W artykule przedstawiono wyniki badania awangardowych i neoawangardowych tendencji w tekstach białoruskiego poety Alesia Nawrockiego. Omówiono transformację języka konwencjonalnego literatury pięknej, techniki wzmacniania intelektualizacji poezji i zastosowanie jakościowo nowych słów. Często początek utworów A. Nawrockiego stanowią elementy gry, eksperymenty z dźwiękową realizacją tekstu poetyckiego, wzmocnienie rytmiczności wiersza wolnego i akcentowanego, obecność nowoczesnych form rytmicznych, wewnętrzna harmonia słów, dominacja groteski i absurdu.
EN
In the article the results of the analysis of the avant-garde and neo avant-garde tendencies in the lyric poetry of Belarusian poet Ales Navrotsky are presented. The transformation of conventional language in literature, techniques of increasing intellectual significance of poetry, and developing wording are also discussed. Very often Navrotsky’s poetry is based on playful approaches, experiments with sounding of poetic texts, additional attention to the rhythmic capabilities of free and accentual verses, nontraditional rhythm formats, internal harmony of words, and attraction to grotesque and absurd.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.