Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Pupil detection methods for eye tracking

100%

Rynkiewicz F. , Daszuta M. , Napieralski P.

Journal of Applied Computer Science

|

2018

|

tom Vol. 26, nr 2

201--211

EN

The theory that pupillary changes can reflect human psychophysical character was confirmed in several conducted studies. Authors of those studies have used devices called eye trackers in order to measure pupillary changes, blinking rate, eye movement patterns or even a gaze position. The main goal of those apparatuses is to locate the pupil on a given image using implemented pupil detection algorithms. In this paper the main focus will be set on several states of art pupil detection methods. All represent different approaches to performing the same tasks in diffcult situations for ex.: low/high condition, low image resolutions or low contrast.

2

Odległość źrenic – metody pomiaru i znaczenie praktyczne

75%

Bugajczyk O. , Rokiciński K. , Młyniuk P. , Kałużny B. J.

Optyka

|

2021

|

tom Nr 3

40--42

PL

Narząd wzroku jest jednym z najważniejszych zmysłów człowieka. Jego poszczególne składowe umożliwiają m.in. odbieranie bodźców zewnętrznych, rozpoznawanie kształtów, rozróżnianie kolorów czy określenie dystansu między obserwowanymi przedmiotami. Spośród struktur tworzących ten precyzyjny układ szczególną uwagę należy skupić na źrenicy. Jest to czarny otwór w środkowej części tęczówki, który warunkuje ilość wpadającego światła do wnętrza gałki ocznej. Klienci często nie zdają sobie sprawy, jak istotne podczas wizyty w salonie optycznym są pomiary, takie jak: rozstaw źrenic, wysokość montażu, kąt pantoskopowy czy odległość wierzchołkowa (vertex distance, VD), czyli odległość między tylną powierzchnią soczewki korekcyjnej (okularowej) a przednią powierzchnią rogówki. Zdenerwowanie lub pośpiech źle wpływają na precyzyjne wykonanie pomiarów, które stanowią ważny aspekt w układzie optycznym: soczewka okularowa – oko. Okulary spełnią swoją funkcję w momencie, kiedy będą prawidłowo wykonane. Na to wpływa nie tylko znajomość wady refrakcji pacjenta, ale również prawidłowy montaż soczewki okularowej w oprawie korekcyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem odległości między źrenicami i ich wysokości względem oprawy. Poznanie różnorakich metod pomiaru odległości źrenic ułatwia pracę w salonie optycznym i umożliwia wybór najbardziej precyzyjnej i praktycznej metody. Profesjonalna obsługa i wykonanie wszystkich pomiarów zapewniają komfortowe widzenie i poprawiają jego jakość w okularach. Niezależnie od sposobu mierzenia ważny jest jednak efekt końcowy, czyli wykonanie pracy okularowej uwzględniającej indywidualne parametry pacjenta i umożliwiającej zadowalające widzenie.

3

The use of pilocarpine in the treatment of presbyopia

63%

Szumny D.

OphthaTherapy

|

2022

|

tom 9

|

nr 3

189-193

PL

Starczowzroczność jest fizjologicznym procesem postępującej utraty akomodacji, który powoduje pogarszanie zdolności skupiania wzroku na obiektach znajdujących się w różnych odległościach. Obecnie uważa się, że jest on bezpośrednią konsekwencją dwóch zjawisk: konstrukcji przezroczystej soczewki i sposobu, w jaki musi ona zmieniać kształt, aby umożliwić skupianie, oraz niestabilności białek w bardzo długim czasie. W ostatnich latach intensywnie badane są różne substancje, które, zwężając czasowo źrenice, powodują efekt otworkowy i umożliwiają poprawę ostrości widzenia do bliży. Najczęściej badany jest 1,25% roztwór pilokarpiny. Sama substancja znana jest od ponad 100 lat i ma dobrze udokumentowane działanie hipotensyjne oraz liczne działania niepożądane. Jednak zmniejszone stężenie oraz rzadsze dawkowanie, a także obecnie badane dodawanie leków o działaniu przeciwzapalnym pozwalają mieć nadzieję na skuteczność w leczeniu starczowzroczności. Wyniki dotychczasowych badań są obiecujące. Badacze wskazują na poprawę ostrości wzroku do bliży i mały odsetek działań niepożądanych, w większości łagodnych. W przyszłości dowiemy się, czy optymistyczne obserwacje, głównie w badaniach krótkoterminowych, przełożą się na skuteczność i zastosowanie również w szerokiej praktyce.

EN

Presbyopia is a physiological process of progressive loss of accommodation, which leads to a deterioration in the ability to focus vision on objects at different distances. This is now thought to be a direct consequence of two causes: the design of the transparent lens and the way it has to change shape to allow focusing, and the instability of proteins over very long periods of time. In recent years, various substances that temporarily narrow the pupil, causing a pinhole effect, have been intensively investigated to allow improved near vision acuity. The most commonly researched is 1.25% pilocarpine solution. The substance itself has been known for more than 100 years, with a well-documented hypotensive effect and numerous side effects. However, the reduced concentration and less frequent dosing, as well as the addition of drugs with anti-inflammatory effects currently being studied, offer hope for efficacy in the treatment of presbyopia. The results of the studies so far are promising. Researchers point to improved near visual acuity and a low rate of mild side effects. In the future, we will find out whether the optimistic observations mainly in short-term studies will also be effective and applicable in broad practice.

4

Dawne i gwarowe polskie nazwy źrenicy motywowane odbijającym się w niej wizerunkiem człowieka

51%

Piotrowska A. E. , Zawadzka M.

Polonica

|

2016

|

tom 36

275-302

EN

In the paper eight names for ‘pupil of the eye’ that comes from local dialects or cants of Polish language, namely: pupilla, puppa, pupka, panienka, lalka, babka, człowieczek, mężyk, and their cognate names are lexically and semantically described. All such nouns refer to the concept of the human being that can be supposedly observed in the “pupil of the eye”. The wide belief in such a concept give the naming of this part of the eye in the Polish language. Such mechanism has been observed in all considered nouns. As discussed nouns have been confirmed in various, not always overlapping areas of Poland and periods of time, we refer to their historical and local dialects’ sources. As some among such nouns have local Polish, others – foreign background, we put special attention to their etymology, word-formative processes and the source language. The noun commonly used in the literature for ‘pupil of the eye’ derive from the verb źrzeć (see Piotrowska, Zawadzka in press) and points at the function of this part of the eye. The fact that in Polish local dialects and in Polish literature so distinct concepts for the source of the name of ‘pupil-of-the-eye’ occurred may indicate the contradiction between the local and foreign sources that affected dialects and literary language in different ways.