1939, i.e. the beginning of World War 2. The works were continued during the war years of 1940-1943 as converting into Nazis Staatkasino Krakau. Work started again after the war in 1949, again under the name of the National Museum, but with a reduced program, being in fact another conversion of the original plans, and was completed in 1957. In 1958 work was started to prepare a project extending the formerly reduced program, and the building based on these plans was completed in 1990. In 2004, on the occasion of the jubilee, a competition was judged for another expansion, or rather the next extension of the so called "Wyspiański's pavilion". Tracing the history of construction of Cracow’s National Museum New Building, one is able to observe the changes of theory and practice, and also politics, through the time period. The example of this modernistic building demonstrates the results of preservation decisions regarding both realizing the primary plan and adopting it to contemporary urban and architectural doctrines.

4

Architektura Warszawy w czasach stalinowskich. Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa - symboliczny kamuflaż

63%

Baraniewski W.

|

tom T. 55, z. 3

65-73

PL

Powojenne plany przebudowy centrum Warszawy, związane były z politycznym zamiarem przekształcenia "klasowego" charakteru śródmieścia. W centralnych partiach miasta miały się znaleźć monumentalne osiedla robotnicze i państwowe lokale sklepowe i usługowe. Pierwszą próbą (i jedyną zrealizowaną w tej skali), była budowa Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej. Jej realizacja miała stworzyć podstawy nowej urbanistyki i architektury realizmu socjalistycznego. Monumentalna, poszerzona Marszałkowska, miała prowadzić od centrum do pl. Unii, z nowoprojektowanym placem centralnym MDM (dziś pl. Konstytucji). Konieczność pozostawienia i odbudowy kościoła Zbawiciela, spowodowała komplikacje przestrzenne, wynikające z ideowej niezgodności budowli sakralnej i socjalistycznego osiedla. Bryłę kościoła próbowano przesłonić wysokościowcem, lub zneutralizować ideowo dekoracją rzeźbiarską. Brak wzorów formalnych i decyzji co do treści rzeźb spowodował, że zrealizowana na MDM dekoracja ma charakter kamuflażu i nie posiada zamierzonego radykalizmu ideowego.

EN

After World War 2, plans to rebuild the centre of Warsaw were connected with the political objective to transform the "class" aspect of the city's central quarter. Downtown Warsaw was to see monumental housing estates for workers and state-owned shopping and service areas. The first attempt (and the only one realized on this scale) was the construction of the Marszałkowska Housing Estate known as MDM. It was to lay the foundations for new urban planning and socialist architecture. The monumental, widened Marszałkowska street was to run from the centre to Unii square, through a brand-new central square (now Konstytucji square). The necessity to preserve and reconstruct the Church of the Saviour (Zbawiciela) caused spatial complications, resulting from the ideological conflict between a temple and socialist housing. There was an attempt to hide the church behind a high-rise block or neutralize it with sculptures. A lack of formal examples and decisions on the theme of the sculptures meant that the decorations finally realized for MDM have the nature of camouflage and do not carry the intended radical ideology.

5

Maciej Nowicki (1910–1950) – życie i twórczość

63%

Barucki T.

|

nr 4(40)

21-32

EN

This paper presents briefl y the life and work of Maciej Nowicki – prematurely deceased, one of the most visionary architects of the 20th century. He was one of the few architects who’s one drawing has made a revolution in design and made possible the emergence of an entirely new fi eld of construction industry. His most creative period occurred in the years after World War II. He was one of the designers of the rebuilding of Warsaw. He was sent by the government to New York as a representative of Poland in the design of the United Nations headquarters. Then, his sketch of the design of the hall in Raleigh “opened the door” for the appearance of membrane structures. The new city of Chandigarh was next step on his architectural way, but the tragic air accident in Egypt ended his brilliant career.

PL

Praca niniejsza przedstawia pokrótce życie i pracę Macieja Nowickiego – przedwcześnie zmarłego, jednego z najbardziej wizjonerskich architektów XX w. Był jednym z niewielu architektów, których jeden rysunek dokonał rewolucji w projektowaniu i umożliwił powstanie całkowicie nowej dziedziny w przemyśle budowlanym. Jego najbardziej twórczy okres przypadł na lata po zakończeniu drugiej wojny światowej. Był jednym z projektantów odbudowy Warszawy. Został wysłany przez rząd do Nowego Jorku jako przedstawiciel Polski przy projekcie siedziby głównej ONZ. Następnie jego szkic projektu hali w Raleigh „otworzył drzwi” konstrukcjom membranowym. Nowe miasto Chandigarh miało być kolejnym jego dziełem, jednak tragiczna katastrofa lotnicza w Egipcie zakończyła jego błyskotliwą karierę.

6

Awangarda – od dynamiki ruchu do nowej narracji przestrzeni miejskiej

51%

Kwiatkowski J.

|

tom T. 61, z. 3

5--22

PL

Czasy awangardy lat 20. XX wieku przyniosły radykalne przewartościowania w dziedzinie sztuk wizualnych. Odrzucono dotychczasowe doświadczenia akademików, zerwano z perspektywą liniową. Wkrótce również odrzucono apoteozę dynamiki wielkiego miasta, stawiając w jej miejsce kult nowego człowieka, a konkretnie człowieka jako zbiorowości, czyli społeczeństwa zmiany. Miejsce dawnej grawitacji wypływającej z hierarchii przestrzeni miejskiej dającej spójność sceny, czyli kontekst zajął samodzielny przedmiot. Na jego bazie rozpoczęły się nowe poszukiwania postkubistycznej syntezy. Nie przekroczono jednak – jak się okazało aż do dnia dzisiejszego – granicy bezprzedmiotowości.

EN

The avant-garde ideas of the 1920s brought about a radical re-evaluation in visual arts. The scholarly approach to art was rejected, together with linear perspective. The idea of grand cities, no longer glorified, was soon replaced by an apotheosis of new man, yet understood as a community – a society of change. The gravity of spatial hierarchy which had hitherto given context and coherence to a scene was transferred to a single object. On its basis people started to look for a post-cubist synthesis. But the limit of abstraction, as it turns out, was to this day never crossed.