Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Українське кіномистецтво і тоталітаризм (друга половина 1960-х–1980-ті роки)

100%

Кузіна Н. , Ховайба Н.

Miscellanea Posttotalitariana Wratislaviensia

|

2013

|

tom 1: Między pamięcią a zapomnieniem. Trauma postkomunistyczna

273-285

EN

The article conсiders confrontation of soviet system and filmmakers, degree of freedom of artistic creativity of intellectuals in totalitarian state, as well as system of punishment that was used against diссidents. The art of cinema as being most massive and influential has received considerable attention from the Soviet state. Ideological format of cinematography development has remained unchanged for decades, its dogmatism and conservatism became a powerful factor in distorting public consciousness. Cinema was to promote communist consciousness of the people and strengthen links with practices of building socialist system. The main method which was available to filmmakers in their works is socialist realism and it was used as basiс for creation of high artistic works that glorified heroic deeds of soviet people — builders of communism. Real achievements and losses of Ukrainian cinema of the second half of the 1960s and first half of the 1980s became clear only with the beginning of liberalization of spiritual life from the time of „perestroika” and development of national cultural life in independent Ukraine.

2

Депортація польського населення 3 території УРСР. 1944-1946 рр.

100%

Сорока Ю.

Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe

|

2015

|

nr 1

57-69

RU

В статье рассматривается процесс переселения польского населения с территории УССР согласно Люблинского соrnашения 9 сентября 1944 года.

EN

This article studies the process of resettlement of the Polish population from the territory of the USSR in accordance with the Lublin's Agreement of September 9, 1944.

3

Культурные практики, литературные свидетельства и личные документы преследованных Свидетелей Иеговы

80%

Bugaj T.

Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze

|

2022

|

tom 32

1-32

EN

The article deals with memoir texts written by the members of a religious minority group repressed by the Soviet Union authorities. The author of the article pays significant attention to the specifics of the texts, the motives for recording the stories, and the subject of the memoirs themselves. Most often, the authors of the memoir texts reported on the course of exile to Siberia, difficult living conditions and constant overwork. They talked about being in labour camps, beatings, surveillance and other forms of repression. In addition to the analysis of selected issues, the author of the article discussed also the texts under analysis role. These written texts are not only crucial historic documents that tell about past events. They are the testimonies of those events victims. They are an element of cultural practice and, among other things, are aimed to create a sense of community, reveal the values which dominate within the group and to promote certain behaviour codes which include maintaining loyalty to beliefs and totalitarianism.

PL

W opracowaniu dokonano przeglądu tekstów memuarystycznych powstałych wśród mniejszościowej wspólnoty religijnej represjonowanej przez władze Związku Radzieckiego. Zwrócono uwagę na ich specyfikę, motywy spisywania swej historii, a także tematykę wspomnień. Autorzy najczęściej relacjonowali przebieg deportacji na Syberię, surowe warunki życia i katorżniczą pracę. Opowiadali o pobytach w łagrach, pobiciach, inwigilacji oraz innych formach represji. Poza analizą wybranej problematyki omówiono rolę, jaką dziś pełnią badane teksty. Tworzą one nie tylko barwny dokument minionych zdarzeń, ale również są świadectwem składanym przez ofiary. Stanowią element praktyki kulturowej i służą między innymi budowaniu poczucia wspólnotowości, eksponowaniu wartości obowiązujących w obrębie grupy, a także promowaniu określonych wzorców zachowania, polegających na pozostawaniu wiernym swym przekonaniom i stawianiu oporu wobec totalitaryzmu.

RU

В статье рассматриваются мемуарные тексты, написанные членами религиозного меньшинства, репрессированного властями Советского Союза. Обращается внимание на специфику текстов, мотивации записи своей истории, а также на сам предмет воспоминаний. Авторы чаще всего упоминали о ходе высылки в Сибирь, тяжелых условиях жизни и непосильном труде. Рассказывали о пребывании в трудовых лагерях, избиениях, слежке и других формах репрессий. Помимо анализа избранных вопросов, обсуждается роль, какую выполняют анализируемые тексты. Они воспринимаются не только как впечатляющий документ о прошедших событиях, но также как свидетельство жертв советских репрессий. Мемуары являются элементом культурной практики и служат, среди прочего, формированию чувства единства, раскрытию ценностей, действующих внутри группы, а также примером определенных моделей поведения, заключающихся в сохранении верности своим убеждениям и сопротивлении тоталитаризму.

4

Практики памяти: Тверь, Медное, Ржев

70%

Boushev A.

Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze

|

2022

|

tom 32

1-20

EN

The tragic history of the first half of the 20th century is receding into annals of history there are hardly any surviving witnesses. However, practices of commemoration and collective memory are still there. Aleksandr Bushev looks at practices of public commemoration of collective consciousness related to the traumatic events in the history of the 20th century. The article focuses on modern documentary theatre concerned with repressions, media coverage of deconstruction of memorial plaques on the former building of Kalinin NKVD, the attempts to rebrand the Mednoye Museum, the struggle against the falsification of military history undertaken by Tver historian Svetlana Gerasimova, and the creation of a Soviet soldier memorial in Rzhev. Bushev’s goal is make us reflect on the images of memory in the consciousness of our contemporaries, on the ways in which this memory can be penetrated via creative and journalistic texts, and on attempts to erase this memory.

PL

Tragiczna historia XX wieku odchodzi w przeszłość - nie pozostało przy życiu wielu reprezentatywnych świadków dziejów jego pierwszej połowy. Pozostają jednak zbiorowe praktyki pamięci i komemoracji. W artykule omówiono rodzaje praktyk pamięci zbiorowej odnoszące się do traumatycznych wydarzeń z historii XX wieku. Analizie poddane zostały kwestie etyczności współczesnego teatru dokumentalnego o represjach, medialne relacje z demontażu tablic pamiątkowych w Twerze, próby rebrandingu muzeum w Miednoje, walka o prawdę prowadzona przez historyka wojskowości Swietłanę Gierasimową i powstanie pomnika w Rżewie. Artykuł skłania do refleksji nad obliczami pamięci i jej stanem w świadomości współczesnych, technikami wnikania w pamięć w tekstach literackich i nieliterackich czy próbami pozbycia się jej.

RU

Трагическая история двадцатого столетия уходит в прошлое - не остаётся в живых авторитетных свидетелей истории первой половины XX века. Однако остаются коллективные практики памяти и коммеморации. В работе рассматривается, каковы практики коллективной памяти, касающиеся травматических событий истории XX века. Исследуется этичность современного документального театра о репрессиях, медийное освещение демонтажа памятных досок в Твери, попытки ребрендинга музея в Медном, борьба за подлинную историю военного историка Светланы Герасимовой и создание монумента во Ржеве. Статья заставляет подумать, каковы образы памяти и ее состояние в сознании современников, каковы приемы проникновения в память в литературных и нелитературных текстах или попытки избавиться от нее.