Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zapomniany poeta polsko-białoruski: twórczość Jana Kozakowicza

100%

Kawalou S.

Białorutenistyka Białostocka

|

2014

|

tom 6

PL

Siarhiej Kawalou - Lublin

RU

У артыкуле разглядаецца творчасць забытага польска-беларускага паэта Яна Казаковiча (Лiтвiна). Паэт жыў на рубяжы 16–17 вякоў у Вiльнi, пiсаў на польскай мове, але ў сваëй творчасцi выступаў як актыўны патрыëт Вялiкага Княства Лiтоўскага. Эпiграмы i прысвячэннi Казаковiча можна знайсцi ў мно- гiх кнiжных выданнях канца 16 – пачатку 17 веку, але найбольш значным яго творам з’яўляецца паэма «Orzech włoski» («Итальянский орех») (Вiльня 1603) – вольная перапрацоўка элегii Авiдыя «Nux» («Орех»).

EN

The article is dedicated to the literary creation of a forgotten Polish and Belarusian poet Jan Kozakovich (Litvin). The poet lived at the end of 16th and the beginning of 17th century in Vilna, wrote in Polish, but in his works he is an active patriot of the Grand Duchy of Lithuania. The poet’s epigrams and dedication can be found in a number of books published in the late 16th – early 17th century. However, Kozakovich’s most significant work is a poem “Walnut” (Vilna 1603) – an elegy of Ovid’s “The Walnut Tree”, remade in freestyle.

2

Świat poetycki Nadziei Artymowicz i Miry Łukszy. Podobieństwa i różnice

100%

Twaranowicz H.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia

|

2020

|

tom 38

|

nr 2

EN

The phenomenon of creativity of the members of the Belarusian Literary Association “Belavezha,” which was founded in 1958 in Białystok, has been attracting the attention of researchers of the literature for a long time. Recently, the multigenerational “female” poetry (Alena Anishevskaya, Maryla Bazylyuk, Zhenya Martynyuk, Lidia Malinovska, Justyna Karolka, Viyaleta Nikityuk, Katsyaryna Senkevich) has been arousing considerable interest. The article analyses the works of Nadezhda Artymovich and Mira Luksha – the brightest representatives of “Belavezha” with their expressive poetic world. We analyse the problem of tradition and innovation, the directions of different development of topics and motifs in their poetry so that we can see the components that are common to them and those that are definitely unique for each of them. The comparative and descriptive-analytical methods were used in the process of investigation.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie fenomenu twórczości członków Białoruskiego Stowarzyszenia Literackiego „Białowieża”, które powstało w 1958 roku w Białymstoku i od pewnego czasu znalazło się w kręgu zainteresowań badaczy literatury, a wpisuje się w nurt białoruskiej literatury Polski. W ostatnim czasie znaczne zainteresowanie wywołuje wielopokoleniowa poezja „kobieca” (Alena Aniszewska, Maryla Bazyluk, Żenia Martyniuk, Lidia Malinowska, Justyna Korolko, Wioleta Nikiciuk, Katarzyna Sienkiewicz). W artykule analizowana jest twórczość dwóch najbardziej wyrazistych a zarazem przeciwstawnych poetyk oraz światów poetyckich – Nadziei Artymowicz oraz Miry Łukszy. Analizie poddano problem tradycji i nowatorstwa, kierunki odmiennego rozwoju tematyki i motywów w ich poezji, co pozwoliło wyodrębnić te elementy, które są dla obu poetek wspólne, a także te które charakteryzują ich warsztat literacki w sposób niepowtarzalny. W procesie badawczym wykorzystano metodę komparatywistyczną oraz opisowo-analityczną.

RU

Феномен творчасці сяброў Беларускага літаратурнага аб’яднання “Белавежа”, якое ўзнікла ў 1958 годзе ў Беластоку, здаўна прыцягвае пільную ўвагу даследчыкаў літаратуры. Апошнім часам значную цікавасць выклікае “жаночая” паэзія, прадстаўленая паэткамі розных пакаленняў (Алена Анішэўская, Марыля Базылюк, Жэня Мартынюк, Лідзія Маліноўская, Юстына Каролька, Віялета Нікіцюк, Кацярына Сянкевіч). У артыкуле аналізуецца творчасць Надзеі Артымовіч і Міры Лукшы – найбольш яркіх прадстаўніц “Белавежы” са сваім выразным паэтычным светам. Аналізуюцца праблемы традыцый і наватарства, ідэйна-тэматычны характар іх паэзіі, што дае магчымасць выдзеліць агульнае і адрознае, непаўторнае для кожнай з паэтак.

3

Да праблемы развiцця беларускай духоўнай паэзii: творчасць Зьнiча (Алега Бембеля)

100%

Twaranowicz H.

Studia Wschodniosłowiańskie

|

2020

|

tom 20

113-125

EN

The article analyses the biographical and creative path of Znicz, the Belarusian poet, philosopher and conservatory graduate. His poems consistently express spiritual search, which is characterized by the author’s dominant theocentric worldview (in 1996 Aleh Biembiel took the monastic vows of Zhyrovichy Monastery). Znicz’s poetry continues the excellent tradition of his great predecessors – ascetics and penitents. His poetry reveals the pursuit of reconciliation on the basis of unquestionable millennium-old Christian values with the fundamental values of the nation state, especially within the understanding of the concept of patriotism.

4

Relacje pomiędzy Bogiem a człowiekiem w twórczości Ryhora Baradulina na podstawie tomu poezji KSTY

75%

Kaliciński M.

Acta Albaruthenica

|

2023

|

nr 23

315-326

PL

Powiew swobody twórczej na Białorusi, wynikający z odwilży politycznej i transformacji ustrojowej lat 90. XX w., przyczynił się do zwrotu wielu literatów białoruskich w stronę tematyki religijnej. Do grona owych pisarzy należał także Narodowy Poeta Białorusi Ryhor Baradulin. Artykuł zawiera bliższy ogląd relacji Boga z człowiekiem w twórczości R. Baradulina na podstawie tomu poezji Ksty. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, iż podmiot liryczny jest istotą głęboko religijną, reprezentującą światopogląd chrześcijański oraz białoruską tożsamość narodową. Obraz Boga w dużej mierze odpowiada chrześcijańskiej wizji Absolutu, czyli dobrego, miłosiernego i łaskawego Ojca rodzaju ludzkiego. Istotnym elementem składowym więzi łączącej Boga i człowieka w Kstach jest cisza i milczenie. Dialogi lirycznego „ja” ze Stwórcą charakteryzują się niekonwencjonalnością, zaś jedną z głównych poruszanych kwestii stanowią sprawy ojczyzny białoruskiej i jej przedstawicieli.

BE

Час творчай свабоды, які прыйшоў у Беларусь на пачатку 90-х гадоў XX ст. разам з палітычнай адлігай і распадам камуністычнага ладу, абумовіў зварот шматлікіх тагачасных беларускіх пісьменнікаў да рэлігійнай тэматыкі. Сярод такіх літаратараў быў таксама народны паэт Беларусі Рыгор Барадулін. Прадмет даследавання – дачыненні паміж Богам і чалавекам у творчасці Р. Барадуліна на аснове паэтычнага зборніка Ксты. У выніку праведзенага аналізу было выяўлена, што лірычны герой характарызуецца глыбокай рэлігійнасцю хрысціянскага кшталту і атаясамлівае сябе з Беларуссю. Вобраз Бога, па вялікім рахунку, адпавядае хрысціянскім уяўленням пра Абсалют, г. зн., што Бог у Р. Барадуліна адзначаецца дабрынёй, міласэрнасцю, ласкавасцю ды ахінае сваёй бацькоўскай апекай увесь чалавечы род. Важным элементам сувязі, якая лучыць чалавека з Богам у Кстах, з’яўляецца цішыня і маўчанне. У дыялогах лірычнага „я” з Тварцом заўважаецца арыгінальны, аўтарскі падыход, а да найбольш важных пытанняў, якія закранаюцца ў малітоўнай лірыцы Р. Барадуліна, належыць лёс Беларусі і саміх беларусаў.

EN

The cultural and political thaw in Belarus at the beginning of the 1990s unleashed a wave of artistic freedom, which contributed to the turn of many Belarusian writers towards religious themes. Among these writers was also the National Poet of Belarus Ryhor Baradulin. The article provides a closer look at the relationship between God and man in the works of R. Baradulin based on the volume of poetry Ksty. As a result of the analysis, it was found that the lyrical subject is a deeply religious being, representing the Christian worldview and Belarusian national identity. The image of God largely corresponds to the Christian vision of the Absolute – the good, merciful and gracious Father of the human race. An important component of the bond between God and man in Ksty is silence. The dialogues of the lyrical "I" with the Creator are distinguished by unconventionality, and one of the main issues raised are the matters of the Belarusian homeland and its representatives.